ورون؛ جادوگر کوچک آلبی سلسته
ستاره سابق تیم ملی فوتبال آرژانتین، بدون دریافت حقوق مدیریت ورزشی تیم دوران کودکی‌اش را پذیرفته است.
خبرگزاری فارس: خوان سباستین ورون نهم مارس ۱۹۷۵ در لاپلاتا آرژانتین به دنیا آمد. وی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال آرژانتین و رئیس فعلی باشگاه استودیانت دی لا پلاتا است که به عنوان مدیر ورزشی نیز در آن فعالیت کرده است. دوران حرفه‌ای ورون در استودیانت شروع شد و در تیم بوکاجونیورز ادامه یافت. وی در سری آ (لاتزیو، اینترمیلان و پارما) و انگلیس (منچستریونایتد و چلسی) نیز به میدان رفته است. ورون در سال ۲۰۰۶ به استودیانت بازگشت.
ورون تابعیت ایتالیایی و آرژانتینی دارد. نام مستعار پدر ورون که در استودیانت بازی می‌کرد، «جادوگر» بود و به همین دلیل اسم مستعار او را «جادوگر کوچک» گذاشتند. ورون هافبکی کامل و با توانمندی‌های فراوان بود؛ او توانایی‌های تکنیکی فوق‌العاده؛ دید وسیع و قدرت پاسکاری خوبی داشت؛ همچنین شوت‌های قدرتمند و از راه دوری می‌زد. ورون بازیکنی قوی، استوار، تأثیرگذار، سخت‌کوش و نیرومند بود.
خوان سباستین بزرگترین پسر خوان رامون ورون، مهاجم سابق آرژانتین است که در جام بین‌قاره‌ای در سال ۱۹۶۸ مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد گلزنی کرد. او در روزی متولد شد که پدرش در دربی برای استودیانت مقابل جیمناسیا اسگریما بازی می‌کرد. ورون در زمان کودکی رویای بازی بای شفیلدیونایتد انگلیس را داشت زیرا پدرو ورده، عمویش در آن زمان برای آن تیم بازی می‌کرد. وقتی ورون فوتبال حرفه‌ای را آغاز کرد، پدرش تلاش کرد پاناتینایکوس را متقاعد کند که او را به خدمت بگیرد. با این حال این تیم پس از مدت کوتاهی که ورون را به صورت آزمایشی به خدمت گرفت، اعلام کرد که او به اندازه کافی برای این تیم خوب نیست.
ورون پس از انتقالش به منچستریونایتد اعلام کرد: من آرزو داشتم برای شفیلد بازی کنم و اکنون اینجا در منچستریونایتد هستم.
ورون در سال ۱۹۹۳ با استودیانت دی لا پلاتا قرارداد بست و در سال ۱۹۹۵ به همراه این تیم به رقابت‌های برتر آرژانتین راه یافت. ورون در سال ۱۹۹۶ به بوکاجونیورز ملحق شد و در کنار مارادونا ۱۷ بازی انجام داد و سه گل هم به ثمر رساند. او اولین بازی‌اش برای تیم ملی فوتبال آرژانتین را در همان سال مقابل لهستان انجام داد. پس از آن اریکسون بود که او را جذب سمپدوریا کرد.
وی در سال ۱۹۹۸ بعد از بازی برای آرژانتین در جام‌جهانی با قراردادی به ارزش ۱۵ میلیون پوند راهی پارما شد. پارما سال بعد قهرمان کوپا ایتالیا و جام یوفا شد. سپس اریکسون او را بار دیگر این بار با قراردادی به ارزش ۱۸.۱ میلیون پوند در لاتزیو به خدمت گرفت.
ورون در سال ۲۰۰۰ یکی از بازیکنان کلیدی لاتزیو در رسیدن به قهرمانی در اسکودتو، کوپا ایتالیا و سوپرجام ایتالیا بود. وی در فوریه ۲۰۰۰ به اتهام پاسپورت جعلی ایتالیا به دلیل اجتناب از قانون محدودیت حضور بازیکنان غیراروپایی تحت تعقیب پلیس قرار گرفت. با این حال وی در ژوئن ۲۰۰۱ از این اتهام تبرئه شد زیرا پاسپورت او واقعا معتبر بود.
به هر حال یک شایعه جدید مطرح شد که احتمالا ورون و مدیر برنامه‌هایش مدارک جعلی را در اختیار دولت ایتالیا قرا داده‌اند تا به آنها اثبات کنند که وی نژادی ایتالیایی داد و بتواند پاسپورت ایتالیایی دریافت کند.
منچستریونایتد نیز بندی در خصوص ممنوعیت احتمالی وی را در سند انتقال وی گنجاند. در جولای ۲۰۰۲ وی به دادگاه احضار شد تا به اتهاماتش در خصوص این پاسپورت پاسخ دهد. النا تدالدی، که باعث شده بود ورون این پاسپورت را بگیرد به ۱۵ ماه زندان محکوم شد اما ورون و رئیس سابق باشگاه لاتزیو در سال ۲۰۰۷ تبرئه شدند.
وی پس از فصل ۰۱-۲۰۰۰ با قراردادی پنج ساله به ارزش ۲۸.۱ میلیون پوند از لاتزیو به منچستریونایتد رفت و هنگام عقد قرارداد با این تیم اعلام کرد که از لیگ برتر نمی‌ترسد.
دوران حضور او در اولدترافورد چندان درخشان نبود و او مشکلاتی با سرعت بازی‌های لیگ برتر داشت و نمی‌توانست همان فضا و زمان را روی توپ داشته باشد. در ابتدای فصل دوم حضورش در اولدترافورد، فشارهای زیادی روی او وارد شد و عملکردش به خصوص در لیگ قهرمانان اروپا به صورت قابل توجهی بهبود یافت.
به هر حال مصدومیت‌ها باعث شد که او اکثر مدت آخر فصل را از دست بدهد. وقتی چلسی با آمدن رومن آبراموویچ ۱۵ میلیون پوند برای جذب این بازیکن به مدت دو سال پرداخت کرد، ورون مدعی شد که می‌خواست در اولدترافورد بماند و برای پس گرفتن جایگاهش بجنگد اما فرگوسن ترجیح داد که چلسی با او مذاکره کند و او هم متقاعد شد که به این تیم ملحق شود.
ورون شروعی خیره‌کننده در چلسی داشت اما مصدومیت در فصل ۰۴-۲۰۰۳ او را خانه نشین‌کرد. مجله تایمز انتقال ورون به چلسی را یکی از ۵۰ انتقال بد تاریخ لیگ برتر دانست. هنگامی که ژوزه مورینیو هدایت چلسی را در دست گرفت، ورون به صورت قرضی راهی اینترمیلان شد. وی در ترکیب اینتر توانست قهرمان کوپا‌ایتالیا (۲۰۰۵، ۲۰۰۶) و سری آ در سال ۲۰۰۶ که یوونتوس به دلیل رسوانی تبانی راهی سری بی شد، شود.
ورون در اواسط ۲۰۰۶ اعلام کرد که دوست دارد به آرژانتین برگردد. او پیشنهادهایی از بوکاجونیورز و ریور پلاته داشت اما تصمیم گرفت به استودیانت دی لا پلاتا برود که کمک‌های فراوانی برای بهبود امکانات باشگاه انجام داد و یکی از هواداران واقعی آن بود. چلسی با انتقال قرضی ورون به این تیم به مدت یک فصل موافقت کرد.
پس از کمک‌های ورون به زمین تمرینی باشگاه، نقشی کلیدی در تبدیل ورزشگاه قدیمی باشگاه به یک ورزشگاه مدرن داشت و پس از آن اشاره کرد که شاید در آینده نامزد ریاست باشگاه شود. ورون پس از مسابقات کوپا‌آمریکا در سال ۲۰۰۷ دچار مصدومیت شد و تعدادی از بازی‌های مهم را در فصل ۰۸-۲۰۰۷ از دست داد.
مسابقات کوپا لیبرتادورس از دیرباز رقابت ویژه‌ای برای استودیانت و هوادارانش به شمار می‌رود. این تیم از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ سه قهرمانی متوالی در این بازی‌ها به دست آورد و پدر ورون نقشی کلیدی در ان قهرمانی‌ها ایفا کرد.ورون نیز توانست سهمی در قهرمانی تیمش در این مسابقات داشته باشد. وی قبل از فینال مسابقات اعلام کرد که همه چیز می‌دهم تا قهرمان این مسابقات شوم. رویای او به واقعیت پیوست و استودیانت در مجموع با نتیجه ود بر یک در دو دیدار رفت و برگشت مقابل کروزیرو برزیل به پیروزی رسید تا این جام را به دست آورد. ورون از سوی کاربران فیفا به عنوان بهترین بازیکن این دوره (۲۰۰۹) از مسابقات انتخاب شد.
ورون دوبار در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ از سوی «El Pais» به عنوان بازیکن سال آمریکای جنوبی شناخته شد. وی در دسامبر ۲۰۱۰ به استودیانت بازگشت تا به عنوان مدیر ورزشی این باشگاه فعالیت کند و رئیس باشگاه در مصاحبه‌ای اعلام کرد که ورون پاداشی به خاطر کاری که انجام می‌دهد، دریافت نمی‌کند.
ورون برای حضور در مسابقات جام‌جهانی ۹۸ فرانسه به تیم ملی فوتبال آرژانتین دعوت شد. آرژانتین در مرحله یک‌چهارم نهایی با شکست مقابل هلند از دور رقابت‌ها حذف شد. شایعه‌ای که هرگز تأیید نشد به وجود آمد که ورون دوپینگ کرده است و تنبلی او در جریان بازی‌ها انتقادهای رسانه‌ها و هواداران را در پی داشت. وی برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۰۲ نیز به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و به عنوان کاپیتان نقش مهمی در تیمش داشت و به همین دلیل بسیاری از هواداران او را عامل کلیدی حذف آرژانتین در مرحله گروهی می‌دانستند.
با اینکه خوزه پکرمن او را از فهرست تیم ملی برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۰۶ خط زد اما آلفیدو باسیل، سرمربی بعدی آلبی سلسته در فوریه ۲۰۰۷ به تیم ملی بازگشت و در زمان مربیگری مارادونا نیز در تیم ملی حضور داشت. وی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ نیز در ترکیب تیم ملی قرار گرفت و مارادونا نام او را در میان ۲۳ بازیکن دعوت شده به تیم ملی برای جام‌جهانی آفریقای جنوبی اعلام کرد.
وروون ۲۶ آگوست ۲۰۱۰ خداحافظی‌اش از بازی‌های ملی را اعلام کرد. با این حال در سوپرکلاسیکو آمریکا در بازی مقابل برزیل برای آرژانتین به میدان رفت.
ورون تابعیت ایتالیایی و آرژانتینی دارد. نام مستعار پدر ورون که در استودیانت بازی می‌کرد، «جادوگر» بود و به همین دلیل اسم مستعار او را «جادوگر کوچک» گذاشتند. ورون هافبکی کامل و با توانمندی‌های فراوان بود؛ او توانایی‌های تکنیکی فوق‌العاده؛ دید وسیع و قدرت پاسکاری خوبی داشت؛ همچنین شوت‌های قدرتمند و از راه دوری می‌زد. ورون بازیکنی قوی، استوار، تأثیرگذار، سخت‌کوش و نیرومند بود.
خوان سباستین بزرگترین پسر خوان رامون ورون، مهاجم سابق آرژانتین است که در جام بین‌قاره‌ای در سال ۱۹۶۸ مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد گلزنی کرد. او در روزی متولد شد که پدرش در دربی برای استودیانت مقابل جیمناسیا اسگریما بازی می‌کرد. ورون در زمان کودکی رویای بازی بای شفیلدیونایتد انگلیس را داشت زیرا پدرو ورده، عمویش در آن زمان برای آن تیم بازی می‌کرد. وقتی ورون فوتبال حرفه‌ای را آغاز کرد، پدرش تلاش کرد پاناتینایکوس را متقاعد کند که او را به خدمت بگیرد. با این حال این تیم پس از مدت کوتاهی که ورون را به صورت آزمایشی به خدمت گرفت، اعلام کرد که او به اندازه کافی برای این تیم خوب نیست.
ورون پس از انتقالش به منچستریونایتد اعلام کرد: من آرزو داشتم برای شفیلد بازی کنم و اکنون اینجا در منچستریونایتد هستم.
ورون در سال ۱۹۹۳ با استودیانت دی لا پلاتا قرارداد بست و در سال ۱۹۹۵ به همراه این تیم به رقابت‌های برتر آرژانتین راه یافت. ورون در سال ۱۹۹۶ به بوکاجونیورز ملحق شد و در کنار مارادونا ۱۷ بازی انجام داد و سه گل هم به ثمر رساند. او اولین بازی‌اش برای تیم ملی فوتبال آرژانتین را در همان سال مقابل لهستان انجام داد. پس از آن اریکسون بود که او را جذب سمپدوریا کرد.
وی در سال ۱۹۹۸ بعد از بازی برای آرژانتین در جام‌جهانی با قراردادی به ارزش ۱۵ میلیون پوند راهی پارما شد. پارما سال بعد قهرمان کوپا ایتالیا و جام یوفا شد. سپس اریکسون او را بار دیگر این بار با قراردادی به ارزش ۱۸.۱ میلیون پوند در لاتزیو به خدمت گرفت.
ورون در سال ۲۰۰۰ یکی از بازیکنان کلیدی لاتزیو در رسیدن به قهرمانی در اسکودتو، کوپا ایتالیا و سوپرجام ایتالیا بود. وی در فوریه ۲۰۰۰ به اتهام پاسپورت جعلی ایتالیا به دلیل اجتناب از قانون محدودیت حضور بازیکنان غیراروپایی تحت تعقیب پلیس قرار گرفت. با این حال وی در ژوئن ۲۰۰۱ از این اتهام تبرئه شد زیرا پاسپورت او واقعا معتبر بود.
به هر حال یک شایعه جدید مطرح شد که احتمالا ورون و مدیر برنامه‌هایش مدارک جعلی را در اختیار دولت ایتالیا قرا داده‌اند تا به آنها اثبات کنند که وی نژادی ایتالیایی داد و بتواند پاسپورت ایتالیایی دریافت کند.
منچستریونایتد نیز بندی در خصوص ممنوعیت احتمالی وی را در سند انتقال وی گنجاند. در جولای ۲۰۰۲ وی به دادگاه احضار شد تا به اتهاماتش در خصوص این پاسپورت پاسخ دهد. النا تدالدی، که باعث شده بود ورون این پاسپورت را بگیرد به ۱۵ ماه زندان محکوم شد اما ورون و رئیس سابق باشگاه لاتزیو در سال ۲۰۰۷ تبرئه شدند.
وی پس از فصل ۰۱-۲۰۰۰ با قراردادی پنج ساله به ارزش ۲۸.۱ میلیون پوند از لاتزیو به منچستریونایتد رفت و هنگام عقد قرارداد با این تیم اعلام کرد که از لیگ برتر نمی‌ترسد.
دوران حضور او در اولدترافورد چندان درخشان نبود و او مشکلاتی با سرعت بازی‌های لیگ برتر داشت و نمی‌توانست همان فضا و زمان را روی توپ داشته باشد. در ابتدای فصل دوم حضورش در اولدترافورد، فشارهای زیادی روی او وارد شد و عملکردش به خصوص در لیگ قهرمانان اروپا به صورت قابل توجهی بهبود یافت.
به هر حال مصدومیت‌ها باعث شد که او اکثر مدت آخر فصل را از دست بدهد. وقتی چلسی با آمدن رومن آبراموویچ ۱۵ میلیون پوند برای جذب این بازیکن به مدت دو سال پرداخت کرد، ورون مدعی شد که می‌خواست در اولدترافورد بماند و برای پس گرفتن جایگاهش بجنگد اما فرگوسن ترجیح داد که چلسی با او مذاکره کند و او هم متقاعد شد که به این تیم ملحق شود.
ورون شروعی خیره‌کننده در چلسی داشت اما مصدومیت در فصل ۰۴-۲۰۰۳ او را خانه نشین‌کرد. مجله تایمز انتقال ورون به چلسی را یکی از ۵۰ انتقال بد تاریخ لیگ برتر دانست. هنگامی که ژوزه مورینیو هدایت چلسی را در دست گرفت، ورون به صورت قرضی راهی اینترمیلان شد. وی در ترکیب اینتر توانست قهرمان کوپا‌ایتالیا (۲۰۰۵، ۲۰۰۶) و سری آ در سال ۲۰۰۶ که یوونتوس به دلیل رسوانی تبانی راهی سری بی شد، شود.
ورون در اواسط ۲۰۰۶ اعلام کرد که دوست دارد به آرژانتین برگردد. او پیشنهادهایی از بوکاجونیورز و ریور پلاته داشت اما تصمیم گرفت به استودیانت دی لا پلاتا برود که کمک‌های فراوانی برای بهبود امکانات باشگاه انجام داد و یکی از هواداران واقعی آن بود. چلسی با انتقال قرضی ورون به این تیم به مدت یک فصل موافقت کرد.
پس از کمک‌های ورون به زمین تمرینی باشگاه، نقشی کلیدی در تبدیل ورزشگاه قدیمی باشگاه به یک ورزشگاه مدرن داشت و پس از آن اشاره کرد که شاید در آینده نامزد ریاست باشگاه شود. ورون پس از مسابقات کوپا‌آمریکا در سال ۲۰۰۷ دچار مصدومیت شد و تعدادی از بازی‌های مهم را در فصل ۰۸-۲۰۰۷ از دست داد.
مسابقات کوپا لیبرتادورس از دیرباز رقابت ویژه‌ای برای استودیانت و هوادارانش به شمار می‌رود. این تیم از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ سه قهرمانی متوالی در این بازی‌ها به دست آورد و پدر ورون نقشی کلیدی در ان قهرمانی‌ها ایفا کرد.ورون نیز توانست سهمی در قهرمانی تیمش در این مسابقات داشته باشد. وی قبل از فینال مسابقات اعلام کرد که همه چیز می‌دهم تا قهرمان این مسابقات شوم. رویای او به واقعیت پیوست و استودیانت در مجموع با نتیجه ود بر یک در دو دیدار رفت و برگشت مقابل کروزیرو برزیل به پیروزی رسید تا این جام را به دست آورد. ورون از سوی کاربران فیفا به عنوان بهترین بازیکن این دوره (۲۰۰۹) از مسابقات انتخاب شد.
ورون دوبار در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ از سوی «El Pais» به عنوان بازیکن سال آمریکای جنوبی شناخته شد. وی در دسامبر ۲۰۱۰ به استودیانت بازگشت تا به عنوان مدیر ورزشی این باشگاه فعالیت کند و رئیس باشگاه در مصاحبه‌ای اعلام کرد که ورون پاداشی به خاطر کاری که انجام می‌دهد، دریافت نمی‌کند.
ورون برای حضور در مسابقات جام‌جهانی ۹۸ فرانسه به تیم ملی فوتبال آرژانتین دعوت شد. آرژانتین در مرحله یک‌چهارم نهایی با شکست مقابل هلند از دور رقابت‌ها حذف شد. شایعه‌ای که هرگز تأیید نشد به وجود آمد که ورون دوپینگ کرده است و تنبلی او در جریان بازی‌ها انتقادهای رسانه‌ها و هواداران را در پی داشت. وی برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۰۲ نیز به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و به عنوان کاپیتان نقش مهمی در تیمش داشت و به همین دلیل بسیاری از هواداران او را عامل کلیدی حذف آرژانتین در مرحله گروهی می‌دانستند.
با اینکه خوزه پکرمن او را از فهرست تیم ملی برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۰۶ خط زد اما آلفیدو باسیل، سرمربی بعدی آلبی سلسته در فوریه ۲۰۰۷ به تیم ملی بازگشت و در زمان مربیگری مارادونا نیز در تیم ملی حضور داشت. وی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ نیز در ترکیب تیم ملی قرار گرفت و مارادونا نام او را در میان ۲۳ بازیکن دعوت شده به تیم ملی برای جام‌جهانی آفریقای جنوبی اعلام کرد.
وروون ۲۶ آگوست ۲۰۱۰ خداحافظی‌اش از بازی‌های ملی را اعلام کرد. با این حال در سوپرکلاسیکو آمریکا در بازی مقابل برزیل برای آرژانتین به میدان رفت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر