طیبی: هیچ‌وقت نگفتم کاش فوتبالیست بودم
من نمی‌خواهم فوتسال را با فوتبال مقایسه کنم. فوتبالیست‌ها هرچه می‌گیرند نوش جان‌شان، اما مسئولان باید به فوتسال هم بیشتر توجه کنند
روزنامه ایران ورزشی: من نمی‌خواهم فوتسال را با فوتبال مقایسه کنم. فوتبالیست‌ها هرچه می‌گیرند نوش جان‌شان، اما مسئولان باید به فوتسال هم بیشتر توجه کنند
شاید اگر یکی از فوتبالیست‌های ایرانی راهی باشگاهی بزرگ در حد و اندازه‌های بنفیکا می‌شد، تا ماه‌ها اخبار آن را می‌شنیدیم یا مجبورمان می‌کردند بشنویم. این طبیعت فوتبال است، بخصوص که پرطرفدارترین و محبوب‌ترین ورزش جهان به‌شمار می‌رود، اما در این بین می‌توان کمی هم به بازیکنان فوتسال پرداخت و پرافتخارترین آنها در مقطع فعلی که حسین طیبی نام دارد؛ فوتسالیستی که طی سال‌های اخیر اغلب افتخارات را به دست آورده، چند عنوان آقای گلی کسب کرده و در فینال لیگ قهرمانان اروپا هم به میدان رفته.
او همراه با علی دایی تنها بازیکنان ایرانی هستند که در فوتبال و فوتسال، افتخار حضور در فینال رقابت‌های اروپایی را به دست آورده‌اند. اینها افتخاراتی است که اگر انتقال به بنفیکا و بازی برای این تیم را هم به آن اضافه کنیم، حرف و حدیثی باقی نمی‌ماند. طیبی که در طول سالیان اخیر نشان داده علاقه‌ای به مصاحبه و حضور همیشگی در رسانه‌ها ندارد، در گفت‌و‌گو با ایران ورزشی از شرایط خود در پرتغال گفت و اینکه باشگاه بنفیکا تا چد حد می‌تواند او را به اهدافش برساند. طیبی البته از تیم ملی هم گفت، بخصوص از انتظارش بابت اینکه بیشتر به فوتسال توجه و شأن بازیکنان حفظ شود.
نمی‌دانم چرا هرچه جست‌و‌جو می‌کنم صحبتی از تو درباره حضور در بنفیکا و لیگ فوتسال پرتغال نمی‌بینم. اینکه چطور شد از غیرت جدا شدی و پیراهن بنفیکا را پوشیدی. خودت در این باره توضیح می‌دهی تا بدانیم دلایلت برای انتقال به پرتغال چه بود؟
واقعیت این است که من علاقه‌ای به انجام مصاحبه‌های پرشمار ندارم و دوست دارم تمرکز کنم تا در زمین بهترین بازی‌ها را به نمایش بگذارم. من تجربه بازی در روسیه را داشتم و چند فصل هم برای غیرت در لیگ قزاقستان به میدان رفتم. چهار سال عضو باشگاه بزرگ غیرت بودم و همراه این تیم توانستم در فینال لیگ قهرمانان اروپا هم حاضر شوم. شرایط در آنجا خوب بود و هیچ مشکلی هم نداشتم. مسئولان باشگاه غیرت هم دوست داشتند در تیم‌شان بمانم اما من به‌دنبال چالش بودم و دوست داشتم فضای جدیدی را تجربه کنم.
می‌خواستم از نظر فنی، بازی در لیگ دیگری را به تجربیات قبلی‌ام اضافه کنم. پیشنهاد بنفیکا به دستم رسید و دیدم شرایط این باشگاه برای انتقال من خوب است، بنابراین مذاکره کردم و از یک تیم بزرگ به تیم بزرگ دیگری رفتم. الان خیلی خوشحالم و در این مدت یک ماه و نیم توانسته‌ام خودم را با شرایط وفق بدهم و جایگاهم را در ترکیب تیم به دست بیاورم.
الان که فصل نقل‌و‌انتقالات تمام شده و تو هم مدت‌هاست پیراهن غیرت را پوشیده‌ای، به ما می‌گویی از چه باشگاه‌ها و کدام لیگ‌ها پیشنهاد بازی دریافت کردی؟
به بنفیکا آمده‌ام و زیاد خوب نیست درباره سایر پیشنهادهایم حرف بزنم و اسم باشگاه‌ها را بگویم. از اسپانیا، ایتالیا، روسیه و چند لیگ آسیایی پیشنهاد بازی به دستم رسید اما بنفیکا را به همه آنها ترجیح دادم. دوست نداشتم در آسیا بازی کنم و از طرفی می‌خواستم به حضورم در اروپا ادامه بدهم. همیشه با برخی بزرگان مشورت می‌کنم و این‌بار هم چنین کاری را انجام دادم و همه آنها معتقد بودند انتخاب بنفیکا به صلاح من است. نظر همه روی بنفیکا مثبت بود به همین دلیل حضور در لیگ پرتغال را انتخاب کردم.
در اروپا باشگاه‌داری با ایران کلی تفاوت دارد. اینجا و در قریب به اتفاق شهرها، باشگاه فقط به یک تیم فوتبال خلاصه می‌شود اما در اروپا اینچنین نیست. باشگاهی چون بنفیکا که قدمت فراوانی در رقابت‌های داخلی و اروپایی دارد، آیا به تیم فوتسالش به اندازه فوتبال بها می‌دهد؟
بنفیکا باشگاهی بزرگ و حرفه‌ای است که در اروپا افتخارات بسیاری کسب کرده. جدا از تیم فوتبال، بنفیکا در فوتسال هم یکی از قدرت‌های قاره محسوب می‌شود و همیشه طوری تدارک می‌بیند که به مراحل بالاتر برسد. در پرتغال عنوان قهرمانی لیگ فوتسال همیشه بین بنفیکا و اسپورتینگ‌لیسبون تقسیم می‌شود، ضمن اینکه تیم ما در اروپا هم مدعی است. اینها را گفتم تا بدانید برای مسئولان باشگاه، تیم فوتسال هم از اهمیت بالایی برخوردار است.
حتماً حضور بنفیکا در لیگ قهرمانان اروپا هم در انتقال تو به لیگ پرتغال نقش داشته.
صددرصد، اما من فصل قبل حضور در فینال لیگ قهرمانان را هم تجربه کرده‌ام. وقتی به غیرت رفتم یکی از اهدافم همین موضوع بود. این اتفاق بزرگی بود که فصل قبل طعمش را چشیدم و البته خیلی به من کمک کرد. بنفیکا هم این فصل مدعی است و امیدوارم بتوانم همراه این تیم هم در لیگ قهرمانان اروپا بدرخشم.
با کشور پرتغال و شهر لیسبون خو گرفته‌ای؟
پرتغال کشوری خوب با مردمانی میهمان‌نواز است. اینجا مردم خیلی مهربان هستند و شبیه خودمان عاشق میهمان، ضمن اینکه بشدت علاقه‌مند به فوتسال هستند، بخصوص در لیسبون و بنفیکا که طرفدار فوتسال زیاد داریم.
پس ممنوعیت حضور تماشاگران به‌دلیل شیوع ویروس کرونا به ضرر شما تمام شده است.
دوست دارم به سال قبل برگردید و یکی از بازی‌های بنفیکا و اسپورتینگ را ببینید. بازی این دو تیم دربی است و تماشاگران زیادی دارد، چون هر دو باشگاه بزرگ هستند و قاعدتاً در فوتسال هم طرفداران بسیاری دارند. البته حیف شد در این مقطع تماشاگران خود را کنارمان نداریم و بدون حضور آنها باید بازی کنیم.
در بازی‌های اخیر بنفیکا چند گل به ثمر رسانده‌ای و آیا یکی از مدعیان کسب عنوان آقای گلی هستی؟ آیا می‌توانی به این هدف برسی؟
من حدود دو ماه دیرتر از سایر بازیکنان به تمرینات رسیدم به همین دلیل به زمان نیاز داشتم تا با بقیه هماهنگ شوم. الان حدود یک ماه و نیم است در خدمت تیم هستم و باور کنید اینکه در کورس آقای گلی باشم یا نه، برای من زیاد مهم نیست. من بارها عنوان آقای گلی را در ایران و آسیا کسب کرده‌ام اما همه می‌دانند ابتدا دوست دارم به تیمم کمک کنم و بعد اگر شرایط مهیا بود آقای گل بشوم. دوست ندارم از الان بگویم به‌دنبال کفش طلا هستم، اما بعد از موفقیت بنفیکا این هم از اهداف من است.
برخورد مسئولان بنفیکا با تو چطور بود؟ آیا آنطور که انتظار داشتی از تو استقبال کردند؟
مراحل ورود من به باشگاه بنفیکا خیلی محترمانه طی شد و مسئولان حتی برای من مراسم معارفه گرفتند. فکر نمی‌کنم تاکنون برای فوتسالیستی این مراسم را گرفته باشند. حتی سفیر محترم ایران در پرتغال را دعوت کردند و برایم سنگ‌تمام گذاشتند. این احترامی که آنها به من گذاشتند وظیفه مرا سنگین‌تر کرد. پیام‌های مثبتی هم از هواداران گرفتم و امیدوارم بتوانم محبت آنها را جبران کنم.
هدف کوتاه‌مدت تو در بنفیکا چیست؟
من تازه وارد تیم شده‌ام و سعی می‌کنم در ترکیب جا بیفتم. این هدف اول من است.
با حضور علی علیپور و شهریار مغانلو، جمع فوتبالیست‌های ایرانی در پرتغال جمع است. آیا تو با آنها ارتباطی داری؟
من با مهدی طارمی و علی علیپور در ارتباط هستم و عملکرد بقیه را هم از راه دور رصد می‌کنم اما متأسفانه هیچ‌یک از آنها لیسبون نیستند و نمی‌توانم با آنها ارتباط نزدیک‌تری داشته باشم. مهدی در پورتو است و علیپور و امیر عابدزاده هم در مدیرا حضور دارند. خیلی خوب می‌شد اگر آنها لیسبون بودند که البته این اتفاق رخ نداد.
گفتی با مهدی طارمی ارتباط داری. او یکی از بهترین بازیکنان لیگ پرتغال در فصل قبل بود و حتی عنوان آقای گلی را به دست آورد. فکر می‌کنی چرا این فصل کمتر مورد استفاده قرار گرفته است؟ آیا بحثی در رسانه‌های پرتغال پیرامون این موضوع وجود دارد؟
مهدی طارمی فوتبالیست درجه یکی است که توانایی‌های بسیاری دارد. اتفاقاً چندتا از بازیکنان تیم ما هم او را می‌شناسند و از من می‌پرسند چرا کمتر بازی می‌کند. مهدی به‌تازگی راهی پورتو شده و وقتی شما به تیم جدیدی بروی نیاز به زمان داری تا جا بیفتی. مطمئنم او صددرصد جایگاه خود را به دست می‌آورد و بهترین بازی‌ها را به نمایش می‌گذارد.
تو یکی از بازیکنان مهم تیم ملی فوتسال ایران هم هستی. شرایط در این تیم چگونه است و آیا می‌توان به آینده امیدوار بود؟
بحث کرونا همه برنامه‌ها را نگه داشته و به حالت تعلیق درآورده. البته تیم ملی ما بازی‌های جام ملت‌های آسیا و سپس جام‌جهانی را پیش رو دارد و شرایط واقعاً حساس است. باید بهترین آمادگی را داشته باشیم، چون رقابت‌های پیش رو مهم است. درست است کرونا دست و پای همه را بسته اما این صحبتی که می‌خواهم انجام بدهم ارتباطی به این ویروس ندارد. متأسفانه مسئولان توجهی به فوتسال نمی‌کنند و شک نکنید اگر کرونا هم نبود، اردوی مناسبی را برگزار نمی‌کردند. خیلی امیدوارم نگاه آنها به فوتسال ویژه باشد. البته می‌دانم آقای پرهیزگار تلاش می‌کند اما شخص او تنها کافی نیست. باید مسئولان فدراسیون فوتبال هم به فکر تیم ملی فوتسال باشند.
از کم‌توجهی گفتی. این اتفاقی است که برای ستاره‌های فوتسال هم رخ می‌دهد. تو چند ماه قبل راهی بنفیکا شدی اما اخبار حضور تو به چند خبر کوتاه خلاصه شد. این موضوع حسین طیبی را که در فینال لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفته، ناراحت نمی‌کند؟
این اتفاقی است که در کشور ما از قدیم رایج بوده و من هم از این موضوع خرده‌ای نمی‌گیرم. به‌دنبال اهداف خودم هستم و علاقه‌ای هم ندارم ببینم چقدر به انتقال من می‌پردازند و آیا به آن توجه می‌شود یا نه؟ دوست دارم برای کشورم و خودم افتخار کسب کنم و اینکه بی‌توجهی‌ها از کجا نشأت می‌گیرد را نمی‌دانم. ما در فوتسال عنوان سوم جهان را به دست آوردیم، آیا افتخاری بزرگتر از این نصیب تیم ملی شده؟ قطعاً نه، اما به بازیکنان توجهی نکردند و حتی پاداش‌های‌شان را هم ندادند. بچه‌های فوتسال حجب‌و‌حیا دارند و حرفی در این مورد نمی‌زنند اما واقعاً چنین برخوردهایی در شأن آنها نیست. ما پاداش‌مان را از مردم گرفتیم اما این رسم برخورد با بازیکنان تیم ملی فوتسال نیست.
این ماجرای پاداش‌های فوتسال هم در نوع خود معضلی است.
واقعاً. من نمی‌خواهم فوتسال را با فوتبال مقایسه کنم. فوتبالیست‌ها هرچه می‌گیرند نوش جان‌شان، اما مسئولان باید به فوتسال هم بیشتر توجه کنند. ما بازیکنان هم چیز زیادی نمی‌خواهیم، فقط دوست داریم شأن ما حفظ شود و نگاه‌ها به ما تغییر کند.
رقم قرارداد تو را می‌توان با بازیکنان فوتبال مقایسه کرد؟
بحث مبلغ قرارداد را که اصلاً با فوتبالیست‌ها مقایسه نکنید. فوتبال ورزش اول جهان است اما در کل من از قراردادم با بنفیکا راضی هستم.
تاکنون شده با خودت بگویی کاش فوتبالیست می‌شدی و بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفتی؟
من فوتبال را دوست دارم اما مسیر زندگی من اینطور رقم خورد و از این شرایط خیلی هم راضی هستم. هیچ‌وقت هم نگفتم کاش فوتبالیست می‌شدم، چون از انتخاب فوتسال و حضور در این رشته واقعاً رضایت دارم. در این مدت شیرینی‌ها و تلخی‌های بسیاری هم تجربه کردم اما با فوتسال زندگی می‌کنم و اعتقاد دارم مسیر درستی را انتخاب کرده‌ام.
بعد از بنفیکا به حضور در چه تیمی فکر می‌کنی؟
من دو فصل با بنفیکا قرارداد دارم. در فوتسال چهار پنج باشگاه بزرگ وجود دارد که در دو سه‌تا از آنها بازی کرده‌ام. باید ببینم در آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.
ارسال نظر