دختران فوتسالیست حمایت می‌خواهند
تیم ملی فوتسال بانوان ایران با انجام بازی‌های قابل قبول در رقابت‌های جهانی نشان داد که توانایی زیادی دارد و با وجود خستگی و مصائب سفر به گواتمالا، شایستگی خود را نشان دادند.
خبرگزاری ایسنا: تیم ملی فوتسال بانوان ایران بعد از پشت سر گذاشتن حواشی و مسیر طولانی راهی گواتمالا شد تا شایستگی خود را برای حضور در این رقابت‌ها اثبات کند. از همان ابتدا هم مشخص بود ملی پوشان فوتسال ایران که در گروه مرگ قرار داشتند، کار بسیار دشواری در پیش رو دارند. پرتغال، برزیل و کاستاریکا هم‌گروه های ایران بودند.
بازیکنان بعد از مسابقه‌های قهرمانی آسیا ریکاوری لازم را نداشتند و با همان خستگی در رقابت‌های لیگ برتر فوتسال بانوان حاضر شدند. بعد از این موضوع اعزام شدن یا نشدن تیم به رقابت‌های جهانی مطرح شد و این مشکل هم به مشکلات دیگر اضافه شد.
ملی‌پوشان که با وعده اعزام به مسابقه‌های جهانی در آسیا به قهرمانی رسیدند با بدقولی فدراسیون روبه رو شدند. فدراسیون که به نظر می رسید تنها تلاشش برای اعزام تیم ارسال یک ایمیل به فدراسیون گواتمالا بود، بعد از فشارهای رسانه ای اعلام کرد که از طریق برخی مسئولان دیگر نیز پیگیری لازم را انجام داده اما به نتیجه لازم نرسیده است.
این مشکل که به نظر فدراسیون حل نشدنی بود با دستور رییس جمهور رفع شد و تیم‌ملی با یک سفر طولانی به گواتمالا رفت. تیم ملی ابتدا به فرانکفورت آلمان رفت و از آنجا به مکزیک و سپس به گواتمالا رسید تا تیمی خسته به محل برگزاری تورنمنت جهانی برسد.
تیم ملی در اولین دیدار با پرتغال روبه رو شد و در حالی یک بر صفر پیش بود با نتیجه ۳ بر یک برابر تیم دوم جهان مغلوب شد تا امیدهایش برای صعود کمرنگ شود چرا که در دومین بازی باید رودروی برزیل یکه تاز این رقابت‌ها قرار می گرفت. مطابق انتظار تیم‌ملی برابر قهرمان همیشگی این رقابت‌ها کاری از پیش نبرد و در بازی دوم هم ۶ بر صفر شکست خورد.
مصاف با کاستاریکا نبردی مهم برای رسیدن به یک صعود خیره کننده در رقابت‌ها بود. تیم ملی می توانست با برتری برابر این تیم به عنوان سومی گروه برسد و برای قرار گرفتن در رده پنجم به مصاف تیم سوم گروه دیگر برود اما این اتفاق رخ نداد و تیم ملی با نتیجه ۲ بر یک مغلوب کاستاریکا شد تا برای قرار گرفتن در رده هفتم به مصاف ژاپن برود.
با وجود اینکه همه انتظار داشتند تیم ملی، کاستاریکا را شکست دهد اما شرایط این اتفاق را دور از دسترس کرده بود. در حالی که از نظر فنی بانوان ایران توانایی شکست کاستاریکا را داشتند اما خستگی و حتی شرایط قبل از اعزام بر بازی های تیم تاثیر منفی گذاشت و باعث شد بانوان نتوانند آن‌گونه که می‌خواهند در این رقابت‌ها حاضر باشند.
تیم ملی که تا یک هفته قبل از اعزام مشخص نبود که آیا به رقابت‌ها می‌رود یا خیر به مصاف بهترین‌های جهان رفت، تیم‌هایی که بهترین مراحل آماده‌سازی را پشت سر گذاشته بودند و مسئولان فدراسیون این کشورها همپای مردان به آن‌ها اهمیت می‌دهند؛ امتیاز مثبتی که تیم ملی فوتسال بانوان از آن محروم است.
مشکلات تیم ملی فوتسال فقط منوط به این مسائل نیست و حتی مشکلاتی درباره مربی تیم نیز وجود دارد. در حالی که علی صانعی به عنوان یک مربی خوب در کنار تیم ملی هست اما حضور این مربی که همه بازیکنان به خوبی از او یاد می کنند و موفقیت تیم هم نشان دهنده سطح خوب مربی‌گری اش است همیشه با اما و اگر همراه بوده است. این در حالی است که وزیر ورزش نیز از وجود برخی تعصب ها در ورزش بانوان انتقاد کرد و گفت "متاسفانه برخی از حساسیت‌ها، تنگ نظری‌های متعصبانه و البته گاهی غیرشرعی و نادرست وجود دارد که باید از بین برود تا شاهد گسترش هرچه بیشتر ورزش در میان بانوان باشیم."
اما این موضوع هیچ گاه در عمل دیده نمی‌شود و حضور یک مربی مرد در کنار تیم‌های ملی بانوان با واکنش نامناسب برخی مواجه می‌شود. این در حالی است که همه از تلاش و همتشان برای کمک به ورزش بانوان صحبت می‌کنند.
حال که علی صانعی نتایج خوبی را با تیم ملی فوتسال بانوان گرفته است و ملی پوشان هم توانایی خود را نشان داده‌اند باید به جای قرار دادن مانع بر سر راه آن‌ها کمک لازم را انجام بدهند تا بازیکنان به حق اصلی خود برسند.
وقتی حضور در بین ۸ تیم برتر آسیا برای برخی رشته‌های زنان و حتی مردان آرزو است چرا تیم ملی فوتسال بانوان که بدون پشتیبانی صددرصدی قهرمان آسیا شد و با شکست ژاپن در گواتمالا نشان داد که این قهرمانی اتفاقی نبوده است مورد حمایت ویژه قرار نمی‌گیرد؟
این تیم توانایی خود را با قهرمانی در آسیا و تلاش خستگی‌ناپذیر در گواتمالا و در مواجهه با تیم‌های بزرگ دنیا نشان داد و حال نوبت رییس فدراسیون، نایب رییس بانوان، وزیر ورزش و معاون بانوان وزارت است تا جواب این موفقیت‌ها را با حمایت جدی‌تر نه تنها در حرف، که در عمل بدهند.
بازیکنان بعد از مسابقه‌های قهرمانی آسیا ریکاوری لازم را نداشتند و با همان خستگی در رقابت‌های لیگ برتر فوتسال بانوان حاضر شدند. بعد از این موضوع اعزام شدن یا نشدن تیم به رقابت‌های جهانی مطرح شد و این مشکل هم به مشکلات دیگر اضافه شد.
ملی‌پوشان که با وعده اعزام به مسابقه‌های جهانی در آسیا به قهرمانی رسیدند با بدقولی فدراسیون روبه رو شدند. فدراسیون که به نظر می رسید تنها تلاشش برای اعزام تیم ارسال یک ایمیل به فدراسیون گواتمالا بود، بعد از فشارهای رسانه ای اعلام کرد که از طریق برخی مسئولان دیگر نیز پیگیری لازم را انجام داده اما به نتیجه لازم نرسیده است.
این مشکل که به نظر فدراسیون حل نشدنی بود با دستور رییس جمهور رفع شد و تیم‌ملی با یک سفر طولانی به گواتمالا رفت. تیم ملی ابتدا به فرانکفورت آلمان رفت و از آنجا به مکزیک و سپس به گواتمالا رسید تا تیمی خسته به محل برگزاری تورنمنت جهانی برسد.
تیم ملی در اولین دیدار با پرتغال روبه رو شد و در حالی یک بر صفر پیش بود با نتیجه ۳ بر یک برابر تیم دوم جهان مغلوب شد تا امیدهایش برای صعود کمرنگ شود چرا که در دومین بازی باید رودروی برزیل یکه تاز این رقابت‌ها قرار می گرفت. مطابق انتظار تیم‌ملی برابر قهرمان همیشگی این رقابت‌ها کاری از پیش نبرد و در بازی دوم هم ۶ بر صفر شکست خورد.
مصاف با کاستاریکا نبردی مهم برای رسیدن به یک صعود خیره کننده در رقابت‌ها بود. تیم ملی می توانست با برتری برابر این تیم به عنوان سومی گروه برسد و برای قرار گرفتن در رده پنجم به مصاف تیم سوم گروه دیگر برود اما این اتفاق رخ نداد و تیم ملی با نتیجه ۲ بر یک مغلوب کاستاریکا شد تا برای قرار گرفتن در رده هفتم به مصاف ژاپن برود.
با وجود اینکه همه انتظار داشتند تیم ملی، کاستاریکا را شکست دهد اما شرایط این اتفاق را دور از دسترس کرده بود. در حالی که از نظر فنی بانوان ایران توانایی شکست کاستاریکا را داشتند اما خستگی و حتی شرایط قبل از اعزام بر بازی های تیم تاثیر منفی گذاشت و باعث شد بانوان نتوانند آن‌گونه که می‌خواهند در این رقابت‌ها حاضر باشند.
تیم ملی که تا یک هفته قبل از اعزام مشخص نبود که آیا به رقابت‌ها می‌رود یا خیر به مصاف بهترین‌های جهان رفت، تیم‌هایی که بهترین مراحل آماده‌سازی را پشت سر گذاشته بودند و مسئولان فدراسیون این کشورها همپای مردان به آن‌ها اهمیت می‌دهند؛ امتیاز مثبتی که تیم ملی فوتسال بانوان از آن محروم است.
مشکلات تیم ملی فوتسال فقط منوط به این مسائل نیست و حتی مشکلاتی درباره مربی تیم نیز وجود دارد. در حالی که علی صانعی به عنوان یک مربی خوب در کنار تیم ملی هست اما حضور این مربی که همه بازیکنان به خوبی از او یاد می کنند و موفقیت تیم هم نشان دهنده سطح خوب مربی‌گری اش است همیشه با اما و اگر همراه بوده است. این در حالی است که وزیر ورزش نیز از وجود برخی تعصب ها در ورزش بانوان انتقاد کرد و گفت "متاسفانه برخی از حساسیت‌ها، تنگ نظری‌های متعصبانه و البته گاهی غیرشرعی و نادرست وجود دارد که باید از بین برود تا شاهد گسترش هرچه بیشتر ورزش در میان بانوان باشیم."
اما این موضوع هیچ گاه در عمل دیده نمی‌شود و حضور یک مربی مرد در کنار تیم‌های ملی بانوان با واکنش نامناسب برخی مواجه می‌شود. این در حالی است که همه از تلاش و همتشان برای کمک به ورزش بانوان صحبت می‌کنند.
حال که علی صانعی نتایج خوبی را با تیم ملی فوتسال بانوان گرفته است و ملی پوشان هم توانایی خود را نشان داده‌اند باید به جای قرار دادن مانع بر سر راه آن‌ها کمک لازم را انجام بدهند تا بازیکنان به حق اصلی خود برسند.
وقتی حضور در بین ۸ تیم برتر آسیا برای برخی رشته‌های زنان و حتی مردان آرزو است چرا تیم ملی فوتسال بانوان که بدون پشتیبانی صددرصدی قهرمان آسیا شد و با شکست ژاپن در گواتمالا نشان داد که این قهرمانی اتفاقی نبوده است مورد حمایت ویژه قرار نمی‌گیرد؟
این تیم توانایی خود را با قهرمانی در آسیا و تلاش خستگی‌ناپذیر در گواتمالا و در مواجهه با تیم‌های بزرگ دنیا نشان داد و حال نوبت رییس فدراسیون، نایب رییس بانوان، وزیر ورزش و معاون بانوان وزارت است تا جواب این موفقیت‌ها را با حمایت جدی‌تر نه تنها در حرف، که در عمل بدهند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر