پرسش بیپاسخ در مورد بازیکنان سرباز
برخورد با فوتبالیستهای جعل کننده کارت سربازی اتفاق خوبی بود که مطالبه همه ایران است اما شاید بهتر بود همین سربازها امروز در خط مقدم جبهه خودشان یعنی تیم ملی ایران به میدان میرفتند.
از سوی نظام وظیفه عمومی اعلام شده که بازیکنان سرباز نمی توانند در قالب تیم ملی ایران از کشور خارج شوند. این در واقع یک تنبیه برای بازیکنانی است که به جای اجرای قانونی که برای همه مساوی است، سعی کردند آن را دور بزنند.
با این وجود اما یک پرسش جلوی چشم ما و البته کارلوس کی روش به وجود می آید و آن پرسش این است که چرا بازیکنان با تیم تراکتورسازی میتوانند به خارج از مرزها بروند اما با تیم ملی ایران نه؟
اگر این یک تنبیه است «به حق هم هست» باید برای همه بازیکنان در همه رده ها باشد و اگر استثنایی هم قرار باشد در نظر بگیریم آن استثنا تیم ملی ایران است نه تراکتورسازی، ملوان و....
نکته بعدی اینجاست: این تنبیه بیشتر برای تیم ملی متنبه کننده است تا بازیکن مجرم یا خاطی. با این قانون به نظر میرسد ما همه مردم را تنبیه کردهایم و تیم ملی را تضعیف کردهایم آن هم درحالی که بازیکن اگر سرباز کشور باشد تیم ملی به نوعی خط مقدم جبههاش محسوب میشود و باید با تمام قدرت آنجا در تیم ملی بجنگد.
حذف این مجرمها اما تنها تیم ملی را متنبه می کند. به نظر می رسد اگر به این قانون گریزها اجازه فعالیت در فوتبال داده شده است، در تیم ملی بودن برایشان باید با تمام قدرت انجام شود و موظف به جنگیدن با پیراهن ملی باشند.
البته می توانیم به آنها اجازه فعالیت در فوتبال را ندهیم که در آن صورت بازیکنان دیگری در تیم های باشگاهی رشد می کردند اما حالا که اینها جای دیگرانی را برای رشد کردن گرفته اند، شاید بهتر باشد که تیم ملی را متنبه نکنیم.
ارسال نظر