چرا پیروزی آرسنال، نگران کننده بود؟

ورزش سه: آرسنال در اولین بازی این فصل خیلی زود به گل رسید و این گل زودهنگام باعث شد هواداران این تیم بر خلاف روال رایج شان که حفظ آرامش و سکوت در حین تماشای بازی است یک صدا شروع به حمایت از تیم شان و آرسن ونگر در دقایق ابتدایی بازی کنند اما این هیجان و شادی در کمتر از دو دقیقه به سکوتی مرگبار تبدیل شد چرا که دفاع سه نفره آرسنال به سادگی هر چه تمام تر فرو ریخت تا در ۵ دقیقه اول بازی شاهد دو گل از دو تیم باشیم. توپچی ها در ادامه دو بار از حریف عقب افتادند اما بازگشت استثنایی آرسنال به بازی در هفته اول لیگ برتر انگلیس شاید باعث شود که وضعیت نابسمان ساختار دفاعی این تیم کمتر در روزهای آینده مورد نقد قرار گیرد.

تفاوت آرسنال در فصل جاری با گذشته چیست؟

آرسنال در بازی دیشب برای اولین بار در لیگ برتر انگلستان با سه دفاع به زمین رفت در حالی که در سالهای گذشته اصرار به استفاده از ۴ بازیکن در خط دفاع را در تفکرات ونگر شاهد بودیم. این تغییر ساختار پیش از این در بازی های دوستانه و یکی دو بازی رسمی توسط ونگر تست شده بود و بازیکنان آرسنال نسبتا با آن خو گرفته بودند. این تغییر ساختار اما تغییری در علاقه ونگر به مالکیت توپ ایجاد نکرد و آرسنال کماکان اصرار داشت که مالک توپ و زمین در اکثر دقایق بازی باشد. این مسئله کاملا بر عکس چیزی است که تحلیل گران فوتبال از سیستم دفاع سه نفره انتظار دارند چرا که شاید بتوان گفت در ۱۰ سال گذشته هرگز شاهد این نبودیم که تیمی سعی کند با استفاده از ۳ دفاع به میدان برود و به مالکیت توپ اصرار ورزد.

استفاده از سه دفاع و دو بال کناری در فوتبال انگلیس پارسال توسط کونته مربی چلسی و بعد از شکست از همین آرسنال در نیم فصل اول شروع شد و تداوم عملکرد بازیکنان چلسی در این سیستم منجر به این شد که آنها در آخر فصل جام قهرمانی را بالای سر ببرند. اما دو نکته حایز اهمیت در ساختاری که منجر به موفقیت کونته شد وجود دارد که شاید باعث ایجاد مشکلات اساسی برای ونگر شود.

۱- تمرکز بر اشتباهات حریف و استفاده کردن از ضد حملات.

کونته زمانی در که ورزشگاه خانگی آرسنال با سه گل شکست خورد متوجه اهمیت برنامه ریزی برای استفاده از اشتباهات حریف شد. از این رو با استفاده از دو وینگر پر تحرک در چپ و راست میزان دوندگی و شانس بردن توپ را در نبرد های تن به تن بالا برد تا این مسئله باعث شود آزادی عمل مناسبی به هازارد و پدرو در خط حمله داده شود. در واقع در اکثر بازی ها هازارد و پدرو بسیار نزدیک به مهاجم اصلی تیم، دیگو کاستا، بازی می‌کردند و این مسئله باعث می شد به محض این که یکی از هافبک های چلسی توپ را به دست بیاورد، سه گزینه قابل اعتماد در خط حمله برای ارسال پاس داشته باشد.

سرعت بالای بازیکنان چلسی برای رساندن توپ به هازارد و پدرو و خلاقیت فردی این دو بازیکن باعث شد چلسی بازی های مهمی را به صورت پیاپی پیروز شود و در نهایت منجر به قهرمانی این تیم در لیگ برتر شد. این در حالی است که ونگر بازیکن معادل هازارد در تیم اش که اوزیل هست را در میانه میدان نگه داشت و با اصرار به پاس های کوتاه و مالکیت توپ در این بازی عملا فرصت استفاده از اشتباهات احتمالی هافبک هایش را به لستر هدیه کرد. این اتفاق باعث شد چندین بار با ارسال توپ های مستقیم برای واردی دروازه آرسنال تهدید شود و ونگر خوش شانس بود که بعد از دریافت گل سوم، لستر چندین موقعیت گل را از دست داد.

۲- جابجایی های نزدیک و خستگی فیزیکی بازیکنان

زمانی که شما سه هافبک در میانه میدان دارید و اصرار به جابجایی های سریع و پاس های کوتاه بین آنها دارید تا موقعیت خلق کنید، چنانچه این مسیر در زمان مناسب به گل نرسد میتواند علیه تیم شما عمل کند و منجر به خستگی ذهنی و فیزیکی بازیکنان خط میانی شود. در دقایق ابتدایی نیمه دوم ضریب اشتباهات هافبک های آرسنال به حدی بالا رفت که ونگر مجبور به تعویض سه بازیکن در خط میانی و حمله شد. مسئله مهم این جا است که تیم های گردن کلفتی مانند منچسترسیتی و یا چلسی هرگز فرصت زیادی به آرسنال برای بازبینی وضعیت تیم و ترمیم آن نمی دهند و تکرار اشتباهات هافبک ها در کیفیتی که امشب مقابل لستر اتفاق افتاد، می تواند باعث به توپ بسته شدن دروازه آرسنال شود.

در این که آیا ونگر کماکان به فوتبال مالکانه علاقه دارد شکی نیست اما آیا او می‌تواند روش مورد علاقه اش را با آرایش ۳-۴-۳ ادامه دهد؟‌ ادامه فصل و نتایج بازی های آینده پاسخ گوی این سوال خواهد بود. شاید او به مانند کونته بعد از کسب چند نتیجه نامطلوب به ساختار قبلی بازگردد و شاید هم راهکاری برای مشکلات فعلی تیم اش در ساختار دفاعی پیدا کند.