جدایی دی ماریا؛ نمک روی زخم کارلتو
مخالفت رئال مادرید با افزایش حقوق دیماریا کافی بود تا او یک واقعیت را حس کند. اینکه در رئال مادرید او را نمیخواهند
شاید در اظهارنظر اخیر دیهگو سیمئونه، مربی اتلتیکومادرید که گفت آنخل دیماریا بهترین بازیکن رئال مادرید است کمی شرارت هم موج میزد اما حرفش خیلی هم بیراه نبود. سیمئونه در کنفرانس خبری بعد از بازی رفت سوپرجام اسپانیا، جایی که مردانش در خانه رئال مادرید یک - یک مساوی کردند، پس از اشاره به اتفاقاتی که در بازی رخ داد، بحث را عوض کرد و گفت: «دیماریا بهترین بازیکن رئالیها بود».
همان موقع هم میشد حدس زد که آینده دیماریا در جایی غیر از سانتیاگوبرنابئو است و چند دقیقه بعد که حرفهای سیمئونه به گوش کارلو آنچلوتی، مربی رئال مادرید رسید، او اینگونه واکنش نشان داد: «فکر میکنم که سیمئونه فراموش کرده ما در تیممان برنده توپ طلا، کریستیانو رونالدو و گرت بیل را داریم، کسی که در فینال لیسبون گل زد.» جوابی که کارلتو به سیمئونه داد فصیح، قاطع و آمیخته با ادب و احترامی فریبنده بود. در حرفهای مربی ایتالیایی کهکشانیها یک لایه اضافی از معنا وجود داشت. چیزی که داشت در پشت صحنه رخ میداد را میشد در لابلای حرفهای کارلتو دید. دو روز بعد آنچلوتی اعتراف کرد که دیماریا از او خواسته با انتقالش موافقت کنند.
کارلتویی که معمولاً چهره آرام و خونسردی دارد، این بار به شیوهای غیرمنتظره خشن صحبت میکرد و حرفهایش را در یکی دو جمله خلاصه کرد. از او پرسیدند که چرا دیماریا میخواهد برود و او گفت: «مسائل فنی». آنچلوتی کمی بعد ادامه داد: «ما او را لازم نداریم». ادعای آنچلوتی آنقدر جالب بود که صدای نیشخند در تمام اتاق کنفرانس پیچید. حالا همان بازیکن اضافی با ۶۰ میلیون پوند به منچستریونایتد پیوسته است. در واقع شیاطین سرخ دیماریا را به پرسودترین فروش تاریخ باشگاه رئال مادرید تبدیل کردند. این برای کهکشانیها خبر خوبی بود. خبر بد اما برای آنها این است که شاید خیلی زود، غیبت بال آرژانتینیشان را حس کنند حتی اگر آنچلوتی و دیگر مسوولان باشگاه چنین نظری نداشته باشند.
آنچلوتی قطعاً دلتنگ دیماریا خواهد شد و سیمئونه احتمالا این را میدانست و به همین دلیل هموطنش را بهترین بازیکن رئال توصیف کرد. بهترین بازیکن فینال لیگ قهرمانان اروپا، بازیکنی که حرکت او زمینهساز به ثمر رسیدن گل دوم رئال توسط گرت بیل شد، بازیکنی که در فینال جام حذفی اسپانیا برابر بارسلونا گل زد و پاس گل پیروزی رئال مادرید برابر بارسا در فینال جام حذفی اسپانیا در سال ۲۰۱۱ را داد، همان کسی است که کارلتو از دست داده است. او همان دونده پرسرعتی است که کارلس پویول را در الکلاسیکوی لیگ مستاصل کرد و یکی از ستونهای تیم ملی آرژانتین بود در راه رسیدن به فینال جام جهانی که در نبودش آلبی سلسته ضربه سنگینی خورد و فینال را به آلمان باخت. در یک جمله دیماریا بازیکنی است که اگر متعلق به خود رئال نبود، رئالیها تا الان خودشان را برای خریدنش به آب و آتش زده بودند.
دیماریا بهتر از مسی
فصل پیش هیچ کسی در اسپانیا بیش از دیماریا پاس گل نداد، ۲۲ پاس گل در تمامی رقابتها. طبق آمار سایت تحلیلی «اوپتا»، در چهار سال گذشته در لالیگا تنها لیونل مسی توانسته بیشتر از دیماریا پاس گل بدهد. طبق آمار این سایت، مسی با ۵۷، دیماریا با ۴۹ و مسعود اوزیل با ۴۷ به ترتیب ردههای اول تا سوم بهترین پاسورهای لالیگا در چهار سال گذشته را در اختیار دارند. برای دومین فصل متوالی، رئال مادرید بهترین پاسور خود را فروخته است، پارسال اوزیل و امسال دیماریا. دیماریا اما نه فقط در اسپانیا که در اروپا هم جزو بهترین پاسورها است. از سال ۲۰۱۱ تاکنون در پنج لیگ معتبر اروپا تنها مسی و اوزیل بیشتر از دیماریا پاس گل دادهاند و شاید با در نظرگرفتن همین آمارها است که سزار لوییز منوتی، مربی آرژانتین قهرمان جام جهانی هفته پیش گفت که دیماریا در حال حاضر حتی از لیونل مسی هم بهتر است.
