آقای فردوسیپور شرایط داوران را درک کن!
شماری از داوران فوتبال ایران از مجری برنامه نود خواستند که شرایط آنها را درک کند.
وزیر ورزش و معاونش هم در کمال تعجب به بحث داوریها در فوتبال ورود کردند و روسای فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و کمیته و دپارتمان داوری را به وزارت ورش احضار کردند اما آیا واقعا با احضار مدیران ردهبالای فوتبال به وزارت ورزش درد داوری درمان میشود؟! داوری فوتبال ما بیمار است و باید فکری برای درمان اساسی آن کرد و تزریق مسکن فقط چند روزی درد داوری و داوران فوتبال ما را آرام میکند ولی اصل بیماری همچنان باقی میماند.
روز یکشنبه( فردا) هم قرار است پیشکسوتان داوری فوتبال به دفتر نصرالله سجادی معاون وزیر ورزش بروند تا در جلسهای هم اندیشی کاستیهای داوری فوتبال را به گوش وزارت ورزش برسانند حرفهایی که معمولا این پیشکسوتان داوری در همین رسانهها در این ماهها و سالها بیان کردهاند را این مرتبه به طور مستقیم به گوش معاون وزیر خواهند رساند و افکار عمومی هم انتظار دارند که از این جلسات هم اندیشی چارهای اساسی برای داوری حاصل شود نه اینکه بازهم شاهد شنیدن صحبتهای کلی از زبان مسئولان باشند.
حالا که مدیران عالی ورزش کشور به داوریها حساس شدهاند همه میخواهند ببینند که آنها برای داوریها و مشکلات ریز و درشت آنها چه میکنند. چه نسخهای برای بیماری داوری فوتبال میپیچند.
دیگر کسی نمیخواهد شاهد خواندن بخشنامهای در چند پاراگراف باشد که به یک داور عتاب بزند و مسئول دیگری را تهدید به اخراج کند تا هواداران یک تیم آرام شوند این تجربه را بعد از بازی جنجالی تراکتورسازی و نفت و جنجال در هفته آخر لیگ برتر گذشته داشتیم و نتیجهاش هر چه بود دردی از فوتبال و بخصوص داوری فوتبال ایران درمان نکرد.
در یازده هفته لیگ برتر فوتبال ایران شاهد آن بودهایم که کمیته و دپارتمان داوری چاره کار را در اعلام محرومیت داوران دانستهاند تا شاید جو آرام شود. به این ترتیب مدیران داوری فوتبال ما خودشان را از مخمصه رهانیدند! کاش زمانی که محرومیت داوران اعلام میشد فقط چند لحظه به فکر خانواده و دوستان او هم میبودیم. کمیته داوران نباید خیلی راحت پشت داورانش را خالی کند.
برخی از این داوران محروم در گفت و گو با فارس اعلام کردند: دیگر نمیخواهیم حرفی بزنیم زیرا کمیته داوران تاکید کرده که نباید مصاحبه کنیم اما کاش حرف دل ما را به عادل فردوسی پور میرساندید و به او میگفتید ای مجری عادل! کاش فقط یک بازی از ردههای پایه یا لیگ دسته سوم را سوت میزدی تا متوجه شرایط داوران میشدی! محکوم کردن و کارشناسی کردن از پای دوربینهای متعدد تلویزیونی کار خیلی دشواری نیست اما تصمیم گیری در کمتر از چند ثانیه و سوت زدن آن هم فقط با دو چشم سخت و دشوار است.
این داوران خطاب به کمیته داوران هم میگویند: از مدیران کمیته توقع حمایت در شرایط بحرانی دارند نه اینکه پشت آنها خالی شود و وقتی بعد از چند هفته قضاوت بدون نقص با یک اشتباه دچار چالش میشوند تیشه به ریشه آنها زده شود و سریع محرومیتشان اعلام شود.
آنها میگویند اگر فیفا گفته داوران مصاحبه نکنند همان فیفا هم گفته نباید محرومیت داور رسانهای شود پس چرا این قانون فیفا در فوتبال ایران نادیده گرفته میشود؟!
ارسال نظر