شاخ به شاخ با مدعیان اجرا

روزنامه هفت صبح - احمد رنجبر: مجریان و گزارشگران ورزشی به تناوب سوژه شده اند اما نخستین بار است که در یک پکیج و در کنار یکدیگر آنالیز می شوند. رویکرد پرونده، گزارش گونه است و سعی شده بر اساس تصویری که آقایان مجری از خود نشان داده اند تحلیلی جمع و جور درباره شان داشته باشیم.

هشت نفر از مجریان مد نظر این پرونده هستند و اگر دایره را وسیع تر می دیدیم طبعا به تعدادشان باید افزوده می شد. برای سنجش عیار این هشت مجری، چند آیتم در نظر گرفته ایم؛ تخصص آنها، مهمترین برنامه ای که اجرا کرده اند، شناسنامه شان و نیز سبک و سیاقی که برای اجرا جلوی دوربین برگزیده اند.

غالب مجریان، گزارشگر هستند و این ویژگی روی تحلیل نهایی بی تاثیر نبوده و نکته مهم این که مجریان حوزه ورزش همچنان بیش از مجریان بخش های دیگر در تیررس قضاوت هستند. فراگیری و محبوبیت ورزش و در رأس آن فوتبال دلیل این اتفاق است و همین شاید کار آقایان مجری را سخت تر کند.

عادل فردوسی پور

* رشته تخصصی: نام عادل فردوسی پور با فوتبال گره خورده. او نه تنها در گزارشگری خیلی زود صاحب سبک ویژه شد که در اجرا هم امضای خود را دارد.

* مهمترین برنامه : نود و ۲۰۱۴ عادل فردوسی پور سابقه ای ۱۷ ساله با برنامه نود دارد. حالا هویت واقعی اش را باید در این برنامه جستجو کرد نه در گزارش های او. ۲۰۱۴ دیگر برنامه شاخصی است که فردوسی پور یکی از مجریانش بود.

* سبک اجرا: فردوسی پور در سال های ابتدایی خیلی جلوی دوربین راحت نبود؛ به مرور جای خود را باز کرد و با گسترش استودیوی نود و برداشتن گوشی (ابزار مهم مجریان برای ارتباط با اتاق فرمان) اعتماد به نفسش را به رخ کشید.

فردوسی پور با دوربین راحت است و سعی کرده با مخاطبش صادق باشد. از تپق و اتفاق های غیرمترقبه نمی ترسد و با شوخی و خنده اتفاقات را مدیریت می کند. در مقام گفتگوکننده غالبا بازی را به نفع برنامه خود تمام کرده و گاهی هم شکست خورده است.


مزدک میرزایی


* رشته تخصصی: مزدک میرزایی یک فوتبالی تمام عیار است. او چند تجربه کوتاه در گزارشگری به کارنامه اش اندوخت و با گزارش مسابقه تیم های ایران و جامائیکا رسما کارش را کلید زد.

* مهمترین برنامه: میرزایی در برنامه های مختلف ورزشی جام جم حضور داشته اما «ورزش امروز» و «گزارش ورزشی» و نیز اجرای دو برنامه از نود مهمترین زمینه ها برای عرض اندامش محسوب می شود.

* سبک اجرا: مزدک میرزایی از جمله مجریانی است که وزن گزارش شان بر اجرای آنها می چربد. اتفاقا در همین حوزه صاحب نام است و امضای خاص خود را دارد. اجرای میرزایی تحت تاثیر گزارش های فوتبالی اش به نظر می رسد، لحن کلامش موقع پرسش یک سوال یا توضیح درباره یک اتفاق به وضوح یادآور گزارش هایش است. اگر بدون تعارف باشیم میرزایی هر چه گزارشگر خوبی باشد، مجری خوبی نیست؛ گویی با دوربین غریبه است و نمی تواند حائل میان خود و بیننده را بشکند.


رضا جاودانی


* رشته تخصصی: «من مجری برنامه های ورزشی هستم. برایم فرقی نمی کند فوتبال باشد یا کشتی اما باید اطلاعات لازم در آن زمینه را داشته باشم. من کارم را با مصاحبه های ورزشی آغاز کردم اما بیشترین فعالیتم به دلیل علاقه ام روی فوتبال متمرکز بود...» این اتوبیوگرافی از زبان رضا جاودانی نیاز به توضیح بیشتر ندارد.

* مهمترین برنامه: رضا جاودانی برنامه کم نداشته؛ از «جنگ ورزش» تا «دایره طلایی» درباره کشتی و «مردان آهنین». به اینها اضافه کنید «یک جهان یک جام» درباره جام جهانی ۲۰۱۲، سری اول نیمکت، ویژه برنامه ۲۰۱۴ و این شب ها برنامه سپاس.

* سبک اجرا: رضا جاودانی از جمله مجریانی است که چندان اوج و فرود نداشته، بی حاشیه است و در هر برنامه ای که به او سپرده می شود گلیمش را از آب بیرون می کشد. منتقدانی سرسخت هم دارد که معتقدند لحن و شیوه اجرایش فاقد طراوت است. با این حال تلاش او برای به روز بودن در هر برنامه ای که حضور دارد ستودنی است.


بهرام شفیع


* رشته تخصصی: بهرام شفیع از معدود مجریان همه کاره است. در برنامه اش راجع به همه چیز در مقام مجری کارشناس نظر می دهد؛ کاری هم به منتقدان سرسختش ندارد.

* مهمترین برنامه: سند ورزش و مردم به نام بهرام شفیع خورده.

* سبک اجرا: درباره بهرام شفیع سراغ آرشیومان می رویم: «او همچنان بر همان شیوه قدیمی اجرا تاکید می کند. طبعا ذائقه های تغییر یافته، شیوه سی سال پیش را نمی پسندد. او مطول گو است و می خواهد همه چیز را جزء به جزء شرح دهد. دیگر شیوه منسوخ این مجری، برخورد با همه موضوعات از موضع موعظه است.

رو به دوربین می کند و عقاید خود را به تفصیل به زبان می آورد. مهم نیست وسط یک گفتگوی داغ باشد یا بعد از دیدن یک آیتم. از همه بدتر این که آداب گفتگو را رعایت نمی کند و با دست خودش مانع از شکل گیری بحث های جذاب می شود.»


محمد حسین میثاقی


* رشته تخصصی: محمد حسین میثاقی یک عشق فوتبال تمام عیار است. اصلا به واسطه همین علاقه اش بود که جذب عالم اجرا و گزارشگری شد.

* مهمترین برنامه: محمد حسین میثاقی تا قبل از فوتبال ۱۲۰ که سری سوم آن مدتی است شروع شده، به عنوان مجری دوم به اجرای برنامه ها می پرداخت. از یورو ۲۰۱۲ بگیر تا ویژه برنامه ۲۰۱۴ جام جهانی و نیز آقای گزارشگر.

او برای برنامه نود آیتم هایی مثل ایران نود و تقویم نود را هم اجرا کرده که البته در تعریف کلی پرونده جا نمی گیرند. به هر حال مهمترین برنامه میثاقی را باید فوتبال ۱۲۰ دانست.

* سبک اجرا: میثاقی از همان زمان که برای برنامه نود آیتم های کوتاهی می ساخت تا زمانی که به عنوان گزارشگر فعالیت کرد و حالا که فوتبال ۱۲۰۱ را روی آنتن دارد، شور و هیجان را قاطی کارش می کند. این خصیصه (به خوب و بدش کاری نداریم) شناسنامه اش شده و خیلی ها او را با این حرارت و صحبت های تندش می شناسند. میثاقی مجری جوانی است که پیشرفت سریعی داشته است.


محمدرضا احمدی


* رشته تخصصی: محمدرضا احمدی سعی کرده مثل خیلی های دیگر اجرا و گزارشگری را با هم پیش ببرد. فوتبال جزو لاینفک او است.

* مهمترین برنامه : آقای گزارشگر و به اضافه فوتبال را باید مهمترین برنامه های احمدی دانست. پیش از این در ویژه برنامه جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ به عنوان مجری مکمل فعالیت داشت اما در آقای گزارشگر و به اضافه فوتبال عرصه وسیع تری را در اختیار داشت.

* سبک اجرا: محمدرضا احمدی در گزارشگری متهم است که تحت تاثیر عادل فردوسی پور قرار دارد اما خودش بارها درباره این اتهام توضیح داده و به تفاوت های اجرایش با دیگران اشاره کرده است. در اجرا اما این شباهت کمتر است و سعی کرده به مدل مطلوب خود برسد. محمدرضا احمدی با دوربین راحت است، اطلاعات فوتبالی اش وسیع است، تپق نمی زند و به عنوان رابط میان میهمان و آیتم های برنامه موفق عمل می کند.


بهزاد کاویانی


* رشته تخصصی: بهزاد کاویانی در سال های اخیر به سمت والیبال رفته تا خود را به عنوان متخصص این رشته ورزشی معرفی کند.

* مهمترین برنامه: «توپ و تور» آخرین و مهمترین برنامه بهزاد کاویانی است. او این روزها «صبح و نشاط» را روی آنتن دارد که جمعه پخش می شود.

* سبک اجرا: بهزاد کاویانی فرصت زیادی داشت که به ویژه بعد از حضور موفق جهانی تیم ملی والیبال کشورمان خودی نشان دهد اما عمده نقدهایی که درباره اش نوشته شد توأم با انتقاد بود. عمده نقدها به برخی اجراهای سرد او باز می گشت. البته در آن برهه میزانسنی که برنامه برای نشستن این مجری روبروی دوربین انتخاب کرده بود از نظرها دور ماند.

کاویانی حتی متوجه این مسئله نبود که به خاطر فرم درشت هیکلش پوزیشن مناسبی برای قرار گرفتن در قاب انتخاب کند. از بهزاد کاویانی به خاطر قدمت حضورش در تلویزیون توقع اجراهای ویژه تر می رود اما چیزی فراتر از کلیشه ها ارائه نداده.


پیمان یوسفی


* رشته تخصصی: پیمان یوسفی هم از تبار گزارشگران فوتبال است. گاهی هم به عرصه های دیگر سرک می کشد، مثل اجرای «توپ و تور».

* مهمترین برنامه: «ورزش از نگاه دو» را باید مهمترین برنامه پیمان یوسفی دانست. او برای این بار قید حذف تصویرش را از شبکه سه زد تا فقط صدایش در این شبکه که خانه اصلی اوست شنیده شود.

* سبک اجرا: پیمان یوسفی سعی می کند با دوربین راحت باشد و همان اصطلاحاتی که در گزارشگری به کار می برد حین اجرا استفاده کند. لبخند را چاشنی گفته هایش می کند تا ارتباطش با مخاطب صمیمی تر شود؛ با این حال منتقدانی سرسخت دارد که نه گزارشش را می پسندند نه اجرایش را؛ عطف می کنند به گاف هایی که در گزارش می دهد و به روی خود نمی آورد.