«دین» فراوان برانکو به فوتبال ایران

ایران ورزشی: همانطور که پرسپولیس مدیون طرح‌های تاکتیکی برانکو ایوانکوویچ است و نایب قهرمانی فصل پیش و قهرمانی این فصلش در لیگ برتر فوتبال کشور را دسترنج وی می‌بیند، این مربی ۶۳ ساله اهل کرواسی به فوتبال ایران دین دارد و اگر ۱۸ سال پیش به ایران نیامده بود، هرگز زندگی و جایگاه امروز را نداشت.

در سال ۱۹۹۹ که میروسلاو بلاژویچ کروات با پشتوانه سوم کردن کشورش در جام جهانی ۱۹۹۸ به تهران آمد و با فدراسیون وقت فوتبال ایران بر سر تصدی پست سرمربیگری کشورمان به توافق رسید، مردی کنار او مشاهده می‌شد که ۱۸۰ درجه با وی تفاوت داشت و آنتی‌تز چیرو بود. هر چقدر که بلاژویچ آتشین مزاج و مستعد برای ورود به حاشیه‌ها و آماده برای به راه اندازی جدل‌ها بود، دستیار اول او مردی آرام و معتدل و بیش از حد مصلحت‌طلب به نظر می‌رسید.

نام او برانکو ایوانکوویچ بود و شاید به خاطر تمامی آن آرامش‌طلبی‌های عجین شده با فاکتور صلح بود که بلاژ «اهل جنگ و درگیری» وی را پروفسور صدا می‌کرد.

وقتی چیرو نتوانست ایران را از سد ایرلند جنوبی در مرحله پلی‌آف جام جهانی ۲۰۰۲ عبور بدهد و ایران حذف شد و به «کره و ژاپن» نرفت فدراسیون فوتبال ایران در تصمیمی که ابتدا غیرقابل اعتماد به نظر می‌رسید و درستی‌اش بعدا به اثبات رسید با برانکو بر سر هدایت تیم ملی به توافق رسید، ارتقای ایوانکوویچ از پست دستیار اول به مربی نخست و سر کرده کادر فنی بیشترین بهره‌ها را برای فوتبال «تشنه افتخار» ایران داشت. با هدایت آرام و حساب شده برانکو، ایران قهرمان فوتبال بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ و تیم سوم جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ شد و به آسانی خوردن یک لیوان آب گوارا و خوش طعم به مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.

همه عشاق بلاژویچ و تندروی‌های پر احساس او، حالا دل به سیاستمداری‌های توام با آرامش برانکو دادند و او را به خاطر دستاوردهایش برای فوتبال ایران، «ایرانکوویچ» نامیدند.

برانکو پس از آن رفت و با دیناموزاگرب قهرمان لیگ کرواسی و با شانگهای شنهوا قهرمان لیگ چین شد و سپس هدایت الاتفاق در لیگ عربستان را هم تجربه کرد و در امارات هم به مربیگری پرداخت و دو، سه بار تا یک قدمی احراز پست سرمربیگری تیم ملی کرواسی هم پیش رفت و همه این پیشنهادها و توفیق‌ها را به این خاطر به دست آورد که پسوند سرمربی سابق تیم ملی ایران را پشت نام خود داشت و اگر او به این مقام ارتقا نمی‌یافت و همیشه دستیار بلاژویچ می‌ماند هیچگاه این پست‌ها را به وی نمی‌دادند. پس از سال‌ها دوری که او به ایران بازگشت و این بار پرسپولیس را به وی دادند باز به مدد اتفاقات ۱۰ سال پیش از آن و ایجاد این باور بود که او هویت و توان انجام این کار را دارد، اینک که دستاوردهای برانکو در پرسپولیس از هر سو تحسین شده و طبعا پیشنهادهای تازه‌ای هم به وی رسیده، وی به عنوان یک فرد حرفه‌ای در این ورزش حق قبول یا رد آنها را دارد اما چه بماند و چه برود «سهم و دین» فوتبال ایران در شکل‌گیری مردی که به نام برانکو ایوانکوویچ می‌شناسیم، فراتر از حد توصیف است. خود او هم این نکته را نیک می‌داند. بله وی هنوز «برانکو ایوانکوویچ» است و از فوتبال ایران جدایی سلیقه‌ای، فرهنگی و هویتی ندارد، حتی اگر روزی به جانشینی کارلوس کی‌روش از نو سرمربی ایران نشود!