نمادهای پرسپولیس برانکو و جدایی؛ وداع با ژنرال‌ها
جدایی شجاع خلیل‌زاده از پرسپولیس، به یکی دیگر از نمادهای دوران حضور برانکو در فوتبال ایران پایان داده است.
روزنامه توسعه ایرانی: جدایی شجاع خلیل‌زاده از پرسپولیس، به یکی دیگر از نمادهای دوران حضور برانکو در فوتبال ایران پایان داده است. این مدافع با نظر مستقیم مربی کروات و اصرار ویژه او جذب شد و در این چند فصل، یکی از بهترین‌های پرسپولیس به شمار می‌رفت. حجم تغییرات قرمزها این اواخر سرعت زیادی به خودش گرفته است. از فهرست ۱۸ نفره تیم برای فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۸، حالا ۹ بازیکن تیم را ترک کرده‌اند و وضعیت چند ستاره دیگر هنوز کمی مبهم به نظر می‌رسد. جدایی شجاع، تا حدودی به معنای پایان یک دوران در باشگاه است. او یکی دیگر از ژنرال‌های برانکو به شمار می‌رود که در این چند فصل از پرسپولیس جدا شده‌اند.
مهدی طارمی
این علی دایی بود که مهدی طارمی را جذب کرد و این حمید درخشان بود که فرصت خوبی برای بازی کردن در اختیار این ستاره قرار داد اما بدون هیچ شک و تردیدی، اوج شکوفایی مهدی در دوران حضور برانکو رقم خورد. طارمی زیر نظر پروفسور، به یک فوتبالیست کامل تبدیل شد و توانست کفش طلای فوتبال ایران را از آن خودش کند. او حالا یکی از مهم‌ترین چهره‌های فوتبال ایران است و در بهترین تیم فوتبال پرتغال توپ می‌زند. طارمی یکی از کلیدی‌ترین ستاره‌های تیم برانکو به شمار می‌رفت. بازیکنی که در میانه راه لیگ هفدهم، از این باشگاه جدا شد و پیراهن الغرافه قطر را بر تن کرد. هرگز نمی‌توان نقش این فوتبالیست را در موفقیت‌های تیم برانکو نادیده گرفت. او یکی از سمبل‌های پرسپولیس برانکو بود. ستاره‌ای که همیشه برای یک فرار بلند، آماده به نظر می‌رسید.
علی علیپور
وقتی از مهدی طارمی حرف می‌زنیم، نمی‌توانیم زوج او در خط حمله پرسپولیس را نیز نادیده بگیریم. علی علیپور هم قبل از ورود برانکو به پرسپولیس پیوسته بود اما زیر نظر این مربی، پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشت. علی برای مدتی در پرسپولیس نیمکت‌نشین بود اما در این باشگاه به یک شریک ایده‌آل برای مهدی طارمی تبدیل شد و پس از جدایی مرد شماره ۹ نیز، توانست مهاجم اول سرخپوشان لقب بگیرد. موفقیت علیپور در پر کردن جای خالی طارمی، انکارنشدنی به نظر می‌رسید. شاید کیفیت او هرگز به استانداردهای مهدی نرسید اما علیپور در مجموع گل‌های بیشتری برای پرسپولیس به ثمر رساند و تبدیل به یکی از موفق‌ترین مهاجمان تاریخ باشگاه شد. او نه فقط تا پایان دوران برانکو، بلکه تا یک فصل بعد از این مربی هم در پرسپولیس ماند و سرانجام با پایان مهلت قراردادش به ماریتیمو در لیگ پرتغال پیوست.
علیرضا بیرانوند
خرید او قبل از شروع لیگ شانزدهم، چیزهای زیادی را در باشگاه پرسپولیس تغییر داد. این تیم پس از مدت‌ها صاحب یک گلر مطمئن و درخشان شد و به کمک سیوهای او، به موفقیت‌های بزرگی رسید. علیرضا مشکلات همیشگی خط دروازه در پرسپولیس را حل کرد و در چهار فصل متوالی با این تیم قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد. او با چند واکنش تماشایی، سهم زیادی در فینالیست شدن تیم برانکو در لیگ قهرمانان داشت. رفتن به اروپا همیشه یکی از اهداف بزرگ بیرو به شمار می‌رفت و او سرانجام با رفتن به لیگ بلژیک، به این هدف مهم دست پیدا کرد.
رامین رضاییان
تصور پرسپولیس شورانگیز و جذاب لیگ پانزدهم بدون یاد کردن از نمایش‌های بی‌نقص رامین رضاییان، غیرمنصفانه به نظر می‌رسد. او در نقش یک مدافع راست، برای قرمزها همه کار می‌کرد و همیشه در حمله دیده می‌شد. رابطه پروفسور با رامین، همیشه خوب پیش نرفت و این بازیکن سرانجام با تصمیم سرمربی کروات، از باشگاه کنار گذاشته شد. با این حال رابطه خوب او با هواداران پرسپولیس، هنوز هم هیچ تغییری نکرده است. رامین یکی از بااستعدادترین مهره‌های فوتبال ایران به شمار می‌رود و طعم حضور در جام جهانی به عنوان یک مهره فیکس را نیز چشیده است. او این روزها در باشگاه الدحیل قطر توپ می‌زند و خیلی زود توانسته جای ثابتی برای خودش در ترکیب این تیم به دست بیاورد. نکته جالب اینجاست که رضاییان در این تیم دیگر به عنوان مدافع راست به میدان نمی‌رود و در سمت راست خط هافبک توپ می‌زند.
محسن مسلمان
برانکو ایوانکوویچ روی کیفیت هیچ ستاره‌ای به اندازه محسن مسلمان تاثیر نداشته است. محسن در شرایطی به پرسپولیس اضافه شد که عملا یک فوتبالیست تمام شده بود. حواشی مربوط به گذشته، امیدواری‌های آینده دوران فوتبال او را بلعیده بودند و شرایط این بازیکن، به شدت نگران‌کننده به نظر می‌رسید. او در شروع لیگ پانزدهم، نیمکت‌نشین مطلق باشگاه بود و اصلا فرصتی برای بازی به دست نمی‌آورد اما به مرور زمان، مرد کروات محسن را در شرایط مسابقه قرار داد و انگیزه بازگشت به روزهای خوب را در این ستاره ایجاد کرد. زیر نظر این مربی، مسلمان حتی از بهترین روزهای دوران گذشته‌اش هم بهتر شد. او حالا بهترین پاسور فوتبال ایران بود و بازی‌اش دائما مورد ستایش هواداران فوتبال قرار می‌گرفت. محسن برای چند فصل، فوتبال بی‌نظیری بازی کرد و روی سکوهای پرسپولیس نیز بی‌نهایت محبوب شد اما در نهایت تصمیم گرفت دوباره به سراغ همان حواشی قدیمی برود. موضوعی که در نهایت برانکو را برای کنار گذاشتن مسلمان از تیمش ترغیب کرد.
ربیع‌خواه مدت زیادی در پست غیرتخصصی دفاع چپ برای پرسپولیس بازی کرد و سپس به میانه زمین منتقل شد. اینکه او ۸۷ بازی برای پرسپولیس برانکو انجام داده، اصلا تصادفی به نظر نمی‌رسد. ربیع‌خواه هم قبل از شروع لیگ بیستم، ناچار به ترک پرسپولیس شد
صادق محرمی
جذب صادق محرمی درست همزمان با زمزمه‌های جدایی رامین رضاییان اتفاق افتاد. رامین البته پس از حضور در ریزه‌اسپور، دوباره به پرسپولیس برگشت و تا اواخر فصل در این باشگاه حضور داشت اما پس از دومین جدایی او، صادق پای ثابت دیدارهای پرسپولیس در سمت راست خط دفاعی بود. محرمی فراتر از یک استعداد ظاهر شد و خیلی زود، راهش را در باشگاه پیدا کرد. برانکو هم علاقه زیادی به بازی او داشت و در مجموع همه چیز دست به دست هم دادند تا این بازیکن با سرعت زیادی پیشرفت کند و اولین پیشنهادهای خارجی‌اش را هم به دست بیاورد. محرمی عجله زیادی برای رفتن به اروپا داشت و به اولین پیشنهاد از لیگ کرواسی، پاسخ مثبت داد. جالب اینکه تقریبا قبل از شروع هر فصل، شایعاتی در مورد بازگشت این بازیکن به جمع قرمزها به گوش می‌‌رسند اما این شایعه‌ها به حقیقت تبدیل نمی‌شوند.
