۱۴ فینال یورو در قاب آمار و ارقام

پانزدهمین فینال یورو ۲۰۱۶ امشب در حالی برگزار می‌شود که ممکن است رکوردهای جدیدی در فینال‌های یورو به ثبت برسد.

خبرگزاری ایسنا: امشب پانزدهمین فینال یورو در پاریس بین دو تیم فرانسه و پرتغال برگزار می‌شود. فرانسه می‌خواهد اولین تیمی باشد که سومین قهرمانی خود را در سومین حضورش در فینال جشن می‌گیرد. از طرفی پرتغال نمی‌خواهد دوباره در فینال بازنده باشد. فرانسه یکی از سه میزبانی است که فاتح یورو شده است اما پرتغال در سال‌ ۲۰۰۴ به فینال رسید اما قهرمان نشد.

آمارهای جالب از تمامی فینال‌های یورو

تمام تیم‌های حاضر در فینال که از حریف عقب افتادند، بازی‌شان را دو بر یک با برد پشت سر گذاشتند.

ریکاردو کاروالیو و کریستیانو رونالدو می‌توانند جزو بازیکنانی باشند که دو فینال را تجربه می‌کنند.

هیچ بازیکنی نتوانسته است در ۱۴ فینال قبلی هت تریک کند.

رکورد فینال های یورو

پرگل‌ترین پیروزی: اسپانیا ۴ - ایتالیا صفر (۲۰۱۲)

پرگل‌ترین بازی‌ها: چکسلواکی ۲ - آلمان ۲ (۱۹۷۶)

بیشترین تماشاگر: اسپانیا ۲ - شوروی یک (۱۹۶۴) ۷۹ هزار و ۱۱۵ نفر

بیشترین پیروزی: جمهوری فدرال آلمان و اسپانیا با سه پیروزی

بیشترین شکست: جمهوری فدرال آلمان و شوروی با سه شکست

بیشترین حضور: ۳۷ بازیکن دو فینال را تجربه کردند

رونالدو و کاروالیو می‌توانند امشب به جمع آنها اضافه شوند اما این دو بازیکن پرتغالی می‌توانند رکورد حضور در دو فینال را با ۱۲ سال اختلاف به ثبت برسانند.

برترین گلزنان: اولیور بیرهوف (آلمان)، هورست هروبیش (جمهوری فدرال آلمان)، گرد مولر (جمهوری فدرال آلمان)، فرنادو تورس (اسپانیا) دو گل

به ثمر رساندن دو گل در یک فینال: گرد مولر سال ۱۹۷۲ هورسنت هروبیش ۱۹۸۰، الیور بیرهوف ۱۹۶۶

به ثمر رساندن گل در دو فینال: فرناندو تورس ۲۰۱۲ و ۲۰۰۸

کسب قهرمانی به عنوان سرمربی و بازیکن: برتی فوگس

(بازیکن جمهوری فدرال آلمان ۱۹۷۲ و سرمربی آلمان ۱۹۹۶)

دیدیه دشان، سرمربی فرانسه به عنوان بازیکن به همراه فرانسه فاتح یورو ۲۰۰۰ شد و این شانس را دارد که در دیدار امشب به رکورد فوگس برسد.

بیشترین حضور در فینال‌ها

آلمان/ جمهوری فدرال ۶ بار (سه پیروزی و سه شکست)

اسپانیا چهار بار (سه پیروزی و یک شکست)

شوروی چهار بار (یک پیروزی و سه شکست)

فرانسه سه بار (دو پیروزی و یک فینال پیش‌رو)

ایتالیا سه بار (یک پیروزی و دو شکست)

چکسلواکی/ جمهوری چک دو بار (یک پیروزی و یک شکست)

پرتغال دو بار (یک شکست، یک فینال پیش‌رو)

یوگسلاوی دو بار (دو شکست)

دانمارک یک بار یک پیروزی

یونان یک بار یک پیروزی

هلند یک بار یک پیروزی

بلژیک یک بار یک پیروزی

پس از افزایش تیم‌ها به ۱۶ تیم در سال ۱۹۹۶، تنها اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی به فینال رسید (۲۰۱۲). پیش از آن نیز شوروی در سال ۱۹۴۶ و جمهوری فدرال آلمان در سال ۱۹۷۶ به عنوان مدافع عنوان قهرمانی به فینال رسیدند اما اسپانیا تنها تیمی بود که دو بار فاتح این جام شد.

تیم‌هایی که به دو فینال پیاپی رسیدند:

جمهوری فدرال آلمان/ آلمان سه بار (۱۹۸۰/ ۱۹۷۶ و ۱۹۷۲)، دو بار (۱۹۹۶ و ۱۹۹۲)

شوروی دو بار (۱۹۶۴ و ۱۹۶۰ )

اسپانیا دو بار (۲۰۱۲ / ۲۰۰۸)

جبران نتیجه‌ در فینال‌ها:

سال ۲۰۰۰، فرانسه ۲ - ایتالیا یک

در این دیدار فرانسه در دقیقه ۵۵ دروازه‌اش باز شد اما توانست در وقت‌های اضافه با گل‌ طلایی دیوید ترزگه پیروز میدان شود.

سال ۱۹۹۶، آلمان ۲ جمهوری چک یک

آلمان در دقیقه ۵۹ گل نخست را دریافت کرد اما با گل طلایی در وقت های اضافه پیروز شد.

سال ۱۹۶۰، شوروی ۲ - یوگسلاوی یک

شوروی عقب افتاد ولی در وقت‌های اضافه پیروز شد.

آمار بازی‌ها در وقت‌های اضافه:

از ۱۴ فینال، پنج فینال در ۹۰ دقیقه به تساوی رسیدند.

فینال‌هایی که در وقت های اضافه به نتیجه‌ رسیدند نیز در سال ۱۹۶۰ بین شوروی و یوگسلاوی برگزار شد که شوروی دو بر یک برد.

فینال‌هایی که تیم قهرمان با گل طلایی مشخص شد:

آلمان ۲ - جمهوری چک یک، سال ۱۹۹۶

فرانسه ۲ - ایتالیا یک، سال ۲۰۰۰

فینالهایی که به ضربات پنالتی‌ رسید:

جمهوری چک ۲ - جمهوری فدرال آلمان دو، سال ۱۹۷۶. ضربات پنالتی‌ پنج بر سه.

فینال‌هایی که تیم قهرمان با بازی مجدد مشخص شد:

ایتالیا ۲ - یوگسلاوی صفر، سال ۱۹۶۸. دیدار نخست با تساوی یک بر یک به پایان رسیده بود.

میزبان‌های حاضر در فینال:

۲۰۰۴ پرتغال:

یونان با یک گل میزبان را شکست داد.

۱۹۸۴ فرانسه:

فرانسه دو بر صفر اسپانیا را مغلوب کرد.

۱۹۶۸ ایتالیا:

ایتالیا در دیدار مجدد دو بر یک یوگسلاوی را برد.

۱۹۶۴ اسپانیا:

میزبان دو بر یک شوروی را برد و قهرمان شد.