گفت‌وگویی با مرد ناپلئونی تلویزیون
هومن حاجي عبدالهي بازيگر، مجري تلويزيون، صدا پيشه و دوبلور ايراني فعاليتش را از تئاتر آغاز کرده است و در سال هاي اخير بيشتر به عنوان صداپيشه عروسک پنگول در برنامه «رنگين کمان» و حضور در سريال تلويزيوني «پايتخت» شناخته مي شود.
وب‌سایت بانی فیلم: هومن حاجي عبدالهي بازيگر، مجري تلويزيون، صدا پيشه و دوبلور ايراني فعاليتش را از تئاتر آغاز کرده است و در سال هاي اخير بيشتر به عنوان صداپيشه عروسک پنگول در برنامه «رنگين کمان» و حضور در سريال تلويزيوني «پايتخت» شناخته مي شود. با وي درباره تئاتر و فيلم کودک گفت و گويي با روابط عمومي جشنواره کودک انجام داده است که مي خوانيد:
ارزيابي تان از برگزاري دوره هاي گذشته جشنواره هاي کودک و نوجوان فيلم و تئاتر چگونه است؟ آيا برپايي اين جشنواره ها توانسته به ارتقاي سطح آثار کودک در ايتن دو حوزه کمک کند؟
- اعتقادم اين است که جشنواره هايي که سالي يک بار در حوزه فيلم و تئاتر کودک و نوجوان برگزار مي شوند بيشتر جنبه تشريفاتي پيدا کرده اند. چون در زمينه فيلم در طول سال حتي سه فيلم کودک و نوجوان هم توليد نمي شود و تئاتر کودک هم که تنها محدود شده به مرکز تئاتر پارک لاله و تالار هنر. اين دو سالن تنها سرمايه پايتخت هستند و ما نمي دانيم در شهرستان ها وضعيت تئاتر کودک و نوجوان به چه شکل است و اصلا حمايتي از اين نمايش ها صورت مي گيرد يا نه.
تنها راه بهبود شرايط دست کشيدن از برگزاري صرف جشنواره و اختصاص امکانات به هنرمنداني که قصد توليد کار کودک دارند و ساخت سالن هاي اختصاصي براي اجراي نمايش هاي ويژه کودکان و نوجوانان است.
فکر مي کنيد تفکيک جشنواره فيلم کودک و نوجوان از هم راه حل مناسبي براي پرداختن به مسايل و نيازهاي کودک و نوجوان خواهد بود؟
- من با تفکيک اين جشنواره مخالفم. مگر ما در طول سال چند کار براي کودک و نوجوان توليد مي کنيم که حالا بخواهيم همين تعداد اندک را هم تفکيک کنيم. اصلا مگر هر فيلمي که ساخته مي شود تا چه اندازه گروه سني کودک يا نوجوان را در نظر مي گيرد که با جداسازي اين دو از هم بخواهيم مخاطبان هر گروه را هم تفکيک کنيم.
دوران طلايي کار کودک در ايران به دهه ۶۰ و اوايل دهه ۷۰ باز مي گردد، اما از اواسط دهه ۷۰اين دوران رو به افول گذاشت و تنها عده اي محدود از هنرمندان تلاش کردند اين ژانر را سرپا نگه دارند. کم کم سينماي کودک مثل رودخانه زاينده رود خشک شد و انگار نيرويي جلو رشد آن را مي گرفت و ديگر کسي تمايل به توليد چنين آثاري نداشت.
به نظر مي رسد در سال هاي اخير با وجود بازي هاي رايانه اي و انيميشن هاي خارجي کودکان و نوجوانان ما هم تمايلي به ديدن آثار وطني ندارند. براي همراه کردن آنها چه راه‌کاري پيشنهاد مي کنيد؟
- معتقدم که اين خودِ ما هستيم که مي توانيم بچه هاي مان را آموزش دهيم که به ديدن چه کارها و حتي آثاري گرايش داشته باشند. اين ما هستيم که مي توانيم فرزندان مان را با مطالعه کردن آشنا کنيم. به کودکان مان نقاشي کردن با مدادرنگي را آموزش دهيم، به آنها ياد دهيم که بازي کردن فقط پاي کامپيوتر اتفاق نمي افتد. بايد آنها را براي تفريح به پارک و سينما و تئاتر ببريم.
اين ما بزرگ ترها هستيم که بايد فرزندان مان را با تئاتر کودک آشنا کنيم و به آنها بياموزيم و ياد دهيم که اصلا تئاترچيست و چقدر از ديدن آن مي توان لذت برد. با اين اقدامات است که هنرمندان به فکر توليد آثاري مي افتند که مخاطب پسند و قابل مقايسه با آثار جهاني باشد.
هنرمندان ما مي توانند با آثاري که توليد مي کنند سطح سليقه مخاطب را ارتقا و يا تنزل دهند، اما اين مخاطبان هستند که با واکنش درست نسبت به اثري که ديده اند مي توانند هنرمندان را در شناخت درست نيازهاي مخاطب و علايقشان ياري رسانند.
در سطح کلان مديريتي اتفاق خاصي براي بهبود شرايط رخ نمي دهد بنابراين اين هنرمندان و مخاطبان هستند که مي توانند براي سينما و تئاتر کودک و نوجوان فرهنگ سازي کنند و به بچه ها بياموزند که ديدن چه فيلم ها، تئاترها و بازي هايي حالشان را خوب مي کند و برايشان مفيد است.
به عنوان آخرين سوال از نظر شما با وجود پيشرفت هاي تکنولوژيک در آثار خارجي نمايش ها و فيلم هاي کودک ما تا چه اندازه مي توانند از لحاظ تکنيکي قابل مقايسه با آثار خارجي باشند.
- اول بايد کاري ساخته بشود تا بعد دست به مقايسه آن با آثار خارجي بزنيم. وقتي تا اين اندازه توليدات ما اندک است ديگر جايي براي رقابت و نقد کردن باقي نمي ماند. البته اگر با وجود فيلم ها و نمايش هايي که در سال هاي اخير در زمينه کودک و نوجوان اکران شده و به صحنه رفته اند بخواهيم مقايسه اي نسبت به آثار خارجي داشته باشيم مطمئنا به برتري دست نخواهيم يافت، اما با وجودي که معتقدم نبايد از تکنيک، خلاقيت و نوآوري غافل شويم با اين نظر نيز مخالفم که چون ما نمي توانيم از لحاظ جلوه هاي ويژه و تکنيک به پاي آثار خارجي برسيم پس بايد دست از توليد برداريم.
اگر با تمرکز روي نيازهاي کودکان و نوجوانان دست به نگارش فيلمنامه ها و نمايشنامه هاي جذاب و قدرتمند بزنيم وآثاري را براي آنها توليد کنيم مطمئنا مخاطبان را جذب خواهيم کرد. زماني که توانستيم اين ژانر را در کشور احيا کنيم آن وقت مي توانيم از لحاظ تکنيکي نيز خود را به روز کرده و ياد بگيريم چگونه از آن در آثارمان بهره ببريم.
ارزيابي تان از برگزاري دوره هاي گذشته جشنواره هاي کودک و نوجوان فيلم و تئاتر چگونه است؟ آيا برپايي اين جشنواره ها توانسته به ارتقاي سطح آثار کودک در ايتن دو حوزه کمک کند؟
- اعتقادم اين است که جشنواره هايي که سالي يک بار در حوزه فيلم و تئاتر کودک و نوجوان برگزار مي شوند بيشتر جنبه تشريفاتي پيدا کرده اند. چون در زمينه فيلم در طول سال حتي سه فيلم کودک و نوجوان هم توليد نمي شود و تئاتر کودک هم که تنها محدود شده به مرکز تئاتر پارک لاله و تالار هنر. اين دو سالن تنها سرمايه پايتخت هستند و ما نمي دانيم در شهرستان ها وضعيت تئاتر کودک و نوجوان به چه شکل است و اصلا حمايتي از اين نمايش ها صورت مي گيرد يا نه.
تنها راه بهبود شرايط دست کشيدن از برگزاري صرف جشنواره و اختصاص امکانات به هنرمنداني که قصد توليد کار کودک دارند و ساخت سالن هاي اختصاصي براي اجراي نمايش هاي ويژه کودکان و نوجوانان است.
فکر مي کنيد تفکيک جشنواره فيلم کودک و نوجوان از هم راه حل مناسبي براي پرداختن به مسايل و نيازهاي کودک و نوجوان خواهد بود؟
- من با تفکيک اين جشنواره مخالفم. مگر ما در طول سال چند کار براي کودک و نوجوان توليد مي کنيم که حالا بخواهيم همين تعداد اندک را هم تفکيک کنيم. اصلا مگر هر فيلمي که ساخته مي شود تا چه اندازه گروه سني کودک يا نوجوان را در نظر مي گيرد که با جداسازي اين دو از هم بخواهيم مخاطبان هر گروه را هم تفکيک کنيم.
دوران طلايي کار کودک در ايران به دهه ۶۰ و اوايل دهه ۷۰ باز مي گردد، اما از اواسط دهه ۷۰اين دوران رو به افول گذاشت و تنها عده اي محدود از هنرمندان تلاش کردند اين ژانر را سرپا نگه دارند. کم کم سينماي کودک مثل رودخانه زاينده رود خشک شد و انگار نيرويي جلو رشد آن را مي گرفت و ديگر کسي تمايل به توليد چنين آثاري نداشت.
به نظر مي رسد در سال هاي اخير با وجود بازي هاي رايانه اي و انيميشن هاي خارجي کودکان و نوجوانان ما هم تمايلي به ديدن آثار وطني ندارند. براي همراه کردن آنها چه راه‌کاري پيشنهاد مي کنيد؟
- معتقدم که اين خودِ ما هستيم که مي توانيم بچه هاي مان را آموزش دهيم که به ديدن چه کارها و حتي آثاري گرايش داشته باشند. اين ما هستيم که مي توانيم فرزندان مان را با مطالعه کردن آشنا کنيم. به کودکان مان نقاشي کردن با مدادرنگي را آموزش دهيم، به آنها ياد دهيم که بازي کردن فقط پاي کامپيوتر اتفاق نمي افتد. بايد آنها را براي تفريح به پارک و سينما و تئاتر ببريم.
اين ما بزرگ ترها هستيم که بايد فرزندان مان را با تئاتر کودک آشنا کنيم و به آنها بياموزيم و ياد دهيم که اصلا تئاترچيست و چقدر از ديدن آن مي توان لذت برد. با اين اقدامات است که هنرمندان به فکر توليد آثاري مي افتند که مخاطب پسند و قابل مقايسه با آثار جهاني باشد.
هنرمندان ما مي توانند با آثاري که توليد مي کنند سطح سليقه مخاطب را ارتقا و يا تنزل دهند، اما اين مخاطبان هستند که با واکنش درست نسبت به اثري که ديده اند مي توانند هنرمندان را در شناخت درست نيازهاي مخاطب و علايقشان ياري رسانند.
در سطح کلان مديريتي اتفاق خاصي براي بهبود شرايط رخ نمي دهد بنابراين اين هنرمندان و مخاطبان هستند که مي توانند براي سينما و تئاتر کودک و نوجوان فرهنگ سازي کنند و به بچه ها بياموزند که ديدن چه فيلم ها، تئاترها و بازي هايي حالشان را خوب مي کند و برايشان مفيد است.
به عنوان آخرين سوال از نظر شما با وجود پيشرفت هاي تکنولوژيک در آثار خارجي نمايش ها و فيلم هاي کودک ما تا چه اندازه مي توانند از لحاظ تکنيکي قابل مقايسه با آثار خارجي باشند.
- اول بايد کاري ساخته بشود تا بعد دست به مقايسه آن با آثار خارجي بزنيم. وقتي تا اين اندازه توليدات ما اندک است ديگر جايي براي رقابت و نقد کردن باقي نمي ماند. البته اگر با وجود فيلم ها و نمايش هايي که در سال هاي اخير در زمينه کودک و نوجوان اکران شده و به صحنه رفته اند بخواهيم مقايسه اي نسبت به آثار خارجي داشته باشيم مطمئنا به برتري دست نخواهيم يافت، اما با وجودي که معتقدم نبايد از تکنيک، خلاقيت و نوآوري غافل شويم با اين نظر نيز مخالفم که چون ما نمي توانيم از لحاظ جلوه هاي ويژه و تکنيک به پاي آثار خارجي برسيم پس بايد دست از توليد برداريم.
اگر با تمرکز روي نيازهاي کودکان و نوجوانان دست به نگارش فيلمنامه ها و نمايشنامه هاي جذاب و قدرتمند بزنيم وآثاري را براي آنها توليد کنيم مطمئنا مخاطبان را جذب خواهيم کرد. زماني که توانستيم اين ژانر را در کشور احيا کنيم آن وقت مي توانيم از لحاظ تکنيکي نيز خود را به روز کرده و ياد بگيريم چگونه از آن در آثارمان بهره ببريم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر