آیا برگزاری ٨٤ دربی فرصت و تجربه مناسبی برای مسئولان فوتبال ایران نبود که دربی شماره ٨٥ را بدون نقص و با انضباط کامل برگزار کنند؟
شهروند: آیا برگزاری ٨٤ دربی فرصت و تجربه مناسبی برای مسئولان فوتبال ایران نبود که دربی شماره ٨٥ را بدون نقص و با انضباط کامل برگزار کنند؟ در شرایط کنونی هیچ شکی وجود ندارد که فقدان مدیریت، برنامهریزی، ساماندهی و داشتن مکانیزم اصولی برای برگزاری یک بازی بزرگ حقیقت تلخی بود که دوباره دربی آن را به فوتبال ایران نشان داد! آنچه روز پنجشنبه در ورزشگاه آزادی اتفاق افتاد، فراتر از فاجعه بود. در ظاهر دربی شماره ٨٥ هم برگزار و تمام شد، اما مشکلات در برگزاری بازیهای بزرگ همچنان پابرجا مانده است.
حضور بیشتر از گنجایش ورزشگاه
آنهایی که روز پنجشنبه در ورزشگاه آزادی حضور داشتند به چشم دیدند، آنهایی هم که نبودند با تماشای تصاویر و فیلمهای سکوها به راحتی متوجه خواهند شد که در ورزشگاه آزادی بیش از ٩٠هزار نفر جمعیت حضور داشت. در این رابطه منطق حکم میکند از روزی که طبقه دوم آزادی صندلیگذاری شد، دوران حضور ١٠٠هزار نفری در این استادیوم به پایان برسد. از آن روز به بعد حضور بیش از ٧٨١١٦ نفر در سکوها نباید مایه افتخار مسئولان فوتبال ایران باشد. حتی اگر یک نفر از این عدد بیشتر وارد ورزشگاه شود، سوءمدیریت قطعی است. حالا با حساب حضور بیش از ٩٠هزار نفر در ورزشگاه آزادی برای دربی متوجه عمق فاجعه خواهیم بود. روز پنجشنبه بیش از ٥هزار نفر ایستاده در طبقه اول و دوم بازی را تماشا کردند. بیش از ٨هزار نفر در راهروهای طبقه اول و دوم آزادی نشستند! طبق اخبار منتشرشده در رسانهها چند هزار نفر بیرون از استادیوم ماندند و نتوانستند وارد شوند! درواقع همه اینها نفرات اضافهای بودند که نباید وارد ورزشگاه میشدند؛ اما شدند!
فاجعه در عبور و مرور هواداران و معطلی چند ساعته
برنامهریزی مدیریتی برای برگزاری یک مسابقه بزرگ برای مرتبه هشتادوپنجم به این معناست که اگر از قبل اعلام میشود درهای ورزشگاه آزادی رأس ساعت ١٢ به روی هواداران باز میشود، همین اتفاق بیفتد! باز شدن درهای استادیوم در ساعت ١١ یعنی مسیر برگزاری از برنامهریزی صورتگرفته خارج شده است. نکته بعدی درباره برنامهریزی حضور هواداران به داخل ورزشگاه است که هنوز بعد از برگزارشدن این همه مسابقه بزرگ و پرتماشاگر، روز دربی تماشاگران ساعتها پشت گیتهای ورودی معطل شدند! ازدحام و فشردگی جمعیت به قدری بود که کار عبور و مرور عملا با مشکلات زیادی روبهرو شد. این بینظمی از ساعت ٩ تا ١٤ ظهر در اوج خود قرار داشت.
