بوفون؛ مردی که با برف آمد با اشک رفت
همهچیز در حد حدس و گمان بود؛ حتی زمانی که ایتالیا کارش به حضور در پلیآف جام جهانی کشیده شد،
بااینحال باز هم تعداد آنهایی که چنین گمانی داشتند، اندک بود؛ به چند علت؛ یکی اینکه ایتالیا از ٦٠ سال پیش تا الان همیشه راهش برای رسیدن به جام جهانی را پیدا کرده بود و دوم هم اینکه بازی برگشت قرار بود در «سنسیرو» در میلان برگزار شود. فوتبالیها تصورشان این بود که برای شاگردان ونتورا در تیم ایتالیا، زدن حداقل یک گل در خانه کار سختی نباشد. البته آنها دلگرم به حضور جانلوئیجی بوفون هم بودند؛ کسی که به این راحتیها گل نمیخورد. فقط کافی بود ایتالیا توپ را برای یک بار هم که شده به تور دروازه سوئد برساند تا تمام آنهایی که حدس میزدند ایتالیا شانسی برای رسیدن به جام جهانی ندارد، به پیشبینیشان ببازند. بااینحال، ایتالیا هرچند کم ولی همانهایی هم که زد، تبدیل به گل نشد تا «فاجعه» شکل بگیرد. آنها در مجموع دو بازی رفت و برگشت یک بر صفر مغلوب سوئد شدند تا برای اولینبار بعد از ٦٠ سال این تیم به جام جهانی نرود؛ تیمی که سابقه چهار قهرمانی در جام را دارد، حالا تبدیل به یکی از بزرگترین حسرتهای فوتبالی شده است.
بوفون با اشک رفت
حذف ایتالیا در پلیآف و نرسیدن به جام جهانی از یک سو و خداحافظی جانلوئیجی بوفون از سوی دیگر حسابی دنیای فوتبال را شوکه کرد؛ بوفون که ابتدای سال ٢٠١٦ گفته بود بعد از جام جهانی روسیه از تیم ملی خداحافظی میکند، حالا چند ماه قبل از شروعش، مجبور شد به بازی در تیم ملی ایتالیا پایان دهد. «متأسفم، متأسفم، متأسفم. نه برای خودم بلکه برای فوتبال، چون شکست خوردیم و حتی از دیدگاه اجتماعی، این موضوع واقعا اهمیت زیادی دارد». این جملات بخشی از صحبتهای بوفون، دروازهبان و کاپیتان تیم ملی ایتالیا بعد از بازی بود که حین اشکریختن بر زبانش جاری شد. «چیزی که بابتش ناراحت هستم، خداحافظیام از تیم ملی نیست چون این اتفاق طبیعی است و باید جایم را به جوانها بدهم، ولی ناراحتم چون خداحافظیام از تیم ملی با این شکست تلخ همراه شد».
بوفون در حالی به ماجراجوییاش در تیم ملی ایتالیا پایان داد که برای اولین بار ٢٠ سال پیش، یعنی سال ١٩٩٧، پیراهن تیم ملی را پوشید. آن زمان او تازه ١٩ساله شده بود و در تیم ملی باید زیر سایه جانلوکا پالیوکا سر میکرد. بااینحال وقتی ایتالیا برای رسیدن به جام جهانی ١٩٩٨ فرانسه مجبور به حضور در پلیآف شد، کار بسیار سخت بود؛ آنها به روسیه خوردند و در همان بازی رفت که به میزبانی «تزارها» برگزار شد، پالیوکا بازی را از دست داد. چزاره مالدینی همان روز که برف شدیدی میبارید، رو به جوان ١٩ساله تیمش کرد و از او خواست آمادگیاش برای ورود به زمین را نشان دهد. «جیجی» چارهای هم نداشت چون دیگر دروازهبانی نبود که بخواهد به جایش وارد زمین شود. بوفون درون دروازه ایستاد و مورد تمجید کاستاکورتا مدافع صاحبسبک آن روزهاي تیم ملی ایتالیا قرار گرفت. «آتزوری» آن بازی را یک - یک کرد و در برگشت در ایتالیا بود که برنده شد و مسافر جام جهانی فرانسه. حالا ٢٠ سال بعد از آن اتفاق، بوفون ٣٩ساله که با برفِ روسیه آمده بود، با اشک مقابل سوئد برای همیشه از بازیهای ملی خداحافظی کرد؛ درست مثل دیگر دروازهبان بزرگ ایتالیا، دینو زوف که او هم بعد از بازی با سوئد از تیم ملی رفت. بوفون با ١٧٥ بازی ملی و عنوان ارزشمند قهرمانی در جام جهانی ٢٠٠٦ از تیم ایتالیا خداحافظی کرد. او که این شانس را داشت تا به همراه تیم ملی کشورش برای ششمینبار متوالی صعود به جام جهانی را جشن بگیرد، حالا باید بیرون از گود، مهمترین رقابتهای فوتبالی دنیا را تماشا کند.
پیرمردها هم رفتنی شدند
بوفون تنها بازیکن ایتالیا نبود که بعد از بازی با سوئد اعلام کرد از بازیهای ملی خداحافظی میکند؛ آندرا بارتزالی مدافع و دنیله دروسی هافبک این تیم هم با اعلام خداحافظیشان جا را برای جوانترها باز کردند. هرچند همین ایتالیا با وجود خداحافظی سه تا از بهترین بازیکنانش هنوز هم پنج بازیکن ٣٠ساله و بالاتر دارد که میتواند زنگ خطر را برای این تیم به صدا درآورد. البته بقیه موارد هم مربوط به مربی جدیدی است که احتمالا جایگزین ونتورا خواهد شد. سرمربی کنونی ایتالیا که حاضر نشد بعد از بازی استعفا دهد، امروز در جلسهای شرکت میکند تا یا استعفایش را بدهد یا از سوی فدراسیون اخراج شود. اینکه چه کسی سرمربی بعدی ایتالیا میشود، هنوز مشخص نیست هرچند خیلیها از همین حالا کارلو آنچلوتی را سرمربی بعدی این تیم میدانند.
بوفون تنها غايب بزرگ نیست
با کناررفتن تیم ملی ایتالیا و غیبت ستارههای سرشناس این تیم در جام جهانی که در رأس آنها بوفون قرار دارد، تعداد ستارههایی که جام جهانی را باید بیرون از زمین دنبال کنند، بیشتر شد. قبلا حذف تیمهای شیلی و هلند خیلیها را شوکه کرده بود و حالا هم ایتالیا این مورد را تکمیل کرد. اگر قرار باشد بازیکن به بازیکن هم بررسی شود، باید اشارهای به فهرست بلندبالایی از ستارهها کرد که جام جهانی را از دست دادهاند: الکسیس سانچس و آرتورو ویدال (شیلی)، اوبامیانگ (گابن)، ادین ژکو و میرالم پیانیچ (بوسنی)، گرت بیل و آرون رمزی (ولز)، روبن، اسنایدر و فان پرسی (هلند) و ریاض محرز (الجزایر).
ارسال نظر