بهترین انیمیشنهای کوتاه تاریخ (۲)
در یک مدرسهی ابتدایی، جعبهای وجود دارد که حاوی اشیاء گمشدهی دانشآموزان است. درون این جعبه، موجودی عجیب و هیولامانند زندگی میکند که هنوز هیچ کس آن را از نزدیک ندیده است؛ البته هیچ کس، به غیر از بچه قُلدر مدرسه یعنی «جِی.جِی.» (J.J.).
- نام اصلی: LOU
- کشور تولیدکننده: آمریکا
- شرکت تولیدکننده: پیکسار انیمیشن استودیوز (Pixar Animation Studios)
- کارگردان: دِیو مالینز (Dave Mullins)
- سال تولید: ۲۰۱۷ میلادی
- مدت زمان: ۷ دقیقه
- ژانر: کمدی
جوایز و افتخارات
- نامزد کسب جایزه از «جشنوارهی بینالمللی فیلم سان فرانسیسکو» (San Francisco International Film Festival) در بخش «بهترین اثر خانوادگی» / سال 2017 میلادی
- نامزد کسب جایزه از «جشنوارهی فیلم اِساِکساِسدبلیو» (SXSW Film Festival) در بخش «بهترین انیمیشن کوتاه» / سال ۲۰۱۷ میلادی
دربارهی اثر
تازهترین انیمیشن کوتاه ساخت شرکت «پیکسار»، باز هم نگاههای مثبت را به سمت خود جلب کرده است. «لو» انیمیشنی است که همزمان با اکران انیمیشن سینمایی «ماشینها 3» (Cars 3) منتشر گردید و توانست تحسین بسیاری از مخاطبان و منتقدان را متوجه خود سازد.
همان طور که احتمالاً در بخش «خلاصه داستان» ملاحظه فرمودید، شخصیت محوری انیمیشن، موجودی هیولامانند به نام «لو» (LOU) است. بهتر است ابتدا از نام این شخصیت آغاز کنیم. در سرتاسر دنیا، در بسیاری از اماکن عمومی، بخشها و مکانهایی تدارک دیده شده است که افراد، در صورت پیدا کردن شِیئی که صاحب آن مشخص نیست، آن را در این مکانهای خاص قرار میدهند. در ایران، ما این بخشها را تحت نام «بخش اشیاء گمشده» میشناسیم و در کشورهای انگلیسی زبان، آنها را با نام «گمشده و پیدا شده» (Lost and Found) میشناسند. حال، نکتهای که در انیمیشن پیکسار، مورد توجه قرار گرفته ، بازی کلامی با همان عبارت انگلیسیِ عنوان است؛ حروف «L»، «O» و «U» پشتِ سرِ هم قرار گرفتهاند تا نام هیولای داستان تعیین شود. اگر میخواهید بهتر متوجه منظور ما شوید، در هنگام تماشای انیمیشن، به نوشتهی روی جعبهی اشیای گمشده توجه کنید.
«لو» برخلاف هیولاهای کلاسیک دنیای سینما، اصلاً موجودی ترسناک و رُعبآور نیست. اتفاقاً کاملاً برعکس، او موجودی دلرحم و مهربان است که بچهها را بسیار دوست دارد و علاقه دارد آنها را خوشحال ببیند. همواره، پس از اتمام زنگ تفریح، لو به طور مخفیانه در حیاط مدرسه گشت میزند و اشیای گمشدهی کودکان را جمعآوری کرده و درون جعبهی مخصوص میریزد تا با فرا رسیدن زنگ تفریح بعدی، بچهها بتوانند وسایل خود را پیدا کنند.
گرهِ داستان از آنجا شکل میگیرد که سر و کلهی یک پسربچهی قُلدر و زورگو به نام «جِیجِی» پیدا میشود. جیجی وسایل سایر بچهها را با زور و فریب تصاحب میکند و آنها را درون کولهپشتی کوچک خود میریزد. این مسئله از چشم لو پنهان نمیماند و او تصمیم میگیرد به جیجی درسی خوب یاد دهد.
طراحی شخصیتِ لو بسیار بدیع و خلاقانه است. هر یک از وسایل و اشیای کودکان، تشکیل دهندهی بخشی از اندام لو هستند؛ مثلاً چشمانش، متشکل از دو عدد توپ بیسبال است. نکتهی قابل توجهِ دیگر در مورد این شخصیت، توانایی او در زمینهی تغییر شکل است؛ در سکانس مهیج تعقیب و گریز و درگیری جیجی با لو، این مسئله به جالبترین نحو ممکن به تصویر کشیده شده است.
با تمام این تفاسیر، جزییات گرافیکی و خلاقیتهای تصویری را نمیتوان تنها برگ برندهی انیمیشن «لو» محسوب کرد. پردازش لطیف، روانشناسانه و جذاب عناصر داستانی، دیگر عامل موفقیت این انیمیشن است. توجه به پسزمینهی شخصیتی کاراکتری همچون «جیجی» که مشخص میکند چرا این شخصیت دارای رفتارهای ناپسند است، در کنارِ بر انگیختنِ حس عاطفه و شفقت مخاطبان در صحنهی پایانیِ اثر، از دیگر برگهای زرین انیمیشن لو به شمار میآید.
ارسال نظر