ماهینی: لقب آچار فرانسه را دوست ندارم
حسین ماهینی جوانک ترکه‌ای بوشهری که نزدیک به یک دهه قبل در استقلال اهواز شناخته شد حالا کاپیتان دوم و یکی از بزرگترهای پرسپولیس به حساب می‌آید.
ایران ورزشی: حسین ماهینی جوانک ترکه‌ای بوشهری که نزدیک به یک دهه قبل در استقلال اهواز شناخته شد حالا کاپیتان دوم و یکی از بزرگترهای پرسپولیس به حساب می‌آید. ماهینی از آن دست فوتبالیست‌هایی است که در دو بعد فنی و اخلاقی به صورت موازی رشد کرده و هر قدر به ذهن تان فشار بیاورید حاشیه یا تصویر نادرستی از او به خاطر نخواهید آورد. ماهینی در فصل موفق پرسپولیسی‌ها باثبات ترین بازیکن و البته یکی از بهترین‌های تیمش بوده و در عین فداکاری موقعیتش در تیم ملی را فدای موفقیت در پرسپولیس کرد. شماره ۱۳ محجوب پرسپولیس عصر شنبه از ترافیک روزهای آخر سال تهران عبور کرد و ۹۰ دقیقه میهمان ایران ورزشی بود.
الریان تیم خوبی دارد، ۹ خارجی دارد که ۵ تایشان پاسپورت قطری دارند. این تیم را می‌شناسی؟
الریان تیم خوبی دارد، ۹ خارجی دارد که ۵ تایشان پاسپورت قطری دارند. این تیم را می‌شناسی؟
من آن سالی که ذوب‌آهن بودم مقابل الریان بازی کردم، هم در قطر هم در اصفهان. فکر می‌کنم یک مدت رفتند لیگ دوشان بعد رفتند بازیکن خریدند و برگشتند و اینکه امسال تیم‌شان خیلی خوب است. بازیکنان خیلی خوبی دارند هم ملی‌پوش زیاد دارند هم بازیکنانی که تبعه قطر شده‌اند و اینکه من خلاصه بازی‌شان مقابل الهلال را دیدم. آنها دقیقه 90 گل خوردند و موقعیت‌های زیادی داشتند. مطمئنا بازی سختی داریم. ما می‌رویم برای امتیاز حالا برد که خیلی خوب است ولی مساوی هم می‌تواند نتیجه خوبی باشد.
به این فکر می‌کردید که اگر در پایان دور رفت ۷ امتیازی شوید ۷۰ درصد راه صعود را طی کرده‌اید چون با ۱۰ یا ۱۱ امتیاز می‌شود صعود کرد.
سخت است ولی 7 امتیاز در آسیا می‌تواند خیلی کمک‌مان کند. ما در فروردین و اواسط اردیبهشت بازی‌هایمان همه 4 روز یا 5 روز یک بار و خستگی می‌تواند کارآیی بچه‌ها را پایین بیاورد. انشاءا... الریان را ببریم گام بلندی برای صعود برداشته‌ایم.
در بازی با استقلال خوزستان هم تیم در نیمه دوم افتاده بود.
مشخص است، ما سفر خارجی هم داشته‌ایم و فواصل بازی‌هایمان چهار روز و پنج روز بوده است. مطمئنا ماشین نیستیم. ما انسان هستیم و خستگی باعث می‌شود عملکردمان پایین بیاید ولی مهم سه امتیاز بود که با تجربه و زحمت بچه‌ها به دست آمد.
بر اساس اعداد و ارقام هم بعد از برد اخیر شانس‌تان برای قهرمانی خیلی زیاد شد. اتفاقی که کم سابقه است. اول فصل فکر می‌کردی امسال چنین نتیجه‌ای رقم بخورد؟
ما اول فصل با برانکو و بین خودمان که صحبت می‌کردیم هدف اول‌مان قهرمانی در ایران بود. فکر می‌کنم استارت پرسپولیس از پارسال زده شد و اینکه بچه‌ها توقعات را از خودشان بالا بردند و نشان دادند تیم خیلی خوبی هستند. حتی پارسال هم می‌توانستند قهرمان شوند ولی به خاطر تفاضل گل قهرمان نشدند در صورتی که حق‌شان قهرمانی بود. امسال هم ادامه راه را رفتیم، با تفکرات آقای برانکو تیم هم تقویت شد و اینکه خدا را شکر نتایجی گرفتیم که جای هیچ شک و شبهه‌ای نیست. حالا واقعا من شنیده‌ام یکسری‌ها می‌گویند با داوری می‌برد اما چنین چیزی نیست. خیلی از رفقای من استقلالی هستند و در کوچه، خیابان و بازار هم مردم را می‌بینم که می‌گویند استقلالی هستند ولی خودشان هم می‌گویند امسال پرسپولیس واقعا لیاقت قهرمانی را دارد و ما جای هیچ شک و شبهه‌ای را باقی نگذاشتیم. اگر بخواهید آمار را هم نگاه کنید در همه چیز بالا هستیم. برد، باخت، گل خورده و تنها در گل زده دوم هستیم. در واقع طوری کار کرده‌ایم که همه مطمئند و اگر غیر از پرسپولیس امسال کسی قهرمان شود باید به آن شک کرد.
