چگونه آقای خاص، تسلیم آقای پروفسور شد؟

وبسایت نود: به نظر می رسد که ژوزه مورینیو سرمربی منچستر یونایتد از لیگ برتر دل کنده و همه نگاه خود را به فتح لیگ اروپا دوخته است. شیاطین سرخ پس از مدت ها، طعم تلخ شکست را در لیگ برتر چشیدند تا امید آنها برای حضور در جمع ۴ تیم بالای جدول، کم رنگ تر از همیشه باشد.

منچستر یونایتد با ارائه یک نمایش ضعیف در ورزشگاه امارات، متحمل شکست ۲-۰ مقابل آرسنال شد. شیاطین سرخ بلافاصله پس از پیروزی ۱-۰ مقابل سلتا ویگو در مسابقه رفت مرحله نیمه نهایی لیگ اروپا، با رقیب دیرین خود یعنی آرسنال رو به رو و در کمال تعجب با نتیجه ۲-۰ شکست خوردند. شگفتی این نتیجه از این جا است که آرسنال از وضعیت خوبی برخوردار نبوده و شاید برای اولین بار تحت هدایت آرسن ونگر، در جمع ۴ تیم بالای جدول قرار نگیرد. همچنین منچستر یونایتد نیز تا پیش از رویارویی با آرسنال، طی ۲۵ مسابقه پیاپی لیگ برتر، شکست نخورده بود.

بازگشت شخصیت به آرسنال

جک پیت-بروک نویسنده Independent اعتقاد دارد که آرسنال پس از مدت ها توانست در یک مسابقه مهم، نمایش متوازن را ارائه دهد. بر خلاف بازی های گذشته، شخصیت تیمی و تمرکز آرسنال در دیدار مقابل منچستر یونایتد بسیار بالا بود. پس از شکست توپچی ها در هفته گذشته مقابل تاتنهام، خشم هواداران به اوج رسید اما باز هم آرسن ونگر در اوج بحران، کمر راست کرد. آرسنال تنها ۱۰ دقیقه پس از شروع نیمه دوم به گل رسید و با فاصله زمانی ۳ دقیقه ای، گل دوم را نیز درون دروازه داوید دخیا قرار داد. در واقع آرسنال در همان دقایقی به منچستر یونایتد گل زد و قدرت نمایی کرد که دقیقاً در هفته گذشته و در همین بازه زمانی، تسلیم تاتنهام شده بود. پس از مدت ها شاهد یک نمایش کیفی سطح بالا و شخصیت مستحکم از جانب آرسنال بودیم. به اعتقاد نویسنده Independent، نحوه بازی آرسنال مقابل منچستر یونایتد حتی از نمایش این تیم در نیمه نهایی جام حذفی مقابل منچستر سیتی نیز بهتر به نظر می رسید.

استفاده از سیستم دفاعی سه نفره که اخیراً مورد توجه ونگر قرار گرفته، یکی از نکات بارز فنی یاران آرسنال در این بازی بود اگر چه هنوز هم مدافعان آرسنال با این سیستم غریبه هستند. الکس آکسلید چمبرلین یکی از بهترین بازیکنان آرسنال بود که در پُست بال راست عالی کار کرد و سانتر فوق العاده وی توسط دنی ولبک تبدیل به گل شد. شاید چمبرلین حضور در میانه زمین را به بازی در کناره ها ترجیح دهد اما با توجه به ترافیک خط میانی، او مجبور به ایفای نقش وینگر (بال) بوده و فرصت بیشتری برای ارائه قدرت، آمادگی بدنی و دوندگی خود خواهد داشت. ولبک که ۱۳ سال را در باشگاه منچستر یونایتد سپری کرده بود، برای سومین بار با پیراهن آرسنال به تیم سابق خود گل زد و ثابت کرد که در صورت آمادگی و عدم مصدومیت، چه غنیمت بزرگی برای خط حمله تیمش است.

آرون رمزی بهترین نمایش خود در این فصل را ارائه داد و به حق، بهترین بازیکن زمین شد. در فصلی که باز هم رمزی با انواع و اقسام مصدومیت رو به رو بود، یک بار دیگر ثابت کرد که در صورت آمادگی، مهره های غیر قابل انکار در خط هافبک توپچی ها است. زوج آرون رمزی و گرانیت ژاکا میانه میدان را به قبضه خود در آوردند و اگر رمزی کمی خوش شانس بود، در نیمه اول می توانست یک گل یا حداقل یک پاس گل را به نام خود ثبت کند.

متئو دارمیان مأمور مهار (مارک کردن) مسوت اوزیل بود اما ستاره آلمانی با دوندگی و جابه جایی های هوشمندانه خود، به خوبی از کمند دارمیان عبور کرد و به ویژه در نیمه دوم، تبدیل به یک بازیکن دست نیافتنی برای یاران حریف شده بود. حال این پرسش مطرح است که اگر رمزی، اوزیل و ولبک در تمام طول فصل تیم آرسنال را با این میزان آمادگی همراهی می کردند، آیا شاگردان آرسن ونگر باز هم چنین سرنوشت بدی داشتند؟

آرسنال کار بسیار دشواری برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را در پیش دارد. توپچی ها باید هر ۴ بازی آینده خود را با پیروزی به پایان رسانده و منتظر لغزش لیورپول یا منچستر سیتی بمانند. البته با توجه به نتایج دو ماه اخیر آرسنال، باید گفت که تعداد بازی های بد این تیم بیشتر بوده و شاید همین بازی نیز یک استثناء باشد. میگل دلینی نویسنده Independent اعتقاد دارد که آرسنال یک برنامه تاکتیکی پیچیده برای پیروزی در این بازی نداشت بلکه نسبت به حریف خود، سرزنده تر و پُر نشاط تر بازی کرد. آرسنال فضاهای زیادی را به دست آورد و از ابتدای بازی، بارها به پشت خط دفاعی یونایتد رسید.

معادله پیچیده خط هافبک آرسنال

امی لاورنس نویسنده Guardian اعتقاد دارد که خط هافبک آرسنال در غیاب سانتی کازورلا طی چند ماه اخیر، از کار افتاده بود اما گرانیت ژاکا در دیدار با منچستر یونایتد ثابت کرد که بهترین گزینه برای پر کردن جای خالی این بازیکن با تجربه اسپانیایی است. در این بازی، ژاکا نقش مهمی را در بهینه سازی خط هافبک آرسنال ایفا کرد و تا حدودی به انتقادات متعدد از خود پاس داد. بسیاری از منتقدین می گفتند که آیا یک بازیکن ۳۵ میلیون پوندی نباید کیفیت بیشتری را در خط هافبک آرسنال به معرض نمایش بگذارد؟

در فوتبال انگلستان، گرانیت ژاکا را با سرعت پایین، تکل های بی محابا و دریافت چند کارت قرمز می شناختند اما این ملی پوش سوئیسی تلاش کرد تا به مرحله ای از آمادگی و بلوغ برسد که تفاوت ها را در مسابقه آرسنال و منچستر یونایتد رقم بزند. یکی از بزرگ ترین چالش های ونگر، برقراری توازن بین مهره های خود در خط هافبک یعنی چمبرلین، ژاکا، الننی، رمزی، کوکلین و آیوبی بود. در بازی مقابل یونایتد، هسته اصلی خط میانی توسط زوج ژاکا - رمزی تشکیل و با گذشت زمان مسابقه، بهتر و بهتر شد. حال باید دید که آیا ژاکا و رمزی این حضور قدرتمندانه را تداوم خواهند داد یا خیر.

امی لاورنس نویسنده Guardian در شرایطی از عملکرد خط هافبک آرسنال به وجد آمده که چند روز قبل از این بازی، از مسوت اوزیل انتقاد کرده بود. به اعتقاد وی، نگاه مسئولان باشگاه آرسنال نسبت به اوزیل در شروع این فصل، فراتر از یک ستاره بوده و آنها وی را به چشم رهبر تیم خود می دیدند. اوزیل نیز روند خوبی را تا پیش از ماه دسامبر داشت و گل های حساسی را برای توپچی ها به ثمر رساند ولی دوران افت او در میانه های فصل آغاز شد. حال اوزیل در مقابل مربی سابق خود یعنی ژوزه مورینیو با انگیزه های فراوان ظاهر و کفه ترازو در میانه زمین را به سود تیمش تغییر داد و با این برد ۲-۰، از مورینیو انتقام گرفت. فصل گذشته نیز وقتی اوزیل آماده بود، آرسنال توانست با نتیجه ۳-۰ از سد یونایتد بگذرد. اوزیل یک بار دیگر ثابت کرد که بازیکن تراز اولی بوده و می توان یک تیم بزرگ را با محوریت وی تشکیل داد.

منچستر یونایتد؛ لیگ برتر فدای لیگ اروپا

یکی از نکات جالب این بازی، شکستن طلسم ناکامی های آرسن ونگر مقابل ژوزه مورینیو بود. به هر حال ونگر برای اولین بار در یک بازی رسمی و پس از ۱۵ ناکامی در تقابل های پیشین، بالاخره توانست مورینیو را مغلوب نماید هر چند که منتقدان ونگر این بار بهانه دیگری در دست دارند. آنها معتقدند که منچستر یونایتد با تمام قوا پا به میدان نگذاشته و اولویت اصلی آنها به لیگ برتر معطوف نشده است. مورینیو در همین بازی برای اولین بار از یکی از محصولات آکادمی باشگاه منچستر یونایتد یعنی اکسل توانزبه مدافع راست ۱۹ ساله و کنگویی تبار استفاده کرد. توانزبه بسیار خوب و فراتر از حد ظاهر شد و در مهار الکسیس سانچز موفق بود.

به هر حال مورینیو ترجیح داد تا لیگ برتر را فدای لیگ اروپا کند و شاید از نظر «آقای خاص»، پیروزی مقابل سلتا و یا آژاکس، ساده تر از غلبه بر آرسنال یا تاتنهام باشد. البته انتقادهای زیادی به ژوزه مورینیو نیز وارد است. تیم او در کلیه بازی هایی که در زمین ۶ تیم بالای جدول انجام داد (از جمله دیدار بیرون خانه با چلسی در جام حذفی)، حتی نتوانست یک بار هم دروازه حریفان خود را باز کند. این مسئله را دیگر نمی توان به مصدومیت ها، حضور در لیگ اروپا، از دست دادن شانس ها و بهانه های مشابه ربط داد. به عقیده بارنی رونی نویسنده Guardian، همواره اوج هنر ژوزه مورینیو هنگامی نمایان می شود که او تحت فشار قرار دارد. «آقای خاص» می کوشید که حتی پس از باخت مقابل آرسنال، لبخند بر گوشه لب داشته باشد. او با کنایه راجع به ونگر صحبت کرد و به طنز گفت که بابت این موفقیت آرسنال و ونگر خیلی خوشحال است!

یکی از مشکلات مورینیو در خط دفاعی بوده که اکنون چند بازیکن مصدوم روی دست وی باقی مانده است. لوک شاو باز هم با مصدومیت دست به گریبان شده و کریس اسمالینگ و فیل جونز نیز علی رغم مصدومیت، برای اولین بار پس از ۲ ماه، در کنار یکدیگر قرار گرفتند. مورینیو اعتماد چندانی به دیلی بلیند برای استفاده در پست دفاع وسط نداشته و این موضوع را علناً فاش ساخت. زلاتان ابراهیموویچ و مارکوس روخو نیز ستاره های کلیدی مصدوم بوده و غیبت آنها، دست مورینیو را در پوست گردو گذاشته است. حال که زلاتان تیمش را همراهی نمی کند، مشکلات خط حمله و گلزنی یونایتد بیش از پیش شده از وین رونی نیز نمی توان انتظار گلزنی همچون سال های گذشته را داشت. آمادگی مارکوس رشفورد در این روزها، بهترین هدیه برای «آقای خاص» بوده ولی وجود او به تنهایی کافی نیست.

با توجه به توقف لیورپول مقابل ساوتهمپتون در این هفته، هنوز هم امید آرسنال و منچستر یونایتد برای حضور در جمع ۴ تیم بالای جدول و در نتیجه، کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا زنده مانده است. البته مورینیو علی رغم وجود فاصله ۴ امتیازی نسبت به لیورپول، با قاطعیت می گوید که تیمش هیچ شانسی برای حضور در جمع ۴ تیم بالای جدول ندارد. شاید وی با این صحبت ها، قصد افزایش فشار روحی و روانی به لیورپول یا منچستر سیتی را داشته باشد! شاگردان مورینیو باید یک بازی دشوار را در وایت هارت لین مقابل تاتنهام برگزار کنند. ترکیب اصلی یونایتد در ورزشگاه امارات دچار ۸ تغییر نسبت به مسابقه با سلتا ویگو شده بود. حال باید دید که آیا بی تفاوتی مورینیو نسبت به لیگ برتر، همچنان ادامه خواهد یافت یا خیر؟ به قول بارنی رونی نویسنده Guardian، گویی مورینیو این بازی را به مثابه یک مسابقه خیریه (مثلاً بازی نمادین یاران مایکل کریک و یاران دنی ولبک!) انگاشته است!