تیم منتخب تاریخ یوونتوس - میلان
دو تیم یوونتوس و میلان، امشب در دیدار برگشت سری آ به مصاف یکدیگر خواهند رفت.
طرفداری: دو تیم یوونتوس و میلان، امشب در دیدار برگشت سری آ به مصاف یکدیگر خواهند رفت. به همین مناسبت وب سایت بین المللی گل اقدام به انتخاب تیم منتخبی با تلفیقی از بازیکنان دو تیم نموده است، که در زیر مشاهده می نمایید:
دروازه بان - جیان لوییجی بوفون (یوونتوس ؟-۲۰۰۱): گرانقیمت ترین دروازه بان تاریخ، یکی از بهترین های این پست نیز در تاریخ است. این دروازه بان در سن ۱۷ سالگی با پیراهن پارما مقابل میلان درخشید و ۲۰ سال بعد هنوز هم محکم و استوار است. او موفق به کسب هفت اسکودتو شده است.
مدافع میانی - فرانکو بارسی (میلان ۹۷-۱۹۷۷): بارسی یک رهبر و بازیخوان درخشان و فوق العاده در قلب خط دفاعی میلان بود و در دوران اوجش بی نظیر بود. او کاپیتان میلان بی نظیر اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بود و طی یک نظرسنجی به عنوان بهترین بازیکن ایتالیا در قرن بیستم انتخاب شد. او تنها در میلان بازی کرد و با این تیم شش اسکودتو و سه جام باشگاه های اروپا کسب کرد. زمانی که او از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، پیراهن شماره ۶ وی به عنوان سمبل باشگاه با خود وی بازنشست شد.
مدافع میانی - گائتانو شیرآ (یوونتوس ۸۸-۱۹۷۴): یکی از بزرگترین لیبروهای تاریخ فوتبال در کنار فرانتس بکن باوئر و فرانکو بارسی. شیرآ یک مدافع شیک و برازنده با درک تاکتیکی کامل بود. او توپ را به عنوان یک مدافع می گرفت و جرقه حمله تیم خود را می زد. او با یوونتوس تقریبا به تمامی افتخارات بزرگ دست یافت , ۷ اسکودتو و یک جام باشگاه های اروپا کسب کرد و طی یک حادثه غم انگیز رانندگی در سال ۱۹۸۹ درگذشت.
مدافع راست - کلودیو جنتیله (یوونتوس ۸۴-۱۹۷۳): یکی از خشنترین و سرسخت ترین مدافعان در تاریخ فوتبال، جنتیله به دلیل یارگیری من تو من با دیه گو مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۲ بسیار مشهور شد. جنتیله شش اسکودتو کسب کرد و در زمان جیووانی تراپاتونی موفق شد قهرمان جام باشگاه های اروپا شود.
مدافع چپ - پائولو مالدینی (میلان ۲۰۰۹-۱۹۸۴): یک اسطوره دفاعی دیگر. مالدینی به مدت یک چهارم قرن در سطح اول فوتبال اروپا بازی کرد. او اولین بازی خود را برای میلان در ژانویه ۱۹۸۵ انجام داد و رکورددار بازی در میلان و همچنین سری آ شد. او هفت اسکودتو و پنج جام باشگاه های اروپا با میلان کسب کرد.
هافبک دفاعی - فرانک ریکارد (میلان ۹۳-۱۹۸۸): یک هافبک دفاعی فوق العاده که به عنوان یک مدافع سطح جهانی نیز بازی می کرد. ریکارد به همراه دو هموطنش مثلث مخوف هلندی میلان را تشکیل می دادند. او موفق به کسب دو اسکودتو و دو جام باشگاه های اروپا با گلزنی در فینال ۱۹۹۰ مقابل بنفیکا شد.
هافبک بازیساز - آندرا پیرلو (میلان ۱۱-۲۰۰۱ و یوونتوس ؟-۲۰۱۱): زمانی که او بازنشسته شود، قطعا از وی به عنوان بهترین هافبک میانی تاریخ ایتالیا یاد خواهد شد. او به مدت ۱۰ سال با خلاقیت و ضربات ایستگاهی اش شادی را به اردوی روسونری آورد. پیرلو موفق به کسب دو اسکودتو و دو لیگ قهرمانان با میلان شد و سپس به یوونتوس پیوست. وی یکی از مهره های کلیدی در تولد دوباره یوونتوس و کسب سه اسکودتوی متوالی بود.
هافبک هجومی - میشل پلاتینی (یوونتوس ۸۷-۱۹۸۲): هافبک افسانه ای و فرانسوی یوونتوس، گل قهرمانی یوونتوس در فینال جام باشگاه های اروپا در مقابل لیورپول را به ثمر رساند، بازی که فاجعه هیسل در آن رخ داد. وی موفق به کسب دو اسکودتو با یوونتوس شد و سه سال متوالی بهترین بازیکن سال اروپا شد. شاید بتوان گفت وی بهترین پاسور ورزشی باشد که تاکنون دیده اید.
مهاجم - روبرتو باجو (یوونتوس ۹۵-۱۹۹۰ و میلان ۹۷-۱۹۹۵): از نظر بسیاری بهترین بازیکن تاریخ ایتالیاست. باجو بازیکن کلیدی در ترکیب یوونتوس در اوایل دهه ۹۰ بود. دریبل های باورنکردنی و خلاقیت وی، در کنار گلزنی و ضربات آزاد دیدنی، موجب شد در ۲۰۱ بازی با پیراهن بیانکونری ۱۱۵ گل به ثمر رساند و ضمن کسب جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بهترین بازیکن سال اروپا شود. او در سال ۱۹۹۵ پس از کسب اسکودتو و کوپا ایتالیا به همراه یوونتوس راهی میلان شد و به همراه این تیم نیز یک اسکودتو کسب نمود.
مهاجم - خوزه آلتافینی (میلان ۶۵-۱۹۵۸ و یوونتوس ۷۶-۱۹۷۲): بسیاری از آلتافینی تصویرش با پله را به خاطر می آورند. بدون شک آلتافینی بهترین بازیکن برزیلی تاریخ سری آ است. او ۱۶۸ گل در ۲۴۸ بازی با پیراهن روسونری به ثمر رساند و موفق به کسب جوایز زیادی از جمله دو اسکودتو شد. او دو گل برای میلان در فینال جام باشگاه های اروپا ۱۹۶۳ در مقابل بنفیکا به ثمر رساند و موفق به شکست اوزه بیو شد. در اواخر دوران فوتبالش به یوونتوس پیوست و دو اسکودتوی دیگر با این تیم کسب کرد و الهام بخش این تیم در راهیابی به اولین فینال اروپایی بود.
مهاجم - مارکو فان باستن (میلان ۹۳-۱۹۸۷): یکی از کامل ترین مهاجمان تاریخ. فان باستن قطعه نهایی مثلث معروف هلندی میلان شامل فرانک ریکارد و رود گولیت بود. او با میلان سه اسکودتو کسب کرد و سه بار نیز بهترین بازیکن سال اروپا شد. دو بار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد و ۱۰۸ گل در ۱۶۸ بازی به ثمر رساند. متاسفانه او در ۲۹ سالگی به دلیل مصدومیت بازنشسته شد.
دروازه بان - جیان لوییجی بوفون (یوونتوس ؟-۲۰۰۱): گرانقیمت ترین دروازه بان تاریخ، یکی از بهترین های این پست نیز در تاریخ است. این دروازه بان در سن ۱۷ سالگی با پیراهن پارما مقابل میلان درخشید و ۲۰ سال بعد هنوز هم محکم و استوار است. او موفق به کسب هفت اسکودتو شده است.
مدافع میانی - فرانکو بارسی (میلان ۹۷-۱۹۷۷): بارسی یک رهبر و بازیخوان درخشان و فوق العاده در قلب خط دفاعی میلان بود و در دوران اوجش بی نظیر بود. او کاپیتان میلان بی نظیر اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بود و طی یک نظرسنجی به عنوان بهترین بازیکن ایتالیا در قرن بیستم انتخاب شد. او تنها در میلان بازی کرد و با این تیم شش اسکودتو و سه جام باشگاه های اروپا کسب کرد. زمانی که او از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، پیراهن شماره ۶ وی به عنوان سمبل باشگاه با خود وی بازنشست شد.
مدافع میانی - گائتانو شیرآ (یوونتوس ۸۸-۱۹۷۴): یکی از بزرگترین لیبروهای تاریخ فوتبال در کنار فرانتس بکن باوئر و فرانکو بارسی. شیرآ یک مدافع شیک و برازنده با درک تاکتیکی کامل بود. او توپ را به عنوان یک مدافع می گرفت و جرقه حمله تیم خود را می زد. او با یوونتوس تقریبا به تمامی افتخارات بزرگ دست یافت , ۷ اسکودتو و یک جام باشگاه های اروپا کسب کرد و طی یک حادثه غم انگیز رانندگی در سال ۱۹۸۹ درگذشت.
مدافع راست - کلودیو جنتیله (یوونتوس ۸۴-۱۹۷۳): یکی از خشنترین و سرسخت ترین مدافعان در تاریخ فوتبال، جنتیله به دلیل یارگیری من تو من با دیه گو مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۲ بسیار مشهور شد. جنتیله شش اسکودتو کسب کرد و در زمان جیووانی تراپاتونی موفق شد قهرمان جام باشگاه های اروپا شود.
مدافع چپ - پائولو مالدینی (میلان ۲۰۰۹-۱۹۸۴): یک اسطوره دفاعی دیگر. مالدینی به مدت یک چهارم قرن در سطح اول فوتبال اروپا بازی کرد. او اولین بازی خود را برای میلان در ژانویه ۱۹۸۵ انجام داد و رکورددار بازی در میلان و همچنین سری آ شد. او هفت اسکودتو و پنج جام باشگاه های اروپا با میلان کسب کرد.
هافبک دفاعی - فرانک ریکارد (میلان ۹۳-۱۹۸۸): یک هافبک دفاعی فوق العاده که به عنوان یک مدافع سطح جهانی نیز بازی می کرد. ریکارد به همراه دو هموطنش مثلث مخوف هلندی میلان را تشکیل می دادند. او موفق به کسب دو اسکودتو و دو جام باشگاه های اروپا با گلزنی در فینال ۱۹۹۰ مقابل بنفیکا شد.
هافبک بازیساز - آندرا پیرلو (میلان ۱۱-۲۰۰۱ و یوونتوس ؟-۲۰۱۱): زمانی که او بازنشسته شود، قطعا از وی به عنوان بهترین هافبک میانی تاریخ ایتالیا یاد خواهد شد. او به مدت ۱۰ سال با خلاقیت و ضربات ایستگاهی اش شادی را به اردوی روسونری آورد. پیرلو موفق به کسب دو اسکودتو و دو لیگ قهرمانان با میلان شد و سپس به یوونتوس پیوست. وی یکی از مهره های کلیدی در تولد دوباره یوونتوس و کسب سه اسکودتوی متوالی بود.
هافبک هجومی - میشل پلاتینی (یوونتوس ۸۷-۱۹۸۲): هافبک افسانه ای و فرانسوی یوونتوس، گل قهرمانی یوونتوس در فینال جام باشگاه های اروپا در مقابل لیورپول را به ثمر رساند، بازی که فاجعه هیسل در آن رخ داد. وی موفق به کسب دو اسکودتو با یوونتوس شد و سه سال متوالی بهترین بازیکن سال اروپا شد. شاید بتوان گفت وی بهترین پاسور ورزشی باشد که تاکنون دیده اید.
مهاجم - روبرتو باجو (یوونتوس ۹۵-۱۹۹۰ و میلان ۹۷-۱۹۹۵): از نظر بسیاری بهترین بازیکن تاریخ ایتالیاست. باجو بازیکن کلیدی در ترکیب یوونتوس در اوایل دهه ۹۰ بود. دریبل های باورنکردنی و خلاقیت وی، در کنار گلزنی و ضربات آزاد دیدنی، موجب شد در ۲۰۱ بازی با پیراهن بیانکونری ۱۱۵ گل به ثمر رساند و ضمن کسب جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بهترین بازیکن سال اروپا شود. او در سال ۱۹۹۵ پس از کسب اسکودتو و کوپا ایتالیا به همراه یوونتوس راهی میلان شد و به همراه این تیم نیز یک اسکودتو کسب نمود.
مهاجم - خوزه آلتافینی (میلان ۶۵-۱۹۵۸ و یوونتوس ۷۶-۱۹۷۲): بسیاری از آلتافینی تصویرش با پله را به خاطر می آورند. بدون شک آلتافینی بهترین بازیکن برزیلی تاریخ سری آ است. او ۱۶۸ گل در ۲۴۸ بازی با پیراهن روسونری به ثمر رساند و موفق به کسب جوایز زیادی از جمله دو اسکودتو شد. او دو گل برای میلان در فینال جام باشگاه های اروپا ۱۹۶۳ در مقابل بنفیکا به ثمر رساند و موفق به شکست اوزه بیو شد. در اواخر دوران فوتبالش به یوونتوس پیوست و دو اسکودتوی دیگر با این تیم کسب کرد و الهام بخش این تیم در راهیابی به اولین فینال اروپایی بود.
مهاجم - مارکو فان باستن (میلان ۹۳-۱۹۸۷): یکی از کامل ترین مهاجمان تاریخ. فان باستن قطعه نهایی مثلث معروف هلندی میلان شامل فرانک ریکارد و رود گولیت بود. او با میلان سه اسکودتو کسب کرد و سه بار نیز بهترین بازیکن سال اروپا شد. دو بار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد و ۱۰۸ گل در ۱۶۸ بازی به ثمر رساند. متاسفانه او در ۲۹ سالگی به دلیل مصدومیت بازنشسته شد.
پ
ارسال نظر