بعد از سالها پرسپولیس دوباره بازیکنی را در جمع خود دارد که مورد احترام هواداران رقیب نیز هست؛ بازیکنی نه از آن دسته چهرههای معمولی فوتبال که یکی از ستارههای تیمملی و یکی از موثرترینهای ۳ سال گذشته فوتبال ایران.
ورزش سه: بعد از سالها پرسپولیس دوباره بازیکنی را در جمع خود دارد که مورد احترام هواداران رقیب نیز هست؛ بازیکنی نه از آن دسته چهرههای معمولی فوتبال که یکی از ستارههای تیمملی و یکی از موثرترینهای ۳ سال گذشته فوتبال ایران.
وحید امیری پنجشنبه پیش اولین گل فصل پرسپولیس را وارد دروازه فولاد کرد و بعد با حرکتی شبیه به دنیز برکمپ دست راست را روی قلبش گذاشت و به سمت هواداران تیمش رفت. وقتی از او در پایان مسابقه سوال کردند که چرا هیچ وقت شادی خاصی انجام نمیدهد و خود را بعد از گلزنی در دیدرس دوربینها قرار نمیدهد، با همان متانت همیشگی گفت که شادی گل بلد نیستم.
امیری یکسال و یک بازی است که در جمع پرسپولیسیهاست. بازیکنی که از شوربختی فوتبال ایران در سن ۲۷ سالگی چهره شد. در حالی که با تکنیک، سرعت، بازیخوانی و فیزیک مناسب باید خیلی زودتر در جمع ستارگان فوتبال ایران قرار میگرفت. وحید البته هرگز ستاره نبوده است؛ او از نسل قهرمانهاست. آدمهایی که میانه چندانی با خودنمایی، جنجال و تصویرسازی ندارد و سر به لاک وظیفه طبیعی حرفهای خود را انجام میدهند. امیری در فصل گذشته با گلهای ۳ امتیازی و پاسهای کلیدی نقش مهمی در قهرمانی پرسپولیس داشت و البته هرگز اسمش در کنار جنجالهای ستارههای مورد توجهتر تیم به چشم نیامد.
او همچنین در عرصه ملی بیشترین دقایق حضور در تیم کیروش در مقدماتی جامجهانی را داشته و یکی از کلیدیترینهای دو مربی شاخص فوتبال ماست. دو مربی بزرگی که در هر چیزی اختلاف نظر داشته باشند، در شناخت بازیکنان وظیفهشناس و میدان دادن به آنها خبرهاند. امیری با این کارنامه پروپیمان فصل گذشته را به اتمام رسانده و در آغاز فصل جدید نیز درخشش خود را آغاز کرده است. با این وصف سوال مهم اینجاست که چرا در دو سال گذشته نام امیری در بین برگزیدگان فوتبال ایران در مراسم موسوم برترینها نبوده است.
امیری با این آمار کاملا محق عنوان بهترین چه از نظر فردی و چه از نظر تیمی است و البته از نظر استانداردهای رفتاری نیز این شایستگی را دارد که به عنوان یک چهره برگزیده در فوتبال ایران معرفی شود. بازیکنی که تحصیلات عالیه را دنبال کرده و شأن اخلاقیاش دقیقا همان چیزی است که هواداران فوتبال از یک بازیکن انتظار دارند. اما وقتی پای انتخاب میافتد باز هم دیگران هستند که بیشتر مورد توجهاند، دیگرانی که البته در برخی درخششهای فنیشان شکی نیست. اما آنها به اندازه همه امتیازهایی که برای تیم آوردهاند، به وجهه و محبوبیت خود و تیم نیز آسیب رساندهاند. کاری که همچنان در انجام دادن آن پا پس نمیکشند وحتی در مراسم برگزیدگان روی سن شمایی از آن را به نمایش گذاشتند.
امروز که کاپیتان تیمملی والیبال با الفاظ نامناسب به کارشناسان رشته خود تاخت با خود فکر کردیم چقدر بد که ورزشکارهایی مثل وحید امیری درهنگام جایزه و قدردانی جایی در ذهن ما ندارند. قهرمانهایی که نه در اینستاگرام قلم میزنند و نه برای بودن در کادرعکاسها و جلب توجه ژستهای تمرین شدهشان را در معرض نمایش میگذارند. صد البته فوتبال به حاشیه و نمایش نیز نیاز دارد اما بیشتر از هر چیز میدان باید دراختیار امیری، کاوه رضایی و امثال این دو باشد. آدمهایی که فکر میکنی چقدر خوب که پوسترشان روی دیوار اتاق فرزندت پونس شود.
حمید ابراهیمی
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
سلام و درود من پرسپولیسی ام و عاشق امیری ولی کاوه و مجتبی جباری رو خیلی قبول دارم خوب بودن همیشه ارزشه و ربطی به رنک لباس و پایگاه اجتماعی و چیزای دیگه نداره البته محمد انصاری رو هم فراموش نکنیم که واقعا یه آیینه تمام نمای اخلاقه و غیرت ...
بهرام د
دمتون گرم .کاملا با مطلبتان موافقم . امثال امیری ها باید پااس داشته بشن که همیشه در خدمت تیم با توان تماام و بدون حاشیه هستن. من قلبا به امثال طارمی و ... ترجیحش میدم
رهگذر
امیری خیلی اقایی جات تو قلب تمام هواداران فوتباله. نه فقط پرسپولیسی ها. امیدوارم همیشه موفق باشی
بدون نام
وحید امیر ماهه
ایوب جلالی
خیلی خوشحالم که هنوز افرادی مانند امیری فارغ از هر رنگ و تیمی در فوتبال به ظاهر سالم ما وجود دارند وما می توانیم از آنها به عنوان الگوی سالم برای فرزندانمان نام ببریم.
