پروفسور پرسپولیس را نجات می دهد!

روزرنامه هفت صبح - امید مافی: کریم باقری حالا با ردای دستیار پروفسور فصل تازه ای از اتفاقات را رقم زده است. چهره مورد وثوق کروات جنتلمن، هنوز آنقدر محبوب هست که در هیاهوی عالم گیر این فوتبال ترحم برانگیز نامش روی زبان ها بنشیند.

با پسر پس کوچه های آذربایجان که این روزها در اندوه پرواز مادربزرگ لباس سیاه به تن کرده است، همکلام شدیم و او بی تکلف و باوقار پاسخ سوالات مان را داد.

کریم این بار با آرامش درونی اش، سفر حزن ما را به هزار توی تاریک فوتبالفارسی کوتاه کرد.

تیم ناکام لیگ حالا دوباره متولد شده است. پیروزی در دربی و برد مقابل الهلال نشان داد پرسپولیس از دالان بحران خارج شده!

- بعد از آمدن برانکو بچه ها همگی هم قسم شدند تا آب رفته را به جوی بازگردانند. آقای ایوانکوویچ هم خیلی خوب نبض تیم را در دست گرفت و با استراتژی خودش، بچه ها را به این باور رساند که می توانند بدرخشند. من فکر می کنم روزهای سخت پرسپولیس گرچه دیر ولی بالاخره تمام شده است. پس از هر روز بارانی باید آفتاب درآید.


خودتان فکر می کردید در بازی برگشت هم کلک آبی ها را بکنید و پرچم های سرخ را در آزادی به رقص درآورید؟

- بازی های استقلال و پرسپولیس همیشه زیر فشار برگزار شده و شرایط خاص خودش را داشته است. این بار چون هر دو تیم استرس بالا رفتن و پایین آمدن در جدول را نداشتند راحت تر بازی کردند و نتیجه این شد که تماشاگر از نمایش دو تیم راضی به نظر رسید. شما دیدید که هم استقلال و هم تیم ما تا آخرین لحظه کم نگذاشتند و برای رسیدن به موفقیت هر چه در توان داشتند رو کردند. من فکر می کنم همین که بازی مساوی نشد نشانگر آن است که هر دو تیم بیم زمین خوردن را نداشتند.

پرسپولیس پس از آنکه در نیمه اول دربی، نمایش محافظه کارانه ارائه داد، در نیمه دوم پوست انداخت و به گل رسید؛ در رختکن چه گذشت که یکهو همه چیز عوض شد؟

- خب برانکو در رختکن به بچه ها گفت که نباید عقب بکشند و کمربند میانی تیم را شل کنند. برانکو از بچه ها خواست خودشان باشند و بی استرس بازی کنند. خلاصه تذکرات کادرفنی باعث شد ما از آغاز نیمه دوم در زمین استقلال اردو بزنیم و بارها تا آستانه دروازه آنها پیش برویم. خوشحالم که پرسپولیس نیمه مربیان را برد.

ولی آبی ها پس از شکست، دنیا را روی سرشان گرفتند و حسابی به قاضی میدان تاختند. آخر بازی هم آن اتفاقات افتاد که انصافا دلچسب نبود.

- بالاخره تیمی که در دربی ببازد دچار چالش می شود. آنچه ما دیدیم با آنچه بعضی از بازیکنان استقلال گفتند تفاوت داشت. به نظر من داوری دربی به رغم حرف و حدیث ها خوب از آب درآمد و تعادل کاملا به چشم خورد. من همین جا یک سوال دارم.

خب بپرسید.

- چرا باید همیشه مرغ همسایه را غاز بدانیم. آن سال هایی که من بازی می کردم برای دربی داور خارجی در نظر می گرفتند و دست آخر هم کلی جنجال برپا می شد. حالا که داوران ایرانی می توانند گلیم دربی را از آب بیرون بکشند، نباید شرایطی را فراهم آوریم که وطنی ها از سوت زدن در دربی بترسند و عطای کار را به لقایش ببخشند. باور کنید داور خارجی معجزه نمی کند و ما باید تابع قوانین باشیم.

پس از دربی شما به الهلال رسیدید و تیم سلطنتی سرزمین حجاز را مات کردید. عبور از کنار آنها کار ساده ای نبود، قبول دارید؟

- الهلال همیشه تیم گردن کلفتی بوده و نشان داده که به سادگی مغلوب نمی شود. خیلی خوشحالم که با حمایت صد هزار تماشاگر توانستیم در تهران به یک برد مهم دست پیدا کنیم. حالا می شود با خیال راحت تری به بازی برگشت فکر کرد و برای نتیجه گرفتن در ریاض نقشه کشید؛ هر چند مغرور شدن بلای جان تیم است و بچه ها باید بدانند که نود دقیقه پرالتهاب را پیش رو دارند.

پرسپولیس دوئل سه شنبه را برد اما بارها دیوار دفاعی اش در برابر حملات صعودی ها لرزید، این مسئله آژیر قرمز را برای شما به صدا درنمی آورد؟

- به هر حال ما با تیمی بازی کردیم که مهره های تیزچنگی داشت و با برنامه عمل می کرد. همین که سازمان دفاعی تیم اشتباه نکرد و آنقدر روی اعصاب شان راه رفتیم که گاف دادند و دروازه خودی را باز کردند، ثابت می کند که بچه ها با تعصب دو چندان بازی کردند و حرف های کادر فنی را جدی گرفتند. فوتبال بازی اشتباهات است و الهلال باخت چون در بدترین زمان دچار اشتباه شد.

حالا فکر می کنید در بازی برگشت بتوانید از پس الهلال برآیید و زیر برگه صعود را امضا کنید؟

- پرسپولیس به عنوان نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا باید از کیان این فوتبال دفاع کند و نشان دهد که پتانسیل پیشتازی در غرب آسیا را دارد. کادر فنی از حالا همه تمرکزش را روی این بازی گذاشته تا با یاری خدا و همت بچه ها روسفید شویم و سربلند به ایران برگردیم. نباید از الهلال غول بی شاخ و دم بسازیم. ما همین غول را در تهران زدیم.

شما در قامت دستیار پروفسور فکر می کنید قطار سرخ در آسیا تا کدام ایستگاه پیش بتازد؟

- متاسفانه سال هاست که ما نتوانسته ایم در لیگ قهرمانان موفق باشیم و روی قله بایستیم. البته قبول دارم که سطح فوتبال آسیا بسیار بالا رفته و باشگاه های ژاپنی و کره ای حسابی مسلح شده اند اما معتقدم تعصب بازیکنان ایرانی از یکسو و حمایت تماشاگرانی که در آسیا بدیل ندارند از سوی دیگر، می تواند منجر به نتیجه ای درخور شود. حالا که پرسپولیس تا اینجا پیش آمده، باید به هر قیمتی که هست مابقی مسیر را طی کنیم و نشان دهیم محبوب ترین تیم آسیا می تواند معادلات را به هم بریزد.

یعنی در این بلبشوی فوتبال، برانکو می تواند کشتی سرخ را به ساحل آرامش برساند یا به فرجام مربیان مغموم پیشین دچار خواهد شد؟

- من سال ها شاگرد برانکو بوده ام و معتقدم دانش فنی این مربی می تواند پرسپولیس را دوباره به اوج برگرداند. ما اگر در فصل یارگیری ضعف های پرسپولیس را ترمیم کنیم و طبق خواسته کادر فنی بازیکن بگیریم به حتم فصل بعد مدعی قهرمانی خواهیم بود. برانکو کارش را خوب بلد است و پرسپولیس را نجات می دهد.

در کنار دانش فنی، مقابله با حاشیه های ویرانگر دیگر ماموریت مهم پروفسور محسوب می گردد. تصور می کنید با توجه به کاراکتر آرام برانکو حاشیه ها جمع شود؟

- بازیکنی که بخواهد برای پرسپولیس حاشیه بسازد جایی در این تیم ندارد. ما برای آنکه بدون خاکریز جلو برویم و به هدف مان برسیم، بازیکنانی می خواهیم که شش دانگ در اختیار تیم باشند. هم برانکو و هم من به عنوان دستیار وی هرگز اجازه نمی دهیم پرسپولیس در ورطه حاشیه بیفتد.

راستی جام هم که از سرزمین مادری تان پر کشید آقا کریم؟

- باور کنید به رغم اینکه در تراکتور سمتی ندارم ولی به خاطر مردم آذربایجان حسابی غمگین شدم. تراکتور باید در بازی آخر کار را تام می کرد تا همه چیز به اما و اگر نکشد. وقتی فرمان دست خودت هست چرا باید احساساتی شوی و با چشم های بسته ماشین را به گارد ریل ها بکوبی؟ تراکتور اگر در اواخر بازی اشتباه نمی کحرد، دیگر سپاهان از فرصت ایجاد شده برای رسیدن به جام بیشترین استفاده را نمی کرد و جام در تبریز می ماند.

اپیزودهای تراژیک آخر بازی سگرمه های خیلی ها را در هم برد!

- بالاخره وقتی اطلاعات غلط بدهند و تیم جشن قهرمانی بگیرد و بعد ورق برگردد همین می شود دیگر. من حقیقتا در ریز ماجرا نیستم اما از ته دل ناراحتم که اینگونه با احساسات مردم آذربایجان بازی شد.

و سوال آخر، مهمترین دغدغه کحریم باقری در ۴۲ سالگی چیست؟

- همیشه دغدغه این را داشته ام که با سلامت کاری، خودم را در زندگی و فوتبال حفظ کنم و از چشم مردم نیفتم. حالا هم در پرسپولیس اینگونه عمل می کنم. امیدوارم دغدغه مشترک همه فوتبال دوستان که چیزی جز سربلندی پرسپولیس در آسیا نیست، محقق شود و بتوانیم سرمان را بالا بگیریم.