یکی از مواردی که مطرح شد بحث تبانی با نفت تهران بود و آن اخراج زودهنگام دروازه‌بان‌شان.
من خودم با علی دایی 2 سال کار کردم و افتخار شاگردی‌اش را داشتم. ما تنیس فوتبال هم که بازی می‌کردیم، علی آقا هر طوری بود، با ناداوری خودش (یعنی توپ را می‌زدیم توی زمین می‌گفت اوت) یعنی هر طوری که باشد دوست دارد ببرد. علی دایی بخواهد با برادرش، بهترین رفیقش و حتی دخترش هم بازی کند دوست دارد برنده باشد و همیشه این بوده. صحنه‌ای که دقیقه 5 اتفاق افتاد اخراج صد در صد بود و همه دیدند.
در واقع تعداد بازی‌هایی که داوری به ضرر پرسپولیس بوده بیشتر از بازی‌هایی بوده که به نفع‌تان سوت زده‌اند.
بله دقیقا یک آمار هم در این خصوص درآوردند که ما خیلی ضرر کردیم. همین بازی استقلال خوزستان یک اخراج صد در صد بازیکن حریف و گل سالم. همه بر این واقفند که واقعا پرسپولیس امسال لیاقت قهرمانی را دارد بدون هیچ شک و شبهه‌ای.
امروز عکس بازیکنان‌تان در حال تمرین جشن قهرمانی منتشر شد. فکر می‌کنی چقدر به قهرمانی نزدیک هستید؟
ما تنیس فوتبال گذاشته بودیم. من، مهدی، بیرانوند و کمال بودیم. آن طرف محسن، سیدجلال، امیری و ایگور. شرط بسته بودیم و ما بازی را بردیم. کری هم شده بود. در واقع قهرمانی آن بازی بود نه قهرمانی اصلی ولی ما امسال می‌خواهیم طوری قهرمان شویم که رکورد لیگ را جابه‌جا کنیم.
اینکه می‌گویند پرسپولیس ۹ سال قهرمان نشده امسال چقدر اذیت‌تان کرد؟
همیشه این فشارها بوده در استقلال و پرسپولیس. پرسپولیس یک بار در زمان علی آقا و پارسال داشتیم قهرمان می‌شدیم که نشد ولی امسال خدا را شکر طوری کار کردیم که می‌توانیم قهرمان شویم و خیلی به آن نزدیک هستیم. این 6 بازی هم یکسری‌ها درباره غرور حرف می‌زنند و اینکه ما خودمان را قهرمان می‌دانیم ولی به قول آقای برانکو تا روی کاغذ یا روی ریاضی مشخص نشود صد در صد قهرمانیم پا پس نمی‌گذاریم و دنبال این هستیم که رکورد 59 امتیازی سپاهان در لیگ 16 تیمی را بزنیم و انشاءا... می‌زنیم. (اینجا به تخته می‌زند)
اگر از ۶ بازی ۹ امتیاز بگیرید قاطعانه‌ترین قهرمانی لیگ برتر را به لحاظ میانگین امتیاز به دست می‌آورید. فکر می‌کنی از ۶ بازی چند امتیاز بگیرید؟
سه تا داخل داریم سه تا بیرون. اگر همین روند را بخواهیم ادامه بدهیم می‌شود اما سخت است. البته ما پا پس نمی‌گذاریم. ما غیر از قهرمانی می‌خواهیم رکورد لیگ را جابه‌جا کنیم. حالا نمی‌دانم چند امتیاز دیگر می‌گیریم.
اگر از سه بازی بعدی ۹ امتیاز بگیرید کار تمام است.
خب بستگی به بازی بقیه مدعیان هم دارد. آنها هم باید همه بازی‌هایشان را ببرند.
البته با ۷ امتیاز هم می‌شود قهرمان شد؛ اگر استقلال و تراکتور در بازی رو در رو مساوی شوند.
بله آنها بازی‌های رو در رو دارند و بازی‌های سخت‌شان مانده در صورتی که ما بازی‌های سخت‌مان را انجام داده‌ایم.
می‌شود در بازی با ذوب‌آهن جشن قهرمانی گرفت؟
فکر می‌کنم بازی با پیکان هم می‌تواند باشد. بستگی به نتایج دیگر مدعیان هم دارد.
البته همه الان طرف خوش ماجرا را می‌بینند در حالی که بعد از عید فشردگی بازی‌ها، تیم‌هایی که می‌خواهند نیفتند و البته بازگشت از اردوی ملی کار را سخت می‌کند. با این حساب به نظر نمی‌رسد بردن هر سه بازی بعدی راحت باشد.
خب مسلما نیست. ما روند خوبی را در پیش گرفته‌ایم. الان سه بازی آخرمان را در آسیا و لیگ برده‌ایم. شرایطمان خدا را شکر خوب است. بعد از بازی الریان هم که لیگ تعطیل می‌شود و تا 12 فروردین بازی نداریم. ما با تمرین‌هایی که انجام می‌دهیم می‌خواهیم خودمان را در صدر نگه داریم اما کلا سخت است. صنعت نفت برای نیفتادن می‌جنگد اما کلا نسبت به رقبایمان بازی‌های راحت‌تری داریم.
اگر می‌شد بازی آخر در تهران باشد خیلی خوب می‌شد. حتی شایعه شده مدیرعامل سیاه‌جامگان گفته اگر تیم‌شان قبل از هفته آخر در لیگ ماندنی شود، بازی با پرسپولیس را در تهران برگزار می‌کنند تا پرسپولیس جشن قهرمانی را در خانه بگیرد. این شدنی است؟
به نظرم شدنی که هست و قانونی است. سایپا چطور در آزادی بازی می‌کند؟
به نظرت گرفتن جشن قهرمانی در مشهد جالب است؟ یک بار در لیگ هشتم برای استقلال رخ داد.
خب در تهران که باشد بهتر است چون استادیوم بزرگتر است و همه می‌توانند بیایند. استادیوم پر می‌شود. فکر کنم امکاناتش هم بیشتر است. اصلا قهرمانی را در بیابان بگیرند. قهرمان بشویم جایش مهم نیست. هر جا می‌خواهد باشد.
امسال چهار تا پست بازی کردی و همه به تو می‌گویند آچارفرانسه پرسپولیس.
بله همه می‌گویند اما من خودم زیاد دوست ندارم هر هفته بخواهم پستم را عوض کنم چون ذهن و تمرکزم به هم می‌ریزد. اصلا وظایف پست‌ها فرق می‌کند و این می‌تواند روی عملکردم هم تاثیر بگذارد که گذاشته است. اگر بگویم از لقب آچارفرانسه خوشم می‌آید شاید دروغ گفته باشم. این لقبی است که داده‌اند ولی واقعا دوست دارم سر جای خودم بازی کنم. یعنی دفاع راست یا نهایتا دفاع وسط اما هر جا تیم بخواهد بازی می‌کنم و مشکلی هم ندارم اما این روی عملکردم تاثیر می‌گذارد. من در 10 بازی یک روز راست بودم، یک روز وسط، دوباره چپ، راست، وسط، راست. واقعا خودم مانده بودم چون خیلی تمرکز می‌خواهد. خیلی‌ها می‌گویند دفاع چپ و راست هر دو دفاع کنار است اما نحوه ایستادن‌هایش هم با هم فرق می‌کند. شاید مردم نظر بدهند بهتر باشد اما من هر جای زمین که باشم سعی و تلاش کرده‌ام بهترین عملکرد را داشته باشم.
از تمرکز گفتی ولی در شهرآورد و در پست هافبک دفاعی نسبت به دفاع میانی تمرکزت پایین‌تر بود.
فکر می‌کنم 9-8 سال پیش در استقلال اهواز دو، سه بازی در این پست بازی کرده بودم. در شهرآورد هم واقعا هیچ کس را نداشتیم. ببینید ربیع‌خواه مصدوم بود، شهاب کرمی هم بدنش آماده نبود، کمال هم که محروم بود. یعنی هیچ کس را نداشتیم. آقای برانکو هم که من را در آن پست گذاشت باید بازی می‌کردم. من اصلا آنجا خودم خراب شدم چون می‌دانستم اگر بد بازی کنم می‌گویند حسین بد بوده، کسی زیاد نمی‌داند که پست اصلی‌اش نبود. من در آن پست فقط می‌توانستم دوندگی‌ام را بالا ببرم و اصلا آشنایی نداشتم اما در آمار بعد از بازی مشخص شد بیشتر از همه در تیم دویده‌ام.
چقدر دویده بودی؟
فکر کنم 12.5 کیلومتر، باز هم می‌گویم اتفاقی بود که افتاد و البته تجربه تلخی شد.
دلیلش شاید این است که پرسپولیس نیمکت ندارد. شما مدام با ۱۴ -۱۳ نفر بازی می‌کنید و فاصله اصلی‌ها با ذخیره‌ها خیلی زیاد است. شاید اگر بهتر یارگیری می‌کردند تو مجبور نمی‌شدی در چهار پست بازی کنی؟
خب اینها برمی‌گردد به باشگاه و خود مربی که چه کسانی را می‌خواست. بله به ما فشار آمد. ما 13-12 نفر بودیم که در اکثر بازی‌ها حضور داشتیم. خود من امسال بیشتر از همه بازی کردم و فقط یک بازی محروم بودم. خیلی فشار آمد مخصوصا بازی‌هایی که 5 روز 5 روز برگزار می‌شود. کلا در استقلال و پرسپولیس فشار بیشتر است. فشار رسانه، فشار هوادار یا تیم‌هایی که روبه‌روی ما بازی می‌کنند یک هفته تمام توان‌شان را می‌گذارند و خوب زندگی می‌کنند تا در 4 بازی مقابل این تیم‌ها بهترین نمایش را داشته باشند. ما هر هفته این را حس می‌کنیم. تیم‌ها با 200 درصد توان مقابل استقلال و پرسپولیس مایه می‌گذارند مخصوصا پرسپولیس. این همیشه کارها را سخت می‌کند برای همین هم بازی کردن در این دو تیم بخصوص پرسپولیس خیلی سخت است.
بعد از دو سال به خاطر بازی‌های خوبت در نیم فصل اول به عنوان مدافع راست به تیم ملی برگشتی اما تغییر پست‌ها باعث شده دوباره از تیم ملی دور بمانی. هر چند پرسپولیس دارد از تو سود می‌برد اما تو از نظر شخصی ضرر می‌کنی.
بله. دو سال از حضور در تیم ملی محروم بودم به خاطر مسائل سربازی، دقیقا بعد از جام جهانی رفتم ملوان و اجازه تیم ملی را از ما گرفتند اما خدا را شکر با بازی‌های نیم فصل اول برگشتم به تیم ملی. من ضرر کردم اما می‌ارزد به قهرمانی پرسپولیس. من حاضرم به خاطر قهرمانی پرسپولیس به تیم ملی دعوت نشوم.
نشد که اینها را به برانکو بگویی؛ اینکه موقعیت‌ات در تیم ملی را از دست داده‌ای؟
برانکو اینقدر مربی بزرگی است که اینها را می‌داند. من اصلا راجع به این موضوع با او صحبت نکردم و هیچ منتی هم سر برانکو و هیچ کس ندارم. مشکل خاصی هم نیست. گفتم که پرسپولیس قهرمان شود برایم ارزش‌اش خیلی بیشتر است.
تو که برای فصل بعد قرارداد داری؟
بله. من 3 ساله بستم.
سیدجلال هم تمدید کرد، کمال هم گفته مشکلی ندارد. فقط می‌ماند سروش. الان که او را به خانه رساندی نگفتی تمدید کن؟
با سروش که صد در صد تمدید می‌کنیم. او مشکلی ندارد. خدا را شکر امسال یک جوی داریم که همه دارند لذت می‌برند. ما امکانات تمرینی، بدنسازی و استخر و سونای‌مان در ورزشگاه شهید کاظمی عالی است، رختکن‌ها و... طوری است که اگر بگویم تیم اول هستیم اغراق نکرده‌ام. تازه ما نسبت به کشورهای دیگر از 100، پنج هستیم. نسبت به داخلی‌ها شرایطمان خدا را شکر خوب است. بچه‌ها هم افتخار می‌کنند پیراهن پرسپولیس را پوشیده‌اند و برای این تیم بازی می‌کنند. واقعا همه‌شان دوست دارند بمانند. نتیجه‌گیری امسال پرسپولیس به خاطر ثبات در مدیریت آقای طاهری و ماندن برانکو و بازیکنان است. این استمرار باعث می‌شود تیم روند رو به رشدش را ادامه دهد و به موفقیت برسد. چه بهتر که همه بمانند و چند بازیکن دیگر هم برای لیگ و آسیا به ما اضافه شوند.
ظاهرا تیم اینقدر خوب نتیجه گرفته اگر مشکل مالی هم بوده دوست نداشتید صدایش را در بیاورید. یک بار اعتراض بود اما کار به اعتصاب نکشید.
ببینید ما هم مثل خیلی از تیم‌های لیگ برتری مشکل مالی داریم. شاید خیلی بیشتر از آنها. الان 6 بازی مانده ما 50 درصد قراردادمان را گرفته‌ایم.
۵۵ یا ۵۰؟
بین 50 تا 55. حالا می‌گوییم 55. 45 درصد دیگر مانده در صورتی که الان باید 80 درصد قراردادمان را می‌گرفتیم. ما هم می‌توانستیم مثل خیلی از تیم‌های دیگر سرتمرین نرویم و حداقل یک واکنش نشان بدهیم تا هواداران و بقیه بفهمند اما این کار را نکردیم چون تیم‌مان را دوست داشتیم. چون تیم‌مان در مسیر خوبی قرار گرفته و نزدیک قهرمانی هستیم. نخواستیم خودمان را وارد حاشیه کنیم. می‌توانستیم اعتراض‌هایمان را رسانه‌ای کنیم چون یک داد کوچک بزنیم همه ایران می‌فهمد اما هیچ وقت این کار را نکردیم. اعتراض هم نکردیم.
انگار شرایط خوب فنی تیم روی ذهنیت بازیکنان تاثیر گذاشته.
دقیقا همین طور است. وقتی می‌بینیم تیم‌مان به این خوبی نتیجه می‌گیرد سراغ حاشیه نمی‌رویم. ما الان هم خیلی مشکل مالی داریم در بحث پرداخت‌ها به آقای طاهری هم گفته‌ایم. می‌دانیم ایشان در هر زمینه‌ای خیلی زحمت می‌کشند. بخصوص امسال. می‌دانیم پیگیر هستند و قول‌هایی هم داده‌اند. اما شرایط تیم طوری است که به قهرمانی نزدیکیم و بچه‌ها خیلی چیزها را فراموش کرده‌اند و دنبال موفقیتند.
جدا از پاداش‌ها آخرین باری که بخشی از قراردادتان را گرفتید کی بوده؟
فکر کنم یک ماه پیش 15-10 درصد دادند.
پاداش بردها را هم داده‌اند؟
هر 5 برد یک بار پاداش می‌دهند. پاداش آسیایی که هنوز نگرفته‌ایم. پاداش لیگ هم یک مدت وقفه افتاد اما دادند.
ظاهرا مبالغ پاداش‌هایتان هم خوب است.
نسبت به تیم‌های دیگر آنطور که فکر می‌کنید نیست. شاید یک سوم یا نصف تیم‌های دیگر. یعنی آنقدرها هم زیاد نیست.
الان نگران نیستیدکه تا آخر فصل پول‌تان را نگیرید؟
همه نگران هستند اما کاری نمی‌شود کرد چون از دست ما خارج است. می‌بینیم که آقای طاهری چقدر تلاش می‌کند. قهرمانی واقعا شیرین است و همه کار می‌کنیم برای قهرمانی.
قرار است این تیم حفظ شود و برانکو هم که می‌ماند. برانکو و طاهری گفته‌اند هدف سال بعد قهرمانی در آسیا است اما خیلی‌ها نمی‌توانند این را باور کنند. تو تا فینال لیگ قهرمانان با ذوب رفته‌ای. فکر می‌کنی شدنی است؟
شرایط آسیا خیلی فرق می‌کند. شما با تیم‌هایی بازی می‌کنید که امکانات‌شان فوق‌العاده است و هیچ وقت بحث مالی نداشته‌اند. بخصوص تیم‌های حوزه خلیج فارس. مثال بزنم. الهلال. بهترین تیم عربستان است و مثل خود ما با اختلاف در صدر لیگ خودشان است. آنها یکی از بهترین تیم‌های آسیا هستند و افتخارات زیادی دارند. اگر بخواهیم خودمان را با الهلال مقایسه کنیم از نظر امکانات اگر آنها 100 باشند ما 5 هستیم. آنها با جت شخصی می‌آیند عمان ما با دو پرواز و کلی معطلی می‌رویم. البته این چیزی است که از دست باشگاه‌مان خارج است و مجبوریم اما برای آنها هیچ بحث مالی پیش نیامده. بهترین امکانات را هم دارند. فکر می‌کنم یکی از دلایلی که تیم‌های شرقی و عربی جدا شده‌اند همین بحث مالی است که در ایران رعایت نشده. همین الان وقتی می‌گویند استقلال و پرسپولیس در سال 30 میلیارد خرج کرده‌اند همه می‌گویند چه خبر است در حالی که یک بازیکن الهلال 30 میلیارد می‌ارزد. ما خیلی از تیم‌های آسیایی عقب هستیم و فقط از نظر فنی سرتریم و با غیرت بچه‌ها جلو می‌رویم. من فکر می‌کنم امسال پرسپولیس تیم خیلی خوبی دارد اما برای آسیا حتما باید تقویت شود. انشاءا... از گروه‌مان که صعود کنیم و مرحله بعد را رد کنیم می‌توانیم بازیکن جدید بگیریم. مطمئنا این پرسپولیس حرف‌های زیادی در آسیا و لیگ دارد اما اگر بخواهیم این روند را ادامه دهیم باید از لحاظ مالی و بازیکن تقویت شویم.
مثلا در شرق آسیا چین ماجرا را عوض کرده.
بله آنجا که یک بازیکن می‌گیرند به اندازه کل بودجه تیم‌های ایران. پول همه چیز می‌آورد.
اول فصل که آمدی رامین در تیم بود و بازیکن فیکس تیم ملی به حساب می‌آمد نگران نبودی که شاید کمتر بازی کنی؟
خب قرارداد داشتم و معلوم بود که برمی‌‌گردم. رامین هم سال قبلش خیلی خوب بازی کرده بود. وقتی هم که من برگشتم بحث رفتنش نبود. من با خیلی‌ها در جناح راست تیم ملی و باشگاهی رقابت داشتم و خدا را شکر همیشه سربلند بودم و ترسی نداشتم. آمده بودم برای رقابت و نگران هم نبودم. به خودم باور صد در صد داشتم. حداقل 13-12 سال است در لیگ برتر بازی می‌کنم. اعتماد کامل به خودم داشتم و اینکه به اهدافم برسم.
برای چند ماه سوال مهم هواداران پرسپولیس این بود که چطور می‌شود توامان از حسین و رامین بازی گرفت. برانکو هم این سوال را از خبرنگاران می‌پرسید چون تو در دفاع راست خوب بازی می‌کردی و رامین هم بازیکن خوبی است. از طرفی حرف برانکو هم منطقی بود که نمی‌تواند تو را بیرون بگذارد چون خوب کار می‌کردی.
چند بازی آخر رامین جلوی من بازی می‌کرد اما او هم دوست داشت دفاع راست بازی کند چون پست اصلی‌اش دفاع راست است. از روزی که رامین برگشت همه دنبال این بودند یک حرفی از من بشنوند یا حرکتی از من ببینند ولی با تجربیاتی که داشتم دم به تله ندادم چون می‌دانستم کوچکترین حرفی که از من زده شود می‌تواند حاشیه بزرگی برای تیم ما باشد. ولی هیچ وقت این کار را نکردم. چنین آدمی هم نیستم که دنبال این مسائل باشم. این همه سال که بازی کردم نه دنبال حاشیه بودم نه تیتر روزنامه‌ها. می‌توانستم خیلی خیلی بیشتر از اینها توی تیترها و چشم باشم اما این کار را نکردم چون همیشه سرم توی کار خودم بوده، خدا را شکر مشکلی هم نداشتم.
یک بازی هم گل زدی و رفتی رامین را بغل کردی.
بله بازی رفت با نفت تهران بود. آن بازی همه گفتند رامین بلند شده آمده در صورتی که رامین روی نیمکت نشسته بود من خودم رفتم سراغش. رامین اصلا در آن بازی به میدان نرفت. بعد از گل و خوشحالی‌مان دیدم رامین روی نیمکت نشسته، خودم رفتم صدایش زدم. فیلمش هم هست.
یعنی نمی‌خواستی شو کنی؟
نه اصلا اهل این برنامه‌ها نبوده و نیستم. اصلا یکهویی شد. دیدم رامین نشسته، خودم صدایش زدم و مشکل خاصی هم نبود.
مصاحبه اخیرت هم تیترش طوری بود که انگار منظورت رامین است. اینکه بازیکنان قدر پیراهن‌شان را بدانند و حاشیه نسازند.
همه این سوال را از من کردند اما این موضوع ربطی به رامین نداشت. من در همه تمرین‌ها به بچه‌ها می‌گویم بدانید کجا دارید بازی می‌کنید و در چه تیم بزرگی هستید. الان گرم هستید و نمی‌دانید. وقتی از این تیم رفتید می‌فهمید کجا بودید. من اسم چند نفر را برایتان می‌آورم که خودشان را به آب و آتش زدند، می‌دانستند اشتباه کردند، همه کار کردند تا برگردند اما نشد. تا زمانی که در تیم هستی گرمی و نمی‌فهمی اما وقتی رفتی تازه می‌فهمی کجا را از دست دادی. منظورم با هیچ کس نبود. به بچه‌ها گفتم تا به خودشان بیایند و اگر بعدها خدای نکرده رفتند ضرر نکنند و افسوس نخورند.
خیلی از بازیکنان پرسپولیس و استقلال می‌گویند از بچگی طرفدار این تیم بوده‌اند ولی تو یکی از نمونه‌هایی هستی که با آن عکس معروف این را ثابت کرده‌ای. پرسپولیسی‌ترین بازیکن پرسپولیس خودت هستی؟
نمی‌دانم. خیلی سخت است.
علی انصاریان در استقلال اهواز با تو هم اتاق بود. می‌گفت یک هم اتاقی دارم که پسر خیلی خوبی است، پرسپولیسی هم هست.
بله، خود استقلال اهوازی‌ها هم می‌گویند استقلالی‌‌اند اما در اصل استقلال اهوازی‌اند. یعنی اول استقلال اهوازی‌اند و بعدش شاید استقلال تهرانی باشند. همه آنجا می‌دانستند. خود آقای شفیع‌زاده هم می‌دانست و شوخی می‌کرد و می‌گفت تو پرسپولیسی هستی. ما خانوادتا همه شاهینی هستیم. پدرم، دایی، عموهایم، همه شاهینی و پرسپولیسی‌اند. خودم هم مسلما پرسپولیسی هستم با آن شرایط قدیم که آرزو داشتم یک بازیکن پرسپولیس را از نزدیک ببینم.
آمدی تهران یک بازی پرسپولیس را از نزدیک ببینی؟
نه هیچ وقت نشد.
پرسپولیس هم بوشهر نیامد؟
فکر کنم سال ۷۲ آمدند اما من زیاد خاطرم نمی‌آید.
از تلویزیون چطور. مهم‌ترین تصویری که از پرسپولیس قدیم در ذهنت مانده کدام است؟
بله، خیلی هست، من شهرآوردها را یادم می‌آید. از آن مسابقه‌ای که مرتضی کرمانی پیراهنش را درآورد. بازی مساوی شد. بعد از آن ۳ بر صفر ۷۶ را یادم می‌آید و بعد از آن همه را یادم هست.
گفتی پرسپولیس فعلی یکی از بهترین‌های تاریخ باشگاه است. از بازی‌های قدیم چیزی دیده‌ای که بگویی این تیم شبیه پرسپولیس فلان سال است؟
تک و توک در برنامه‌ها دیده‌ام اما پدرم برایم تعریف می‌کرد مخصوصا از علی آقای پروین، قدیمی‌ها را پدر بزرگم می‌گفت، از کلانی، همایون بهزادی و حمید جاسمیان، رضا وطنخواه و زادمهر و خیلی‌های دیگر اما فیلم‌شان نبود اما دهه ۶۰ و ۷۰ را از پدرم شنیدم. درباره محسن عاشوری، ناصر محمدخانی و مجتبی محرمی. اینها را یادم نمی‌آید پدرم می‌گفت اما زمانی که علی دایی بازی می‌کرد یا داود محبوب که هیچ کس او را نمی‌شناخت اما من عکسش را می‌شناختم، یاد می‌آید. شماره ۲۴ بود. رهبری‌فرد بود، شاهرودی، سعداوی، میناوند، پیروانی. از اینجا به بعد را یادم می‌آید.
زمان ژوزه وقتی داشتی می‌آمدی پرسپولیس، استقلال هم به تو پیشنهاد داد. آن موقع با تو صحبت می‌کردیم که گفتی پدر بزرگم گفته اگر استقلالی شدی... ایشان هم خیلی دو آتشه بود؟
بله، خدا رحمتش کند. من استقلال اهواز که بودم امیرخان قلعه‌نویی در سپاهان بود، ۵-۴ سال پیش هم پیشنهاد داد من نرفتم، هم در سپاهان هم در استقلال. فکر کنم تصمیم خیلی خوبی گرفتم که از استقلال اهواز رفتم ذوب‌آهن و دو سال فوق‌العاده هم برای خودم هم برای ذوب داشتم. بعد آمدم پرسپولیس و اینکه خدا را شکر تصمیم‌هایی که گرفتم به فوتبالم کمک کرد. کلا تیم عوض کردن خیلی سخت است مخصوصا وقتی جوان باشی و به تیمی بروی که همه بازیکنانش بومی هستند. تیم بزرگ، هوادار دارد. اصفهان هم که شرایط خاص خودش را داشت. بوشهر هم که بودم اسم آقای قلعه‌نویی را می‌آوردم پدر بزرگم می‌گفت حق نداری بروی استقلال. وحشتناک پرسپولیسی بود. سال ۹۲-۹۱ بود که فوت کرد. آرزو داشت بروم پرسپولیس که خدا را شکر به این آرزو رساندمش و اولین پیراهنم را دادم به ایشان.
می‌توانی در جشن قهرمانی تی‌شرتی به تن کنی که عکس او رویش باشد.
خیلی‌ها پیشنهاد داده‌اند سر همین قهرمانی که عجیب و غریب است. یک ایده دارم ولی شاید همین کار را بکنم. گفته بود حق نداری بروی استقلال اگر رفتی، دیگر سمت من نیا. اصلا عجیب و غریب بود. فکر کنم همه به ایشان رفتیم.
از دوران نوجوانی و پرسپولیسی‌هایی که دوست داشتی با کدام یک همبازی شدی؟
پدر بزرگم عاشق علی انصاریان بود. انصاریان همیشه می‌پرید، سر می‌زد و سرش را می‌گذاشت جلوی توپ، سرش پاره می‌شد، بخیه می‌خورد. پدربزرگم می‌گفت این غیرت دارد. یک بار هم که استقلال اهواز بودیم با علی هم‌خانه بودیم زنگ زدم با ایشان صحبت کرد که خیلی خوشحال شد. آن سال‌ها علی کریمی را خیلی دوست داشتم. مهدی هاشمی‌نسب را خیلی دوست داشتم که در هر بازی گل می‌زد. یعنی طوری شده بود که فقط می‌گفتم مهدی هاشمی‌نسب اما وقتی رفت استقلال به ما رکب زد (با خنده).
کریمی را چطور دوست داشتی؟
چون تکنیکی بود و دریبل می‌زد. یک گل در تبریز به تراکتور زد که همه را دریبل کرد و ما دیوانه می‌شدیم. راه می‌رفتیم می‌گفتیم علی کریمی.
اولین بار روبه‌رویش کی بازی کردی؟
روبه‌روی علی آقا خیلی بازی کردم. سالی که پرسپولیس بود. اولین بار سالی که برگشت. واقعا سخت بود مقابلش بازی کردن. پیراهن هم زیاد ازش گرفتم چه وقتی که پرسپولیس بود چه در استیل‌آذین.
پس با توجه به اینکه از دهه 70 یادت می‌آید نمی‌دانی ابراهیم آشتیانی بهترین دفاع راست دهه 50 بوده.
شنیده‌ام، اینها را پدرم و پدربزرگم می‌گفتند.
امسال لحظه‌های نابی داشته‌ای مثل آن تکل عجیب در بازی با سپاهان که گفتی کمک خدا را حس کردی.
آن بازی دو تا تکل خوب زدم. اینکه خیلی عجیب بود و یکی هم خودم را انداختم جلوی توپ.
پاس گل‌ات به مهدی طارمی در بازی الوحده هم خیلی خوب بود.
مقابل الوحده یک بار ۲ به یک شدم با بازیکنان حریف که آن حرکت را آقا فیروز یادم داد. آنجا ۲ بر یک عقب بودیم که توپ را قطع کردم. پاس گل هم یک دوی سرعتی داشتیم با محمد انصاری، محمد هم خوب پاس داد. اگر استپ می‌کرد یا مکث می‌کرد نمی‌شد. مهدی هم خدا را شکر خوب پرید و خوب زد.
اتفاق تلخ امسال‌تان فکر کنم باختن به استقلال بود.
