تیم ملی لباس بهتری می‌خواهد
اغراق نیست اگر بگوییم تیم ملی در ماه‌ها و سال‌های اخیر درگیر مشکل لباس بوده است.
ایران ورزشی: اغراق نیست اگر بگوییم تیم ملی در ماه‌ها و سال‌های اخیر درگیر مشکل لباس بوده است. حتی پیش از اینکه کی‌روش و بازیکنانش بخواهند از کیفیت لباس‌های تیم ملی انتقاد کنند، همیشه این سوال وجود داشته که چرا فدراسیون فوتبال نمی‌تواند با هیچ شرکت بزرگی برای تامین البسه تیم ملی به توافق برسد؟
وقتی سرمربی تیم ملی کیفیت لباس‌های تیم ملی را زیر سوال برد، انتظار می‌رفت فدراسیون جدی‌تر از قبل به فکر حل این مشکل قدیمی باشد ولی هفته گذشته در لابه‌لای صحبت‌های مدیر تیم ملی مشخص شد که قرارداد تامین‌کننده لباس از مرداد ماه به پایان رسیده و هنوز خبری از قرارداد جدید نیست؛ اهمالی که نشان می‌دهد این موضوع در میان اولویت‌های فدراسیون فوتبال جایی ندارد.
در عرف ورزش حرفه‌ای، هر فدراسیون یا باشگاهی پیش از پایان قرارداد اسپانسر تبلیغاتی یا تامین‌کننده لباس به دنبال قرارداد جدیدی است ولی بخش بازاریابی فدراسیون بدون توجه به تاریخ اتمام قرارداد و تمام جنجال‌هایی که موضوع لباس برای تیم ملی به وجود آورد، هیچ تلاشی در این زمینه انجام نداده است.
تنها پس از اینکه این ماجرا ناخواسته برملا شد، مدیران فدراسیون مدعی شدند مذاکره با شرکت جوما برای تامین لباس‌های تیم ملی شروع شده و طرفین به توافقاتی هم رسیده‌اند. قضاوت زودهنگام درباره کیفیت البسه این شرکت نه‌چندان مشهور، قطعا کار درستی نیست ولی بعد از حاشیه‌ها و شائبه‌های قرارداد قبلی، انتظار می‌رفت فدراسیون فوتبال این بار سراغ شرکت مطرح‌تری برود.
برای فدراسیونی که دایما از مشکلات مالی می‌نالد، بی‌توجهی به بحث بازاریابی که می‌تواند منبع اصلی درآمدش باشد، اشتباهی نابخشودنی است. حالا این فدراسیون با تاخیری چهار ماهه باب مذاکره با شرکتی را باز کرده که در میان کمپانی‌های درجه یک البسه ورزشی جایی ندارد و بدتر اینکه تنها قرار شده البسه تیم ملی را تامین کند، بدون اینکه مبلغی برای تبلیغ برندش روی پیراهن تیم ملی بپردازد.
مدیر کمیته بازاریابی فدراسیون مدعی است که شرکت‌های بزرگ به خاطر ترس از تحریم‌ها حاضر به مذاکره نیستند؛ توجیهی که باورپذیر به نظر نمی‌رسد. کافی است روزنامه‌ها را ورق زده باشید تا متوجه شوید هفته‌ای نیست که هیات‌های تجاری از کشورهای مختلف جهان برای بررسی شرایط سرمایه‌گذاری در بازار ایران به کشورمان سفر نکنند. وقتی پل برایتنر همراه هیات تجاری استان باواریا به تهران می‌آید، چطور می‌توان تصور کرد که شرکت آلمانی آدیداس از لغو کامل تحریم‌ها در آینده نزدیک خبر نداشته باشد؟
پتانسیل تیم ملی به عنوان بالاترین تیم آسیایی در رنکینگ فیفا، قطعا از نظر تولیدکنندگان مطرح البسه ورزشی پنهان نمانده. تمام ۸۰ میلیون شهروند ایرانی هوادار بالقوه تیم ملی محسوب می‌شوند و این بازاری نیست که هیچ شرکت بزرگی آن را نادیده بگیرد. کافی است به یاد بیاوریم که تیم‌هایی با رنکینگ ضعیف‌تر و جمعیت کمتر از ایران از البسه این شرکت‌ها استفاده می‌کنند. در این شرایط از فدراسیون فوتبال و کمیته بازاریابی‌اش انتظار می‌رود که اسپانسری در شأن تیم ملی پیدا کنند و به هر قراردادی تن ندهند وگرنه باید منتظر تکرار انتقادات و حاشیه‌ها باشند.
وقتی سرمربی تیم ملی کیفیت لباس‌های تیم ملی را زیر سوال برد، انتظار می‌رفت فدراسیون جدی‌تر از قبل به فکر حل این مشکل قدیمی باشد ولی هفته گذشته در لابه‌لای صحبت‌های مدیر تیم ملی مشخص شد که قرارداد تامین‌کننده لباس از مرداد ماه به پایان رسیده و هنوز خبری از قرارداد جدید نیست؛ اهمالی که نشان می‌دهد این موضوع در میان اولویت‌های فدراسیون فوتبال جایی ندارد.
در عرف ورزش حرفه‌ای، هر فدراسیون یا باشگاهی پیش از پایان قرارداد اسپانسر تبلیغاتی یا تامین‌کننده لباس به دنبال قرارداد جدیدی است ولی بخش بازاریابی فدراسیون بدون توجه به تاریخ اتمام قرارداد و تمام جنجال‌هایی که موضوع لباس برای تیم ملی به وجود آورد، هیچ تلاشی در این زمینه انجام نداده است.
تنها پس از اینکه این ماجرا ناخواسته برملا شد، مدیران فدراسیون مدعی شدند مذاکره با شرکت جوما برای تامین لباس‌های تیم ملی شروع شده و طرفین به توافقاتی هم رسیده‌اند. قضاوت زودهنگام درباره کیفیت البسه این شرکت نه‌چندان مشهور، قطعا کار درستی نیست ولی بعد از حاشیه‌ها و شائبه‌های قرارداد قبلی، انتظار می‌رفت فدراسیون فوتبال این بار سراغ شرکت مطرح‌تری برود.
برای فدراسیونی که دایما از مشکلات مالی می‌نالد، بی‌توجهی به بحث بازاریابی که می‌تواند منبع اصلی درآمدش باشد، اشتباهی نابخشودنی است. حالا این فدراسیون با تاخیری چهار ماهه باب مذاکره با شرکتی را باز کرده که در میان کمپانی‌های درجه یک البسه ورزشی جایی ندارد و بدتر اینکه تنها قرار شده البسه تیم ملی را تامین کند، بدون اینکه مبلغی برای تبلیغ برندش روی پیراهن تیم ملی بپردازد.
مدیر کمیته بازاریابی فدراسیون مدعی است که شرکت‌های بزرگ به خاطر ترس از تحریم‌ها حاضر به مذاکره نیستند؛ توجیهی که باورپذیر به نظر نمی‌رسد. کافی است روزنامه‌ها را ورق زده باشید تا متوجه شوید هفته‌ای نیست که هیات‌های تجاری از کشورهای مختلف جهان برای بررسی شرایط سرمایه‌گذاری در بازار ایران به کشورمان سفر نکنند. وقتی پل برایتنر همراه هیات تجاری استان باواریا به تهران می‌آید، چطور می‌توان تصور کرد که شرکت آلمانی آدیداس از لغو کامل تحریم‌ها در آینده نزدیک خبر نداشته باشد؟
پتانسیل تیم ملی به عنوان بالاترین تیم آسیایی در رنکینگ فیفا، قطعا از نظر تولیدکنندگان مطرح البسه ورزشی پنهان نمانده. تمام ۸۰ میلیون شهروند ایرانی هوادار بالقوه تیم ملی محسوب می‌شوند و این بازاری نیست که هیچ شرکت بزرگی آن را نادیده بگیرد. کافی است به یاد بیاوریم که تیم‌هایی با رنکینگ ضعیف‌تر و جمعیت کمتر از ایران از البسه این شرکت‌ها استفاده می‌کنند. در این شرایط از فدراسیون فوتبال و کمیته بازاریابی‌اش انتظار می‌رود که اسپانسری در شأن تیم ملی پیدا کنند و به هر قراردادی تن ندهند وگرنه باید منتظر تکرار انتقادات و حاشیه‌ها باشند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر