جاه طلبی ناگهانی رامبد در برج میلاد
رامبد جوان فینال «خنداننده شو» را به جای استودیو «خندوانه» در سالن همایش های برج میلاد برگزار کرد تا این گونه عظمت مسابقه را به رخ بکشد.
پنجشنبه شب فینال مسابقه «خنداننده شو» توام با یک غافلگیری بود؛ مسابقه به جای دکور همیشگی در سالن بزرگ همایش های برج میلاد و با شرکت بیش از هزار شرکت کننده برگزار شد. رامبد جوان و همکارانش در «خندوانه» به این نتیجه رسیده بودند عظمت این مسابقه استعدادیابی به حدی است که باید جایی هم تراز با آن درنظر گرفت تا حق مطلب بهتر ادا شود. این اتفاق اما نیفتاد؛ به یک دلیل ساده: از بین رفتن اتمسفری که «خنداننده شو» در آن هویت یافت و به محبوبیت رسید.
حسی که از بین رفت
تغییر ولو مثبت نیاز به زمان دارد تا جا بیفتد و بیننده به آن عادت کند. یعنی ابتدا به ساکن، جا به جایی لوکیشن برگزاری مسابقه فینال «خنداننده شو» توام با ریسک است؛ به ویژه آن که قرار بوده فقط یک قسمت از مسابقه در محلی جدید ضبط شود. علاقه مندان «خنداننده شو» از چند ماه پیش تا حالا شرکت کنندگان را در فضایی مشخص، با رنگ و لعابی مشخص و حتی چهره هایی مشخص (تماشاچی ها) دیده اند و ناخودآگاه بخشی از جذاییت برنامه برای شان حاصل این فضای آشنا بوده. شکستن فضای آنها در ابعاد سالن همایش های برج میلاد حسی که در یک محل جمع و جور ایجاد شده بود را از بین برد و گویی با اختتامیه یک جشنواره سینمایی رو به رو هستیم نه «خنداننده شو» همیشگی.
تکرار یک تجربه ناموفق
مهم تر از همه اینها تجربه ای است که «خندوانه» از بزرگ کردن دکور دارد و در نهایت علیه آن تمام شد. در فصل سوم، یکی از دلایلی که «خندوانه» را از روزهای اوج دور کرد، به استودیوی وسیع آن بر می گردد. در زمان پخش بارها به این مسئله اشاره کردیم و در نهایت خود رامبد جوان اشتباه را پذیرفت و اعلام کرد این تمهید جواب نداده و حالا در فصل چهارم برنامه را در استودیویی جمع و جورتر ضبط می کند. اگر بیننده ثابت «خندوانه» بودید، می دانید «هم نفس بودن» با تماشاچی داخل استودیو از فاکتورهای مهم موفقیت آن است و وقتی دکور بزرگ شود، انرژی ای که باید شکل نمی گیرد. در مسابقه فینال «خنداننده شو» این اتفاق یک بار دیگر افتاد. عوامل فنی خیلی تلاش کرده بودند اما نتوانستند حس دورهم بودن را منتقل کنند.
ریسکی که لازم نبود
مسابقه همیشه توأم با حساسیت و هیجان است چه برسد که شرکت کننده ها تازه کار باشند و برای اولین بار مسابقه ای در حد و اندازه «خنداننده شو» را تجربه کنند. در طول مسابقه غالب آنها گرفتار استرس می شدند و اتفاقا یک پای فینال یعنی مجید افشاری قبل از هر اجرا معضل استرس داشت. حالا که زمین بازی ۱۰ برابر می شود طبیعی است که نگرانی ها هم بزرگ تر شود.
«خوشبختانه» هر دو فینالیست از این سد عبور کردند ولی تا لحظه آخر احتمال تحقق نتیجه معکوس وجود داشت. کمااینکه مربیان هم به این مسئله اشاره داشتند و نمی توانستند بر نگرانی خود سرپوش بگذارند. واقعا فینال «خنداننده شو» به چنین ریسکی می ارزید؟
خندوانه قدرت نمایی لازم ندارد
می توان سوال را دوباره تکرار کرد: «واقعا فینال «خنداننده شو» به چنین ریسکی می ارزید؟» راستش نه. منتها سازندگان برای قدرت نمایی تصمیم گرفتند از سعادت آباد به شهرک غرب کوچ کنند و مسابقه پایانی را با حضور هزار و اندی تماشاگر سامان دهند. رامبد جوان خودش به جای احسان کرمی برنامه را شروع کرد و ابایی نداشت بگوید به خاطر این اتفاق هیجان دارد و دلش نیامده بهره ای از برنامه نبرد.
«خندوانه» اینقدر بزرگ شده و به اندازه ای محبوبیت به دست آورده که برای اثباتش نیاز به سالن همایش های برج میلاد ندارد. «خنداننده شو» از همان استودیوی کوچک نبش فرحزاد محبوب شد؛ با همان المان ها و مختصات خودش.
خرج الکی
می دانیم «خندوانه» به واسطه حامیان مالی قدرتمند به نقطه ای رسیده که ضبط یک برنامه در سالن همایش های برج میلاد برایش «چیزی» نباشد. اما چنین حرکت هایی با مانیفست کلی آن جور در نمی آید. اتفاقا در همین برنامه رامبد جوان از کمپین «هم سفره» یاد کرد و از بیننده ها خواست به یاد نجات کودکانی باشند که سوءتغذیه دارند. خب می شد هزینه فینال را به «هم سفره» اختصاص دهند و حتی این تصمیم را در برنامه اعلام کنند.
ماجرا را جور دیگری هم می توان دید؛ اصلا گیریم که «خندوانه» هزینه «هم سفره» را کنار گذاشته و چه بسا سالن همایش های برج میلاد به خاطر جایگاه تهیه کننده و ارتباطش با شهرداری تخفیف خورده اما بیننده از پس پرده خبر ندارد. وانگهی، او یک برنامه می بیند که تا پیش از این صاحب هویت شده بود و به بهانه «فینال» بر آن خدشه افتاده. حتی اگر برنامه اعلام نتیجه در سالن همایش های برج میلاد ضبط می شد، «خنداننده شو» کمتر ضرر می دید و هویت آن زیر سوال نمی رفت.
جای خالی هیات انتخاب
نمی دانیم ماجرا چیست اما به عنوان مخاطبی که «خنداننده شو» را از ابتدا پیگیری کرده تصور می کردیم هیات انتخاب در مسابقه فینال «مهمان ویژه» باشند. شاید دعوت شدند و نیامدند، شاید هم دعوت نشدند. شاید هم گوهر خیراندیش، کمال تبریزی و آتیلا پسیانی در برنامه اعلام برترین کمدین حضور خواهندداشت. به هر حال محض یادآوری می گوییم که این سه نفر تاثیر فراوانی در کشف استعدادها دارند. آنها در دور مقدماتی ۲۰ نفر را گزینش کردند و به مرحله اصلی مسابقه «خنداننده شو» فرستادند.
حالا که مسابقه تمام شده ارزش کار شان مشخص می شود و چه خوب که سهمی از برنامه آخر داشته باشند. حتما شنیدن نظرات آنها درباره مجید افشاری، میثم درویشان پور و دیگر شرکت کننده ها جذاب است. این نکته ای است که بعد از پخش قسمت نخست «خنداننده شو» یادآوری کردیم اما در طول برپایی مسابقه اشاره ای به آن نشد. گفتیم گوهر خیراندیش، کمال تبریزی و آتیلا پسیانی کار سختی داشتند و با تیزبینی 20 نفر شرکت کننده بااستعداد را در زمینه کمدی انتخاب کردند.
نظر کاربران
ب نظر من ک خوب بود و جوش بهتر از استديو بود
به نظر من خیلی خوب ود که تو اون فضا اجرا شد
اعتماد به نفس و تسلط و مدیریت صحنه بچه هام تو اجرا با توجه به محل جدید و تعداد تماشاچی معلوم شد
این همه انتقاد؟
عالی بود واقعا همه راضی شما چرا ناراضی خخخخ
جو ندین لطفا
بازخوردهای مردم که خوب بودن
نمی دونم شما دیگه چی میگید؟!
به شما چ ربطی داره الان؟ فضولی؟ حسودي؟ به جایی از زندگیت ضربه وارد شده؟ والا دم رامبد گرم انقد فکر شاد کردن مردمه.نه مثل شما نشستی يه گوشه حرف یاوه میزنی برای خودت!!!
خیلی هم عالی بود شما چتونه؟اگه انقد انتقاد بی جا نکنین روزتون شب نمیشه ؟در ضمن این مسابقه نیاز به به یه تغیر داشت برای تماشا چیا که خب ماییم و شما میگید مردم اون استدیوِ کوچیک بیشتر دوست دارن ما خودمون داریم میگیم برج میلاد خیلی با حال بود شما دارید از زبون ما یه حرف دیگه میزنید،جمع کنین کاسه کوزه تون رو مگه بابت این مقاله ها پول میگبرین که حاضرید هر چرت و پرتی رو به خورد مردم بدید؟
انتقاد بي جابود خود من كلي هيجان داشتم كه تو برج ميلاد برگزار ميشه
پارگراف آخر رو قبول دارم
واقعا متنتون یه نظر شخصی بود چون ما به عنوان مخاطبین خیلی راحت با برنامه ارتباط برقرار کردیم و خیلی هم هیجان زده و خوشحال بودیم از اینکه یه برنامه موفق در این سطح تو کشورمون وجود داره و مسئله هم سفره هم کاملا جای خودش رو داشت و به نظرم مطرح کردنش اینجا خیلی بیخودی بود
حرف های شما کاملا بی منطقه و کار همیشتون همین بوده،باید بگم که مهم مردم بودن که پسندیدن،نظر منتقدینی مثل شما که تا سوژه هاشون تموم میشه الکی به همه چیز گیر میدن اصلا مهم نیست..
نقد بود یا حسادت؟؟؟!!!!
سلام
چه اشکالی داره که در فضای رگتری برنامه رو
عه وا ما که خوشمون اومد
اتفاقا خوب بود که ، من که کلی کیف کردم.
آه آه چقد دنبال حاشیه آید ، ما ب این مزخرفات شما اعتقاد نداریم ، پس اگه بدتون میاد نبینین چون بیکارین،
اتفاقا آقای مجید هیچ وقت اظطراب نداشتن آنقدر اجراشون عالی بود همیشه و خودشون هم تو فینال گفتن استرس ندارم
#ادامه
در ضمن من خودم تو سالن برج میلاد بودم و واقعا جو خوب و شادی بود و ی شانس خوب برای ما بود ک بریم میلاد چون استودیو کوچک بود ، هیچ وخ فرصت نشد من برم
والا ما اینارو الان که شما داری میگی متوجه شدیم اون شب که خیلی هم خوب بود. درویشان پور هم بهتر از افشاری بود به نظرم چون متن که کار نویسنده های خندوانس تو اجرا درویشان بود خیلی پرانرژی تر و مسلط تر بود و طنز رفتاری هم داشت در کنار طنز کلامی
دقیقا منم حس خوبی نداشتم
می بینید که همه خوششون اومده پس نقد شما کاملا باطله. من که خیلی علاقه ای به خندوانه نداشتم اون شب واقعا باعلاقه نگاه کردم و کلی خندیدم
همه ی اینا به کنار. مهم اینه که آقای درویشیان پور جمله به جمله کارشون تقلید بود از یه کمدین دیگه. این حجم از تقلب در رسانه ی ملی در کنار بزرگان کمدی وقاحت شدیدی می طلبه. که خب دارن دوستان انگار.
كلا برترين ها با رامبد جوان و خندوانه مشكل داره، حالا چرا؟ خدا داند...
ما كه خوشمون اومد شما اينقد خودتو خسته نكن طومار انتقادي بنويس. والا خيلي خوب بود
همین جسارت ها ونواوری هاست که رامبد جوان رو از دیگر برنامه سازان متمایز میکنه روی یک خط راه رفتن وجا پای دیگران گذاشتن که نبوغ لازم نداره
خبلی خوب بود انتقادتون وارد نیست
کار رامبد بسیار عالی و با ارزشهای ما عادت کردیم از ادمای موفق انتقادکنیم سنگ ها همیشه بطرف قطار در حال حرکت پرتاب میشه نه قطار بیحرکت برنامه خندوانه باعث شادی خیلی ها شد و جاش تو برنامه ها خالی بود