دست نجوميهاي فوتبال را قطع كنيد
در روزهايي كه برخورد با مديران داراي فيشهاي حقوقي نجومي شدت گرفته، قطع يد باشگاههاي فوتبال دولتي از دستاندازي به بودجه دولت و برخورد با عقد قراردادهاي ميلياردي ضرورت پيدا كرده است.
سالهاست پرداختهاي ميلياردي و بيضابطه از جيب دولت و بيتالمال در فوتبال ايران بيداد ميكند، پرداختهايي كه منتقدان زيادي دارد، منتقداني كه ميگويند در حالي كه در جامعه مشكلات اقتصادي بيداد ميكند، پول و بودجه دولت بايد نه در فوتبال، بلكه بايد در جاهايي هزينه شود كه اولويتهاي به مراتب بيشتري نسبت به فوتباليستها دارند. صحبتهاي محمد دادكان شايد به خوبي نشاندهنده وضعيت حاكم بر فوتبال كشورمان باشد، فوتبالي كه مديران آن ابايي از پرداختهاي بيضابطه و ناحق از بيتالمال براي اهالي فوتبال ندارند. محمد دادكان سال ۹۲ در مصاحبهاي در انتقاد به رقم بالاي قراردادهاي فوتباليستهاي ايراني صحبتهايي را مطرح كرده بود كه بازخواني دوباره آن ميتواند قابل تأمل باشد. رئيس سابق فدراسيون فوتبال گفته بود: «چند روز قبل اصفهان بودم، رفته بودم نجفآباد. بچههاي اصفهان متوجه حضورم شدند و دعوتم کردند. يکي از مديران سپاهان به من گفت: فصل قبل به يک بازيکن ۲۳۰ ميليون تومان پيشنهاد داديم و کار تمام شده بود اما بازيکن آمد و گفت پرسپوليس به من ۹۰۰ ميليون تومان پيشنهاد داده، اگر اجازه بدهيد بروم پرسپوليس. ما هم گفتيم چه چيزي از اين بهتر! بله همين آقاي رويانيان به بازيکنان ۹۰۰ ميليون و يک ميليارد و ۴۰۰ ميليون پول داد. نرخها را بردند بالا، سه باشگاه هم اين کار را انجام دادند، استقلال، سپاهان و پرسپوليس. پولها را ريختند در شکم اين فوتباليستهايي که ميبينيد. همينها را که ميگويم از قول من تيتر کنيد، الان ميگويم بهترين مربي ايران بيشتر از ۴۰ ميليون تومان نميارزد، به بهترين بازيکن ايران هم نبايد بيشتر از سالي ۱۰۰ ميليون تومان پول داد. غير از اين باشد، بايد ليگ را تعطيل کرد. بروند ببينيم به غير از تيمهاي ايران، کجاي دنيا ميتوانند مربيگري کنند يا فوتبال بازي کنند؟» اين تنها صحبتهاي دادكان نيست و چرخي در بين اهالي فوتبال و سطح جامعه نشان ميدهد كه كمتر كسي را ميتوان پيدا كرد كه موافق بستن قراردادهاي ميلياردي آن هم از سوي باشگاههاي دولتي با بازيكنان فوتبال كشورمان باشد.
در حالي در كشورمان بيشتر قراردادهاي ميلياردي فوتباليستهاي ايراني از سوي دولت و بودجه كشور پرداخت ميشود كه در كشورهاي ديگر باشگاهها به صورت خصوصي اداره و درآمدها و هزينههايشان به صورت شفاف اعلام ميشود و پولي از سوي دولت به باشگاهها پرداخت نميشود. در ايران اما اكثر باشگاهها دولتي هستند، بودجه اين تيمها از سوي دولت تأمين ميشود و همين مسئله سبب شده در سالهاي اخير با توجه به بالا رفتن صفرهاي قراردادهاي بازيكنان، مديران اين تيمها هم با توجه به اينكه براي حيف و ميلهايي كه در فوتبال ميكنند، مورد بازخواست قرار نميگيرند، به يك رقابت ناسالم براي جذب بازيكن روي بياورند، رقابتي كه به گفته محمد دادكان رقم قرارداد يك بازيكن را از ۲۰۰ ميليون به بالاي يك ميليارد ميرساند! ريخت و پاشهاي ميلياردي سالهاي اخير در فوتبال در شرايطي است كه تحريمها سبب شده بود تا مردم در سطوح مختلف با مشكلات عديدهاي و حتي كاهش درآمد مواجه شوند، با اين حال باشگاههاي دولتي بدون توجه به اين مصائب و با توجه به اينكه دغدغهاي براي هزينههاي كلان آن هم از حساب بيتالمال ندارند، هر سال صفرهاي قراردادهاي فوتباليستها را افزايش ميدادند. البته در اين گزارش حساب باشگاههاي خصوصي و تيمهايي كه وابستگي مالي به بودجههاي دولتي ندارند، جداست و مخاطب باشگاههاي دولتي هستند كه به صورت مستقيم از بيتالمال هزينه ميكنند.
حالا در روزهايي كه فيشهاي حقوقي نجومي مديران دولتي سروصدا كرده است و رهبر معظم انقلاب، اينگونه پرداختها را «نامشروع» و «خيانت»، «برداشتهاي ظالمانه از بيتالمال» عنوان كردهاند، بديهي است كه دولت در بخشهاي ديگر نيز بايد برخورد با پرداختهاي بيضابطه را آغاز كند. فوتبال يكي از اين بخشهاست كه متأسفانه با غفلت نهادهاي نظارتي و قضايي و با گردش سالانه چندهزار ميلياردي، تبديل به محملي براي سوءاستفادهكنندگان از بيتالمال شده است، امري كه نارضايتي عمومي را در سطح جامعه به وجود آورده و ضرورت دارد دولت در اين بخش هم بايد با يك جراحي، از پرداختهاي ميلياردي از بيتالمال به فوتباليستها جلوگيري كند.
نظر کاربران
در ود بر آقای دادکان
احسنت، لطفا راه حل این موضوع رو هم بیان کنید و از خبرنگاران و رسانه ها هم کمک بخواهیم و پیگیر هم باشیم.
تا وقتی که تیمهای بزرگ خصوصی نشند هیچ چیز درست نمیشه و مدیرانی که عمر مدیریت شون ۳-۲ ساله باشه و زمان نقل وانتقالات رو مثل یه دربی میدونند و میخوان برنده بشند تا بازیکن مورد نظر سر از تیم رقیب در نیاره و تو دام بازیکن هایی که برای خودشون بازار گرمی میکنند و صبح با تیمی مذاکره میکنند و بعدازظهر به باشگاه تیم رقیب میرند و با افتخار هم میگن مبلغ پیشنهادی رقیب تون چقدر بوده و اگه شما بیشتر بدین و چند آبشن هم اضافه کنید با شما قراداد میبندم و بعد تو رسانه ها هم عنوان میکنند از بچگی عاشق این تیم بودند که به نوعی با این کارشون به مخاطب هم بی احترامی میکنند غافل از اینکه هم هوادارای تیم رقیب و هم هوادارای تیمی رو که با اون قرارداد بسته به بازی گرفته و مورد تمسخر قرار داده و هوادارا هم این موضوع رو درک نمیکنند و میخوان تو این بازی کثیف که اون بازیکنان شروع کردن فقط برنده باشند و... هیچ چیزی درست نمیشه...
نمونه ی امسال: وحیدامیری، کاوه رضایی، بختیار رحمانی، کنعانی، ووریا غفاری، و...
اگه به لیست بالا توجه کنید امسال استقلال بیشتر ضرر کرده و مرز ۲ میلیاردو این باشگاه بناشو گذاشته!!!