چرا نورافکن به تیم جوانان دعوت نمیشود؟
نورافکن در اردوهایی که تیم جوانان طی ماههای گذشته برگزار کرده، غایب اصلی و سرشناسی بوده که البته این غیبت در رده باشگاهی به سود او تمام شده است.
یک ماجرای تکراری. دوباره تیم جوانان و دوباره غیبت ستارهای به نام امید نورافکن. ابهامی بزرگ در تیمی که به جام جهانی صعود کرده و تنها هدفش، صعود به دور دوم مسابقات است.
برای رسیدن به این هدف، استفاده از تمام پتانسیل فوتبال ایران در رده جوانان، یک تصمیم درست و منطقی است. تصمیمی که پیروانی هم گرفته اما فعلا از نام کلیدی ترین بازیکن تیمش به راحتی آب خوردن میگذرد تا انضباط را حاکم کند. انضباط تیمی که در این ماههای اخیر، همیشه همراه تیم جوانان بوده و یکی از دلایل اصلی موفقیت این تیم.
چرا امید نورافکن برای چندمین بار به اردوی تیم جوانان دعوت نمیشود؟ چرا پیروانی او را از فهرست خط میزند؟ مگر میشود از نام ستارهای به نام امید نورافکن گذشت؟ اینها سوالهایی است که این روزها میشنویم. تیم جوانان بازیکنی را به اردو دعوت نمیکند که همه از حضورش در تیم ملی بزرگسالان صحبت میکنند. ستارهای که آیندهاش را از حالا میتوان پیش بینی کرد؛ درخشان و پرامید.
پاسخ این سوالها اما به صورت رسمی مشخص نشده. نه کادر فنی تیم جوانان دربارهاش صحبت کرده و نه اخباری از اردو شنیده شده، البته اخباری رسمی. درباره این مورد خاص اما حرف و حدیث فراوان است. حرف و حدیثی که بیشتر جنبه انضباطی دارد تا فنی.
حفظ انضباط تیمی در اولویت کارهای امیرحسین پیروانی قرار دارد. او از زمان مربیگری در تیم المپیک و همراه با غلام پیروانی همیشه روی حضور بازیکنان در اردو دقت داشت و گاها آنها را جریمه نیز میکرد. نام بازیکن هم برایش مهم نبود. میخواست ستارهای چون بختیار رحمانی باشد یا کم نام و نشان ترین بازیکن.
گویا پیروانی همان نظم تیمی را در رده جوانان هم به کار گرفته و با بازیکنان اسم و رسم دار نیز برخورد میکند. از جمله این بازیکنان امید نورافکن است. پس از صعود تیم جوانان به جام جهانی، این تیم با صلاحدید پیروانی به مسابقات کره جنوبی رفت تا مقابل میزبان بازی کند. این مسابقات برای هماهنگی تیم جوانان در برنامههای پیروانی قرار گرفت.
بازیکنان تیم جوانان برای شرکت در این تورنمنت، یکی یکی به کمپ تیمهای ملی رفتند و خود را به کادر فنی معرفی کردند. امید نورافکن هم مثل همیشه به اردو رفت تا تیم جوانان را همراهی کند. یک شب قبل از سفر اما همه برنامهها بر هم خورد. با یک سهل انگاری از سوی امید. نورافکن ساک خود را برداشت و از اردو خارج شد و دیگر هم نیامد. او نه از کادر فنی اجازه گرفت و نه کادر سرپرستی. رفت تا فردای آن روز که قرار بود تیم جوانان به کره جنوبی پرواز کند.
نورافکن روز سفر از کادر فنی و سرپرستی خواست تا به فرودگاه برود و برای تیم جوانان در کره جنوبی بازی کند. این درخواست نورافکن با مخالفت کادر فنی روبهرو شد. امید نه تنها به کره جنوبی نرفت که از آن روز به بعد دیگر به اردوهای تیم جوانان دعوت هم نشد. سرنوشتی شبیه هادی عقیلی در تیم ملی بزرگسالان که اردو را بی اجازه ترک کرد و دیگر رنگ دعوت و بازی برای تیم ملی را ندید.
نورافکن در اردوهایی که تیم جوانان طی ماههای گذشته برگزار کرده، غایب اصلی و سرشناسی بوده که البته این غیبت در رده باشگاهی به سود او تمام شده است. امید در روزهایی که همراه تیم جوانان به کره جنوبی نرفت، هم و غم خود را روی حضور در ترکیب اصلی استقلال گذاشت و در نهایت به هدف خود رسید. او دو ماه بعد از غیبت در مسابقات کره جنوبی به بازیکن اصلی استقلال در خط هافبک بدل شد و از آن به بعد تا امروز یکی از بازیکنان کلیدی این تیم به حساب میآید.
نورافکن به تازگی و برای جدیدترین اردوی تیم جوانان نیز جایی در فهرست امیرحسین پیروانی ندارد. او البته این روزها همراه استقلال در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارد و حداقل تا بیست و ششم اسفندماه نمیتواند تیم جوانان را همراهی کند. البته اگر دعوت میشد و نامش در فهرست بود.
اما ماجرای دعوت نشدن نورافکن به تیم جوانان ادامه پیدا میکند یا نه؟ این مهمترین سوالی است که اطراف تیم جوانان وجود دارد و کسی درباره اش چیزی نمیداند. بی شک حضور در جام جهانی جوانان میتواند میانبری باشد برای انتقال احتمالی نورافکن به فوتبال اروپا. پس او به حضور در جام جهانی نیاز دارد و در سوی مقابل نیز تیم جوانان کاپیتانی در حد و اندازههای نورافکن میخواهد تا در جام جهانی امیدوار به کسب موفقیت باشد. به نظر قائله پایان مییابد. شاید بعد از اردوی تیم جوانان در اواخر اسفندماه. این انتظاری است که بعد از تنبیه نورافکن، جامعه فوتبال از پیروانی و همکارانش دارند.
ارسال نظر