صعود با ساز و کار مناسب
حساسیت بازی ایران و قطر تماشاگران زیادی را به آزادی کشانده بود، ولی آنچه در این ورزشگاه رخ داد نسبتی با اهمیت این بازی نداشت.
1- یک ساعت مانده به شروع بازی ترافیک شدیدی در اطراف ورزشگاه دیده میشد. دسترسی به در ورودی ورزشگاه غیرممکن بود و حتی از ورود خبرنگاران و ماشینهای دارای مجوز به پارکینگ جلوگیری میشد. پس از انتظاری طولانی سرانجام به ماشینها اجازه ورود به ورزشگاه داده شد، ولی خبرنگاران دقایق اولیه بازی را از دست دادند.
وقتی یک هفته مانده به چنین بازی حساسی ورود تماشاگران رایگان اعلام میشود، باید برای ترافیک اطراف ورزشگاه و باز بودن ورودی اصلی هم فکری شود. پنجشنبه ماشینهای زیادی در اطراف ورزشگاه پارک شده بود و حتی روی ترافیک بزرگراه تهران - کرج هم تاثیر گذاشته بود.
2- نصب صندلیهای طبقه دوم ورزشگاه آزادی اتفاق خوبی است و حالا میتوان کل بلیتهای ورزشگاه را براساس شماره صندلیها فروخت. این روش به کنترل رفت و آمد تماشاگران و ترافیک اطراف ورزشگاه کمک میکند. با رایگان شدن بازی هیچ نظارتی بر ورود جمعیت وجود ندارد. پنجشنبه تماشاگران زیادی در طبقه دوم بازی را ایستاده تماشا میکردند و گروهی هم که نتوانسته بودند جایی پیدا کنند، همزمان با شروع بازی مجبور بودند به خانه برگردند. اگر برای بازیهای داخلی معمولا این روش کاربرد دارد، برای بازیهای حساس بینالمللی پذیرفتن چنین ریسکی به قیمت پر شدن سکوها چندان منطقی نیست و باید موضوع حساس کنترل جمعیت را هم مد نظر داشت.
۳- خبرنگاران برای تهیه کارت ورود به چنین بازیهایی مراحل زیادی را طی میکنند، ولی وقتی به جایگاه خبرنگاران میرسید با افراد عادی زیادی روبهرو میشوید که بدون کارت شناسایی صندلیهای محدود این جایگاه را اشغال کردهاند. گاهی همراه آنها چند کودک هم دیده میشود و خبرنگاران جایی برای نشستن ندارند. تصور کنید که در چنین بازیهایی خبرنگاران خارجی هم حاضرند و مشخص نیست با دیدن این صحنهها چه تصوری پیدا میکنند. اصلاح این رفتار نیاز به زیرساخت و بودجه ندارد و تنها یک مشکل فرهنگی است.
4- بینظمیهایی که پنجشنبه شب در بخشهای مختلف ورزشگاه دیده شد در زمین چمن به اوج رسید. پیروزی در این بازی اهمیت زیادی برای فوتبال ایران داشت، ولی نه به هر قیمت و رفتاری که در زمین دیده شد، این رفتارها میتواند در ادامه مسیر صعود به زیان ما تمام شود.
داور سریلانکایی در نیمه اول اشتباه مهمی نداشت، ولی بزرگنمایی و اعتراض شدید کادر فنی سکوها را تحریک کرد و چیزی نمانده بود هنگام خروج از زمین بطری آب به سر او برخورد کند. واکنش نکونام به گل قوچاننژاد که با خروج از محوطه فنی خودش را به مقابل نیمکت قطر رساند، درگیری بزرگی بهوجود آورد که میتواند عواقبی برای تیم ملی داشته باشد. با رفتار پرخاشگرانه کادر فنی در جریان ۹۰ دقیقه در صورتی که تیم ملی نمیتوانست به پیروزی برسد، ممکن بود اتفاقات ناگواری رخ دهد.
فوتبال ایران در سالهای اخیر بارها بابت شرایط بد میزبانی کشورهای دیگر گلایه داشته و آن را ناجوانمردانه دانسته است، در حالی که در خانه همیشه تلاش کردهایم بهترین میزبانی را از حریفان داشته باشیم. وقتی در بازیهای خانگی برخی مرزها را پشت سر میگذاریم، این خطر وجود دارد که حریفان هم در بازی برگشت شرایط را برای ما سخت کنند. برای مردم هم قطعا صعودی شیرینتر است که با برتری در زمین و رعایت انصاف به دست بیاید، همانطور که در صعودهای قبلی به جام جهانی تجربه کردهایم.
ارسال نظر