عزت اللهی: مشت واقعی را در زمین زدیم

ایران ورزشی: در عین جوانی میداندار تیم ملی است. تک ضرب بازی می‌کند و بدون استرس. نه توپ لو می‌دهد و نه اجازه تا جنگی در مرکز زمین به سود حریف باشد. می‌خواهد آن حریف هافبکی طراز اول از کره جنوبی باشد یا الکساندر گنریخ افسانه‌ای از ازبکستان. از جایش تکان نمی‌خورد، این همان خواسته کی‌روش از اوست. از سعید عزت اللهی که در حال تکامل و پیشرفت است. در حال تبدیل شدن به هافبکی در قواره شمازه شش‌های سابق تیم ملی. از سیروس قایقران گرفته تا کریم باقری و در آخر جواد نکونام.

قبل از همه چیز برویم سراغ برد مقابل کره جنوبی. بردی که هم دلچسب بود و هم باعث شد تا ایران به جام جهانی نزدیک‌تر شود.

این شش امتیاز خیلی مهم بود. هم برد مقابل ازبکستان و هم سه امتیازی که مقابل کره جنوبی به دست آوردیم. واقعا دو بازی فوق‌العاده انجام دادیم و البته شش امتیاز حیاتی نیز کسب کردیم. بچه‌ها و کادر فنی با تمام وجودشان روی برد مقابل کره تمرکز کردند و در نهایت هم به هدفمان رسیدیم. الان مسیرمان برای صعود به جام جهانی هموارتر است.

این برد البته با حواشی فراوانی همراه بود. از مشت کره ای‌ها تا شکستی که در ورزشگاه آزادی متحمل شدند. آن مشت‌ها چقدر روی شما اثر گذاشت؟

این سیاست کره ای‌ها بود که قبل از بازی جنگ روانی راه بیندازند. هدف آنها ایجاد حاشیه و به هم ریختن تیم ما بود اما ما کی‌روش را داشتیم که اسیر جنگ روانی کره ای‌ها نشد.

او آنقدر باتجربه است که از ما خواست داخل زمین تمرکز کنیم و به حواشی خارج از آن توجهی نکنیم. جواب مشت کره را با مشت واقعی دادیم تا دیگر برای ایران کری نخوانند.

کره ضعیف‌تر از حد تصور ظاهر شد یا ایران فوق‌العاده بازی کرد؟ کدامیک؟

مسلماً ما خیلی خوب بودیم. طوری حریف را آنالیز کرده بودیم که در زمین حرفی برای گفتن نداشت. حتی یک فرصت گل هم به کره ندادیم و این خیلی مهم است. اینجا ارزش کار مربیان و آنالیز آنها مشخص می‌شود، ما هر آنچه مربیان خواسته بودند در زمین اجرا کردیم و بازیکنان با تمام وجودشان به میدان رفته و کار بزرگی انجام دادند. پس کره ضعیف نبود، ما کم اشتباه و بی نقص بازی کردیم و آنها را شکست دادیم.

برسیم به خودت. بدون هیچ تعارفی تو در تیم ملی جا افتاده‌ای و مثل یک بازیکن باتجربه وظایفت را به بهترین شکل انجام می‌دهی. تکل می‌زنی، توپ می‌گیری، در نبردهای هوایی موفقی و چندین نکته دیگر اما بازی ات مثل بقیه به چشم نمی‌آید. با من هم عقیده‌ای که فوتبالت به چشم نمی‌آید؟

فکر نمی‌کنم اینطور باشد. قریب به اتفاق مردم فوتبال را می‌فهمند و می‌دانند که هر یک از بازیکنان تا چه اندازه تلاش می‌کنند و چقدر مفید هستند. خوشبختانه همه نگاه‌ها به من مثبت است و این را در برخورد با مردم به عینه دیدم. قاعدتا اگر بازی‌ام به چشم نمی‌آمد مردم تا این حد به من لطف نداشتند.

کار تو به‌عنوان تک هافبک دفاعی تیم ملی سخت نیست؟ بخصوص که باید جلوی مدافعان بازی کنی و حتی یک توپ هم لو ندهی؟

هر پستی سختی خودش را دارد. پست من یک پست حیاتی است. همانطور که گفتید نباید از جایم تکان بخورم و توپی از دست بدهم. به‌عنوان یک بازیکن باید خودم را با تاکتیک مریبان وفق بدهم. فکر نمی‌کنم بازی به‌عنوان تنها هافبک دفاعی تیم ملی چندان سخت باشد. بخصوص که در تیم ملی همه به هم کمک می‌کنند و اجازه نمی‌دهند مشکلی به‌وجود بیاید. به همین دلیل برای من فرقی نمی‌کند تیم ملی با یک هافبک دفاعی بازی کند یا دو هافبک دفاعی. سال‌ها جواد نکونام به‌عنوان هافبک دفاعی تیم ملی بازی کرده و به بهترین شکل ممکن وظایفش را انجام داده. بی شک حضور او در کادر فنی برای من یک نعمت بزرگ به حساب می‌آید تا بتوانم با راهنمایی‌هایش بهترین بازی‌ام را به نمایش بگذارم و از عهده انجام وظایفم بربیایم.

گفتی نکونام راهنمایی ات می‌کند. دقیقا به تو چه می‌گوید؟

آقا جواد خیلی کمکم می‌کند. بخصوص در دو بازی قبلی مقابل ازبکستان و کره جنوبی. نسبت به نوع بازی هافبک‌های حریف به من نکاتی را گوشزد می‌کند. هم قبل از بازی و هم در حین بازی. من هم سعی می‌کنم نقاط ضعفم را پوشش بدهم تا جانشین خوبی برای نکونام باشم و البته روز به روز از او چیزهای بیشتری یاد بگیرم.

خیلی‌ها چهار کلین شیت تیم ملی را به حضور تو هم ربط می‌دهند. اینکه جلوی خط دفاع هستی و وظایفت را به بهترین شکل انجام می‌دهی. از نظر خودت چقدر در گل نخوردن تیم ملی نقش داشته ای؟

وقتی یک تیم موفق می‌شود همه بازیکنان در این موفقیت نقش دارند. بازیکنان خط دفاع، دروازه‌بان و آنهایی که جلوتر از من بازی می‌کنند نقش ویژه‌ای در گل نخوردن تیم ملی ایفا کرده‌اند. همه با کمک هم توانستیم چهار کلین شیت را ثبت کنیم و فکر نمی‌کنم هیچ یک از بازیکنان این موفقیت را به نام خود ثبت کنند. امیدوارم همین روند را ادامه بدهیم و به جام جهانی صعود کنیم. این مهم‌ترین هدف ما است، هدفی که همه دنبال رسیدن به آن هستیم.