طارمی یکی از کلیدی‌ترین ستاره‌های تیم برانکو به شمار می‌رفت. بازیکنی که در میانه راه لیگ هفدهم، از این باشگاه جدا شد و پیراهن الغرافه قطر را بر تن کرد. هرگز نمی‌توان نقش این فوتبالیست را در موفقیت‌های تیم برانکو نادیده گرفت
حسین ماهینی
حسین ماهینی، هفتمین بازیکن پرکار در دوران حضور برانکو در پرسپولیس بود و در این مدت، بیش از ۸۰ بازی برای این مربی انجام داد. شاید اگر آن مصدومیت طولانی در فصل منتهی به فینالیست شدن در آسیا نبود، تعداد بازی‌های ماهینی برای این مربی از عدد ۱۰۰ هم عبور می‌کرد. ایوانکوویچ علاقه زیادی به فوتبالیست‌های بی‌حاشیه داشت و ماهینی درست یکی از همین فوتبالیست‌ها بود. بازیکنی که بدون سروصدا کارش را انجام می‌داد و اگرچه در فاز حمله یک فوتبالیست عالی نبود اما وظایف دفاعی‌اش را به خوبی پشت سر می‌گذاشت. ماهینی برای یک نیمفصل بعد از برانکو هم در پرسپولیس ماند و حتی با بازوبند کاپیتانی باشگاه نیز به میدان رفت اما سرانجام قرمزها تصمیم گرفتند این بازیکن باتجربه را در فهرست مازاد قرار بدهند و با او خداحافظی کنند.
محسن ربیع‌خواه
سلیقه مربیگری یا پازل تاکتیکی، اسمش را هرچه بگذارید، باید اعتراف کرد که محسن ربیع‌خواه دقیقا ویژگی‌های مورد علاقه برانکو ایوانکوویچ را به پرسپولیس اضافه کرد. او در بهترین حالت، چیزی فراتر از یک فوتبالیست معمولی نبود اما مرد کروات، واقعا به سبک بازی محسن علاقه داشت و او را یک بازیکن بسیار مفید برای تیمش می‌دانست. ربیع‌خواه مدت زیادی در پست غیرتخصصی دفاع چپ برای پرسپولیس بازی کرد و سپس به میانه زمین منتقل شد. اینکه او ۸۷ بازی برای پرسپولیس برانکو انجام داده، اصلا تصادفی به نظر نمی‌رسد. ربیع‌خواه هم قبل از شروع لیگ بیستم، ناچار به ترک پرسپولیس شد.
فرشاد احمدزاده
دومین پسر برانکو در پرسپولیس، فرشاد احمدزاده بود. بازیکنی که پیراهن شماره ۱۰ باشگاه را تحویل گرفت و با سرعت بسیار خوبی، پیشرفت کرد. فرشاد به خاطر تکنیک بالا و قابلیت دریبل زدن مهره‌های حریف، به شدت به کار پرسپولیس می‌آمد. او همیشه اعتماد و علاقه برانکو را در بازی‌اش احساس می‌کرد اما در بدترین زمان ممکن از جمع قرمزها جدا شد و در دوران برانکو، دیگر به این تیم برنگشت. او پس از یک حضور کاملا ناموفق در لیگ لهستان، دوباره به پرسپولیس برگشت تا برای تیم کالدرون بازی کند اما این بازگشت برای این ستاره اصلا خوشایند به نظر نمی‌رسید.
نظر کاربران
اشکالی نداره فدای سر شجاع اصلا حقش بود که بره به تیم های بالاتر