چرا شفر دستیاران ایرانی را نپذیرفت؟

خبرگزاری مهر: وینفرد شفر مربی ۶۷ ساله آلمانی که برخلاف سن بالایش با دستمزد (نسبتا) پایینی هدایت تیم فوتبال استقلال را پذیرفت، بر عکس آنچه پنداشته می‌شد نه تنها یک مربی صرفا بله قربان گو نیست، بلکه نشان داد به خوبی می‌تواند فضای اطراف خود را شناسایی کرده و بر اساس آن تصمیماتی اتخاذ کند که در کل خیلی هم نمی‌تواند به ضررش باشد.

شفر برای اولین بار به ایران آمده و طبیعی است که جغرافیای کلی فوتبال ایران را نمی‌شناسد. اما با مطالعه کافی نسبت به فوتبال ایران و به ویژه استقلال پا به تهران گذاشت. شفر به خوبی می‌دانست آنچه باعث استعفای زودهنگام علیرضا منصوریان شد، مقاومت هواداران این تیم ابتدا در فضای مجازی و سپس روی سکوها بود. مقاومت و مخالفتی که از منصوریان شروع شده و به مدیرعامل و هیات مدیره این باشگاه هم رسید.

همین جو مسموم حاکم بر فضای هواداری استقلال باعث می‌شد تا اکثر هواداران این تیم نسبت به هر تصمیم اتخاذ شده از سوی مدیریت ابتدا مخالفت کرده و مقابل آن جبهه گیری نمایند. مخالفت با شفر و بهانه جویی هواداران قبل از ورود او به تهران آغاز شد و این موضوعی نبود که از دید پیرمرد آلمانی دور بماند.

شفر به خوبی می‌دانست اگر می‌خواهد حضورش در استقلال کوتاه مدت نباشد باید قبل از هرچیز دل هواداران این تیم را به دست آورد. برای همین بود که او گام به گام حرکت کرد، آنطور که هواداران این تیم دوست دارند تا به آنها نزدیک شده و فضا را به سود خود و سپس به سود باشگاه تلطیف نماید.

سرمربی جدید آبی‌ها به خوبی از حساسیت دربی و فضای غیر دوستانه حاکم بین هواداران سرخابی‌های پایتخت آگاه بود و اولین گام او در اولین مصاحبه قبل از ورود به تهران برداشته شد. وی در نخستین مصاحبه‌اش با یک رسانه ایرانی پس از توافق با افتخاری با بیان جمله «آبی باید بالاتر از قرمز باشد» هم کری خوانی برای رقیب را آغاز کرد و هم اولین گام را در راستای خوشامد هواداران این تیم برداشت.

شفر در اولین نشست خبری‌اش در تهران پس از عقد قرارداد و رسمی شدن حضورش در استقلال نام فرهاد مجیدی که محبوب ترین چهره نزد هواداران این تیم است را به میان کشید و به صورت تلویحی از تمایلش به حضور کاپیتان سابق در کنار خود روی نیمکت داد. شاید سرمربی جدید آبی‌ها می‌دانست که اگر حضور مجیدی در کادر فنی او غیر ممکن نباشد، امکانش بسیار ضعیف است. اما او دومین گل خود را برای تلطیف فضای هواداری استقلال زد.

مربی کهنه کار آبی‌ها به این نکته پی برد که یکی از عواملی که باعث خشم هواداران استقلال از علیرضا منصوریان شد، در لیست مازاد قرار گرفتن بهنام برزای بود. او درست در نقطه مخالف حرکت منصوریان گام برداشت و در اقدام بعدی تمایلش برای بازگشت این بازیکن به جمع آبی پوشان را اعلام کرد.

یکی از بزرگ ترین عواملی که به منصوریان ضربه زد، مقاومت او در برابر خواسته هواداران نسبت به تغییر در کادر فنی و دستیاران بود. هواداران مدتهای زیادی منتقد چینی و خرمگاه بودند و آنها را در حد و اندازه نیمکت تیم شان نمی‌دانستند و بر این باور بودند که منصوریان باید در نحوه چینش نیمکتش تجدید نظر کند. اتفاقی که قطعا اگر روی می‌داد از فشار هواداران بر خود منصوریان می‌کاست.

انتخاب بیژن طاهری و سیروس دین‌محمدی بعنوان دستیار از سوی کمیته فنی باعث شد تا هواداران این تیم معتقد باشند اولا کمیته فنی به دنبال سهم خواهی از نیمکت این تیم بوده و در ثانی این دو همچو خرمگاه و چینی در حد نیمکت این تیم نیستند.

***

شفر با اطلاع از این قضایا مقابل این خواسته کمیته فنی مقاومت کرد تا یک گام دیگر به خواسته هواداران نزدیک‌تر شود و این پیام را هم به باشگاه داده باشد که قرار نیست حالا که ارزان به این تیم آمده همه خواسته‌های بالادستی‌ها را تمکین کند.

شفر بدون این که حتی یک روز در ایران یا استقلال باشد، بدون این که سهمی در رسانه‌های ورزشی کشور اعم از رسمی یا مجازی داشته باشد، بدون این که بر سکوها اشراف داشته باشد، تنها با استفاده از تجربه زیادش ابتدا با شناسایی عواملی که در سال‌های گذشته باعث ناکامی مربیان این تیم و به ویژه علیرضا منصوریان شدند و سپس حرکت کردن در مسیری که ۱۸۰ درجه با مسیر مربیان قبلی در تضاد باشد.

حال باید دید شفر در نتیجه گیری هم می‌تواند بر خلاف مسیر حرکت مربیان پیشین این تیم حرکت کرده و فضا را به طور کامل برای خود و مدیران باشگاه تلطیف کند یا خیر. چرا که تجربه نشان داده نتیجه‌گیری در تیم‌های بزرگ روی برخورد هواداران با کادر فنی و کادر مدیریتی تیم نتیجه مستقیم دارد.