ماجراهای سینمایی تبدیل شدن به شخصیت مهم سیاسی
فیلم های بسیاری در سینمای جهان وجود دارند که سیر تبدیل شدن یک فرد به کاراکتر دیگری را نشان می دهند. اصلا این قانون جادوی سینماست که بتواند چنین داستان هایی را با همین جذابیت روایت کند.
هفته نامه چلچراغ - امین آرام: فیلم های بسیاری در سینمای جهان وجود دارند که سیر تبدیل شدن یک فرد به کاراکتر دیگری را نشان می دهند. اصلا این قانون جادوی سینماست که بتواند چنین داستان هایی را با همین جذابیت روایت کند. در سینمای دنیا، تصویر کردن چنین چیزی میان اهالی سیاست به تازگی بیشتر از قبل و البته با نشئت از گذشته رایج شده است (بنا به مناسبات تاریخی و دلایل دیگر) که اتفاقا نشان دادن آن در کشور ما راحت تر است.
آموزگارانی وجود دارند که دست روی صورت و طرز بیان و حتی افکار آدم هایی می کشند تا آن ها بتوانند در نگاه دیگران به چهره های جدید بدل شوند. جالب تر این که میان همین اهالی سینما هستند کسانی که از وجود چنین افراد و مشاورانی بهره می گیرند تا تبدیل به یک مارک و نشانه شوند! و سینمای دنیا از مواجهه مخاطبانش با این ترفندها و روش ها ابایی ندارد!
فیلم های بسیاری از چگونگی تبدیل شدن یک شخصیت مورد پسند و مورد قبول افکار توده و رسانه ها ساخته شده است، که اتفاقا برخی داستان های سینمای ایران هم از این نمونه ها به شکلی گذرا استفاده کرده است. در لیست زیر به غیر از یک مورد، فیلم هایی را می بینید که به ماجرا پرسونال برندینگ در میان اهالی سیاست پرداخته است.
بانوی آهنی/ The Iron Lady
کارگردان: فیلیدا لوید
محصول: ۲۰۱۱
جوایز: اسکار: بهترین بازیگر زن (مریل استریپ) و بهترین چهره پردازی
گلدن گلوب: بهترین بازیگر زن
بفتا: بهترین بازیگر زن و بهترین چهره پردازی
خلاصه داستان:
مارگارت تاچر کهنسال که دچار بیماری عدم تفکیک میان «واقعیت و توهم» و «گذشته و حال» است، اما هم چنان اصرار دارد برخی فعالیت های شخصی اش را به تنهایی انجام دهد، زندگی پرفراز و نشیب خود را مرور می کند. این که چگونه مارگارت رابرتز از جاروکشی و کمک به پدرش که یک فروشنده جزء بوده توانسته پا به درون مردانه ترین حزب انگلستان گذارد، ازدواج کند، به رهبری حزب و سپس نخست وزیری برسد و کشور را در میانه توفان های سیاسی، فعالیت های تروریستی، جنگ منطقه ای و اوضاع نابسامان اقتصادی مدیریت کند.
او برای اینکه تبدیل به یکی از چهره های بزرگ انگلستان و دنیا شود، راه سختی در پیش داشته است، او که در خانواده ای معمولی به دنیا آمده، برای تبدیل شدن به یک ستاره سیاسی، مجبور است سختی های بسیاری اعم از تغییر دادن صدایش را به دوش بگیرد.
فیلم نشان می دهد که او چگونه با تمرین های سختی که آموزگارش به او داده است، صدای جیغ و خروسی اش را تبدیل به یک صدای محکم و باصلابت می کند. او یاد می گیرد که چگونه لباس بپوشد و چگونه راه برود تا بتواند بیشتر در اذهان عمومی جایگاهش را تثبیت کند.
سخنرانی پادشاه/ The King's Speech
کارگردان: تام هوپر بر پایه فیلم نامه دیوید سایدلر
محصول: ۲۰۱۰
جوایز: برگزیده تماشاگران در جشنواره فیلم تورنتو
اسکار: برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلم نامه اوریژینال
خلاصه داستان:
این فیلم درباره بخشی از زندگی جرج ششم، پادشاه بریتانیا و پدر الیزابت دوم ملکه فعلی این کشور است، که دچار لکنت زبان بود. نقش پادشاه را در این فیلم کالین فرث و نقش پزشک او را جفری راش بازی می کنند.
داستان درباره ماجرای تبدیل شدن یک فرد افسرده و گوشه گیر از خانواده پادشاهی بریتانیا به نام آلبرت است، که هنگام اولین سخنرانی اش توقف و لکنت در سخنرانی او به وضوح برای هزاران نفر از شنوندگان و مخاطبان آشکار می شود و مراحل تبدیل شدن او به یک پادشاه پرصلابت را نشان می دهد. او فرزند اولین پادشاه بریتانیا است، که با استفاده از رادیو برای مردمش صحبت می کند. پدر می میرد و پادشاهی موروثی به برادر بزرگ تر آلبرت می رسد، اما او شایسته این نشان نیست.
در این میان آلبرت به دنبال درمان ناتوانی خود در سخنرانی است. درمان های مرسوم دلسردکننده اند، تا این که بانو الیزابت، همسر آلبرت با گفتار درمانگری استرالیایی با روش های نوین که در لندن ساکن است به نام لیونل لوگ آشنا می شود. کار به سادگی پیش نمی رود و آلبرت در مقابل درمانگر به ویژه در مقابل کنجکاوی های او به خاطر جست و جو در زندگی خصوصی اش مقاومت می کند.
کنکاش های لیونل سرانجام او را به ریشه ناتوانی آلبرت می رساند و او می فهمد که بدرفتاری توسط پرستار دوران کودکی و استهزاء توسط برادرش دیوید دلایل بروز این ناهنجاری در آلبرت هستند. آن ها هنگام درمان، تبدیل به دوستانی نزدیک می شوند و آلبرت برخی اوقات برای صحبت عادی و مشورت نیز پیش لیونل می رود.
شرایط سیاسی طوری پیش می رود که آلبرت مجبور می شود پادشاه شود. آلبرت با عنوان جرج ششم، پادشاه بریتانیا و همسرش الیزابت ملکه بریتانیا می شود. پس از تهاجم آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹، چمبرلین به آلمان اعلام جنگ می دهد و پادشاه جدید باید برای مردم صحبت کند.
با کمک لیونل، او این سخنرانی رادیویی را به صورت فوق العاده و بدون لکنت انجام می دهد و مورد تشویق تهیه کننده رادیو، حاضرین و مردمی می شود که جلو کاخ باکینگهام جمع شده اند. فیلم علاوه بر اینکه تلاش آلبرت را برای تبدیل شدن به یک شخصیت سیاسی نشان می دهد، می تواند نشانه هایی از حضور تاثیرگذار ملکه الیزابت در زندگی این مرد و تلاش او برای بهبود آلبرت هم باشد.
بانوی زیبای من/ My Fair Lady
کارگردان: جرج کیوکر
محصول: ۱۹۶۴
جوایز: اسکار: کارگردانی، بازیگر نقش اول مرد، فیلم برداری، موسیقی متن اقتباسی، طراحی صحنه، برنده بهترین طراحی لباس، بهترین صدا
خلاصه داستان:
پروفسور هنری هیگینز، استاد آواشناسی دانشگاه همراه با دوست زبان شناس اش «پیکرینگ» شرط می بندد که می تواند دختر گل فروش و عامی لندنی به نام الیزا دولیتل را تبدیل به بانویی متشخص کند که در مهمانی های اشرافی و دولتی بدرخشد.
فیلم تغییرات بسیاری در زندگی این دختر ایجاد می کند و او تبدیل به یک شبه شاهزاده می شود. طوری که در بستر محافل و مهمانی ها از او حرف زده می شود و همه منتظرند تا او را ببینند اما دختر که از یک خانواده بسیار پایین آمده است حتی پیشنهاد ازدواج خوبی راک که رد کرده است می پذیرد.
بانوی زیبای من، در ایران به فارسی دوبله شده است و یکی از بهترین آثار دوبله های قدیمی است. مدیر دوبلاژ این فیلم علی کسمایی بوده. مهین کسمایی به جای ادری هیپورن و ابوالحسن تهامی نژاد به جای رکس هریسن در این فیلم آواز خوانده و حرف زده اند و هم چنین فرهاد، خوانند محبوب ایرانی، نخستین تجربه آوازه خوانی اش را در این فیلم در آواز به جای پدر آدری هیپورن داشته است.
نیمه ماه مارس/ The Ides Of March
کارگردان: جورج کلونی
محصول: ۲۰۱۱
جوایز: بی نصیب
خلاصه داستان:
داستان فیلم در مورد مبارزه انتخاباتی دورن حزبی ریاست جمهوری ایالات متحده و حواشی آن است. مایک موریس (جورج کلونی) نامزد ریاست جمهوری از حزب دموکرات است و برای به دست آوردن بلیت حزب با مدیر ارشد کمپین خود، پل زارا (فیلیپ سیمورهارفمن) مشغول مبارزه انتخاباتی است. استفن مییرز (رایان گاسلینگ) که از کارمندان ارشد کمپین موریس است با مدیر ارشد کمپین دیگر نامزد مخفیانه ملاقات می کند، زمانی که قضیه لو می رود زارا، مییرز را از کمپین اخراج می کند. مییرز جهت انتقام با استفاده از رابطه نامشروع موریس با یکی از کارمندان (ایوان ریچل وود)، زارا را از کار کنار می زند و خودش جانشین مدیر ارشد انتخاباتی موریس می شود.
فیلم به شکلی کاملا عیان این شعار را می دهد که سیاست مسیر ارزش ها را منحرف و به لجن می کشد. این تراژدی امریکایی می گوید که در سیاست هرگونه خیانت یا تغییر موضع برای رسدن به هدف قابل قبول است. فیلم با همین بدبینی و سیاه انگاری پیش می رود و با همین روش هم حقایق را می یابد. نیمه ماه مارس یا همان ۱۴ مارس، تاریخی است که روز انتخابات درون حزبی اوهایا است، که فرماندار مایک موریس منتظر است تا با برنده شدن در آن و در ادامه انتخاب درون حزبی سراسری، نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری آینده شود.
نیمه ماه مارس ساختاری تقریبا محکم دارد. فیلم نشان می دهد که سناریوهای از پیش نوشته شده ای که توسط افرادی چون استیو (مشاور) نوشته می شود و رئیس جمهور آینده همچون یک بازیگر باید نقشش را در چهارچوب آن اجرا کند. فرق چندانی بین استیو به عنوان یک کارمند ستاد انتخاباتی و فرماندار به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری وجود ندارد. چون استیو تمام حرکات انتخاباتی فرماندار را انجام می دهد و پس از او، فرماندار به تبعیت از او این کار را انجام می دهد.
آموزگارانی وجود دارند که دست روی صورت و طرز بیان و حتی افکار آدم هایی می کشند تا آن ها بتوانند در نگاه دیگران به چهره های جدید بدل شوند. جالب تر این که میان همین اهالی سینما هستند کسانی که از وجود چنین افراد و مشاورانی بهره می گیرند تا تبدیل به یک مارک و نشانه شوند! و سینمای دنیا از مواجهه مخاطبانش با این ترفندها و روش ها ابایی ندارد!
فیلم های بسیاری از چگونگی تبدیل شدن یک شخصیت مورد پسند و مورد قبول افکار توده و رسانه ها ساخته شده است، که اتفاقا برخی داستان های سینمای ایران هم از این نمونه ها به شکلی گذرا استفاده کرده است. در لیست زیر به غیر از یک مورد، فیلم هایی را می بینید که به ماجرا پرسونال برندینگ در میان اهالی سیاست پرداخته است.
بانوی آهنی/ The Iron Lady
کارگردان: فیلیدا لوید
محصول: ۲۰۱۱
جوایز: اسکار: بهترین بازیگر زن (مریل استریپ) و بهترین چهره پردازی
گلدن گلوب: بهترین بازیگر زن
بفتا: بهترین بازیگر زن و بهترین چهره پردازی
خلاصه داستان:
مارگارت تاچر کهنسال که دچار بیماری عدم تفکیک میان «واقعیت و توهم» و «گذشته و حال» است، اما هم چنان اصرار دارد برخی فعالیت های شخصی اش را به تنهایی انجام دهد، زندگی پرفراز و نشیب خود را مرور می کند. این که چگونه مارگارت رابرتز از جاروکشی و کمک به پدرش که یک فروشنده جزء بوده توانسته پا به درون مردانه ترین حزب انگلستان گذارد، ازدواج کند، به رهبری حزب و سپس نخست وزیری برسد و کشور را در میانه توفان های سیاسی، فعالیت های تروریستی، جنگ منطقه ای و اوضاع نابسامان اقتصادی مدیریت کند.
او برای اینکه تبدیل به یکی از چهره های بزرگ انگلستان و دنیا شود، راه سختی در پیش داشته است، او که در خانواده ای معمولی به دنیا آمده، برای تبدیل شدن به یک ستاره سیاسی، مجبور است سختی های بسیاری اعم از تغییر دادن صدایش را به دوش بگیرد.
فیلم نشان می دهد که او چگونه با تمرین های سختی که آموزگارش به او داده است، صدای جیغ و خروسی اش را تبدیل به یک صدای محکم و باصلابت می کند. او یاد می گیرد که چگونه لباس بپوشد و چگونه راه برود تا بتواند بیشتر در اذهان عمومی جایگاهش را تثبیت کند.
سخنرانی پادشاه/ The King's Speech
کارگردان: تام هوپر بر پایه فیلم نامه دیوید سایدلر
محصول: ۲۰۱۰
جوایز: برگزیده تماشاگران در جشنواره فیلم تورنتو
اسکار: برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلم نامه اوریژینال
خلاصه داستان:
این فیلم درباره بخشی از زندگی جرج ششم، پادشاه بریتانیا و پدر الیزابت دوم ملکه فعلی این کشور است، که دچار لکنت زبان بود. نقش پادشاه را در این فیلم کالین فرث و نقش پزشک او را جفری راش بازی می کنند.
داستان درباره ماجرای تبدیل شدن یک فرد افسرده و گوشه گیر از خانواده پادشاهی بریتانیا به نام آلبرت است، که هنگام اولین سخنرانی اش توقف و لکنت در سخنرانی او به وضوح برای هزاران نفر از شنوندگان و مخاطبان آشکار می شود و مراحل تبدیل شدن او به یک پادشاه پرصلابت را نشان می دهد. او فرزند اولین پادشاه بریتانیا است، که با استفاده از رادیو برای مردمش صحبت می کند. پدر می میرد و پادشاهی موروثی به برادر بزرگ تر آلبرت می رسد، اما او شایسته این نشان نیست.
در این میان آلبرت به دنبال درمان ناتوانی خود در سخنرانی است. درمان های مرسوم دلسردکننده اند، تا این که بانو الیزابت، همسر آلبرت با گفتار درمانگری استرالیایی با روش های نوین که در لندن ساکن است به نام لیونل لوگ آشنا می شود. کار به سادگی پیش نمی رود و آلبرت در مقابل درمانگر به ویژه در مقابل کنجکاوی های او به خاطر جست و جو در زندگی خصوصی اش مقاومت می کند.
کنکاش های لیونل سرانجام او را به ریشه ناتوانی آلبرت می رساند و او می فهمد که بدرفتاری توسط پرستار دوران کودکی و استهزاء توسط برادرش دیوید دلایل بروز این ناهنجاری در آلبرت هستند. آن ها هنگام درمان، تبدیل به دوستانی نزدیک می شوند و آلبرت برخی اوقات برای صحبت عادی و مشورت نیز پیش لیونل می رود.
شرایط سیاسی طوری پیش می رود که آلبرت مجبور می شود پادشاه شود. آلبرت با عنوان جرج ششم، پادشاه بریتانیا و همسرش الیزابت ملکه بریتانیا می شود. پس از تهاجم آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹، چمبرلین به آلمان اعلام جنگ می دهد و پادشاه جدید باید برای مردم صحبت کند.
با کمک لیونل، او این سخنرانی رادیویی را به صورت فوق العاده و بدون لکنت انجام می دهد و مورد تشویق تهیه کننده رادیو، حاضرین و مردمی می شود که جلو کاخ باکینگهام جمع شده اند. فیلم علاوه بر اینکه تلاش آلبرت را برای تبدیل شدن به یک شخصیت سیاسی نشان می دهد، می تواند نشانه هایی از حضور تاثیرگذار ملکه الیزابت در زندگی این مرد و تلاش او برای بهبود آلبرت هم باشد.
بانوی زیبای من/ My Fair Lady
کارگردان: جرج کیوکر
محصول: ۱۹۶۴
جوایز: اسکار: کارگردانی، بازیگر نقش اول مرد، فیلم برداری، موسیقی متن اقتباسی، طراحی صحنه، برنده بهترین طراحی لباس، بهترین صدا
خلاصه داستان:
پروفسور هنری هیگینز، استاد آواشناسی دانشگاه همراه با دوست زبان شناس اش «پیکرینگ» شرط می بندد که می تواند دختر گل فروش و عامی لندنی به نام الیزا دولیتل را تبدیل به بانویی متشخص کند که در مهمانی های اشرافی و دولتی بدرخشد.
فیلم تغییرات بسیاری در زندگی این دختر ایجاد می کند و او تبدیل به یک شبه شاهزاده می شود. طوری که در بستر محافل و مهمانی ها از او حرف زده می شود و همه منتظرند تا او را ببینند اما دختر که از یک خانواده بسیار پایین آمده است حتی پیشنهاد ازدواج خوبی راک که رد کرده است می پذیرد.
بانوی زیبای من، در ایران به فارسی دوبله شده است و یکی از بهترین آثار دوبله های قدیمی است. مدیر دوبلاژ این فیلم علی کسمایی بوده. مهین کسمایی به جای ادری هیپورن و ابوالحسن تهامی نژاد به جای رکس هریسن در این فیلم آواز خوانده و حرف زده اند و هم چنین فرهاد، خوانند محبوب ایرانی، نخستین تجربه آوازه خوانی اش را در این فیلم در آواز به جای پدر آدری هیپورن داشته است.
نیمه ماه مارس/ The Ides Of March
کارگردان: جورج کلونی
محصول: ۲۰۱۱
جوایز: بی نصیب
خلاصه داستان:
داستان فیلم در مورد مبارزه انتخاباتی دورن حزبی ریاست جمهوری ایالات متحده و حواشی آن است. مایک موریس (جورج کلونی) نامزد ریاست جمهوری از حزب دموکرات است و برای به دست آوردن بلیت حزب با مدیر ارشد کمپین خود، پل زارا (فیلیپ سیمورهارفمن) مشغول مبارزه انتخاباتی است. استفن مییرز (رایان گاسلینگ) که از کارمندان ارشد کمپین موریس است با مدیر ارشد کمپین دیگر نامزد مخفیانه ملاقات می کند، زمانی که قضیه لو می رود زارا، مییرز را از کمپین اخراج می کند. مییرز جهت انتقام با استفاده از رابطه نامشروع موریس با یکی از کارمندان (ایوان ریچل وود)، زارا را از کار کنار می زند و خودش جانشین مدیر ارشد انتخاباتی موریس می شود.
فیلم به شکلی کاملا عیان این شعار را می دهد که سیاست مسیر ارزش ها را منحرف و به لجن می کشد. این تراژدی امریکایی می گوید که در سیاست هرگونه خیانت یا تغییر موضع برای رسدن به هدف قابل قبول است. فیلم با همین بدبینی و سیاه انگاری پیش می رود و با همین روش هم حقایق را می یابد. نیمه ماه مارس یا همان ۱۴ مارس، تاریخی است که روز انتخابات درون حزبی اوهایا است، که فرماندار مایک موریس منتظر است تا با برنده شدن در آن و در ادامه انتخاب درون حزبی سراسری، نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری آینده شود.
نیمه ماه مارس ساختاری تقریبا محکم دارد. فیلم نشان می دهد که سناریوهای از پیش نوشته شده ای که توسط افرادی چون استیو (مشاور) نوشته می شود و رئیس جمهور آینده همچون یک بازیگر باید نقشش را در چهارچوب آن اجرا کند. فرق چندانی بین استیو به عنوان یک کارمند ستاد انتخاباتی و فرماندار به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری وجود ندارد. چون استیو تمام حرکات انتخاباتی فرماندار را انجام می دهد و پس از او، فرماندار به تبعیت از او این کار را انجام می دهد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر