وقتی همه سرکار بودیم
پس از پایان غائله مربوط به استعفای محمد خاکپور از مربیگری تیم فوتبال امید، معلوم شد ناز و قهرکردنهای کیروش بیش از نکات فنی او در دل و جان و رفتار مربیان ما تأثیر گذاشته.
سرکاری بود؟
خاکپور پس از قهرمانی با تیم امید در رقابتهای غرب آسیا به دلیل آنچه «وجود برخی مشکلات» خواند، استعفا کرد اما با اتمام حرف و حدیثها پس از جلسه اخیر خود و کادر فنیاش با رئیس فدراسیون فوتبال، رأی ماندنش صادر شد. در این جلسه افرادی مانند حبیب کاشانی، مدیر تیم امید و رسایی حضور داشتند و پس از توافق دوجانبه، رئیس فدراسیون ما با همان خندههای همیشگی از توافق برای ادامه حضور کادر فعلی و ترغیب تیم به کسب جواز صعود المپیک و قهرمانی در آسیا خبر داد.
اظهارات کاشانی
مدیر تیم امید بهعنوان نخستین نفر پس از قطعی شدن ماندن خاکپور از او تمجید کرد: «هیچ جای دنیا این را نمیپذیرند اگر مربی بعد از برکناری یا استعفا تا ٢سال بعد حرفی بزند و انتقادی کند دو برابر مبلغی که دریافت کرده است را برگرداند. قرار بر این شد این موارد تصحیح شود. بندی در قرارداد کیروش وجود دارد که از او با توجه به سابقه و تجربیاتش خواسته شده بر تیمهای پایه نیز نظارت کند و باید این مسأله هم اجرایی شود.» طباطبایی و عزیزیان قرارداد مرحله دوم خود را امضا کردند و تنها خاکپور و مایلیکهن آن را امضا نکردهاند که کاشانی کاملا مسئولیت این اتفاق را که ناشی از اشتباه خودش بود، پذیرفت. قرارداد کادر فنی از اول فروردین ماه امسال تا پایان اسفند ماه است.
توجیهات خاکپور
محمد خاکپور هم دراینباره توجیهات قشنگی بر زبان آورد: «بعضیها گفتند به خاطر پول و منافع شخصی استعفا دادهام. قصد باجخواهی نداشتم و فقط خواستم احترام کادر فنی حفظ شود. در یکسال گذشته مدام گفتهام قرارداد باید دوطرفه باشد، نه اینکه قرارداد در فدراسیون تنظیم شود و برای امضا به دست مربی برسد. مهمترین مسأله امضا نشدن قرارداد اعضای کادر فنی بود که قول حل ماجرا داده شد.» درنهایت این بازی جدید هم مثل بیشتر استعفاهای اینچنینی باعث در امان ماندن توامان سیخ و کباب از افتادن در آتش شد!
ارسال نظر