۶+۱ راز برد پرسپولیس در دربی

کاپ: دربی با تمام اتفاقات خوب و بدش برای هواداران دو تیم سرخابی گذشت اما تمام افرادی که به این دو تیم علاقه دارند و حتی علاقه مندان به تیم های دیگر لیگ برتر یک نظر مشترک درباره دربی ۸۲ داشتند؛متفاوت و جذاب بودن.

حال باید دید که چه نکاتی تیم برانکو را تیم برتر و برنده این نبرد کرد،نکاتی که شاید بتواند برای خیلی از تیم ها مفید باشد.

بارزترین نکات نحره بازی شاگردان برانکو را در زیر می خوانید:

۱-کم تر در دربی ها دیده بودیم که تیمی بتواند قبل از ۱۰ دقیقه نخست گلی به ثمر برساند و شاید سال ها علی سامره ملقب به علی ۳۰ ثانیه را به عنوان شخصی می شناختیم که توانسته گلی زود هنگام به حرف سنتی خود بزند.

حال در این بازی بازیکنان پرسپولیس بازی را از دقیقه ابتدایی پر فشار شروع کردند و پاس های پیوسته و هدفمند آنها منجر به گل دقیقه ۵ مهدی طارمی شد.این مهم یکی از خصوصیات بارز پرسپولیس برانکو در اکثر بازی هاست.

۲-شاید خیلی ها بر این باور بودند که تیم برانکو پس از به ثمر رساندن دو گل عقب نشینی کند و به فاز دفاع برود اما این اتفاق نیفتاد تا یکی دیگر از قوانین دربی ها نقض شود و پرسپولیس باز هم سراسر حمله بود تا اینکه موفق شد یک ضربه پنالتی دریافت کند. شاید هر تیم دیگری به جز پرسپولیس برانکو بود زمان می برد تا بازیکنانش پنالتی از دست رفته خود آن هم در دربی سرنوشت سازی مانند دربی۸۲ را فراموش کنند ولی دوباره دیدیم نیمه دوم هم هجومی آغاز شد،چیزی که مظلومی و شاگردانش را غافلگیر کرد.کم تر تیمی را در لیگ برتر ایران دیده بودیم که ۳ بر یک جلو باشد و باز هم با دو مهاجم مرکزی بازی کند.

۳-در تیم های ایرانی معمولا قدرت حمله در فازهای مختلف توزیع نشده است؛مثلا استقلال در دربی ۸۲ تاکتیکش برای حمله سانتر از جناح راست توسط خسرو حیدری بود در حالی که پرسپولیس در جناح راست محسن مسلمان و رامین رضاییان را دارد. در جناح چپ از حضور فرشاد احمدزاده و در مرکز علیپور بهره می برد.چیزی که در فوتبال روز اروپا هم دیده می شود و رمزو راز خاصی نرداد.

۴-استقلال در دربی ۸۲ ۱۳ ضربه کرنر و ۱۰ کاشته نصیبش شد اما فقط یک بار توانست موقیت جدی روی دروازه پرسپولیس به وجود آورد که این مهم نیز نشان دهنده ان است که پرسپولیس بر خلاف نظر برخی کارشناسان در فاز دفاع عملکرد قابل قبولی دارد.از ابتدای لیگ برانکو درباره مدافعان میانی خود آزمون خطاهای زیادی انجام داد اما بازی های اخیر نشان می دهد پرسپولیس مدافعان میانی خود را پیدا کرده است و بنگر و ماریچ به زوج خوبی بدل شده اند تا خیال برانکو تا حدی راحت شود.

۵-همیشه پیش از دربی ها از دیگران می شنویم و بعضا در رسانه ها می خوانیم تیمی که از نظر فنی قوی تر است نمی تواند برنده دربی باشد؛حال به نظر می رسد باید این اشتباه مسطلح را تصحیح کنیم. زیرا پرسپولیس در هر دو بازی رفت و برگشت در رده جدولی پایین تر از استقلال قرار داشت اما از نظر فنی تیم برتر میدان بود.

در دربی رفت این برتری تا حدودی و در دربی ۸۲ این مهم را کاملا به رخ استقلال کشید.وقتش رسیده است درباره برخی اعتقادات خود درباره دربی ها تجدید نظر کنیم زیرا برانکو تمام آنها را نقض کرده است.

۶-تعادل،توازن و فلسفه هجومی چیزی است که برانکو در تمام بازی های لیگ رعایت کرده است به جز دو دیدار رفت و برگشت با صبای علی دایی.برانکو فقط مقابل تیم های علی دایی عقب نشینی کرده و به لاک دفاعی فرو رفته است که احتمالا دلیل فنی برای آن وجود ندارد.

۷-بارزترین تفاوتی که استقلال و پرسپولیس در فصل پانزدهم با یکدیگر دارند این است که پرسپولیس آگاهانه بازی می کند و استقلال غریزی. در واقع برانکو مانند یک کشاورز عمل کرده است؛کاشت،رسیدگی و مراقبت و برداشت.

حالا نوبت آن رسیده است که برانکو ثمره کاشته های خود را برداشت کند و ما منتظر هستیم تا ببینیم او از اصول خود که در بالا شمردیم کوتاه خواهد آمد یا خیر.