سرپرست سالاری در استقلال

بانک ورزش: اینکه استقلالی‌ها چه روشی برای اداره باشگاه خود دارند و می‌خواهند با عوامل و طرف‌های قرارداد چگونه برخورد کنند، قطعا به خودشان مربوط است چون سود و زیان اینگونه تصمیم‌ها هر چه باشد به باشگاه برمی‌گردد اما در مواجهه با غیبت‌های مکرر فرزاد مجیدی در تمرینات استقلال هر عاقلی می‌داند که این رویه نه به صلاح است و نه به اصول و باشگاه‌نشین‌ها بخصوص شخص افشارزاده باید مقابل این بی‌نظمی‌های مکرر را بگیرد. فرزاد مجیدی هر قدر هم که به واسطه برادرش فرهاد در باشگاه صاحب نفوذ باشد و در این برهه از حمایت‌هایی هم بهره‌مند اما نباید قواعد باشگاه را زیر سوال ببرد.

وقتی وی که اکنون در جایگاه سرپرستی است به کرات در تمرینات غیبت می‌کند نه تنها دیگر مربیان و حتی بازیکنان از رفتارهایش دلخور می‌شوند، بلکه باشگاه استقلال هم زیر سوال می‌رود. در این میان پرویز مظلومی هم که هیچ واکنشی به غیبت‌های تکراری فرزاد مجیدی نشان نمی‌دهد، خود تاییدی است بر یکسری مناسبات پشت پرده‌ای که دهان سرمربی را هم در مقابل بی‌انضباطی‌ها بسته است. فرزاد مجیدی اگر به فکر خودش نیست و می‌خواهد به امور شخصی بپردازد و دایم میان تهران و دبی در مسافرت باشد، لااقل فکر باشگاه باشد و اگر نمی‌تواند به عنوان سرپرست نقش خود را به خوبی ایفا کند، باید به باشگاه اعلام کرده تا فردی تمام وقت بر این مسوولیت تکیه بزند. شاید از نگاه برخی مسوولان باشگاه استقلال این غیبت‌ها اتفاق خاصی نیست و حالا که آنها بر مسند هستند و خود را محق می‌دانند هرگونه رفتاری انجام بدهند اما این درست مصادیق سنگ روی سنگ بند نشدن در آینده‌ای نه چندان دور است.

گیریم که حتی استقلال با همین نوع مدیریت قهرمان لیگ شود و حتی جام حذفی را هم به چنگ آورد اما همه این موفقیت‌ها باز هم دلیل نمی‌شود که چشم بپوشیم از دایره وسیع غیبت‌های آقا فرزاد. پیش‌ترها شنیده بودیم که برخی بازیکنان در همین استقلال کارهایی خارج از قاعده انجام می‌دهند و حتی در تصمیم‌های کلان نیز دست دارند و حتی تیم ارنج می‌کنند اما سرپرست سالاری را دیگر ندیده بودیم که چشم‌مان به جمال این یکی هم روشن شد.