دیماریا در شرایطی رئال مادرید را ترک میکند که در ۱۹۰ بازیاش برای کهکشانیها ۳۶ گل زده و ۷۲ پاس گل داده است. عملکرد خوب او در لیگ قهرمانان اروپا یکی از دلایل پایان انتظار ۱۲ ساله کهکشانیها برای رسیدن به دسیما بود، چیزی که خیلی از رئالیها از جمله هافبک دفاعی اسپانیایی آنها، ژابی آلونسو از یاد نخواهند برد: «ما هرگز زیگزاگت را در لیسبون فراموش نخواهیم کرد.»
نه فقط رئالیها که رقیبی مانند سیمئونه هم به تمجید از دیماریا میپردازد: «او از آن دسته بازیکنانی است که به قلب حریف میزند، تعادل بازی را از بین میبرد و عملکرد همتیمیهایش را هم ارتقا میدهد.» سیمئونه باور داشت چیزی که گفته، تمجیدی صادقانه بوده است.
در رئال مادرید هیچ کسی از کمک دیماریا بیبهره نبود. او مانند حلقه اتصال تمام بازیکنان تیم به یکدیگر عمل میکرد، مدافعان به هافبکها و هافبکها به مهاجمان. بازیکنانی دیگر هم با استعداد دیماریا و شاید بااستعدادتر از او هستند اما هیچ کس در ترکیب تیم تمام تواناییهای او را ندارد، حتی خامس رودریگسی که اصلاً به خاطر پر کردن جای او به رئال مادرید آمده است
اقلیمی کوچک برای دو پادشاه
ژوزه مورینیو، همان کسی که چهار سال پیش اصرارهای مکررش رئال را مجاب کرد دیماریا را با قراردادی ۳۰ میلیون یورویی از بنفیکا بخرد، باور داشت، این بازیکن آرژانتینی غیرقابل جایگزین است. آنچلوتی هم چنین نظری داشت. او عملکرد دیماریا را برای باشگاه فوقالعاده توصیف کرد. مورینیو در زمان مربیگریاش از دیماریا در سمت راست خط حمله سه نفرهاش استفاده میکرد. اگر افتی در بازی دیماریا وجود داشت تنها زمانی بود که او امتیاز بازی سرعتیاش را به خاطر توقف برای برگشتن روی پای چپ خود از دست میداد. البته این مشکل خیلی زود با تغییر پست بازی او رفع شد.
زمانی که رئال، گرت بیل را از تاتنهام خرید، این بازیکن ولزی جای دیماریا را گرفت. رونالدویی که در آن روزها سرگرم مذاکرات خود با مسوولان باشگاه برای تمدید قراردادش بود، دیماریای دودل را برای ماندن در رئال متقاعد کرد و از باشگاه هم خواست تا او را نگه دارد. شاید اگر پارسال آرسنال اوزیل را نخریده بود، دیماریا همان فصل گذشته از رئال مادرید میرفت. در حالی که بیل داشت در روزهای نخست حضورش در سانتیاگوبرنابئو برای روی فرم برگشتن تلاش و تقلا میکرد، دیماریا بازی کرد و خوب هم بازی کرد. در نهایت اما اتفاق اجتناب ناپذیر رخ داد و قلمروی سمت راست خط حمله رئال برای گنجاندن دو پادشاه کوچک بود و یکی از آنها که دیماریا بود مجبور شد برود.
نمک روی زخم کارلتو
آنچلوتی معتقد بود که رئالیها برای نگه داشتن دیماریا هر کاری که از دستشان ساخته بود انجام دادهاند اما خودش نخواسته که در برنابئو بماند. دیماریا احتمالاً با کارلتو موافق نیست و خود آنچلوتی هم شاید تمام حرفهایی که زده است را باور نداشته باشد. سیمئونه هم حتی به نظر میرسید که پی برده آنچلوتی در خصوص فروش دیماریا با مسوولان و اعضای هیات مدیره باشگاه در یک جبهه نیست. در اظهارنظر او برای بهترین دانستن دیماریا در میان بازیکنان رئال مادرید عامل محرکی وجود داشت، چیزی مانند نمک که زخم کارلتو را بیشتر میسوزاند. شاید او میدانست یا فکر میکرد میداند که آنچلوتی نمیخواهد ستاره آرژانتینیاش را از دست بدهد اما زورش به روسای باشگاه نمیرسد.
رئال به دیماریا پیشنهاد تمدید قرارداد را ارائه کرد اما او آن را رد کرد و خواست که برود. او رفت چون میخواست برود. بله اما همه چیز به این آسانی که به نظر میرسد نیست. دیماریا در منچستریونایتد حداقل به اندازه ستارههای هجومی رئال مادرید حقوق میگیرد. مخالفت رئال مادرید با افزایش حقوق دیماریا کافی بود تا او یک واقعیت را حس کند. اینکه در رئال مادرید او را نمیخواهند. منچستریها هم پیشنهادی به او دادند که نتواند رد کند. برای دو سال متوالی، رئالیها بازیکنانی را خریدند که همپست دیماریا هستند تا جای او را بگیرند. اول بیل و امسال رودریگس. شاید واضحتر از این دیگر دلیل لازم نبود تا دیماریا پی ببرد دوره حضورش در سانتیاگو برنابئو سرآمده و باید راهش را از راه کهکشانیها جدا کند.
ارسال نظر