MSN مرز جدایی انریکه از پپ
هفتهی پیش لیونل مسی، لوئیس سوارز و نیمار پس از بیش از ۱۰۰ روز کنار هم بازی کردند و شش گل از هفت گل بارسلونا مقابل سلتیک را زدند تا یک بار دیگر ارزش این مثلث طلایی مشخص شود، مثلثی که اصلیترین نقش را در تفاوت بارسای انریکه با بارسای پپ دارد
شاید هیچکس به اندازهیِ آندرس اینیستا توصیف درستی از بارسایِ سه سال اخیر نکرده باشد. کاپیتان کاتالانها بعد از پیروزی مقابل سلتیک گفت: «ما تمام تلاشمون را میکنیم که این سه تا خوشحال و راضی باشن و موقعیت گل به دست بیارن و فقط امیدواریم به همین شکل گل زدن ادامه بدن.» این تغییر کلیدی و تفاوت بنیادین بارسای لوئیس انریکه با بارسای پپ گواردیولا است، نکتهای که آمار هم به خوبی نشان میدهد.
بارسای انریکه که مستقیمتر از بارسای پپ بازی میکند و هدف اصلیش رساندن توپ به مسی و نیمار و سوارز است فصل پیش بیش از 2700 پاس کوتاه کمتر نسبت به بارسای فصل آخر پپ داشت، یعنی کاهشی در حدود 10 درصد. در مقایسه با فصل آخر گواردیولا در نو کمپ، بارسا فصل پیش 271 پاس بلند بیشتر هم داشت.
با اینکه بارسا با این رویکرد جدید همچنان مالکیت توپ بالایی دارد، قدرت اول فوتبال اروپا و فاتح سهگانه است، اما تفاوت در دیدگاه دو مربی کنونی و سابقش کاملا به چشم میآید. در بارسای پپ در فصل 2012-2011 (فصل آخرش) سه گلزن برتر تیم تنها 43 درصد کل گلها را زده بودند، آماری که در فصل پیش به 79 درصد رسید. برای بارسای پپ در فصل آخرش 16 بازیکن در لا لیگا و 11 بازیکن در چمپیونز لیگ گل زده بودند. این آمار برای بارسای انریکه در فصل پیش به ترتیب 11 و 7 بودند.
بارسا این فصل با عمق دادن به اسکوادش، با خریدهایی مثل دنیس سوارز، آندره گومس و پاکو آلکاسر از قدرت بیشتری برای جنگیدن برای یک سهگانهیِ دیگر، و جلوگیری از تکرار اتفاقی که در سه هفته افت رویای فصل پیش را بر باد داد، برخوردار است. در این راه مثلث مسی، نیمار، سوارز مثل دو فصل اخیر کلیدیترین نقش را دارد.
ارسال نظر