آقای ربات، یک سریال جدید و دوست داشتنی
الیوت اندسون در نیویورک مسئول حفظ امنیت سایبری یک شرکت است. او از این توانایی اش برای مقابله با آدم های شرور هم استفاده می کند.
- آقای ربات؛ MR. ROBOT
- طراح: سم اسماعیل
- مدیر فیلمبرداری: تیم آیوز
- موسیقی متن: مک کوایل
- بازیگران: رامی مالک، کارلی چایکین، پورتیا دَبل دی، مارتین والستروم، کریستین اسلیتر و...
- محصول: شبکه یو اس ای، یک فصل، 10 قسمت
- مدت زمان: 45 دقیقه (قسمت اول 65 دقیقه)
خلاصه داستان
الیوت اندسون در نیویورک مسئول حفظ امنیت سایبری یک شرکت است. او از این توانایی اش برای مقابله با آدم های شرور هم استفاده می کند.
«آقای ربات» تریلری با محوریت فناوری و روانشناسی است که در چهار رشته نامزد جوایز گلدن گلوب شد و دو جایزه مهم بهترین سریال درام و بازیگر نقش مکمل مرد سریال های درام را دریافت کرد. سریالی که بدون سر و صدا روی آنتن شبکه یو اس ای رفت و هرچند سریالی تر و تازه بود اما کسی فکرش را نمی کرد بتواند به چنین موفقیتی دست پیدا کند و در آخر سال در چندین فهرست (از جمله فهرست NPR) به عنوان یکی از سریال های برتر سال قرار بگیرد. موفقیت این سریال در دسترس بودنش باعث شد سراغ آن برویم.
آقای ربات کیست؟
هرچند شخصیت اصلی سریال الیوت اندرسون است و ما در سریال ماجراهای او را دنبال می کنیم اما آقای ربات نام مستعار الیوت نیست. آقای ربات را ما اولین بار در مترو می بینیم. مردی با ظاهر ژولیده که روی کتش برچسبی دوخته شده با عنوان «آقای ربات»، مردی که پیشنهادی عجیب به الیوت می دهد برای مبارزه با یک شرکت فناوری بزرگ که انگار دارد دنیا را می بلعد، آقای ربات در واقع یک آنارشیست در دنیای مدرن امروز است که فکرش هک کردن سیستم های بزرگ و مهم تر از همه شرکت «ای کورپ» (که الیوت ایول کورپ/ شرکت شیطان می خواندش) است تا تمامی بدهی های مردم دنیا را پاک کنند.
درواقع الیوت در طول سریال بین همراهی با آقای ربات و تایرل ولیک، معاون رئیس ای کورپ گرفتار شده است، هر دو نفر دوست دارند او همراهشان شود تا در پروژه هایشان موفق شوند و الیوت نمی داند چه کار کند.
فرهنگ هک کردن
سم اسماعیل در چندین مصاحبه اشاره کرده است که به فرهنگ هک کردن علاقه داشته و پانزده سال پیش تصمیم گرفته فیلمی درباره هکرها بسازد اما این اتفاق نیفتاد. جالب است که اسماعیل جدا از مشاوره با متخصصان هک و حملات سایبری از یک رخداد واقعی هم برای طراحی این سریال الهام گرفته است. اسماعیل اصالت مصری دارد و می گوید بهار عربی منبع الهام او در نوشتن سریال بوده، چطور؟
همان طور که در بهار عربی جوانان معترض با استفاده از رسانه های اجتماعی هدف خود را پیش بردند، در سریال «آقای ربات» هم فناوری و تکنولوژی راه پیش بردن اهداف گروه های مختلف و از همه مهم تر گروه «اف سوسایتی» (گروهی به سردمداری آقای ربات) است. در ابتدا قرار بود سم اسماعیل «آقای ربات» را به شکل یک فیلم سینمایی بنویسد و بسازد و در انتهایش شخصیت اصلی بفهمد که دچار اختلال روانی است در حالی که درگیر یک نقشه بزرگ شده است.
اما اسماعیل موقع نوشتن این متن متوجه شده که فیلمنامه اش ابعاد بسیار وسیعی دارد و متنش بیشتر به درد سریال می خورد. بنابراین اسماعیل ۲۰صفحه از ۸۹ صحفه فیلمنامه ای که نوشته بود جدا کرد و آن را تبدل به متن قسمت اول سریال یا همان اپیزود پایلوت کرد. پایانی که برای فیلمنامه در نظر گرفته بود به پایان فصل اول سریال بدل شد. شبکه یو اس ای با خواندن فیلم نامه پایلوت به آن علاقه مند شد و پس از ساخته شدن این اپیزود دستور ساخت فصل اول سریال را در ۱۰ قسمت، صادر کرد.
ساخت سریال بهار سال ۲۰۱۵ در نیویورک انجام شد و قرار شد سریال ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵ روی آنتن برود. شبکه یو اس ای آن قدر از نتیجه کار راضی بود که پیش از پخش سریال، اعلام کرد فصل دوم سریال هم تولید خواهدشد و مدتی بعد هم اعلام کرد تمامی ۱۰ قسمت فصل دوم سریال هم تولید خواهدشد و مدتی بعد هم اعلام کرد تمامی ۱۰ قسمت فصل دوم را خود سم اسماعیل کارگردانی می کند.
موقع نگاه کردن «آقای ربات» نمی شود به ارجاع های سینمایی متعدد آن فکر نکرد. سم اسماعیل خودم هم به این ادی دین ها اشاره کرده و گفته به موقع نوشتن سریال به شدت به «روانی آمریکایی»، «راننده تاکسی»، «پرتقال کوکی» و «ماتریکس» فکر می کرده. او گفته است که موقع طراحی شخصیت الیوت مدام به فکر «باشگاه مشت زنی» بوده که شخصتی اصلی آن مبتلا به DID یا همان اختلال تجربه هویت بوده است.
بمیاری ای که آن را هویت پریشی یا اختلال چند شخصیت هم می نامند. این اختلال درواقع مبتنی است بر وجود دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز که به تناوب رفتار را کنترل می کنند. معمولا افراد مبتلا به هویت پریشی نام وسن و مجموعه ای از خاطرات و رفتارهای ویژه خود را دارند.در اغلب موارد یک هویت اصلی با نام واقعی شخص وجود دارد که منفعل، وابسته و افسرده است. هویت های جاشنین اغلب دارای ویژگی هایی هستند که با هویت اصلی تعارض دارند؛ مثلا خصمانه، کنترل کننده، و خودویرانگرند. ادای دین «آقای ربات» به «باشگاه مشت زنی» آن قدر زیاد است که وقتی در اپیزود نهم سریال، الیوت دست به اقدامی جنون آمیز می زند همان ترانه ای به عنوان حاشیه صوتی استفاده شده که دیوید فینچر در «باشگاه مشت زنی» استفاده کرده بود؛ این ترانه «عقلم کجاست؟» کار گروه پیکسیز است.
سم الیوت راوی سریال هم هست و مدام صدای ذهنی او را می شنویم. و این المان را فیلم «راننده تاکسی» آمده. از موسیقی فیلم «تجارت خطرناک» (فیلمی با بازی تام کروز) هم در سریال استفاده شده و اسماعیل برای پرورش شخصیت هایش از الگوی «بلیدرانر» استفاده کرده و البته برای طراحی رخدادهای سریال الگویش «برکینگ بد» بوده.
ما آقای ربات را دوست داریم
بینندگان شبکه جمع و جوی یو اس ای از «آقای ربات» استقبال خوبی کردند و هر قسمت این سریال را به طور میانگین ۲.۵ میلیون نفر تماشا کردند. از طرفی تقریبا همه منتقدان از سریال «آقای ربات» تعریف کردند. این سریال در سایت «راتن تومیتوز» از ۱۰ امتیاز ۸.۲ امتیاز گرفته است (میانگین ۵۴ نقد) و تنها سریالی در «راتن تمومیتوز» است که تمامی اپیزودهایش با تحسین همراه بوده. میانگین نظرات منتقدان درباره سریال در «متاکریتیک» هم ۷۹ از ۱۰۰ است و این میانگین از مجموع ۲۳ نقد روی فیلم به دست آمده است.
مریل بار، منتقد نشریه فوربس سریال را بهترین سریال تازه سال خوانده و اشاره کرده این سریال کاری می کنند تا بالاخره پس از چندین سال شبکه یو اس ای به جایگاه شایسته اش در کنار شبکه های اچ بی اُ، ای ام سی و اف ایکس برسد.
الساندرا استنلی، منتقد «نیویورک تایمز» هم اشاره کرده جنبش تسخیر وال استریت و جنبش های اعتراضی سال ۲۰۱۱ شاید خیلی ذهن اقتصادی ها را مشغول نکرد اما این جنبش ها حالا سر از هالیوود درآورده اند و نتیجه اش «آقای ربات» شده که به گفته او سریالی تلخ و نیهیلیستی است درباره اینترنت، سرمایه داری و بی عدالتی در تقسیم دستمزد!
جدا از این در فهرست های پایان سال از سریال های برتر، «آقای ربات» در فهرست جف جنسن از «اینترتینمنت ویکلی»، راب شفیلد از «رولینگ استون» و منتقدان سال «تی وی گاید» قرار گرفت. این سریال در فصل جوایز ساوت بای ساوت ایست (انتخاب مخاطبان) و بیست و پنجمین دوره جوایز فیلم مستقل گاتهم برای سریال بلند شد. انجمن فیلم آمریکا هم جایزه بهترین برنامه تلویزیوین سال را به این سریال داد.
هنوز برندگان تعدادی از جوایز سال اعلام نشده است و در حال حاضر «آقای ربات» در سه رشته (بهترین سریال درام، بازیگر مرد برای رامی مالک و بازیگر مرد نقش مکمل برای کریستین اسلیتر) جایزه گلدن گلوب، چهاررشته جوایز تلویزیونی انتخاب منتقدان، سه رشته از بیستمین دوره جوایز ستلایت، یک رشته از جوایز انتخاب مردم، دو رشته بهترین فیلمنامه و سریال از جوایز اتحادیه نویسندگان آمریکا و یک رشته اتحادیه بازیگران آمریکا نامزده شده است و احتمالا با دست پر از این جوایز باز گردد.
آنچه باید بدانید
• لوگوی «ای کورپ» شباهت عجیبی به لوگوی شرکت «انرون» دارد که سال ۲۰۰۱ پس از فاش شدن یک شیادی بزرگ، ورشکسته شد.
• رامی مالک خیلی اتفاقی برای نقش اصلی انتخاب شد. سم اسماعیل موقع نوشتن سریال با امی روسام دوست بود که بازی مالک را در «اقیانوس آرام» (سریالی تولید تام هنکس و استیون اسپیلبرگ) دیده بود و او را به اسماعیل پیشنهاد کرد.
• سیستم عامل کامپیوترهایی که الیوت و دیگر اعضای گروه در سریال استفاده می کنند تقریبا ۹۹ درصد اوقات لینکوس است.
• کریستین اسلیتر در فیلم «رمانس واقعی» به پارکی می رود و همراه با شخصیت به نام الیوت سوار ترن هوایی می شود. او در «آقای ربات» همراه الیوت در پارکی سوار چرخ و فلک می شود که البته اشاره ای هم به فیلم «مرد سوم» و سکانس معروف چرخ و فلکش دارد.
• الیوت علاقه جالبی به پینک فلوید دارد؛ روی یک سی دی نام «کاش اینجا بودی» را می نویسد که اشاره به کاری از پینک فلوید دارد، ماگی دارد که رویش «نیمه پنهان ماه» نوشته شده و در اپیزود ششم درباره این گروه موسیقی صحبت می کند.
• جدا از شباهت لوگوی «ای کورپ» به «انرون»، حرف «E» در این لوگو کج طراحی شده است مثل حرف «E» در لوگوی کمپانی «دِل».
• روزی که قرار بود اپیزود آخر فصل اول «آقای ربات» پخش شود، حادثه ای مشابه آنچه در سریال رخ می دهد در ویرجینیا رخ داد و برای همین پخش این اپیزود یک هفته عقب افتاد.
ارسال نظر