هرگز لیورپول و کلوپ را عصبانی نکنید!

ورزش سه: سبک بازی هیچ تیمی به اندازه آرسنال مناسب نمایش های درخشان لیورپول نیست و این تئوری یک بار دیگر در استادیوم آنفیلد به اثبات رسید. بزرگ‌ترین چالش برای آرسنال بی‌نقص از مقطع ۱۰ بازی شکست‌ناپذیری آن‌ها در سپتامبر برابر لیورپول بود و در واقع آنها زمانی می توانستند روند پیشرفت خود را به صورت ملموس ثابت کنند که برابر مرسی سایدی هم نتیجه بگیرند.

از دست دادن پنج امتیاز در دو بازی آخر مقابل برایتون و وستهام نشان می دهد که قرار نیست لزوما شکست های گذشته این بار هم تکرار شود، اما پس از اینکه میزبان شروع به ارائه بازی همیشگی خود کرد، تردیدی در مورد نتیجه گیری این تیم وجود نداشت.

این برتری بزرگ را باید در کنار پیروزی های 5-0 واتفورد و منچستریونایتد ثبت کرد و این در واقع بهترین نمایش لیورپول در آنفیلد در ماه های اخیر بود. همچنین لیورپول به نوعی روند رو به رشد میکل آرتتا و تیمش در هفته های گذشته را به سخره گرفته و دوباره قدرت خود را به اثبات رساند. تیم یورگن کلوپ حالا 43 گل مقابل آرسنال در تمامی رقابت ها در سال های اخیر به ثمر رسانده است. اولین دیدار او با توپچی ها در ژانویه 2016 برمی گردد و این آمار شگفت انگیز در این پنج سال به ثبت رسیده است.

شاید اگر حتی یورگن کلوپ هر هفته هم علاقمند به نبرد تیمش مقابل آرسنال باشد هم نباید به او ایرادی گرفت، زیرا در صورت نیاز، توپچی ها بهترین حریف برای نتیجه گیری هستند. پس از اینکه چلسی با برد درخشان خود در لستر به طور موقت فاصله را هفت امتیاز رساند، کسب این پیروزی واقعا لازم بود.

ترکیب 11 نفره ابتدایی لیورپول به قدری قابل پیش بینی بود که کسی تعجب نکرد، اما حضور بازیکنانی چون کانر بردلی، کاید گوردون، تایلر مورتون و اوون بک روی نیمکت ذخیره ها تعجب بسیاری را برانگیخت و این نشانه ای از شرایط وخیم مصدومان لیورپول است. در واقع گزینه های هجومی یورگن کلوپ برای تعویض به قدری مشخص بود که شاید رابی فاولر افسانه ای که در باکس خبری حاضر بود که هوس بازگشت به زمین می کرد.

بازیکنانی چون نابی کیتا، اندی رابرتسون، جیمز میلنر، روبرتو فیرمینو، هاروی الیوت، نکو ویلیامز، جو گومز، کرتیس جونز و دیووک اوریگی غایب بودند، اما باز هم جای نگرانی وجود نداشت و بازیکنان حاضر در ترکیب نیز به اندازه کافی در ضربه زدن به حریف توانایی داشتند.

اما بازی دیشب خود به آرامی شروع شد و شاید حتی احتمال از دست دادن میزبان برای میزبان نیز وجود داشت، اما در ادامه یورگن کلوپ و میکل آرتتا با عصبانیت در کنار زمین پس از درگیری سادیو مانه و تاکهیرو تومیاسو بود با هم به مجادله پرداختند. هر دو سرمربی به دلیل رفتار تند خود با کارت زرد جریمه شدند، اما هواداران حاضر در آنفیلد انگار از این درگیری انرژی گرفتند و بازیکنان لیورپول نیز بلافاصله به شور و هیجان هواداران واکنش نشان دادند.

آرون رمزدیل اولین واکنش عالی و متوالی خود را مقابل ضربات تیاگو آلکانتارا و سادیو مانه نشان داد. با ادامه افزایش سطح دسیبل صدای هواداران در استادیوم، محمد صلاح از فاصله نزدیک ای رمزدیل را تهدید کرده و در ادامه ترنت الکساندر آرنولد دروازه بان حریف را دوباره مجبور به عکس العمل کرد.

اما لحظاتی بعد یک ارسال زیبا از مدافع راست لیورپول با ضربه سر سادیو مانه همراه شد تا میزبان با برتری راهی رختکن شود. اما لیورپول در نیمه دوم علاقه فراوان خود به پرس شدید را دوباره نشان داده و سه بار توپ را از حریف پس گرفت تا در نهایت دیگو ژوتا با استفاده از اشتباه تابارس و آرامش فوق العاده خود دروازه بان حریف را درییل کرده و برتری لیورپول را دوبرابر کرد.

در ادامه محمد صلاح که نمی خواست فرصت گلزنی برابر آرسنال را از دست بدهد در حرکتی تماشایی از خط حمله لیورپول موفق به زدن گل سوم هم شد. در دقایق پایانی تاکومی مینامینو تنها چند ثانیه بعد از ورود زمین روی ارسال زمینی الکساندر آرنولد نتیجه را 4-0 کرد. این اولین گل ملی پوش ژاپنی در آنفیلد به عنوان بازیکن لیورپول بود و این واکنش به خوبی بیانگر معنای این گل برای او بود تا اینگونه آرسنال در خانه حریف شکست سنگینی را متحمل شود.