از جان میزبانی جام ملت‌ها چه می‌خواهیم؟
ديروز ياد آن حرف بلاژويچ افتاديم. روزي كه در هتل استقلال به همكارانم گفت شما اگر مي‌خواهيد فوتبال‌تان درست شود ابتدا بايد فكري به حال فرهنگ رانندگي‌‌تان كنيد.
خبر ورزشی: نزدیک عید شده و هرقدر به روزهای پایانی سال نزدیک‌تر می‌شویم، شهرهای بزرگ کشور شلوغ‌تر و غیرقابل تحمل‌تر می‌شوند. تهران را که نگویید.
ديروز با خودمان فكر كرديم اگر يك دوربين مجهز از بالا روي اين شهر فوكوس كند و تصاوير آن براي مردم دنيا پخش شود، آيا آنها با خود نمي‌گويند ما چطور در تهران زنده‌ايم؟ اصلاً همين كه شب سالم به خانه مي‌رسيم و در اين خيابان‌هاي بي‌نظم دخل‌مان درنمي‌آيد، بايد خدا را شكر كنيم.
ديروز ياد آن حرف بلاژويچ افتاديم. روزي كه در هتل استقلال به همكارانم گفت شما اگر مي‌خواهيد فوتبال‌تان درست شود ابتدا بايد فكري به حال فرهنگ رانندگي‌‌تان كنيد. تا خيابان‌هاي شهر شما آباد نشوند و روي نظم و ترتيب نيايند، محال است صاحب يك فوتبال مترقي شويد.
آن روز كسي حرف‌هاي بلاژويچ را جدي نگرفت اما بعدها فهميديم حتي اگر بهترين مربيان دنيا را هم به ايران بياوريم، بايد ابتدا به زيرساخت‌هاي فوتبال توجه كنيم.
مادامي كه زمين چمن و ورزشگاه اختصاصي و كمپ‌هاي مجهز نداشته باشيم، اصرار براي برگزاري جام ملت‌هاي آسيا در كشورمان خنده‌دار است. درست مثل اينكه در بنگلادش زندگي كنيم اما اداي زندگي در نيويورك را دربياوريم.
نمي‌دانيم علي كفاشيان چرا با شيخ سلمان براي ميزباني ايران در جام ملت‌هاي آسيا جلسه مي‌گذارد. او اگر براي لابي‌هاي خودش در آينده نزد شيخ سلمان رفته، نوش جانش اما اگر در مورد گرفتن حق ميزباني رفته كه واي به حالش...
ميزباني را براي چه كاري مي‌خواهد اين آقاي كفاشيان؟ در فوتبالي كه تيم ليگ برترياش وام كالايي مي‌گيرد تا به تبريز سفر كند، جام ملت‌ها را برگزار كنيم تا به كجا برسيم؟ كه چه قله‌اي را فتح كنيم؟
در فوتبالي كه اغلب تيم‌هاي ليگ برترياش دولتي هستند، رديف بودجه مشخصي ندارند، ورزشگاه ندارند، بدهكار هستند و برخي مدارك جعلي براي ثبت در شركت‌ها به AFC ارائه داده‌اند، جام ملت‌هاي آسيا به چه كارش مي‌آيد؟
نمي‌دانيم بازي تيم‌هاي پديده مشهد و استقلال خوزستان را ديديد يا نه. همان ديداري كه آب روي زمين پخش شده بود. در يك لحظه توپ در آب گير كرد. دروازه‌بان حريف اشتباه كرد و پديده گلش را به ثمر رساند. اين صحنه در هر جاي دنيا پخش بشود، به صورت يك كليپ خنده‌دار مورد توجه قرار مي‌گيرد. آن‌وقت ما در اين شرايط ميزباني جام ملت‌هاي آسيا را مي‌خواهيم چه كنيم؟
پروازهاي داخلي ما هيچ‌كدام نظم و ترتيب مشخصي ندارند اما اگر يكي از بازي‌ها را مثلاً در تبريز برگزار كنيم و چرخ يكي از هواپيماهاي ما باز نشود و از همان اتفاقاتي رخ بدهد كه هر از چندي شاهدش هستيم، چه جوابي داريم تا به دنيا بدهيم؟
ما از جان AFC و پروژه ميزباني جام ملت‌هاي آسيا چه مي‌خواهيم؟
ديروز با خودمان فكر كرديم اگر يك دوربين مجهز از بالا روي اين شهر فوكوس كند و تصاوير آن براي مردم دنيا پخش شود، آيا آنها با خود نمي‌گويند ما چطور در تهران زنده‌ايم؟ اصلاً همين كه شب سالم به خانه مي‌رسيم و در اين خيابان‌هاي بي‌نظم دخل‌مان درنمي‌آيد، بايد خدا را شكر كنيم.
ديروز ياد آن حرف بلاژويچ افتاديم. روزي كه در هتل استقلال به همكارانم گفت شما اگر مي‌خواهيد فوتبال‌تان درست شود ابتدا بايد فكري به حال فرهنگ رانندگي‌‌تان كنيد. تا خيابان‌هاي شهر شما آباد نشوند و روي نظم و ترتيب نيايند، محال است صاحب يك فوتبال مترقي شويد.
آن روز كسي حرف‌هاي بلاژويچ را جدي نگرفت اما بعدها فهميديم حتي اگر بهترين مربيان دنيا را هم به ايران بياوريم، بايد ابتدا به زيرساخت‌هاي فوتبال توجه كنيم.
مادامي كه زمين چمن و ورزشگاه اختصاصي و كمپ‌هاي مجهز نداشته باشيم، اصرار براي برگزاري جام ملت‌هاي آسيا در كشورمان خنده‌دار است. درست مثل اينكه در بنگلادش زندگي كنيم اما اداي زندگي در نيويورك را دربياوريم.
نمي‌دانيم علي كفاشيان چرا با شيخ سلمان براي ميزباني ايران در جام ملت‌هاي آسيا جلسه مي‌گذارد. او اگر براي لابي‌هاي خودش در آينده نزد شيخ سلمان رفته، نوش جانش اما اگر در مورد گرفتن حق ميزباني رفته كه واي به حالش...
ميزباني را براي چه كاري مي‌خواهد اين آقاي كفاشيان؟ در فوتبالي كه تيم ليگ برترياش وام كالايي مي‌گيرد تا به تبريز سفر كند، جام ملت‌ها را برگزار كنيم تا به كجا برسيم؟ كه چه قله‌اي را فتح كنيم؟
در فوتبالي كه اغلب تيم‌هاي ليگ برترياش دولتي هستند، رديف بودجه مشخصي ندارند، ورزشگاه ندارند، بدهكار هستند و برخي مدارك جعلي براي ثبت در شركت‌ها به AFC ارائه داده‌اند، جام ملت‌هاي آسيا به چه كارش مي‌آيد؟
نمي‌دانيم بازي تيم‌هاي پديده مشهد و استقلال خوزستان را ديديد يا نه. همان ديداري كه آب روي زمين پخش شده بود. در يك لحظه توپ در آب گير كرد. دروازه‌بان حريف اشتباه كرد و پديده گلش را به ثمر رساند. اين صحنه در هر جاي دنيا پخش بشود، به صورت يك كليپ خنده‌دار مورد توجه قرار مي‌گيرد. آن‌وقت ما در اين شرايط ميزباني جام ملت‌هاي آسيا را مي‌خواهيم چه كنيم؟
پروازهاي داخلي ما هيچ‌كدام نظم و ترتيب مشخصي ندارند اما اگر يكي از بازي‌ها را مثلاً در تبريز برگزار كنيم و چرخ يكي از هواپيماهاي ما باز نشود و از همان اتفاقاتي رخ بدهد كه هر از چندي شاهدش هستيم، چه جوابي داريم تا به دنيا بدهيم؟
ما از جان AFC و پروژه ميزباني جام ملت‌هاي آسيا چه مي‌خواهيم؟
ارسال نظر