بازی دربی را بدون انجام دادن کار اضافه، از هیجان نیندازید.
تماشاگران امروز - سیامک رحمانی: حیف است. این همه ظرفیت برای اینکه یک مسابقه خوب برگزار شود و مردم ۹۰ دقیقه کیف کنند، حیف است با محافظهکاری و ندانمکاری خراب شود. بدترین احساس ممکن در این چند ساعت باقیمانده تا دربی هم همین است که آدم گمان کند یک چیزهایی ممکن است آن ۹۰ دقیقه تماشایی را از ما دریغ کنند. یعنی در شرایطی که همه چیز میتواند شهادت بدهد که اوضاع برای یکی از دیدنیترین دربیهای تاریخ آماده است، وقتی پرسولیس روی فرم است و قبل از این بازی، تراکتور را قربانی کرده و استقلال دنیای انگیزه است و با زدن السد حالا خودش را در آسیا میبیند و یک ورزشگاه را پر کرده تا چشم بدخواهانش از حدقه در بیاید، بدترین اتفاق این است که کسی دلش بخواهد این بازی را خفه کند.
۹۰ دقیقه را بکشد برای یک نتیجه مساوی ولرم. خدا از کسی که چنین نیتی دارد نگذرد. دیگر کی ممکن است پرسپولیس چنین ترکیب درجه یکی را در زمین داشته باشد و این در بازیکنانش روپا و حسرتبرانگیز باشند. دیگر کی ممکن است استقلال چنین ترکیب جوان وحشتناک پرتوقعی را به خود ببیند. سروش رفیعی و محسن مسلمان و طارمی از یک طرف و همه جوانهای منصوریان از طرف دیگر. بازیکنانی که بازیشان میتواند آدرنالین خون یک ملت را به بالاترین حد ممکن برساند. خدا نگذرد از کسی که بیاید بگوید کمی آرامتر. کسی که بگوید رعایت کنید!
این شایعه که دو تیم را دعوت کردهاند مهمانی تا هیجانشان فروکش کند و شاید دربی یکطرفه نشود، مثل دشنام ناموسی، آزارنده است. صدای برانکو را هم درآورده. که البته این آخری خودش مایه امیدواری است. یعنی همین که برانکو از چشم تو چشم شدن بازیکنانش با حریف و احتمال پایین آمدن انگیزهشان شاکی باشد، ممکن است نشان بدهد که اهل مصالحه نیست و برای یک قهرمانی آسان، یک دربی بینظیر را فدا نخواهد کرد. همانطور که امیدواریم منصوریان این کار را نکند. اینکه تیمش را ضعیفتر از حریف میبیند و میخواهد بازیکنان تکنیکی پرسپولیس را تحت فشار بگذارد، جای خودش، اما خدا کند یادش باشد که آن همه سیاست و تلاش برای نباختن مقابل حریف، چیزی به ژنرال آبیها اضافه نکرد. خدا کند علیمنصور با همان روحیهای به میدان بیاید که با نفت یقه بزرگترها را میگرفت. همان مربی که میگویند رویای مربیگری در فراسوی مرزها را در سر دارد.
امروز ساعت سه، دربی بارانی ۲۴ بهمن میتواند همه امیدها را در ما زنده کند. حتی اگر تیم محبوبمان ببازد. اگر یک بازی واقعی ببینیم که خود فوتبال باشد. برای این اتفاق هم دو تیم لازم نیست هیچ کاری بکنند، فقط کافیست دو مربی وقتش که شد، ببرهای گرسنهشان را رها کنند و از آنها جنگیدن بخواهند. این دو تیم با این شرایط و این فضای ملتهبی که درست شده برای بهترین نمایش هیچ چیز بیشتری نمیخواهند. هیچ کاری نباید بکنند جز اینکه خودشان باشند و به مصلحتاندیشیها و ملاحظهکاریهای پیرمردانه کاری نداشته باشند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر