استقلال الگوی مصرف!
نه اولین بار است که استقلال پول‌های بیهوده به پای خارجی‌هایی می‌ریزد که از لحاظ فنی هم وزن معمولی‌ترین بازیکنان لیگ یک هم نیستند و نه آخرین بار خواهد بود که شاهد قطع همکاری با این بازیکنان درجه ۳ خواهیم بود.
ایران ورزشی: نه اولین بار است که استقلال پول‌های بیهوده به پای خارجی‌هایی می‌ریزد که از لحاظ فنی هم وزن معمولی‌ترین بازیکنان لیگ یک هم نیستند و نه آخرین بار خواهد بود که شاهد قطع همکاری با این بازیکنان درجه ۳ خواهیم بود. مادامی که متر و معیار مشخصی برای جذب خارجی‌ها از سوی سازمان لیگ تدوین نشود باشگاه استقلال بیش از دیگر باشگاه‌ها از کنار جذب این خارجی‌های ناکارآمد لطمه خواهد دید.
تاریخ را که ورق بزنیم در همین دو، سه فصل اخیر تا به امروز که گفته شده ریوالدو نیز اخراج شده است، چندین بازیکن به همین شکل و شمایل به استقلال آمده‌اند و بی‌آنکه کارآیی لازم را داشته باشند کنار گذاشته شده‌اند. از این دست ریوالدوها در استقلال سال‌های اخیر فراوان بوده‌اند.
رودریگوتوزی را به یاد می‌آوریم که هنوز پرونده شکایتش از استقلال در جریان است و اگر مابقی دستمزد او که در قراردادش نوشته شده بود، پرداخت نشود حتی خطر کسر امتیاز نیز وجود دارد. بازیکنی که حتی در فصل دوازدهم به نیم فصل هم نرسید و با اندک بازی‌هایی که چشمگیر هم نبود در میانه‌های راه آبی‌ها را ترک کرد و رفت و حالا تمام آن دستمزدی که در قراردادش منعقد شده را مطالبه می‌کند. لیام ردی نیز دیگر خارجی استقلال بود که بدون حتی یک ثانیه بازی در لیگ برتر کارتن، کارتن پول از باشگاه خارج کرد و رفت و هنوز که هنوز است گفته می‌شود او نیز پرونده شکایتی از استقلال به فیفا انتقال داده است. گوران لاوره، داسیلوا، آرزه کاماچو و بسیاری دیگر که طی سال‌های اخیر آمد و رفت کرده‌اند نیز با دریافت دلارهایی که می‌شود هزینه امور مهم‌تر کرد با حداقل کارآیی ممکن به استقلال آمده‌اند، دستمزد گرفته‌اند و رفته‌اند. البته که فقط باشگاه استقلال در جذب این خارجی‌ها ناکام و ناموفق نبوده است و دیگر باشگاه‌ها نیز ریز و درشت از این دست بازیکنان داشته‌اند که پول‌های این مملکت را به باد داده‌اند.
خبری که دیروز از باشگاه استقلال بیرون آمد و اخراج ریوالدو در حالی که هنوز هفت هفته از لیگ برتر می‌گذرد و از سوی نظری‌جویباری نیز تایید شد، بسیار قابل تامل بود. ریوالدو چرا آمد و چرا حالا رفت؟ پاسخ این سوال را قطع به یقین ابتدا باید یارگیران باشگاه استقلال پاسخ بدهند؛ همین آقای نظری جویباری که تایید کرده است جدایی بازیکن برزیلی را. آن روز که ریوالدو به باشگاه استقلال معرفی شد چرا یارگیران استقلال دقت و وسواس بیشتری به خرج ندادند تا امروز بیهوده شاهد از بین رفتن بخشی از دارایی‌های استقلال نباشیم؟ فرض بر اینکه اساسا آن ۴۰ هزار دلاری که گفته می‌شود از قرارداد ریوالدو گم شده، صحت نداشته باشد، فرض را بر این می‌گیریم که از آن ۸۰ هزار دلاری که قرار بود به ریوالدو پرداخت شود، همگی در حساب این بازیکن واریز شده است. همین فرض نیز خود هزار اشکال را به باشگاه استقلال وارد می‌آورد؛ چراهایی از این دست که علت جذب بازیکنی با این قیمت گزاف که تنها ۸۱ دقیقه برای آبی‌ها به میدان رفته است، چیست؟ ۸۰ هزار دلار را که در بازار سرسام‌آور و بی‌ثبات ارز که بخواهی به ریال تبدیل کنی به رقم‌هایی می‌رسی که داشتنش برای بسیاری از مردمان همین مرز و بوم به مثابه رویا می‌ماند. مگر پول علف خرس است که اینگونه به پای بازیکنانی ریخته می‌شود که نه تنها هیچ جذابیت ظاهری ندارند بلکه سطح فنی‌شان بسیار نازل‌تر از حد انتظارها است و حتی با لیگ یک هم برابری نمی‌کنند.
استقلال با خود چه می‌کند و فوتبال ما ره به کجا می‌برد؟ گفته‌اند که ریوالدو قول داده از مبلغی که در اختیار دارد، مبلغی را به باشگاه استقلال استرداد دهد که حتی اگر این فرضیات محال را هم شدنی و حقیقی بدانیم در اصل ماجرا که حیف شدن بخشی از دارایی‌های استقلال است تغییری ایجاد نمی‌کند.
اینگونه خریدها یا بهتر است بگوییم ریخت و پاش‌ها هیچ توجیه مدیریتی ندارد و باشگاه استقلال باید در مقابل این رفت و آمدهای پرضرر پاسخگو باشد و اجازه ندهد پای بازیکنان بی‌ارزشی که هفت هفته بیشتر دوام نمی‌آورند و مجموع حضورشان در ترکیب تیم به ۹۰ دقیقه هم نمی‌رسد به این باشگاه باز شود. استقلال باید الگوی واقعی مصرف بهینه باشد. الگوی درست مصرف کردن. الگوی جامع و کاملی از یک باشگاه که می‌داند پولش را کجا هزینه کند نه باشگاهی که عکس این خواسته به حق را اجرا می‌کند و پی‌درپی ضرر می‌دهد.
استقلال اگرنمی تواند یا بلد نیست راه خرید بازیکنان خارجی را یا نمی‌داند که وقتی بازیکن خارجی می‌گیرد باید چطور با آنها برخورد کند و اصول حرفه‌ای را در این راستا نمی‌داند، بهتر است دور خریدن چنین بازیکنانی را خط بکشد و به همین بازیکنان وطنی بسنده کند.
مگر در همین لیگ یک نداریم بازیکنانی که صد برابر بیشتر از ریوالدوها یا لیام ردی‌ها و توزی‌ها کارآیی داشته باشند؟ استقلال مگر خود سازنده خیل عظیمی از بازیکنان ملی نبوده است؟ مگر در همین باشگاه استقلال جباری‌ها، تیموریان‌ها، طالب‌لوها، حیدری‌ها، صادقی‌ها و بسیاری دیگر ساخته نشده‌اند؟ مگر همین امروز علیرضا رمضانی یکی از دست‌پرورده‌های تیم‌های پایه چشم‌های مان را خیره نمی‌کند؟ مگر استقلال یعقوب کریمی را پدید نیاورده است یا محسن کریمی را؟ استقلال خود سازنده است. خود کارخانه بازیکن‌سازی است. خود می‌تواند خودساخته باشد وروی پاهایش بایستد. البته منظور این نیست که استقلال بازیکن خارجی نگیرد، بگیرد اما به جایش و درستش را تا اینگونه متهم نباشد ودرنگاه واذهان عمومی بی در و پیکر در جذب این دست بازیکنان لقب نگیرد.
در عین حال استقلال درگیر مساله دیگری هم هست و شاید همین روزها کرار جاسم نیز طلب مطالباتش را کند و از استقلال جدا شود. تعداد بازی‌های کرار جاسم هم در استقلال چشمگیر نیست و این بازیکن به میزان آن دستمزدی که برایش تعریف شده برای استقلال کارآیی نداشته است.
تاریخ را که ورق بزنیم در همین دو، سه فصل اخیر تا به امروز که گفته شده ریوالدو نیز اخراج شده است، چندین بازیکن به همین شکل و شمایل به استقلال آمده‌اند و بی‌آنکه کارآیی لازم را داشته باشند کنار گذاشته شده‌اند. از این دست ریوالدوها در استقلال سال‌های اخیر فراوان بوده‌اند.
رودریگوتوزی را به یاد می‌آوریم که هنوز پرونده شکایتش از استقلال در جریان است و اگر مابقی دستمزد او که در قراردادش نوشته شده بود، پرداخت نشود حتی خطر کسر امتیاز نیز وجود دارد. بازیکنی که حتی در فصل دوازدهم به نیم فصل هم نرسید و با اندک بازی‌هایی که چشمگیر هم نبود در میانه‌های راه آبی‌ها را ترک کرد و رفت و حالا تمام آن دستمزدی که در قراردادش منعقد شده را مطالبه می‌کند. لیام ردی نیز دیگر خارجی استقلال بود که بدون حتی یک ثانیه بازی در لیگ برتر کارتن، کارتن پول از باشگاه خارج کرد و رفت و هنوز که هنوز است گفته می‌شود او نیز پرونده شکایتی از استقلال به فیفا انتقال داده است. گوران لاوره، داسیلوا، آرزه کاماچو و بسیاری دیگر که طی سال‌های اخیر آمد و رفت کرده‌اند نیز با دریافت دلارهایی که می‌شود هزینه امور مهم‌تر کرد با حداقل کارآیی ممکن به استقلال آمده‌اند، دستمزد گرفته‌اند و رفته‌اند. البته که فقط باشگاه استقلال در جذب این خارجی‌ها ناکام و ناموفق نبوده است و دیگر باشگاه‌ها نیز ریز و درشت از این دست بازیکنان داشته‌اند که پول‌های این مملکت را به باد داده‌اند.
خبری که دیروز از باشگاه استقلال بیرون آمد و اخراج ریوالدو در حالی که هنوز هفت هفته از لیگ برتر می‌گذرد و از سوی نظری‌جویباری نیز تایید شد، بسیار قابل تامل بود. ریوالدو چرا آمد و چرا حالا رفت؟ پاسخ این سوال را قطع به یقین ابتدا باید یارگیران باشگاه استقلال پاسخ بدهند؛ همین آقای نظری جویباری که تایید کرده است جدایی بازیکن برزیلی را. آن روز که ریوالدو به باشگاه استقلال معرفی شد چرا یارگیران استقلال دقت و وسواس بیشتری به خرج ندادند تا امروز بیهوده شاهد از بین رفتن بخشی از دارایی‌های استقلال نباشیم؟ فرض بر اینکه اساسا آن ۴۰ هزار دلاری که گفته می‌شود از قرارداد ریوالدو گم شده، صحت نداشته باشد، فرض را بر این می‌گیریم که از آن ۸۰ هزار دلاری که قرار بود به ریوالدو پرداخت شود، همگی در حساب این بازیکن واریز شده است. همین فرض نیز خود هزار اشکال را به باشگاه استقلال وارد می‌آورد؛ چراهایی از این دست که علت جذب بازیکنی با این قیمت گزاف که تنها ۸۱ دقیقه برای آبی‌ها به میدان رفته است، چیست؟ ۸۰ هزار دلار را که در بازار سرسام‌آور و بی‌ثبات ارز که بخواهی به ریال تبدیل کنی به رقم‌هایی می‌رسی که داشتنش برای بسیاری از مردمان همین مرز و بوم به مثابه رویا می‌ماند. مگر پول علف خرس است که اینگونه به پای بازیکنانی ریخته می‌شود که نه تنها هیچ جذابیت ظاهری ندارند بلکه سطح فنی‌شان بسیار نازل‌تر از حد انتظارها است و حتی با لیگ یک هم برابری نمی‌کنند.
استقلال با خود چه می‌کند و فوتبال ما ره به کجا می‌برد؟ گفته‌اند که ریوالدو قول داده از مبلغی که در اختیار دارد، مبلغی را به باشگاه استقلال استرداد دهد که حتی اگر این فرضیات محال را هم شدنی و حقیقی بدانیم در اصل ماجرا که حیف شدن بخشی از دارایی‌های استقلال است تغییری ایجاد نمی‌کند.
اینگونه خریدها یا بهتر است بگوییم ریخت و پاش‌ها هیچ توجیه مدیریتی ندارد و باشگاه استقلال باید در مقابل این رفت و آمدهای پرضرر پاسخگو باشد و اجازه ندهد پای بازیکنان بی‌ارزشی که هفت هفته بیشتر دوام نمی‌آورند و مجموع حضورشان در ترکیب تیم به ۹۰ دقیقه هم نمی‌رسد به این باشگاه باز شود. استقلال باید الگوی واقعی مصرف بهینه باشد. الگوی درست مصرف کردن. الگوی جامع و کاملی از یک باشگاه که می‌داند پولش را کجا هزینه کند نه باشگاهی که عکس این خواسته به حق را اجرا می‌کند و پی‌درپی ضرر می‌دهد.
استقلال اگرنمی تواند یا بلد نیست راه خرید بازیکنان خارجی را یا نمی‌داند که وقتی بازیکن خارجی می‌گیرد باید چطور با آنها برخورد کند و اصول حرفه‌ای را در این راستا نمی‌داند، بهتر است دور خریدن چنین بازیکنانی را خط بکشد و به همین بازیکنان وطنی بسنده کند.
مگر در همین لیگ یک نداریم بازیکنانی که صد برابر بیشتر از ریوالدوها یا لیام ردی‌ها و توزی‌ها کارآیی داشته باشند؟ استقلال مگر خود سازنده خیل عظیمی از بازیکنان ملی نبوده است؟ مگر در همین باشگاه استقلال جباری‌ها، تیموریان‌ها، طالب‌لوها، حیدری‌ها، صادقی‌ها و بسیاری دیگر ساخته نشده‌اند؟ مگر همین امروز علیرضا رمضانی یکی از دست‌پرورده‌های تیم‌های پایه چشم‌های مان را خیره نمی‌کند؟ مگر استقلال یعقوب کریمی را پدید نیاورده است یا محسن کریمی را؟ استقلال خود سازنده است. خود کارخانه بازیکن‌سازی است. خود می‌تواند خودساخته باشد وروی پاهایش بایستد. البته منظور این نیست که استقلال بازیکن خارجی نگیرد، بگیرد اما به جایش و درستش را تا اینگونه متهم نباشد ودرنگاه واذهان عمومی بی در و پیکر در جذب این دست بازیکنان لقب نگیرد.
در عین حال استقلال درگیر مساله دیگری هم هست و شاید همین روزها کرار جاسم نیز طلب مطالباتش را کند و از استقلال جدا شود. تعداد بازی‌های کرار جاسم هم در استقلال چشمگیر نیست و این بازیکن به میزان آن دستمزدی که برایش تعریف شده برای استقلال کارآیی نداشته است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر