مشکلات برانکو در راه صعود به جام جهانی
تیم ملی در تاشکند برد؛ درست مثل همیشه، با فوتبال اقتصادی و بازی کنترلی.
ایران ورزشی: تیم ملی در تاشکند برد؛ درست مثل همیشه، با فوتبال اقتصادی و بازی کنترلی. البته که همه اهالی فوتبال، رسانهها، هواداران تیمهای باشگاهی مختلف، قرمز و آبی و حتی غیر فوتبالیها از این برد خارج از خانه و یک گام دیگر نزدیک شدن به جام جهانی آتی خوشحالند و مثل روزهای باشکوه فوتبالی غرور ملی مان به حوالی نقطه اوج رسیده است .
در بین تمام خوشحالها هواداران میلیونی پرسپولیس کمی خوشحالتر به نظر میرسند. حضور 5 بازیکن از پرسپولیس در ترکیب اصلی برای آنها اتفاق ویژهای است و حالا مثل میانه دهه 70 عبارت «تیم ملی پرسپولیس» در مواجهه مستقیم و غیر مستقیم با هواداران رقیب مایه مباهات سنتی و پیروزی قاطع در کریهای رایج فضای مجازی است .
امروز همه دوستداران پرسپولیس از داشتن 5 بازیکن پرسپولیسی در ترکیب اصلی تیم ملی خوشحالند و به طرفداری از چنین تیمی میبالند اما واقعیت این است که سبک بازی تیم ملی و حضور این تعداد بازیکن پرسپولیس در این تیم ضررهای بزرگی به نقشههای برانکو و سبک بازی او زده و خواهد زد.
واقعیت این است که فوتبال کنترلی تیم ملی و آنچه طی دو سه سال اخیر بیشتر در استراتژی کلی کیروش و تیمش نمود داشته ناشی از سبک واکنشی (REACTIVE) که هیچ یک از دوستداران فوتبال ناب و تماشاگرپسند را سیراب نمیکند اما به هیچ وجه نمیتوان این سبک فوتبال را رد یا در محکوم کردن آن ادله و مطالب متعددی ردیف کرد.
با احترام به این سلیقه کیروش و مدل فوتبالی که تیم ملی بازی میکند - والبته تا اینجا راه رسیدن به جام جهانی را هموار کرده - باید به این نکته تاکید کرد که این نوع فوتبال و سبکی که تیم ملی ارائه میدهد نیازی به تمرینات طولانی مدت و تعطیلات 25 روزه تا یکماهه لیگ برتر ندارد.
فوتبال واکنشی و آنچه تیمهایی مثل لستر سیتی یا اتلتیکو مادرید ارائه میدهند (البته با جزییات بیشتر) فوتبالی نیست که لازمه اجرای آن صرف زمان طولانی و تمرینات فشرده و زیاد باشد.
در نقطه مقابل این سبک، سبک کنشی (PROACTIVE) قرار دارد که تیمهایی مثل آرسنال، بارسلونا، منچسترسیتی و رئال مادرید بازی میکنند. سبکی مشتمل بر بازیسازی خط به خط، پرس از جلو، فوتبال هجومی، کارهای ترکیبی متوالی و استفاده از تمام فضای زمین که شیفتگان بسیاری دارد و به صورت کلی تماشاگرپسند و تماشایی است.
این روش بازی کردن نیازمند تمرینات سنگین و کارهای تاکتیکی فوقالعاده در تمرینات است و زمان و انرژی بسیار بیشتری از مربیان خواهد گرفت اما آنچه تیم ملی ارائه میکند در نقطه مقابل این سبک قرار میگیرد با همان زمان طولانی تمرینات.
در واقع سادهتر میتوان گفت تناسبی بین فلسفه بازی کیروش، شکل کلی بازی و استراتژی بازیهای تیم ملی با تعطیلات بلند مدت لیگ دیده نمیشود و با وجود تعداد جلسات زیاد تمرینی هیچ گاه ندیدهایم تیم ملی حریفانش را آنقدر تحت فشار قراردهد که در هر بازی بیش از 5 موقعیت گل داشته باشد و از کانالهای مختلف زمین به دروازه حریف نزدیک شود.
این معادله وقتی برای پرسپولیس گران تمام میشود که بدانیم تیم برانکو برخلاف بسیاری از تیمهای لیگ برتری که مثل تیم ملی واکنشی بازی میکنند و کارهای پیچیدهای بر مبنای تملک توپ، بازیسازی از تمام نقاط زمین و پرس از بالا در تمریناتشان صورت نمیگیرد، با بازی کنشی طی یک سال گذشته دل اهالی فوتبال را برده و هوادارانش را بابت ارائه فوتبالی تماشاگرپسند راضی کرده است.
به خاطر ارائه این نوع فوتبال و زمانبر بودن کارهای تاکتیکی در تمرینات پرسپولیس بهترین بازیهایی که این تیم طی 7 هفته گذشته از لیگ برتر ارائه داده مقابل گسترش فولاد در تبریز و سپاهان در اصفهان بوده که تیم دو سه هفته متوالی تمرین کرده اما در نقطه مقابل بدترین نمایشها مربوط به زمانی بوده که بازیکنان از اردوی ملی برگشتهاند.
در واقع ۵ بازیکن پرسپولیس که امروز در تیم ملی با سبک واکنشی فوتبال بازی میکنند در پرسپولیس با فوتبال کنشی مواجه خواهند شد و زمانبر بودن تطبیق پذیریشان با تمرینات و این سبک بازی منجر به از دست رفتن امتیازهایی خواهد شد که میتواند پرسپولیسیها را از بابت داشتن این تعداد بازیکن در تیم ملی و فیکس بازی کردنشان ناراحت و نگران کند.
حالا و بعد از بازی تیم ملی مقابل کره جنوبی پرسپولیس سه مسابقه پیش رو خواهد داشت تا تعطیلات بعدی لیگ و با این حساب میتوان منتظر بود که در بازی دوم و سوم نشانههایی از فوتبال موردنظر برانکو دیده شود و همزمان با این اتفاق خوب دوباره اسکلت اصلی پرسپولیس راهی اردوی طولانی مدت تیم ملی شود.
پ
نظر کاربران
درود بر شرفت که حرف حساب زدی
به این میگن تحلیل کارشناسی، نه خزعبلاتی که متأسفانه مثل ریگ، بیابان سایتهای خبری تحلیلی ما را پوشانده!
خداقوت، دمت گرم.