برانکو؛ یک فرمانده مقتدر با رگه‌های ایرانی
ایوانکوویچ مهمترین دلیل صعود پرسپولیس بوده است، او هم مدیر بود، هم مربی هم تدارکات و هم رئیس کمیته انضباطی باشگاه پرسپولیس و در همه این روزها محترم بودن و محترم ماندن را از یاد نبرد.
خبرگزاری مهر: کروات‌ها همان قوم سرمتی هستند که هزاران سال پیش، از مادها جدا شدند و در شمال شرقی ایران در منطقه ای به نام هروات (تقریبا خراسان) ساکن شدند. آنها قومی ایرانی زبان بودند و شاخه غربی از سکاها به شمار می‌آیند که در قرون چهار و پنج پیش از میلاد زندگی می کردند.
این قوم پس از قرن چهارم پیش از میلاد رفته رفته با آغاز دوره مهاجرت‌ها (هون ها، گات ها) از جمعیتش کاسته شد. سرمتی ها در نهایت به منطقه ای که امروز کرواسی - سرزمین مادری برانکو ایوانکوویچ - نامیده می‌شود مهاجرت کردند. حتی یوسب لکو، رییس مجلس کرواسی عنوان کرده: «نام کرواسی از نام کوروش پادشاه ایران گرفته شده است. »
دلایل صعود پرسپولیس به صدر جدول بسیار است اما بی‌گمان ایوانکوویچ و رفتار مقتدرانه و روحیاتی شبیه به ایرانی‌ها مهمترین دلیل این صعود بوده است. برانکو با شناخت ایران و هوش بسیار بالا برای تیمش طی فصل جاری، مربی بود، مدیر بود، مدیررسانه ای بود، تدارکات بود، عضو هیات مدیره بود، مدیر استعداد یابی بود، رئیس کمیته انضباطی بود و ...
برانکو ایوانکوویچ ملقب به پرفسور فوتبال در پرسپولیس یک فرمانده تمام عیار بود بدون آنکه این فرماندهی را نمایش دهد. نمی‌دانیم او قهرمان می‌شود یا نه اما همین حالا او قهرمان مربیان لیگ برتر است، کافیست به یاد بیاورید برخوردهایش با گابریل، صادقیان و ...
کافیست به یاد بیاورید انتخاب بازیکنانش و بی‌توجهی به ستاره‌هایی چون سید جلال و محمد نوری را در اوج فشار هواداران پرسپولیس. کافیست به یاد بیاورید چگونه محسن مسلمان را از نو ساخت، کامیابی نیا را معرفی کرد، بنگستون را تنبیه کرد و به طارمی آن روزکه اعلام کرد باید خودش پنالتی می زده اخم کرد و او را روی نیمکت برد.
کافیست ماه رمضان را به یاد بیاورید که همه را به افطار دعوت کرد. کافیست به یاد بیاورید که در همان مراسم افطار چگونه به دوردست‌ها خیره شده بود و کاری با هیچ حاشیه‌ای نداشت و با تمام وجود روی دواندن و شلاق زدن به بدن بازیکنانش فکر می‌کرد.
کافیست برانکویی را به یاد بیاورید که به جای اعتراض‌های بی مورد و بی‌تاثیر به داورها، روی کارش تمرکز کرد و احترام داورها را به دست آورد.
ایوانکوویچی را به یاد بیاورید که از فرط خوشحالی به مترجم خودش پس گردنی زد آنهم پس از گل پرسپولیس، برانکویی را به یاد آورید که برای اولین بار در دربی پس از گل اول که نه حتی پس از گل دوم پرسپولیس هم دستور عقب نشینی را صادر نکرد و تنها پس از گل سوم در دربی بود که به دفاع و ضد حمله فکر کرد و این را هم از یاد نبرید که بازیکنانش به او اعتقاد بسیار بالایی پیدا کرده‌اند که وقتی او دستور تداوم حمله می‌دهد حتی فشارهای دربی هم نمی‌تواند آنها را از اجرای دستورات برانکو منصرف کند.
برانکویی را به یاد آورید که به همه احترام گذاشت، او فریاد نزد، ناسزا نگفت، متلک نیانداخت و با طعنه هیچ حرفی نزد.
برانکو تاکتیک و احترام و اعتماد به نفس را با هم به فوتبال ایران آورد و نسل طلایی برای پرسپولیس ساخت. این مربی که خودش هم ریشه‌اش را ایرانی می‌داند، درک درستی از احساسات ایرانی‌ها دارد گویی در میان آنها بزرگ شده است و این حسنی است که بسیاری از مربیان داخلی خودمان آن را ندارند.
این قوم پس از قرن چهارم پیش از میلاد رفته رفته با آغاز دوره مهاجرت‌ها (هون ها، گات ها) از جمعیتش کاسته شد. سرمتی ها در نهایت به منطقه ای که امروز کرواسی - سرزمین مادری برانکو ایوانکوویچ - نامیده می‌شود مهاجرت کردند. حتی یوسب لکو، رییس مجلس کرواسی عنوان کرده: «نام کرواسی از نام کوروش پادشاه ایران گرفته شده است. »
دلایل صعود پرسپولیس به صدر جدول بسیار است اما بی‌گمان ایوانکوویچ و رفتار مقتدرانه و روحیاتی شبیه به ایرانی‌ها مهمترین دلیل این صعود بوده است. برانکو با شناخت ایران و هوش بسیار بالا برای تیمش طی فصل جاری، مربی بود، مدیر بود، مدیررسانه ای بود، تدارکات بود، عضو هیات مدیره بود، مدیر استعداد یابی بود، رئیس کمیته انضباطی بود و ...
برانکو ایوانکوویچ ملقب به پرفسور فوتبال در پرسپولیس یک فرمانده تمام عیار بود بدون آنکه این فرماندهی را نمایش دهد. نمی‌دانیم او قهرمان می‌شود یا نه اما همین حالا او قهرمان مربیان لیگ برتر است، کافیست به یاد بیاورید برخوردهایش با گابریل، صادقیان و ...
کافیست به یاد بیاورید انتخاب بازیکنانش و بی‌توجهی به ستاره‌هایی چون سید جلال و محمد نوری را در اوج فشار هواداران پرسپولیس. کافیست به یاد بیاورید چگونه محسن مسلمان را از نو ساخت، کامیابی نیا را معرفی کرد، بنگستون را تنبیه کرد و به طارمی آن روزکه اعلام کرد باید خودش پنالتی می زده اخم کرد و او را روی نیمکت برد.
کافیست ماه رمضان را به یاد بیاورید که همه را به افطار دعوت کرد. کافیست به یاد بیاورید که در همان مراسم افطار چگونه به دوردست‌ها خیره شده بود و کاری با هیچ حاشیه‌ای نداشت و با تمام وجود روی دواندن و شلاق زدن به بدن بازیکنانش فکر می‌کرد.
کافیست برانکویی را به یاد بیاورید که به جای اعتراض‌های بی مورد و بی‌تاثیر به داورها، روی کارش تمرکز کرد و احترام داورها را به دست آورد.
ایوانکوویچی را به یاد بیاورید که از فرط خوشحالی به مترجم خودش پس گردنی زد آنهم پس از گل پرسپولیس، برانکویی را به یاد آورید که برای اولین بار در دربی پس از گل اول که نه حتی پس از گل دوم پرسپولیس هم دستور عقب نشینی را صادر نکرد و تنها پس از گل سوم در دربی بود که به دفاع و ضد حمله فکر کرد و این را هم از یاد نبرید که بازیکنانش به او اعتقاد بسیار بالایی پیدا کرده‌اند که وقتی او دستور تداوم حمله می‌دهد حتی فشارهای دربی هم نمی‌تواند آنها را از اجرای دستورات برانکو منصرف کند.
برانکویی را به یاد آورید که به همه احترام گذاشت، او فریاد نزد، ناسزا نگفت، متلک نیانداخت و با طعنه هیچ حرفی نزد.
برانکو تاکتیک و احترام و اعتماد به نفس را با هم به فوتبال ایران آورد و نسل طلایی برای پرسپولیس ساخت. این مربی که خودش هم ریشه‌اش را ایرانی می‌داند، درک درستی از احساسات ایرانی‌ها دارد گویی در میان آنها بزرگ شده است و این حسنی است که بسیاری از مربیان داخلی خودمان آن را ندارند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر