محکومیت ... در پرونده ...؛ جای خالی را پُر کنید!

خبرگزاری تسنیم: شکست قابل پیش‌بینی باشگاه پرسپولیس در پرونده ماریو بودیمیر بهانه‌ای است برای اینکه طرح این سؤال که چرا با مسببین این فجایع برخورد نمی‌شود؟!

«محکومیت باشگاه ... در پرونده ...» این یک سؤال امتحانی نیست؛ یک پیش‌فرض است برای اخباری که از کمیته انضباطی فیفا ساطع می‌شود، یک تیتر تکراری که در آن فقط جای خالی نام باشگاه و پرونده تغییر می‌کند. یک روز استقلال و پروپئیچ، یک روز فولاد و آکاهوشی، یک روز تراکتور و اروین و فورچونه، یک بار ماشین‌سازی و شیمبا و حالا امروز پرسپولیس و بودیمیر! این تیتر اینقدر تکرار شده و اینقدر قرار است باز هم تکرار شود که می‌توان حتی تیتر خبر‌های بعدی را هم عیناً پیش‌بینی کرد، فقط کافی است موضوع را با خارجی‌هایی که اخیراً از ایران رفته‌اند مرتبط و جای خالی‌ها را پُر کنید.

مثال‌هایی که در بالا زده شد یک مشت نمونه خروار است، شاید نام بردن از همه پرونده‌ها و محکومیت‌های فوتبال ایران در یک گزارش نگنجد، ولی می‌توان گفت که میلیون‌ها یورو برای جبران خسارت پرداخت شده است یا پرداخت خواهد شد. از استراماچونی، شفر، کالدرون و برانکو گرفته تا اصلِ جنس که پرونده سنگین مارک ویلموتس است. این تازه فقط بُعد مالی ماجراست و بارها باشگاه‌های ایرانی با محرومیت‌های سنگینی نیز روبه‌رو شده‌اند.

پرسپولیس در حالی در جدیدترین رأی فیفا به پرداخت ۴۷۵ هزار یورو به علاوه پنج درصد سود سالیانه (بیش از ۱۲ میلیارد تومان) محکوم شده است که این باشگاه همین چند روز در فینال لیگ قهرمانان آسیا در آستانه قهرمانی بود. پرسپولیس از حضور در فینال بیش از دو میلیون دلار عایدی داشته، اما حالا حدود نیمی از این مبلغ را تاکنون برای پرداخت مطالبات و بسته شدن پرونده‌های بین‌المللی پرداخت کرده است و حالا باز هم باید برای تنها دو گلی که بودیمیر برای پرسپولیس به ثمر رسانده این مبلغ را پرداخت کند.

آنهم در حالی که این پاداش قابل توجه می‌توانست صرف زیرساخت‌ها و امکانات و آینده باشگاه شود، ولی حالا باید برای پرداخت بدهی و جریمه و گذشته خرج شود. پرسپولیس به تازگی پول برانکو و دستیارانش را پرداخت کرده است، ولی هنوز جریمه‌های کالدرون و استوکس و چند نفر دیگر مانده است که باید پرداخت شود.

پیش از فصل جاری لیگ برتر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال قانون عدم جذب بازیکن و مربی خارجی را تصویب کردند تا اقدامی - هرچند غیراصولی - در جهت جلوگیری از سیل محکومیت‌ها و محرومیت‌ها انجام شده باشد. با این قانون که نقد‌های زیای به آن وارد است و عده‌ای اجرای آن را پاک کردن صورتجلسه می‌دانند، اما می‌توان امیدوار بود که در سال‌های بعد تعداد شکایت‌‌های خارجی‌ها در فیفا به حداقل رسیده باشد.

در این میان اما نکته‌ای که همیشه بی نتیجه مانده است و معمولاً درباره آن سکوت می‌شود، شفاف‌سازی و برخورد با مقصران است، افرادی که در ثبت قرارداد‌ها با ارقام و شرایط عجیب نقش دارند و البته افرادی که بعضاً برای حفظ منافع و یا با بی‌تدبیری باعث شکست‌ و محکومیت سنگین در فیفا می‌شوند. نهاد‌های نظارتی به پرونده شش میلیون یورویی ویلموتس ورود کرده‌اند و اقداماتی نیز انجام شده است، ولی آیا پرونده‌های دیگر که یک طرف‌شان باشگاه‌ها هستند و باید از بیت‌المال جریمه آنها پرداخت شود، نیازی به ورود نیست؟!

استقلال و پرسپولیس هر دو زیر مجموعه وزارت ورزش هستند و با ده‌ها میلیارد تومان بدهی زیان‌ده به شمار می‌آیند. این شرایط برای باشگاهی مثل پرسپولیس که در سه سال گذشته دو بار فینال آسیا را با بیش از چهار میلیون‌ دلار پاداش تجربه کرده است هم صدق می‌کند. در این وضعیت نهاد‌های نظارتی باید یقه افرادی را که مسبب این حال و روز هستند، بگیرند تا به هواداران پاسخگو باشند. در فوتبال ایران جذب مربی و بازیکن خارجی ممنوع است، ولی تخلف در ثبت قرارداد، زد و بند احتمالی و دزدی از بیت‌المال ممنوع نیست!