وعده خوش آب و رنگ میزبانی جام ملت های آسیا!
وزیر ورزش و جوانان اعلام کرد ایران می تواند میزبان رقابت های فوتبال جام ملت های آسیا در سال ۲۰۲۳ باشد. ادعایی خوش آب و رنگ اما در باطن احتمالی بعید و ضعیف!
شفقنا ورزشی: فوتبال ایران در سال های اخیر رشد خوبی از نظر فنی داشته است. دلیلش حضور شخصی مانند کی روش بوده یا سرمایه گذاری روی تیم های پایه یا هر چیز دیگر موضوع بحث نیست. مستقل از دلایلی که داشته فوتبال ایران نسبت به چهار یا پنج سال پیش پیشرفت محسوسی را هم در رده بزرگسالان و هم در رده باشگاهی تجربه می کند. با این وجود هنوز در بخش زیرساختها، مسائل مالی، درآمدزایی و اسپانسرینگ دچار مشکلات عدیده ای است. مشکلاتی که باعث شده عمر فوتبال دوستانی که شاهد میزبانی یک رویداد ملی در سطح قاره باشند به چهل یا پنجاه سال برسد.
مسعود سلطانی فر که پس از استعفای گودرزی از مجلس برای نشستن روی صندلی وزارت ورزش و جوانا رای اعتماد گرفت اعلام کرد با توجه به این که فرصت گرفتن میزبانی جام ملت های آسیا در سال ۲۰۱۹ تمام شده ایران برای گرفتن میزبانی دوره بعد رقابت ها در سال ۲۰۲۳ تمام تلاشش را خواهد کرد. اتفاقی که قطعا فراتر از یک میزبانی ساده است و حتی بسیاری از کارشناسان معتقدند شاید شکستن طلسم طولانی مدت قهرمانی ایران در آسیا تنها با در اختیار داشتن شرایط میزبانی بشکند.
روی کاغذ شاید بیش از شش سال زمان وجود داشته باشد که برای فراهم کردن امکانات و شرایط کافی به نظر برسد. البته همین گونه هم هست و کشورهایی مانند قطر و امارات و … با سرمایه گذاری های عظیمی که انجام می دهند در مدت بسیار کمتر برای رویدادهای بزرگتر از جمله جام جهانی آماده می شوند، اما این زمان برای ایران خیلی کم است.
شش سال برای کشوری که افتتاح یک ورزشگاه معمولی آن در اصفهان دو دهه به طول می انجامد و پس از افتتاح و انجام بازی هنوز به طور کامل تکمیل هم نشده است، زمان اندکی است. در شرایطی که پروژه های جدید عمرانی در دولت یازدهم عملا تعطیل شده تا بتوان پروژه های کلنگ خورده و نیمه تمام قبلی را به پایان رساند بعید به نظر می رسد که ایران بتواند در این مدت کم چند ورزشگاه استاندارد با شرایطی که AFC را برای دادن میزبانی به ایران متقاعد کند فراهم شود. علاوه بر آن تامین سایر زیرساخت ها مانند حمل و نقل، هتلینگ و … هم هزینه بالایی روی دست وزارت خواهد گذاشت. وزارتی که در دوره کفاشیان حتی از پرداخت های رایج و معمول به فوتبال برای تامین دستمزد سرمربی تیم ملی و یا اردوهای خارج از کشور امتناع می ورزید.
در شرایطی که کشورهایی مانند قطر و استرالیا در دوره های قبل این رقابت ها را با بالاترین امکانات و در سطح کشورهای اروپایی و حتی بالاتر میزبانی کرده اند گرفتن میزبانی توسط ایران کار بسیار دشواری است. مسئولان و ناظران AFC کیفیت میزبانی این کشورها را از نزدیک به چشم دیده اند و حتی اگر انتظار پیشرفت نداشته باشند حداقل انتظارشان این است که میزبانی در همان سطح و با همان کیفیت دوره های اخیر برگزار شود.
علاوه بر این گرفتن میزبانی مسابقات مهمی مانند جام ملت های آسیا نیازمند ایجاد لابی قوی و روابط حسنه با کنفدراسیون فوتبال آسیاست. روابطی که در حال حاضر در سطح نازلی قرار دارد. مشخص نیست اگر روند به همین شکل ادامه پیدا کند چگونه فدراسیونی که از تغییر دادن مکان انجام یک بازی تیم ملی برابر سوریه عاجز است بتواند بر لابی قدرتمند و حمایت شده کشورهای حوزه خلیج فارس غلبه کند. تک نماینده ایران در AFC یعنی کفاشیان هم فاقد توانایی های لازم برای پیشبرد این هدف است و روی کرسی او چندان نمی توان حساب کرد.
از یاد نبرده ایم که ایران چندی پیش برای گرفتن میزبانی جام جهانی و جام ملت های آسیا در رشته فوتسال اقدام کرد. اما حتی در گرفتن این میزبانی ها که به مراتب شرایط آسان تر و اهمیت کمتری نسبت به رقابت های فوتبال داشت ناکام ماند.
به هر ترتیب وزیر ورزش و جوانان آمادگی وزارتخانه تحت مدیریت خود را اعلام کرده است. با فرض این که دوران وزارت او به این چند ماه اندک باقی مانده تا پایان دولت ختم نشود و چهار سال دیگر نیز این سمت را در اختیار داشته باشد، ایران فقط یکی از فاکتورهای میزبانی یعنی اعلام آمادگی دولت برای دادن تضمین های لازم به AFC را در اختیار دارد. باید منتظر ماند و دید وعده خوش رنگ و لعاب وزیر ورزش و جوانان تا چه اندازه به سمت عملی شدن نزدیک می شود.
ارسال نظر