فرانتس بکن باوئر؛ مدافعی که قیصر آلمان شد
هنگامی که نام فوتبال آلمان به زبان می آید، ناخودآگاه فکرمان به سمت فرانتس بکن باوئر می رود. او هنوز هم به عنوان بهترین بازیکن تاریخ آلمان و یکی از بهترین فوتبالیست های تاریخ جهان شناخته می شود.
طرفداری: هنگامی که نام فوتبال آلمان به زبان می آید، ناخودآگاه فکرمان به سمت فرانتس بکن باوئر می رود. او هنوز هم به عنوان بهترین بازیکن تاریخ آلمان و یکی از بهترین فوتبالیست های تاریخ جهان شناخته می شود.
بکن باوئر در سال ۱۹۴۵، یعنی همان سالی که هیتلر رهبر سابق آلمان خودکشی کرد و جنگ جهانی دوم پایان یافت، در مونیخ به دنیا آمد.
در آکادمی پسران مونیخ ۱۸۶۰ رشد کرد و بعد به آکادمی بایرن مونیخ پیوست. در سال ۱۹۶۴، قیصر اولین بازی اش را در بوندس لیگا در سن ۱۸ سالگی با پیراهن بایرن مونیخ انجام داد و دو سال بعد اولین جامش را در آلمان کسب کرد. در سال ۱۹۶۶ در سن ۲۰ سالگی همراه با تیم ملی آلمان به جام جهانی ۱۹۶۶ رفت و با این تیم نائب قهرمان شد و به عنوان بهترین بازیکن جوان این رقابت ها شناخته شد.
سال های بعد، بکن باوئر عناوین را یکی پس از دیگری درو می کرد. وی در جام جهانی ۱۹۷۰ همراه با تیم ملی به مقام سوم رسید اما همگان نیمه نهایی آن سال را به آن خاطر به یاد دارند که قیصر با کتف شکسته بازی کرد و در جام جهانی ۱۹۷۴ همراه با آلمان مقابل هلند یوهان کرایف در فینال پیروز شد.
وی تا سال ۱۹۷۷ با بایرن مونیخ محبوبش ماند. در آن سال به همراه دوست همیشگی اش پله، به فوتبال امریکا و باشگاه کاسموس رفت و آنجا نیز موفق شد چندین بار به قهرمانی امریکا برسد.
۵ سال بعد در سال ۱۹۸۲ دوباره به آلمان بازگشت اما این بار عضو هامبورگ شد و تا سال ۱۹۸۴ که کفش هایش را آویخت، در این تیم عضویت داشت. به دلیل دوران بسیار باشکوه در بازیگری و محبوبیت بسیار زیاد، در همان سال ۱۹۸۴ به عنوان مربی تیم ملی آلمان انتخاب شد
دوران مربیگری قیصر نیز مانند دوران بازیگری اش، فوق العاده بود. او آلمان را به فینال جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک رساند و در مقابل آرژانتینی که دیگو مارادونا را داشت، در فینال ۳-۲ شکست خورد. با این حال در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، انتقام این شکست را گرفت. وی در فینال آن بازی ها، باز هم مقابل آرژانتین قرار گرفت اما این بار مانشافت ۱-۰ پیروز شد تا بکن باوئر هم به عنوان بازیکن و هم مربی، با آلمان قهرمان جهان شده باشد.
پس از جام جهانی ۱۹۹۰، وی از کارش در تیم ملی آلمان استعفا داد و مربی بایرن مونیخ شد و با این تیم در سال ۱۹۹۴ قهرمان بوندس لیگا شد. سال ۱۹۹۶، از مربیگری بایرن مونیخ نیز استعفا داد و پس از آن هرگز روی نیمکت تیم دیگری ننشست. در سال ۱۹۸۸ به عنوان رییس این باشگاه انتخاب شد. قطعا آلمان ها تا سالیان سال به داشتن اسطوره ای مانند او افتخار خواهند کرد.
افتخارات شخصی
بکن باوئر ۵ بار مرد سال فوتبال آلمان و ۲ بار مرد سال فوتبال اروپا و در جام جهانی ۱۹۶۶ بهترین بازیکن جوان این رقابت ها شد.
افتخارات تیمی در دوران بازیگری
بکن باوئر همراه با تیم ملی آلمان مدال طلا، نقره و برنز جام جهانی را هر کدام یک بار و مدال طلا و نقره یورو را نیز هر کدام یک بار کسب کرد. در رده باشگاهی همراه با بایرن مونیخ، ۳ بار قهرمان جام باشگاه های اروپا، یک بار قهرمان جام در جام اروپا، ۴ بار قهرمان جام حذفی آلمان و ۴ بار قهرمانآلمان شد.
همراه با هامبورگ در رده باشگاهی، یک بار قهرمان آلمان و یک بار قهرمان جام حذفی آلمان شد و یک بار نیز قهرمان جام یوفا شد.
افتخارات در دوره مربیگری
قیصر در دوره مربیگری اش که چندان هم طولانی نبود، بسیار موفق بود. وی همراه با تیم ملی آلمان یک بار قهرمان و یک بار نائب قهرمان جام جهانی شد و همراه با بایرن مونیخ یک بار قهرمان بوندس لیگا و یک بار قهرمان جام یوفا شد.
ارسال نظر