واکنش همدانی به کار ناپسند عباس جدیدی

خبرآنلاین: ستار همدانی بازیکن سابق استقلال که بخشی از بازی های فیکس ملی اش را در دوران منصور پورحیدری سپری کرده است ، می گوید این مرد یک عاشق به تمام معنا بوده. یک غمخوار و یک انسان صبور که می تواند سرمشق همه فوتبالی ها باشد.

ستار درباره پورحیدری می گوید:«منصورخان واقعا برای همه شاگردانش مثل یک پدر بود. از دیروز که از دستش دادیم ، درست همان حس تلخ روزهای ده سالگی ام را دارم که پدرم را از دست دادم. ابتدا باید این مصیبت را به فرزندانش و سرکار خانم فریده شجاعی تسلیت بگویم. آنها که این یکی دو سال ، آب شدن ذره ذره منصورخان را دیدند و سختی کشیدند. »

ستار ادامه داد:«در همه این ۵۰ سال، منصورخان حق پدری به گردن استقلال داشته. تقریبا تمام بزرگان فوتبال استقلال افتخار شاگردی اش را داشتند. افتخار شاگردی مردی که اسوه اخلاق بود. از کوره در نمی رفت ، فریاد نمی زد. عصبانی نمی شد و درسش این بود که باید با ملایمت برنامه ها را پیش برد. این فارغ از کارهای بزرگ فنی و همه افتخاراتی است که برای استقلال بدست آوردند. آنچه می گویم تنها درس های اخلاقی ایشان است. »

او با اشاره به روزهای بیماری پدر آبی ها و عکس های دردناکی که این روزها از ایشان منتشر شده هم گفت:«واقعا تلخ است. منصورخان اقلا دو سالی بود که با این بیماری مبارزه می کردند. چقدر خوب بود ، در این روزها دوستان بزرگواری می کردند و جویای حال خودش یا خانواده اش می شدند. شکر خدا در این سال ها ایشان این قدر توان مالی داشت که نیازی به دیگران نداشته باشد. منصورخان یکی از استثناهای فوتبال ایران بود که اتفاقا از خودش هم خیلی برای استقلال هزینه کرده است. همه ما دیگر ماجراهای دهه ۶۰ و هزینه هایی که ایشان برای استقلال کردند تا این تیم بماند را بارها شنیده ایم و چیز جدیدی نیست.»

ستار که از این جنس برخوردهای سیاسی و سوءاستفاده های اتفاق افتاده از بیماری منصورخان ، مثل بسیاری از استقلالی ها شاکی است گفت:«دوستان سیاسی ، آقایان پهلوان! به قرآن مردم منصورخان را با آنچهره خندان و بشاش و سرحالش دوست داشتند ، دیدن تصویرتان ، کنار تن رنجورش ، هیچ آورده و رایی برای تان نخواهد داشت. واقعا باید برای چنین رفتارهایی تاسف خورد و ناراحت شد و مطمئن باشید شما با این رفتارها برنده نیستید. اتفاقا مردم چنین چیزهایی را خیلی خوب در یادشان نگه می دارند.»

این بازیکن پیشین آبی ها که روزگاری در تیم ملی یکی از بازیکنان ترکیب برابر استقلالی و پرسپولیسی تیم ملی منصورخان بوده است ، در این باره می گوید:«راستش من قبل و بعد از ایشان در تیم ملی بودم اما شکر خدا ایشان علاقه خاصی به من داشت و من زمانی در خط دفاعی تیم ایشان بازی می کردم که بسیاری از بزرگان فوتبال ایران در آن تیم حضور داشتند. این واقعا برای من افتخاری بزرگ بود.ولی انصافا این طور نبود که من ، حلالی ، ید عباسی و دیگران به خاطر حفظ سهمیه استقلال پرسپولیس فیکس بازی کنیم. به هر حال همیشه بازیکن های خوب در استقلال و پرسپولیس زیاد بودند اما در آن زمان ، توازنی بین دو تیم بود که حاصلش قهرمانی تیم با منصورخان در آسیا شد.»

او در پایان هم گفت:«راستش منصورخان مرد خاصی بود. او برای موفقیت استقلال خیلی زحمت کشید. در همه این سال ها بارها نامردمی و بی مرامی دید اما هیچ کس به یاد ندارد او فریاد زده باشد یا گلایه ای کرده باشد. اصرار داشت همه چیز را در دلش بریزد. مثلا آن فصلی که در هفته آخر در برابر ملوان باختند و قهرمانی را از دست دادند ، او بی شک کلی راز مگوی داشت. یا خیلی دفعات دیگر . هیچ وقت اما این رازها را نگفت و برملا نکرد. همیشه توی دلش ریخت و خیلی از رازهایش را با خود از این دنیا برد. او هدفش این بود که استقلال موفق باشد و واقعا عاشق این تیم بود. وگرنه می توانست این ها را بگوید. شلوغ کند و جو را به هم بریزد. هیچ وقت اما گلایه نکرد. اعتراض نکرد و از کوره به در نشد. این درس بزرگ منصورخان بود. استقلال ستاره و بازیکن بزرگ ، کم نداشته که فوتبال شان خیلی بهتر بوده اما در بین همه این بزرگان ، نقشی که شخص منصورخان برای استقلال بازی کرده است ، بی همتا بوده و دیگر هیچ کس کسی به پای ایشان هم نمی رسد. او برای استقلال واقعا پدری کرد و این مردم قدرشناس ، برای همان ویژگی های اخلاقی بود که جلوی بیمارستان صف کشیدند و آنچنان دعا می کردند.»