جفت شیش
انسان باید واقع بین باشد به خودش بگویید این حرکات و نمایشها به چه دلیل برای برخی از نان شب هم واجب تر هست
و تنها جواب این هست که در درونشان حس تایید طلبی و قهرمان پروریی وجود دارد .از بچه گی دوست داشتن دیده شوند و مورد توجه باشند شاید هم حس حقارت در کودکی الان مجبورشان میکند در جوامع خودشان را بیشتر نشان دهند و این کار برخی موارد باعث انتخاب و تصمیمهای غلط میشود .
اما کسانی مثل امیری نیازی به اینکه بیشتر خواه و جامعه طلب باشند ندارند چون میدانند سرمایه زندگی خوب و ارامش در کانون خانواده هست نه تعداد هواداران و فالویرها خوب میداند وظیفه چیست و کار درست کدام است برای همین بین دو مربی برتر و خارجی ما کلید موفقیت تیمشان هست.
به امید روزی که وقتی چهره شدیم خودمان را گم نکنیم
یاحق جفت شیش
حسین
واقعا این نشان غیرته .پسر لر
بدون نام
واقعا دمت گرم خدایش سالهاست که بازیکنی مثله امیری ندیدم هرچقدبهش پول بدن کمه یه الگو برای نسل اینده
مابازیکن خوب زیاد داریم اماامثاله امیری وانصاری ندیدم. کسای چون رضاییان حیف ک قدرخودشونونمیدونسن همش حاشیه
اخه کدوم مربی حاضره بهترین بازیکنشو ازدست به ب این اسونی الان رامین دیگه فوتبالش تموم شد مثله مکانی.هرکس دنبال پیشرفت ت فوتبال باشه باید بدون حاشیه وسالم زندگی کنه
حیف اقا وحید که تواین سن شناخته شدحیف
راشد
چقدر واقعی وچقدر زیبا.خدا رو شکر که هنوزکسانی هستند که ورزشکاران با ارزش وپهلوان صفت،آنهم در دنیای فوتبال آلوده کشورمان را می بینند.درود بر وحید امیری بچه لر باغیرت ووطن پرست.
نظر کاربران
سلام و درود من پرسپولیسی ام و عاشق امیری ولی کاوه و مجتبی جباری رو خیلی قبول دارم خوب بودن همیشه ارزشه و ربطی به رنک لباس و پایگاه اجتماعی و چیزای دیگه نداره البته محمد انصاری رو هم فراموش نکنیم که واقعا یه آیینه تمام نمای اخلاقه و غیرت ...
دمتون گرم .کاملا با مطلبتان موافقم . امثال امیری ها باید پااس داشته بشن که همیشه در خدمت تیم با توان تماام و بدون حاشیه هستن. من قلبا به امثال طارمی و ... ترجیحش میدم
امیری خیلی اقایی جات تو قلب تمام هواداران فوتباله. نه فقط پرسپولیسی ها. امیدوارم همیشه موفق باشی
وحید امیر ماهه
خیلی خوشحالم که هنوز افرادی مانند امیری فارغ از هر رنگ و تیمی در فوتبال به ظاهر سالم ما وجود دارند وما می توانیم از آنها به عنوان الگوی سالم برای فرزندانمان نام ببریم.
انسان باید واقع بین باشد به خودش بگویید این حرکات و نمایشها به چه دلیل برای برخی از نان شب هم واجب تر هست
و تنها جواب این هست که در درونشان حس تایید طلبی و قهرمان پروریی وجود دارد .از بچه گی دوست داشتن دیده شوند و مورد توجه باشند شاید هم حس حقارت در کودکی الان مجبورشان میکند در جوامع خودشان را بیشتر نشان دهند و این کار برخی موارد باعث انتخاب و تصمیمهای غلط میشود .
اما کسانی مثل امیری نیازی به اینکه بیشتر خواه و جامعه طلب باشند ندارند چون میدانند سرمایه زندگی خوب و ارامش در کانون خانواده هست نه تعداد هواداران و فالویرها خوب میداند وظیفه چیست و کار درست کدام است برای همین بین دو مربی برتر و خارجی ما کلید موفقیت تیمشان هست.
به امید روزی که وقتی چهره شدیم خودمان را گم نکنیم
یاحق جفت شیش
واقعا این نشان غیرته .پسر لر
واقعا دمت گرم خدایش سالهاست که بازیکنی مثله امیری ندیدم هرچقدبهش پول بدن کمه یه الگو برای نسل اینده
مابازیکن خوب زیاد داریم اماامثاله امیری وانصاری ندیدم. کسای چون رضاییان حیف ک قدرخودشونونمیدونسن همش حاشیه
اخه کدوم مربی حاضره بهترین بازیکنشو ازدست به ب این اسونی الان رامین دیگه فوتبالش تموم شد مثله مکانی.هرکس دنبال پیشرفت ت فوتبال باشه باید بدون حاشیه وسالم زندگی کنه
حیف اقا وحید که تواین سن شناخته شدحیف
چقدر واقعی وچقدر زیبا.خدا رو شکر که هنوزکسانی هستند که ورزشکاران با ارزش وپهلوان صفت،آنهم در دنیای فوتبال آلوده کشورمان را می بینند.درود بر وحید امیری بچه لر باغیرت ووطن پرست.