غصه‌های فردای صعود
روز حساسی برای فوتبال است؛ آخرین هفته از لیگ دسته اول که تکلیف آخرین تیم صعودکننده به لیگ برتر مشخص می‌شود.
آی‌اسپورت: روز حساسی برای فوتبال است؛ آخرین هفته از لیگ دسته اول که تکلیف آخرین تیم صعودکننده به لیگ برتر مشخص می‌شود. فارغ از پایین جدول که حساسیت‌های خاص خودش را دارد و تیم‌ها برای بقا به زمین می‌روند، بالای جدول هم نهایت هیجان را تجربه خواهد کرد. پارس جم صعود خود را قطعی کرده و امروز ۳ تیم سپیدرود، گل‌گهر سیرجان و ملوان برای تک سهمیه باقی‌مانده باید بازی کنند. سوای نتایجی که امروز به دست می‌آید در یکی از این ۳ شهر جشن صعود برپا خواهد شد، یک دغدغه بزرگ ذهن فوتبالی‌ها را به خود مشغول کرده است. هر چهار تیم با بحران‌های سخت و ماجراهای خاصی دست به گریبان هستند.
پارس جم برای میزبانی از تیم‌های لیگ برتری، هنوز ورزشگاه مشخص و استانداردی ندارد. در مجموعه این تیم بحث بر سر چند شهر مختلف است که پارس جنوبی برای لیگ برتر یکی از آنها را انتخاب کند. میزبانی در لیگ برتر اقتضای خودش را دارد و امکانات متفاوتی را می‌طلبد. تعداد تماشاگران رشد قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت و در بازی‌های بزرگ مثل پرسپولیس، استقلال یا حتی تراکتور، ظرفیت و شرایط ورزشگاه مهم است که اتفاقات حاشیه‌ای و خطرناک در آن رخ ندهد. بارها شاهد بودیم که در ورزشگاه‌های غیراستاندارد چه اتفاقات تلخی در میزبانی‌های پرتماشاگر رخ داده.
اما سه تیم دیگر؛ اگر سپیدرود لیگ برتری شود، از همین فردا باید شاهد بحث‌های مالی و بی‌پولی تیم باشیم که به بخش‌های مختلف بدهی‌های فراوانی دارد. از رستوران‌های شهر گرفته تا هتل‌ها. در کنار اینها، سپیدرود تا امروز نتوانسته مبلغ قابل توجهی به بازیکنان و کادر فنی‌اش پرداخت کند و همین موضوع باعث اعتراض‌های گاه و بی‌گاه بازیکنان این تیم شده اما از آنجا که سپیدرود در آستانه صعود قرار دارد، فعلا این بحث‌ها فراموش شده و همه تلاش تیم صعود به لیگ برتر است اما بی‌شک از فردا شب - چه صعود کنند و چه ناکام بمانند - بدهی‌ها و بی‌پولی بر سر این تیم پرهوادار آوار می‌شود. آیا سپیدرود لیگ برتری در ابتدای فصل بعد برای بستن تیم و هزینه‌های جاری از منابع مالی پایدار برخوردار خواهد شد؟ تا اینجا که چنین چیزی نبوده و این تیم به صورت غیرمنتظره کاندیدای صعود شده.
دو تیم دیگر هم مشکلات مشابهی دارند. ملوان را به یاد می‌آوریم که دو سال پیش در لیگ برتر با چه مشقتی برای بقا تلاش می‌کرد و سرانجام بی‌پولی و نداری باعث شد تا این تیم ریشه‌دار به دسته اول سقوط کند. اگر منابع مالی به موقع به تیم تزریق می‌شد و مربیان ملوان - از امیر قلعه‌نویی گرفته تا استیلی و سرانجام احمدزاده - با شرایط بهتری مواجه می‌شدند، این تیم به لیگ پایین‌تر نمی‌افتاد. نداری و بی‌پولی باعث قهر دروازه‌بان خارجی ملوان شد و همین عوامل بود که اجازه نداد ملوان بازیکنان باکیفیت‌تری را بخرد. حالا ملوان با همین شرایط می‌خواهد به لیگ برتر بازگردد. آیا این تیم پس از صعود به شرایط دو سال قبل بازنمی‌گردد؟ اگر برنامه‌ای نباشد، همان آش و همان کاسه است.
گل‌گهر شاید از نظر مالی شرایط بهتری داشته باشد اما آنها در منطقه‌ای واقع شده‌اند که از کرمان بایستی چند ساعت تیم‌ها با اتوبوس مسیر طی کنند تا به سیرجان برسند. مشکلات رفت و آمد تیم‌ها، هتل و اسکان از مهم‌ترین دغدغه‌های گل‌گهر در سیرجان است. چند سال پیش بود که مس رفسنجان به لیگ برتر صعود کرد. آنها هم با همین مشکلات دست به گریبان بودند و به ناچار کرمان را برای میزبانی انتخاب کردند که اعتراض هواداران سیرجانی را به دنبال داشت چرا که آنها نمی‌توانستند هر هفته ۴ ساعت با اتوبوس به کرمان بیایند و شب همین مسیر را بازگردند. عدم حمایت از مس رفسنجان به سقوط این تیم منجر شد. حالا نگرانی‌های مشابهی در مورد گل‌گهر سیرجان وجود دارد. امروز، روز جشن شادی یک شهر و حسرت هواداران دو شهر دیگر است اما پس از پایان خوشحالی‌ها، حتی تیم صعودکننده هم زانوی غم به بغل خواهد گرفت که از فردا چگونه باید با مشکلات تازه دست و پنجه نرم کند.
ارسال نظر