همه همیشه دوست دارند این بازی را ببرند اما این بازی هم سه امتیاز دارد. حالا حساسیت‌هایی بین هواداران ایجاد می‌شود که یک مقدار بازی را سنگین و حساس می‌کند. همیشه می‌گویند خوب بازی کنید ولی ببازید. یا بحث شام مشترک که بحث تبانی وسط آمد که خیلی الکی بود. مردم در اینستاگرام کامنت می‌گذاشتند که تو رو خدا تبانی نکنید. اگر قرار است ببازید خوب بازی کنید و ببازید و از این حرف‌ها. ولی من خودم به شخصه حاضرم هر سال شهرآورد را پرسپولیس ببازد ولی قهرمان شود. این نظر شخصی من است.
واقعا؟ بعضی‌ها می‌گویند حاضرند پرسپولیس هر دو بازی را ببرد اما قهرمان نشود.
نه این اصلا نامعقول است. همه تیم‌ها را بر اساس قهرمانی‌ها و افتخارات‌شان می‌سنجند نه نتیجه شهرآورد. من حاضرم رفت و برگشت پرسپولیس ۱۷ تا از استقلال بخورد ولی قهرمان شود.
مگر بیرانوند 17 تا می‌خورد؟
حالا علی مصدوم شود برود بیرون یا اتفاق دیگری بیفتد. (با خنده)
آخر سر نگفتی کدام بازیکن تیم‌تان بعد از خودت از همه پرسپولیسی‌تر است؟
ببینید، ما داریم. من نمی‌گویم، خودم را نمی‌گویم و می‌گذارم کنار. الان دیگر فوتبالیست‌ها حساسیت‌شان کمتر است. خودم خیلی‌ها را می‌شناسم پرسپولیسی‌اند اما در استقلال بازی می‌کنند. یعنی حساسیت دیگر آنچنان نیست. تعهد به باشگاه همیشه جلوی چشم است.
باز هم نگفتی کی از همه پرسپولیسی‌تر است.
(بعد از کلی تعارف) سروش. سروش هم خیلی پرسپولیسی است.
تو و سیدجلال بزرگترهای تیم پرسپولیس به حساب می‌آیید. در این مدت اخیر درباره باز گرداندن رامین رضاییان با برانکو صحبت کرده‌اید؟
نمی‌دانم حرف بزنم حساس می‌شود یا نه ولی ما همه‌مان دوست داریم با همدیگر یک کار را انجام بدهیم. دوست داریم با هم قهرمان شویم دوست داریم اگر قرار است ببازیم یا ببریم همه با هم ببازیم یا ببریم. هر چه باشد همه با هم باشیم چون همه سعی و تلاش می‌کنند. رامین هم خودش می‌داند اشتباه کرده، این تصمیمی است که برانکو و باشگاه گرفته، رامین هم یکی دو بار عذرخواهی کرده، همه دوست داریم رامین برگردد ولی تصمیم اول و آخر را برانکو می‌گیرد. ایشان همیشه می‌گوید نظم و انضباط برایش خیلی مهم است
از برانکو این تصمیم چکشی بعید بود، انگار رامین چند باری در تمرین دعوا کرده بود.
من نمی‌خواهم یکسری مسائل خانوادگی را باز کنم و همه بدانند. این تصمیمی است که باشگاه گرفته.
اما ما دوست داریم وقتی قهرمان می‌شویم رامین هم کنارمان باشد چون برای تیم زحمت کشیده است.
خودش هم در تلویزیون گفت امیدوارم مرا ببخشند تا در جشن قهرمانی باشم.
به نظر من هم اگر چنین اتفاقی بیفتد خیلی خوب می‌شود اما از دست ما خارج است. ما یکی، دو بار واسطه شدیم ولی تصمیمی بود که آقای برانکو گرفت و امیدوارم هر چه باشد خیر باشد.
به نظر می‌آید رامین دوستان زیادی در تیم ندارد؟
نه فکر نکنم. ما همه با هم دوست و رفیقیم و الان هم اگر پرسپولیس به این درجه از موفقیت رسیده دلیلش فقط فنی نیست. آن رفاقت‌ها و پشت هم بودن بچه‌ها هم هست. قبول ندارم که رامین در تیم تنهاست. حالا هر کس یک اخلاقی دارد.
شاید با بقیه نمی‌جوشد. مثلا مسلمان و طارمی با هم صمیمی‌اند یا تو با سیدجلال خیلی خوب هستی اما رامین دوست صمیمی ندارد.
نه، یکسری‌ها از قبل با هم خوب بوده‌اند و ارتباط‌شان را ادامه داده‌اند. ما همه با هم خوب هستیم و رفیقیم. در زمین، بیرون زمین، همه پشت هم هستیم و از یکدیگر حمایت می‌کنیم.
درباره برانکو هم صحبت کن. حالا او مربی محبوب پرسپولیسی‌هاست.
برانکو پوئن خیلی خوبی که داشت آشنایی با فرهنگ فوتبال ایران بود. شاید اگر ژوزه هم قبلا در ایران کار کرده بود می‌توانست موفق‌تر باشد. برانکو می‌دانست انتظارات از او بالاست و بعد از مدتی افتاد روی غلتک. به نظر من برانکو و پرسپولیس حتی روی تیم‌های دیگر هم تاثیر گذاشته‌اند و بقیه می‌توانند روش بازی ما را کپی کنند و پرسپولیس می‌تواند یک دانشگاه مجانی برای بقیه باشد.
ارسال نظر