سهم استقلال از ثبات در ترکیب فقط ۲ هفته

استقلالی که تا پایان هفته هفدهم حتی میانگین دو امتیاز در هر بازی را هم به دست نیاورده و رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را هم رویا می‌بیند، نتیجه ۱۷هفته بی‌ثباتی است.

ایران ورزشی: استقلالی که تا پایان هفته هفدهم حتی میانگین دو امتیاز در هر بازی را هم به دست نیاورده و رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را هم رویا می‌بیند، نتیجه ۱۷هفته بی‌ثباتی است. هفته‌هایی که هرگز ترکیب اصلی به دلایل گوناگون حفظ نشد که بخشی از این تزلزل محصول مصدومیت‌ها و محرومیت‌ها بود و بخشی هم ناشی از تصمیم‌های آقای سرمربی. تا به حال یاد نداریم که استقلال در لیگ برتر این اندازه بی‌ثبات باشد و از ترکیب‌های متفاوتی بهره بگیرد. حتی استقلالی که در فصل هفتم تا رتبه سیزدهم نزول کرد هم این اندازه ترکیبش تغییر نمی‌کرد.

استقلال فصل شانزدهم اما پرتغییرترین استقلالی است که تا کنون دیده‌ایم. تیمی فاقد هماهنگی و بی‌بهره از کیفیت فنی مناسب. در هفته‌های آغازین تصور می‌شد منصوریان در پی یافتن ترکیب ایده‌آل خود است و آن تغییراتی را که او در ترکیب اعمال می‌کرد، در همین مسیر جست و جو می‌کردیم. حتی استقلال او در هفته‌های چهارم و پنجم با ترکیبی به میدان رفت که تغییری نسبت به هفته سوم نداشت اما از هفته ششم به بعد دوباره این تحولات شروع شد و سرمربی استقلال هیچ گاه نتوانست به ترکیبی که دلخواهش بود دست یابد.

اوج تغییرات را در بخش دفاعی استقلال شاهد بودیم. جایی که بارها چالش آفرین شده و آبی‌ها را با مصائب بسیاری مواجه کرده است. نگاهی گذرا به ترکیب دفاعی استقلال در بازی با همنام خوزستانی به وضوح این ناهماهنگی را در برابر دیدگان مان قرار می‌دهد.

در این بازی هیچ گاه مشخص نشد که کدام بازیکن باید نقش دفاع پوششی را برای استقلال بازی کند و عجبا که بازیکنان بارها پست بازی خود را ترک کردند.

بدون شک منصوریان اگر می‌خواهد با استقلال به دستاوردی برسد و لااقل شانس مربیگری فصل بعد را هم داشته باشد باید ثبات بیشتری را در ترکیب استقلال ایجاد کند و از تغییرات پی در پی دوری کند. گرچه بخشی از این تغییرات اجباری بوده و نباید از یاد برد که گاهی دست منصوریان برای حفظ ترکیب بسته بوده اما در بسیاری از هفته‌ها استقلال می‌توانسته ترکیب خود را حفظ کند که به دلایل نامشخص سرمربی آبی‌ها ترکیب جدیدی را اعمال کرده است. منصوریان اگر به روش مربیان موفق رجوع کند به این نتیجه می‌رسد که غالبا تیم‌هایی به موفقیت می‌رسند که بازیکنان اصلی خود را به ۱۶یا ۱۷ نفر محدود می‌کنند و از دایره محدود بهره می‌گیرند.

این روش اما در استقلال هرگز به کار گرفته نشده و منصوریان تا پایان هفته هفدهم از 23 بازیکن در ترکیب استقلال بهره گرفته است که این میزان با استانداردها در تضاد است و مسیر درست و صحیحی برای رسیدن به کامیابی و موفقیت نیست.

به این اسامی توجه کنید؛ رحمتی، حسین حسینی، پادوانی، زکی‌پور، حقدوست، رابسون، مجید حسینی، مجیدی، یعقوب کریمی، مگویان، غفوری، حیدری، برزای، ابراهیمی، اسماعیلی، باقری، نورافکن، انصاری، رضایی، قربانی، محسن کریمی، رحمانی و افشین. مجموع این بازیکنان بارها در قالب تیم اصلی و یا بازیکنان تعویضی در ترکیب استقلال قرار گرفته‌اند که این نشان می‌دهد سرمربی استقلال حتی از همان ابتدای فصل هم نمی‌دانسته قرار است با کدام ترکیب اصلی به میدان برود در حالی که دکترین مربیگری ایجاب می‌کرد سرمربی آبی‌ها پیش از فصل ۹۰ درصد از ترکیب اصلی خود را برمی‌گزید و براساس آن تیمش را ارنج می‌کرد.

البته دو بازیکن دیگر نیز در روزها و هفته‌های آتی به ترکیب اصلی استقلال اضافه خواهند شد و قطع به یقین منصوریان از وجود آندو و جباروف هم بهره می‌گیرد که به این ترتیب مجموع بازیکنان استفاده شده در استقلال به عدد 25 نفر خواهد رسید.