چرا در آزادی بلیت فروخته شد؟
٣ سکوی طبقه دوم در شمال غربی ورزشگاه آزادی چند ماهی میشود که مراحل بازسازی را پشتسر میگذارد و قابلاستفاده نیست. به این ترتیب باشگاه پرسپولیس باید نهایتا چیزی حدود ٧٢هزار قطعه بلیت برای دربی میفروخت. از طرفی قانون حکم میکند به اندازه گنجایش ورزشگاه بلیت فروخته شود و هر کسی که بلیت دارد به داخل برود. اتفاق جالب اینجاست که روز پنجشنبه در شرایطی که گنجایش ورزشگاه پر شده بود، هنوز بلیت طبقه دوم فروخته میشد. ابهام بعدی این است که باشگاه پرسپولیس یک روز قبل از دربی، در اطلاعیهای اعلام کرده بود تمامی بلیتها به فروش رفته است. در چنین وضعیتی سوالی که همه به دنبال جواب آن بودند، این بود که چرا وقتی اعلام شده بود بلیتها به فروش رفته، باز هم در آزادی بلیت فروخته شد؟ یا اینکه چرا بسیاری از تماشاگران که بلیت داشتند نتوانستند وارد استادیوم ١٠٠هزار نفری شوند و حتی تعدادی از آنها با ماموران درگیر شدند؟
از بازار سیاه تا ابهام در تعداد واقعی بلیتفروشی
در گذشته بارها و بارها تجربه پیشفروش بلیت دربی به روشهای گوناگون با شکست همراه شده بود اما اینبار باشگاه پرسپولیس وقتی بلیتفروشی را در اختیار داشت، اعلام کرد هواداران باید با مراجعه به بانک کوثر بلیت دربی را تهیه کنند که این اتفاق با اعتراض شدید هواداران دو تیم و معطلی آنها همراه شد. از طرفی دیگر همه دوست دارند بدانند باشگاه پرسپولیس واقعا برای دربی چقدر بلیت فروخته و آن چندین هزار نفری که بیشتر از گنجایش در ورزشگاه بودند -اکثر آنها بلیت خریده بودند- آیا با آمار آنها همخوانی دارد یا خیر! بدون هیچ تردیدی این ابهام باید از سوی مسئولان مورد بررسی قرار بگیرد. اتفاقی هم که برای معطلی چند ساعته هواداران برای ورود به داخل استادیوم رخ داد هم نیاز به بررسی دقیق و کارشناسی دارد. البته بازار سیاه بلیتفروشی هم در آزادی داغ بود و حتی بلیت ١٨هزار تومانی از ١٠٠ تا ٢٠٠هزار تومان هم به فروش رفت.
پرسپولیسیها راضی هستند!
مسئولان سازمان لیگ درباره بلیتفروشی و بینظمیهایی که برای ورود تماشاگران در ورزشگاه وجود داشت، اعلام کردهاند که باشگاه پرسپولیس بلیتفروشی را در اختیار داشته و آنها دخالتی در این زمینه نداشتهاند و طبیعتا پرسپولیسیها باید پاسخگوی تمامی ابهامات باشند. با تمام این صحبتها علیاکبر طاهری، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس گفته بود: «بلیتفروشی با شرایط خوبی انجام شد و مشکلی هم وجود نداشت؛ اما اینکه حالا کنترل حضور تماشاگران در ورزشگاه از دست مسئولان خارج شد، مقصرش ما نیستیم.» ترکاشوند، معاون اقتصادی باشگاه پرسپولیس هم تأکید کرده بود که مشکل خاصی در بلیتفروشی وجود نداشته و تمامی هوادارانی که بلیت داشتند به ورزشگاه آمدند؛ درواقع این ادعای پرسپولیسیها بدون شک برخلاف واقعیتهایی بود که در ورزشگاه آزادی روز دربی مشاهده شد.
٢٢٩ مصدوم در دربی؛ خدا رحم کرد
حساسیتها و کریخوانیهای معمول بین طرفداران فوتبال به کنار، اما تماشاگران پرسپولیس و استقلال هیچ رحمی به هم ندارند. درست است که فوتبال باعث میشود حتی در کشورهای پیشرفته هم تماشاگران دو تیم به جان هم بیفتند و حتی آشوبهای خیابانی را رقم بزنند، اما در دربی تهران از همان صبح زود بازار فحاشی تند آبی و قرمز علیه هم داغ داغ بود. پرتاب سنگ و درگیری فیزیکی چندین مرتبه اتفاق افتاد و به داخل استادیوم هم کشیده شد. طرفداران پرسپولیس و استقلال برای فحاشی به یکدیگر هیچ خط قرمزی نداشتند و هر آنچه که دوست داشتند نثار هم کردند. بازار پرتاب سنگ و بطری و نایلون زباله و حتی شیپور بین سکوهای قرمز و آبی به قدری تا پایان مسابقه زیاد بود که مصدومیتهای خونین بسیار زیادی را به همراه داشت. گزارش اورژانس تهران از مصدومان دربی به خوبی این واقعیت تلخ را به همه نشان میدهد. در این گزارش آمده بود: «بر اساس آمار نهایی و تا پایان دربی ٨٥ پایتخت، خدمات فوریتهای پزشکی به ٢٢٩ نفر ارایه شد، ٢٢٥نفر از مصدومان به صورت سرپایی درمان شدند و بقیه به بیمارستان برای خدمات درمانی انتقال داده شدند.» این آمار فاجعه شکستن سر و مصدومیت به خوبی نشان
میدهد اگر یک سنگ با شدت بیشتری به سر یک هوادار برخورد میکرد، ممکن بود در آزادی شاهد کشتهشدن انسانها به خاطر درگیریهای هواداران دو تیم باشیم.
زبالهدانی آزادی با ساندویچهای لاغر
ورزشگاه آزادی بهداشتی نیست. تماشاگران سالهای زیادی است که از وضع سرویسهای بهداشتی رضایت ندارند و نکته اینجاست که تعداد این سرویسها جوابگوی جمعیت زیاد نیست. از طرفی در بازیهای مختلف در بیرون از ورزشگاه بازار فروش ساندویچ و تخمه و خوراکیهای مختلف توسط دستفروشان زیاد است و هیچ نظارتی روی کار آنها و بهداشتیبودن غذای آنها وجود ندارد. در همین بازی پنجشنبه ساندویچ هزار تومانی کالباس که تقریبا هیچ موادی داخل نان خود نداشت، بازتاب گستردهای در فضای مجازی داشت. مسئولان هم بعد از این همه سال هنوز تصمیم درست و اصولی برای ساماندهی این وضع ندارند. تماشاگران فوتبال هم با اینکه وقتی وارد ورزشگاه میشوند، هیچ زبالهای در سکوها وجود ندارد، اما درنهایت تأسف باید نوشت که در پایان هر مسابقه سکوهای استادیوم آزادی به زبالهدانی حاوی فیلتر سوخته سیگار، پوست تخمه، پفک، بطری آب معدنی، ساندیس و... تبدیل میشود.
اتفاق زشت! پرتاب زباله و سنگ به پیست تارتان
در دقایق پایانی دربی تماشاگران عصبانی استقلال که نسبت به عملكرد تیم داوری معترض بودند، شدیدترین الفاظ را خطاب به تیم داوری به کار بردند. سکوهای تماشاگران استقلال که پایین جایگاه خبرنگاران قرار داشت حتی به نمایندگان رسانههای گروهی هم رحم نکردند و چندینبار قصد حمله به خبرنگاران به خاطر تصویربرداری از رفتار آنها را داشتند. درواقع اگر دخالت نیروی انتظامی نبود این احتمال وجود داشت برای چند خبرنگار اتفاق بدی رخ بدهد. عصبانیت هواداران استقلال البته عملا کار نمایندگان رسانههای گروهی را برای انجامدادن وظیفه خود مختل کرده بود؛ آنهایی که حتی بعد از بازی زبالههای خود را در اعتراض به تیم داوری به زمین و پیست تارتان و روی سر عکاسان کنار زمین ریختند. استقلالیهای معترض حتی چند صندلی استادیوم را هم شکستند. البته پرتاب زباله و سنگ از طرف پرسپولیسیها هم چند بار انجام شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر