روسیه برای «سردار» کوچک است

ایران ورزشی: شاید اگر بسیاری از جوان‌های فوتبال ایران مانند سردار آزمون در جوانی راهی تیم‌های اروپایی شوند اینچنین آینده درخشانی را پیش رو داشته باشد و با پیشنهادهای قابل توجهی مواجه شوند.

سردار البته باید بهترین انتخاب ممکن را اتخاذ کند تا آینده فوتبالش تحت‌الشعاع قرار نگیرد.

او تا به امروز نشان داده قاعده زندگی حرفه ای را به خوبی می داند و درانتخاب هایش دقت کافی را به خرج می دهد...

سردار آزمون که با زدن تک گل پیروزی‌ساز ایران برابر کره جنوبی به شکلی هنرمندانه یک بار دیگر در صدر اخبار فوتبال کشور نشسته، شاید یکی دو سال اخیر را بیش از یک مدت معقول و فراتر از یک عمر مفید در فوتبال روسیه سپری کرده باشد.

این جوان برنای 22 ساله البته در روبین‌کازان شکفته و در روستوف پخته شد اما سقف استعدادهای او فقط در باشگاه‌های اروپای غربی که بسیار بیشتر از شرقی‌ها با استانداردهای روز جهان همسو هستند، متبلور خواهد شد. شاید گلزنی‌های اخیر او برابر امثال آژاکس و اندرلشت در دور مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا که پاداش آن راهیابی روستوف به جدول اصلی و مرحله گروهی این مسابقات بود، ادامه رشد او و یک قدرتنمایی جانانه به حساب آید اما حقیقت امر آن است که فقط بازی در باشگاه‌های کلاسیک یا مدرن غرب اروپا سردار را به متاعی تبدیل خواهد کرد که کاملا سزاوار آن است.

این شایعه و تبلیغ صرف نبود

وقتی سه چهار سال پیش و در بدو فروغ آزمون در روبین شایعه در افتاد که آرسنال و میلان وی را می‌خواهند برخی آن را محصول خیال‌پردازی‌های بلندپروازانه مدیران برنامه‌هایش یا تبلیغاتی دانستند که نزدیکانش می‌کردند تا قیمت او را بالاتر ببرند اما بازی‌های شکیل دو سال اخیر او در تیم ملی و ۹ گل ملی وی که هر یک از دیگری بهتر نشان داده‌اند، از این خبر می‌دهند که تعریف‌ها و اخبار فوق برابر با حقیقت بوده‌اند.

در جست‌وجوی یک تراش‌دهنده حرفه‌ای

سردار کار خوبی کرد که در عنفوان جوانی و به واقع واپسین سال‌های نوجوانی‌اش به روسیه رفت و با آموزش‌های بهتر آنجا تبدیل به فوتبالیست پرآتیه کنونی شد اما الماسی که حاصل این انتقال است اینک به تراش‌هایی درست و دقیق و حرفه‌ای نیاز دارد تا به اوج جلوه‌گری برسد و اینگونه تراش دادن‌ها در باشگاه‌های حرفه‌ای‌تر غرب اروپا بیشتر امکانپذیر است تا روسیه‌ای که لیگ آن هنوز به لیگ‌های درجه اول اروپا تعلق ندارد و خرج کردن میلیون‌ها میلیون دلار برای جذب نامداران غربی به لیگ این کشور نیز روس‌ها را به نیروهای اول و صحنه‌سازان اصلی فوتبال اروپا تبدیل نکرده است.

لزوم دل کندن از محیط‌های کوچک

آزمون به نقطه‌ای از زندگی حرفه‌ای خود رسیده که باید از فوتبال محدودی که اینک درگیر آن است، برای همیشه دل بکند و به سوی افق‌های بلندتر پرواز کند. هدفگذاری‌های عاقلانه او و علیرضا جهانبخش (که مثل آزمون بازی فیکس در تیم‌های کوچکتر هلند را بر نیمکت‌نشینی در باشگاه‌های بزرگتر ارجح شمرد) اقدام‌های درستی بوده‌اند اما اینک آن عصر سپری شده و دوره آموزش نهایی و اوجگیری اصلی این بچه‌های مستعد رسیده و جای چنان کاری همان باشگاه‌های بزرگتر غربی است که سردار و جهانبخش را خواسته و تا این لحظه جواب نه شنیده‌اند.

روستوف چیز اضافه‌ای برای اهدا کردن به سردار از نقطه نظر پیشرفت فنی و تاکتیکی ندارد و او به سبب سقف پرواز کوتاه این باشگاه روسی هرگز در این تیم، بزرگتر از چیزی که اینک هست نخواهد شد اما اگر در باشگاه‌های ارجح‌تر و پرامکانات‌تر و پیشرفته‌تر غرب اروپا مثل آژاکس و آرسنال و میلان شاغل شود، پیشرفت بسیار بیشتری خواهد کرد.

کیست که او را نخواهد؟

یک وجه کار مهم باشگاه‌های غربی کار کردن روی فیزیک بازیکنان است و این از نقاط ضعف سردار است که هر چند فنی و هوشیار و گلزن است اما بدن قدرتمند و سرشار از عضله‌ای ندارد و در کوران نبردهای فیزیکی گزینه قابل تکیه‌ای نیست و باید به اصطلاح استخوان بترکاند و چاق‌تر از این بشود. بازی در امثال دورتموند و آرسنال و لیورپول این حسن را دارد که سردار را بیشتر و بهتر در مسیر پیشرفت‌های تاکتیکی قرار می‌دهد و او را به بازیکن بزرگی تبدیل خواهد کرد که روستوف هرگز قادر به تامین و انجام آن برای وی نیست. این بدان معنا نیست که تمام باشگاه‌های معروف فوق آزمون را واقعا می‌خواهند اما امثال آنها برای جذب این جوان مستعد و بالنده آماده‌اند و همان‌ها مقصدهای درست و اهدافی معقول برای وی هستند. کیست که این جوان فاقد استرس را که در هر شرایط سختی و برابر هر رقیب نامداری کارش را با خونسردی و موفقیت‌ و مهارت انجام می‌دهد و اصلا دچار سراسیمگی و ترس نمی‌شود، نخواهد؟