همه گناهانت را می‌بخشم به‌جز موفقیت‌هایت
علیرضا فغانی که نامش از لیست داوران بین المللی ایران حذف شده بود، با فشار افکار عمومی و رسانه‌ها دوباره به لیست ایران برگشت.
خبرورزشی: علیرضا فغانی که نامش از لیست داوران بین المللی ایران حذف شده بود، با فشار افکار عمومی و رسانه‌ها دوباره به لیست ایران برگشت.
دیروز نام علیرضا فغانی دوباره به فهرست داوران بین‌المللی فوتبال ایران اضافه شد تا فشار رسانه‌ها و افکار عمومی موجب شود فدراسیون فوتبال، اشتباه وحشتناک خود را اصلاح کند.
چهار روز همه اخبار فوتبال ایران زیر سایه اتفاق بزرگ «حذف علیرضا فغانی و دو کمک او محمدرضا منصوری و محمدرضا ابوالفضلی از فهرست داوران بین‌المللی ایران» قرار گرفته بود. روزهایی که همه می‌دانستند چرا و چگونه فغانی قربانی تسویه حساب‌های شخصی شد.
علیرضا فغانی که ۱۵ ماه قبل به دلیل برخوردهای سلیقه‌ای و نبود چتر حمایتی روی سر داوران به استرالیا رفت، باز هم قربانی تصمیم‌های خاص و همین‌طور کینه‌ای شد که همواره عناصر موفق در فوتبال ما را نشانه می‌رود. این برخوردها را در مورد علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا و خیلی‌های دیگر شاهد بوده‌ایم و غریب نیست اگر بار دیگر و بارها آن را ببینیم. این بار اما پیامد چنین تصمیمی شاید منجر به حذف نام ایران از فهرست داوران قضاوت‌کننده در جام جهانی می‌شد. درست مثل همان اتفاقی که در مورد مصطفی هاشمی‌طبا افتاد و به دلیل برخوردهای سلیقه‌ای، او را از ریاست کمیته ملی المپیک برداشتند تا یکی از هشت صندلی اصلی و تأثیرگذار کمیته بین‌المللی المپیک را از دست بدهیم. صندلی تعیین‌کننده‌ای که تا صد سال بعد هم نمی‌توانیم آن را پس بگیریم.
علیرضا فغانی در فوتبال ما دشمن زیاد داشت و همه اینها به دلیل آن بود که او بالاتر از سقف پروازش پرید. فغانی ۱۲ سال قبل وارد فهرست داوران بین‌الملی شد و شش سال بعد از ورود به لیست الیت ما (۲۰۱۴) فینال لیگ قهرمانان آسیا را سوت زد. یک سال بعد (۲۰۱۵) فینال جام ملت‌های آسیا را به او دادند و همان سال، فینال جام باشگاه‌های جهان را قضاوت کرد. در سال ۲۰۱۶ فینال فوتبال المپیک ریو را به بهترین شکل ممکن داوری کرد و سال ۲۰۱۷ نیمه‌نهایی جام کنفدراسیون‌ها را با نمره عالی به پایان رساند. فغانی در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بهترین داوری‌ها را انجام داد و بهترین گزینه برای داوری فینال بود اما به دلیل آنکه پشتیبان نداشت، دیدار رده‌بندی جام جهانی را به او دادند که در آن بازی هم مانند دیدارهای دیگر جام جهانی نمره قبولی گرفت.
ضرب‌المثلی در کرواسی
برای بعضی‌ها، هضم این همه موفقیت توسط فغانی ممکن نبود. غیر از محمد فنایی که سابقه کمک‌داوری در فینال جام جهانی را در پرونده دارد، دیگر داوران ما به موفقیتی نرسیده‌اند چون حمایتی از آنها نمی‌شود. فغانی هم به قله رسید چون خدا خواست و خودش هم تلاش کرد. در کرواسی ضرب‌المثلی بسیار پرکاربرد و بامعنا دارند. ضرب‌المثلی که در فوتبال ما هم مصداق دارد: «همه گناهانت را می‌بخشم به‌جز موفقیت‌هایت را». شاید همین ضرب‌المثل بتواند تفسیر کند که چرا فغانی از فهرست داوران بین‌المللی ما حذف شد. او زیادی موفق شده بود و شاید از نظر بعضی‌ها، این گناه بسیار بزرگی است.
فغانی به فهرست داوران بین‌المللی ما برگشته اما شاید حمایت‌های لازم از او نشود. شاید دیگر نگاه مهربانانه‌ای را از سوی فدراسیون فوتبال شاهد نباشیم اما همه می‌دانیم که علیرضا فغانی فرزند این خاک است و همه او را دوست داریم. او فرزند ایران است و موفقیت‌هایش به نام ایران نوشته می‌شود؛ همان‌طور که موفقیت‌های مفاخر دیگرمان به نام ایران نوشته شد. درست مثل دو اسکاری که اصغر فرهادی برد و غرق لذتمان کرد.
علیرضا فغانی فرزند لایق سرزمین ماست که به او افتخار می‌کنیم و امیدواریم حقی که در جام جهانی ۲۰۱۸ به او داده نشد، در فینال جام جهانی ۲۰۲۲ به او برسد.
ارسال نظر