سود سالانه واسطه قرارداد VAR؛ نه میلیارد تومان!

طرفداری: یکی از کارشناسانی که با شرکت‌های مورد تایید فیفا کار می‌کند، ادعای گزارشگر برنامه خارج از گود را تایید کرد.

پرونده ورود VAR به فوتبال ایران یکی از موضوعات داغ این روزهای فوتبال است، موضوعی که در طرفداری به صورت مفصل بارها و در سلسله پرونده های مختلف بررسی کرده ایم و حالا ادعای جدید برنامه خارج از گود و مشاور حقوقی فدراسیون را بررسی کرده ایم.

بابک کاظمی گزارشگر برنامه خارج از گود روز دوشنبه پرونده VAR در فوتبال ایران را بررسی کرد و مدعی شد شرکتی که به عنوان واسطه با فدراسیون فوتبال همکاری می کند، سالانه 9 میلیارد تومان از این تکنولوژی سود به دست می آورد.

غلامرضا رفیعی، مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال با گلایه زیادی نسبت به برنامه خارج از گود، در برنامه فوتبال برتر این موضوع را تکذیب و اعلام کرد چنین چیزی صحت ندارد.

در همین راستا یکی از کارشناسان تکنولوژی کمک داور ویدیویی که با یکی از 14 شرکت مورد تایید فیفا کار می کند گفت: سود سالانه 9 میلیارد تومان برای شرکت واسطه صحت دارد. در لیگ برتر ایران در هر فصل 240 بازی انجام می شود و شرکتی که نمایندگی این کار را برعهده می گیرد، به ازای هر بازی 50 میلیون تومان دریافت می کند، به عبارت دیگر 12 میلیارد تومان برای یک فصل. از این 12 میلیارد چیزی حدود سه میلیارد تومان هزینه دستمزد اپراتور و نیروی انسانی می شود. به هرحال علاوه بر داورانی که فدراسیون فوتبال برای اتاق var می فرستد، این کار نیاز به اپراتور، متصدی دوربین، مسئول فنی و ... هم دارد که این ها دستمزد و هزینه نقل و انتقال می خواهند.

البته پیگیری های خبرنگار طرفداری نشان می دهد این مبلغ با پورسانت واردات تجهیزات اولیه VAR به ایران متفاوت است. این کارشناس با تایید این خبر گفت: قطعا مبلغ 9 میلیارد تومان به ازای یک فصل با پورسانت اولیه واردات تجهیزات VAR به ایران متفاوت است. شرکتی که بتواند به عنوان واسطه با فدراسیون فوتبال کار کند، مبلغی بین 600 هزار تا 750 هزار یورو بابت واردات این دستگاه ها از فروشنده پورسانت دریافت می کند. این رقم متغیر است. مثلا ممکن است هزینه وارد کردن این تجهیزات 6 میلیون یورو باشد که در این صورت شرکت واسطه دست کم 600 هزار یورو می گیرد. اگر این مبلغ 7 میلیون باشد، 700 هزار یورو گیر شرکت واسطه می آید. این رقم بین 600 هزار تا 750 هزار یورو متغییر است. البته هستند شرکت هایی که چون تکنولوژی بی کیفیتی دارند، حاضرند تا 30 درصد هم برای فروش تجهیزات شان به واسطه ها پورسانت بدهند.

این کارشناس با تاکید بر این که البته این موضوع بستگی به نوع محصول هم خواهد داشت گفت: واردات تجهیزات اولیه شامل دوربین ها، کنترلرها و ... می شود و رقمی که راجع به آن صحبت کردیم بسته به شرکت طرف قرارداد است. مثلا شرکت هنگ کنگی از دوربین های حرفه ای استفاده می کند و همین موضوع باعث می شود گرفتن تجهیزات از این شرکت گران تر تمام شود. باقی شرکت ها از دوربین های کامپکت استفاده می کنند و این هزینه ها را تا حدودی کاهش می دهد. شرکت هنگ کنگی چون تجهیزاتش ناقص است، نیاز به نرم افزارهای 18 هزار یورویی تکنولوژی خط دروازه و خط آفساید، دوربین های 5 هزار یورویی تصویربرداری حرفه ای (هشت دوربین)، مبدل های حرفه ای 600 یورویی که روی هم برای هر دوربین 2 مبدل و برای هر سیستم 16 مبدل نیاز است، دارد و گران تر در می آید و طبیعی است که پورسانتش هم برای واسطه ها بالاتر باشد.

این کارشناس با اشاره به مشکلات فراوانی که شرکت های ارائه دهنده VAR در ایران دارند گفت: البته 9 میلیارد سود سالانه ای که در مورد آن صحبت کردیم خیلی هم راحت به دست نمی آید. 16 تیم فوتبال ایران در 15 ورزشگاه بازی می کنند و خیلی از ورزشگاه ها امکانات لازم برای نصب VAR را ندارند. فقط 7 الی 8 ورزشگاه این امکانات را دارند. در باقی ورزشگاه ها باید با استفاده از 4 یا 5 ون سیار، تکنولوژی کمک داور ویدیویی به شکل سیار استفاده شود که همین جابجایی ها هم هزینه بر است.