شمای فوتبالیست از ۵۰ میلیارد می‌گذرید؟
فوتبالیست‌های خوب ایرانی این روزها با پیشنهادهای پرباری از سوی تیم‌های حوزه خلیج فارس مواجه هستند.
خبرآنلاین: فصل نقل و انتقالات، فصلی دو رو برای اهالی فوتبال و هواداران است. از یک طرف ممکن است در این روزهای پر آب و تاب، شرایط به نفع یک تیم رقم بخورد و ستاره های مدنظرش یکی پس از دیگری جذب شوند و قرارداد ببندند اما این سکه روی دیگری هم دارد و آن هم جدایی ستاره هایی است که با پیشنهادهای جذاب تری رو به رو شده اند و رفتن، وسوسه شان می کند.
این روزها در فوتبال ایران بحث بر سر جدایی دو ستاره تیم های استقلال و پرسپولیس بسیار داغ است. مهدی قایدی و احمد نوراللهی دو بازیکنی که فصلی درخشان را در تیم هایشان پشت سر گذاشتند و به تیم ملی هم رسیدند و حالا در فصل نقل و انتقالات با پیشنهادات پر مایه مالی مواجه هستند. پیشنهاداتی که در صورت پذیرش آن، می توانند زندگی شان را حالاحالاها تامین کنند و همچنین از لحاظ فوتبالی گامی روی جلو بردارند و تجربه جدیدی را پشت سر بگذارند و حتی برای حضور در فوتبال اروپا آماده شوند.
همه می دانیم که عمر دوران حرفه ای فوتبالیست ها چندان طولانی نیست و یک فوتبالیست عملا پس از ۳۰ سالگی در سراشیبی پایان قرار می گیرد و دیگر قراردادهای پر زرق و برق چندانی در انتظارش نیست پس حق طبیعی هر بازیکنی است که در این شرایط غیرقابل پیش بینی اقتصادی و با توجه به نرخ بالای ارز، نگاهی تجارت مآبانه هم به فوتبال داشته باشد و به فکر تامین زندگی و خانواده اش هم باشد. فوتبالیستی که مثلا سقف درآمدش در فوتبال ایران در بهترین حالت ۱۵ میلیارد تومان است اما در خارج از کشور می تواند در یک سال به چیزی حدود ۵۰ میلیارد تومان دست پیدا کند. حالا یک سوال از منتقدین جدایی بازیکنان. اگر خودتان فوتبالیست بودید و با چنین پیشنهادهایی مواجه می شدید، چشم تان را بر همه چیز می بستید و فقط با اتکا به مرام و معرفت و غیرت پیشنهاد را رد می کردید و یا اینکه عاقلانه تصمیم می گرفتید؟
برای پاسخ به این سوال فقط کافی است به سرنوشت لئوناردو پادوانی و کریستین اریکسن نگاه کنید. بازیکنانی فوتبال شان با یک اتفاق تمام شد.
لیونل مسی، سرخیو راموس و کریستیانو رونالدو هم روزی تیم محبوب و قدیمی شان را ترک کردند پس نباید بقا و موفقیت یک تیم را به بودن یک بازیکن گره زد حتی اگر آن بازیکن بسیار هم ارزشمند باشد.بازیکنان هم زندگی خود را دارند و از زاویه ای به جز زاویه هواداران به آن می نگرند پس هر تصمیمی که گرفتند باید آن را پذیرفت و به آن احترام گذاشت و از زحمات گذشته شان تقدیر کرد.
نظر کاربران
حق همه فوتبالیست ها و ورزشكاران است كه به فکر آینده خودشان باشند. مگر باشگاه ها در قبال بازیكنان معرفت به خرج می دهند. این یك رابطه اقتصادی است كه دو طرف به فکر منافع حداکثری هستند و كاملا منطقی است.