بزرگانی از چهار گوشه دنیا در جشنواره موسیقی فجر
شاید اگر در سال های ۶۴ تا ۶۹ صحبتی از حضور گروه های بین المللی به میان می آمد، همه انگشت به دهان و حیرت زده به شما نگاه و این امر را غیرممکن تلقی می کردند. اما درست از سال ۱۳۷۰ بود که جشنواره تازه نفس موسیقی فجر در هفتمین دوره از آغاز خود میزبان نخستین گروه بین المللی شد.
اعتبار جشنواره
حمیدرضا نوربخش؛ رییس جشنواره سی و سوم پیش از آغاز این جشنواره در نشست خبری درباره حضور گروه های بین المللی گفته بود؛ باید بخش بین الملل را جدی تر بگیریم. اگر بخواهیم این جشنواره در ردیف جشنواره های جهانی قرار گیرد باید بخش بین الملل قدرتمندی داشته باشد. به همین علت با آژانس هایی که در این عرصه کار می کنند، ارتباط گرفته ایم. امسال تماس های زیادی از سوی این آژانس ها داشتیم که به معرفی هنرمندانی می پرداختند که علاقه مند به حضور در جشنواره موسیقی فجر بودند. ما در بخش بین الملل هم معرفی موسیقی ملل و هم تنوع را لحاظ کرده ایم. امسال رویکردِ تکیه بر ایران فرهنگی را داریم.
هند؛ شهید پرویزخان
شهید پرویزخان که شش نسل قبل از او سیتارنواز بوده اند و گویا این هنرمند نیز راه گذشتگان خود را ادامه داده، یکی از برجسته ترین هنرمندان نه تنها در کشورش بلکه در دنیاست. یکی از دلایل موفقیت و رشد او خانواده اش بودند که از همان ابتدای کودکی او را با هنر عجیب کردند. پدر و پدربزرگش که به او موسیقی یاد دادند و عمویش که از برجسته ترین آهنگسازان بالیوود به شمار می رود نیز به او موسیقی را به صورت ریتم یاد داد.
ترکیه؛ ارکان اوگر
در سال هایی که کشور ترکیه به رونق و پیشرفت نرسیده بود، پسربچه ای با نام ارکان در کافه های این کوچه ها که طول و عرض زیادی هم نداشت نوازندگی می کرد و روزگار می گذراند. آن زمان هیچ کس حتی فکرش را هم نمی کرد که روزی قرار است نام این پسربچه در تمام جهان شنیده شود. شروع کار از انتشار یک تک آهنگ برای یک فیلم زده شد و بعد از آن ارکان پله های موفقیت را یک به یک پشت سر گذاشت. سبک کاری او موسیقی اصیل و سنتی کشورش است که با تبحر خاصی کمی هم به سوی بداهه می رود.
فرانسه؛ مانو کچه
تاریخ موسیقی جز (جاز) چنان با فرهنگ آمریکا سرشته شده که بسیاری دهه ۱۹۲۰ را عصر جاز نامیدند و بسیاری هم این نوع موسیقی را نمادی از فردگرایی و هویت جامعه آمریکایی می دانستند. موسیقی جاز که با زندگی سیاه پوستان آمریکایی اخت شد و رنگ و لعاب گرفت، نسل به نسل منتقل شد تا به «مانو کچه» رسید. مانو کچه درام می نوازد و سبک موسیقی جاز را پی می گیرد. او آنقدر در کارش قدرت و ظرافت دارد که خیلی از تهیه کنندگان موسیقی به دنبال همکاری با او هستند.
این هنرمند تاکنون شش آلبوم منتشر کرده و تمامی آثارش جزو پرفروش ترین ها بوده اند. مشخص اصلی موسیقی او ادراک در خلق درونمایه های دقیق، گیرا و پرقدرت است که حسابی مو به تن سیخ می کند. او تا امروز همکاری زیادی با هنرمندان مطرح داشته و در سال های جاری قرار است ترکیبی جدید از سه نوازی را با دو تن دیگر از بهترین موزیسین ها پی بگیرد. گواه نبوغ او این است که هر دو جنبه هویت موسیقایی اش به عنوان نوازنده ای بی نظیر و افسونگر صدا و آهنگساز و رهبر گروه مکمل یکدیگر است. او قرار است پنجشنبه ۲۸ دی ماه در تالار وحدت روی صحنه برود.
افغانستان؛ همایون سخی
همایون سخی متولد 1976 در شهر کابل است. ساز «رباب» می زند و حسابی بر نوازندگی اش تسلط دارد. خانواده او نیز هر یک به هنری مشغول بوده و از سطح فرهنگی بالایی برخوردارند. او یادگیری ساز را پیش پدرش که او نیز جزو نوازندگان مشهور دنیاست، آغاز کرده است. همایون سخی نخست با یک مهاجرت اجباری راهی پاکستان شد و چون در آنجا مانند شهر خودش آن طور که باید، امکانات موجود نبود دوباره بار سفر بست و همراه با خانواده اش راهی آمریکا شد.
ارسال نظر